Vuurwerk

"De Cock en het Lijk aan de Kerkmuur" van Appie Baantjer is boek nummer 19 van dit jaar en gaat over...een moord. Een heerlijk weglezende "whodunnit". Uiteindelijk wordt de schuldige gepakt. En zo hoort dat ook.

Het is lang niet altijd zeker wie er schuldig is aan de dood van een medemens. Natuurlijk: wanneer iemand een mes in iemand's hart steekt is het vrij duidelijk. Maar zijn wapenleveranciers schuldig aan iemands dood? "Nee", zegt men dan "de schuldige is degene die de trekker over haalt." En drugsleveranciers dan? Die zijn dan ook niet schuldig want het gaat om degeen die de spuit hanteert. Toch? Gek genoeg roept men heel hard dat drugsdealers in wezen moordenaars zijn "want drugs zijn levensgevaarlijk!".

Maar waarom is Freddy Heineken dan geridderd ende gelauwerd? Hij had in het gevang gesmeten moeten worden als leverancier van de gevaarlijkste en meest verslavende harddrug die de mensheid ooit gekend heeft: alcohol.

Ik hou het kort dus daarom een oproepje: velen sterven aan overgewicht-gerelateerde ziektes dus pas op met oliebollen. Velen sterven aan auto-ongelukken dus pas op met oversteken. Velen belanden in het ziekenhuis door beten of krabben van huisdieren dus pas op met vreemde honden en katten...

En o ja: de meeste ongelukken met vuurwerk zijn alcohol-gerelateerd en waar heeft u eigenlijk meer last van: uw alcoholistische buurman die u en uw gezin het hele jaar door belaagt of die twee jongetjes die gisteren een rotje in uw richting wierpen?

Hoe dan ook: ik wens u en de uwen het allerbeste voor het nieuwe jaar; dat het beste van 2011 het slechtste van 2012 mag zijn. Ik ga er nu uit met een stukje muzikaal vuurwerk.

Bevoorrecht (Een verhaaltje)

Vandaag en gisteren een zeer gezellige tijd gehad met spelen, zwemmen, taart bakken, bij oma op visite, vuurwerk halen, lekker eten en rotzooi maken...Maar u komt natuurlijk vandaag niet langs om dat te lezen; u wilt natuurlijk gewoon weer een 'verhaaltje op vrijdag'...Komt-ie!

===
Hij was deel van een verhaal dat zich overal om hem heen ontvouwde.

Niet zomaar een verhaal maar een verhaal dat latere kleinkinderen hun vrienden zouden vertellen terwijl de kolen in de barbecue afkoelden en het niet meer uitmaakte welke drank de glazen vulde, zolang het maar alcohol bevatte.

Het verhaal zou een eigen leven gaan leiden en in de loop van generaties zouden verschillende versies van de hoogtepunten ontstaan.

Sommige van die hoogtepunten zouden zich het recht verwerven op zichzelf staande verhalen te worden.

In verschillende autobiografieën zou op een dag verwezen worden naar één of meerdere gebeurtenissen die plaatsvonden tijdens die ene magische nacht.

Hij droomde niet en wist zich bevoorrecht.

Magnetic Poetry

Vandaag werd ik even goed onder handen genomen door de fysiotherapeut terwijl m'n dochter en m'n vriendin samen appeltaart bakten. Met kinderen en al gingen wij later naar de bioscoop en genoten van de vertoning van The Adventures of Tintin, ofwel Kuifje. lachen was dat! Wie een gebruikelijker stukje van mijn hand wil lezen kan genoegen nemen met dat van gisteren. Anderen kunnen zich (al dan niet) vermaken met de spreuken die wij op de koelkastdeur hebben staan dankzij "Magnetic Poetry":

Hij is de volgende als jij samen zit

De naakte borst van de prins is vrouwelijk

Bij haar oranje schaduw is een dag nooit wezenlijk jong

Nee, schaam je pot. Ga naar haar kaap.

Zij zwemmen al in een rivier van jouw verdriet

Ja, de perzik herinner ik me

Als je enorm rood bent

Symfonie alsof kat zweeft

Jammer, zij zweet en kwijlt zo

Hij is een dood gewaad

Naar dat mijn enige muziek mijn leugen is

Wanneer is schoonheid lelijk, moeder?

Geld heeft deze rose glans

Hun lief dronken poldermes moordt

Ik denk over geweld, keukenprinses

Sla haar en doe mannen pijn

We scheeuwen mooi leven

Meisje, speel met de wind, zing en neem een pak melk

Zij eet wat brood en ik ren

Kus thee, niet het spel

Ik zie zwart en voel het

Nee, ik ben geen diamant

Neem een chocolade droomei

Zij willen dit heffen

Hulpverleners

Zelf heb ik vrijwel dagelijks last van (de baasjes van) huisdieren maar toch dring ik er bij de regering niet op aan dat huisdieren (verantwoordelijk voor honderden ongelukken en tientallen ziekenhuisbezoeken per jaar) verboden moeten worden. Ik vind het dan ook raar dat er huisdier-eigenaren zijn die vinden dat ik mijn hobby (het één dag per jaar afsteken van vuurwerk) maar moet vergeten "omdat hun arme poezelige Fikkie daar zo'n last van heeft." En vuurwerk is nog slecht voor het milieu ook!

Vreemd eigenlijk dat de Partij voor de Dieren tegen het gebruik van vuurwerk is maar niet aandrinkt...eh...aandringt op een verbod op alcohol; het gaat misschien om twee dagen per jaar dat huisdieren last hebben van vuurwerk maar het hele jaar door worden huisdieren mishandeld door dronken baasjes.

Men zou voor de gein'ns moeten uitzoeken hoeveel co2 wordt uitgestoten bij de productie van honden-en kattenvoer. Om nog maar te zwijgen van de co2-uitstoot van die arme dieren zèlf (Ooit'ns de scheet van een Bouvier geroken? ;-)). Sowieso geven wij per hoofd van de bevolking in het "Westen" meer uit aan dierenvoer dan de gemiddeld Afrikaan aan eten voor zichzelf. Maar ja, ook dat is iets waar mensen die zich katten- en natuurliefhebber noemen liever niet bij stilstaan.

Waar wij massaal last van hebben zijn mensen die zich niet weten te gedragen. Of dat nu honden-eigenaren zijn die weigeren de hondenpoep van hun eigen hond op te ruimen (Heeft u zich nooit afgevraagd waarom de meesten hun hond uitlaten 's avonds, in het donker, als niemand ziet dat zij hun hond gewoon op de stoep of een openbaar grasveld laten poepen?) of mensen die vinden dat zij met hun dronken harses best (aangestoken!) vuurwerk bij mensen in de brievenbus mogen werpen.

Ook de mensen die hulpverleners lastig vallen blijken opvallend vaak onder invloed van alcohol. Uiteraard wil de overheid het gebruik van alcohol (wellicht de grootste melkkoe van het kapitalisme) niet ontmoedigen (Zou dat een idee zijn: een café waar men wèl mag roken maar waar geen alcohol wordt geschonken?) en startte daarom een campagne die mensen moet ontmoedigen om bijvoorbeeld ambulance-personeel lastig te vallen.

Tekent u ook deze conventie tegen het lastigvallen van hulpverleners?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Sam Rivers en Cheetah

Alcohol

Vandaag naar fysiotherapie geweest, wezen lunchen met m'n zoon en m'n moeder en thuis fijn een wasje gedraaid en zo. Omdat de cijfertjes op mijn bankrekening roder zijn dan een overtuigd Trotskist heb ik gisteren maar'ns wat herinnerings-facturen verzonden. Ik pak dat tegenwoordig wat officiëler aan want als ik bel en krijg te horen: "Helemaal vergeten! Ik betaal het deze week nog!" word ik toch wat cynisch. Helaas blijkt namelijk in de praktijk dat men ook na zo'n telefoontje "vergeet" te betalen.

Eindejaars-goede doelen acties maken mij ook altijd een beetje cynisch. Zeker als ik mensen eerst hoor zeggen dat zij vinden dat de overheid moet bezuinigen op ontwikkelingshulp ("Geen cent meer naar het buitenland!") en daarna diezelfde mensen vol trots hoor beweren dat zij via Serious Request weer wat arme mensen in Afrika geholpen hebben ("Iemand moet die mensen helpen want de overheid doet er helemaal niets aan!").

Altijd blijft er wel wat aan de strijkstok hangen. Natuurlijk. Bij de één (het voornoemde Serious Request) wellicht wat minder dan bij de ander (Pink Ribbon) en ik blijf erbij: als mensen een goed doel willen steunen, waarom doen zij dat dan niet consequent en rechtstreeks?

Heel veel Nederlanders zijn ogenschijnlijk tegen buitenlandse hulp maar toch loopt dit volk der Lage Landen voorop als het gaat om geld geven aan goede doelen. Gerekend per hoofd van de bevolking dan.

Omgerekend naar een bedrag per hoofd van de bevolking is Nederland het grootste wapen-exporterende land ter wereld! Alleen al in 2007 verdienden de betreffende ondernemingen bijna 900 miljoen euro door wapens en onderdelen te verkopen aan 'bevriende' mogendheden. Een lekker ruim begrip, dat 'bevriend'. In de wereld van zakendoen betekent dat iedereen die betaalt voor jouw produkten. Een wapenfabrikant levert alleen maar wapens. Wat de een of andere Afrikaanse dictator met die wapens doet is zijn zaak. Toch? En mensen moeten toch geld verdienen? Dat de Voedselbank gered kan worden met maar twee miljoen euro staat geheel los van dit verhaal.

Jammer dat de Voedselbank geen rente rekent en er geen ex-politici in de Raad van Commissarissen zitten; dan zou de overheid er zó twee miljard in steken. Makkelijk. Mocht de alcohol-industrie ooit in de problemen geraken, ook dàn zal de overheid ingrijpen door miljarden terug te trekken uit "nutteloze" zaken als zorg en onderwijs om 'de werkgelegenheid in de alcohol-industrie' te redden, naast de export-positie van Heineken Nederland.

Dagelijks sterven honderden door de inname van de dodelijkste en meest verslavende harddrug ter wereld (Ja mensen, Heineken is één van de grootste harddrug-dealers ter wereld!). Nog steeds zijn er mensen die graag eerst veel alcohol drinken en dan gaan autorijden. Met alle gevolgen van dien.

Je hebt ook idioten die dronken vuurwerk afsteken. Het gekke is dat als er dan ongelukken gebeuren het de schuld is van dat vuurwerk. Maar als een of andere idioot met z'n dronken hoofd iemand doodrijdt, is dat opeens niet de schuld van de auto maar van de alcohol.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Joop Koopman

Denken

Gisteren iets teveel gegeten maar gelukkig kon ik vandaag wat calorieën kwijt. Bijvoorbeeld door op de tramhalte te dansen met een lid van de couleur locale (Vertaling: een dronken zwerver) en door vanmiddag wat te doen aan buikspier-training en conditietraining.

Voor wie wat aan de conditie wil doen (zeker na de voor de weegschaal wat zware decembermaand) kan ondermeer terecht in de Van Hogendorphal in de hoofdstad. Vanaf 3 januari kan men daar elke dinsdagavond van 19:00 tot 20:30 terecht voor conditietraining voor maar 4 euro per keer!

Intussen kwam er ook vandaag weer een opdracht binnen die wat inkomsten zal opbrengen.

Serious Request van 3FM bracht ruim 8,6 miljoen euro op voor het goede doel. Mooi toch? Welk deel van dat bedrag daadwerkelijk wordt besteed aan projecten van Het Rode Kruis weigert men bekend te maken is heel lastig uit te rekenen.

Mensen steunen graag een goed doel. Zeker tegen het einde van het jaar. Voor de meesten is dat vast omdat ze iets goeds willen doen vanwege het goed doen. Maar bij hoeveel zal het louter gaan om het afkopen van het eigen geweten? En waarom steunt men een goed doel niet in bijvoorbeeld februari of oktober? Mooi hoor, dat van elk pak maandverband van een bepaald merk dat men koopt maar liefst een heel dubbeltje naar zielige kindjes in Afrika gaat. Maar als mensen dat ècht zo'n goed doel vinden, waarom kopen ze dan niet maandverband van een merk dat een euro goedkoper is? Dan kunnen ze 80 cent overmaken naar dat zielige dikbuikje met die vliegjes op het snoetje en houden ze bovendien nog geld over ook!

Niet dat er wat tegen is hoor, dat Proctor and Gamble en Unilever af en toe 0,0000000012 procent (een ruwe schattig mijnerzijds. Exacte cijfers zijn niet te vinden maar zeer welkom!) van hun marketing-budget naar een goed doel overmaken maar soms zet zo'n actie je wel even aan het denken.

Vandaag een filmpje van een andere goede actie: eentje uit de serie "Even Apeldoorn bellen" van een grote verzekeringsmaatschappij:

Eten

Men lijkt het erover eens te zijn dat 2012 een jaar wordt van lagere bestedingen; vrijwel elke bevolkingsgroep gaat er op achteruit. Eigenlijk gaat iedereen er volgend jaar financieel gezien op achteruit, behalve hen die het voor het zeggen hebben. Topmanagers en diverse politici en hoge ambtenaren dus. Uiteraard.

De keerzijde is dat het op andere gebieden beter zal gaan. Men wordt weer solidair met elkaar. Een buurvrouw die wordt gekort op thuiszorg wordt een paar uur per week geholpen door haar buren; mensen vinden weer plezier in het bedenken van kleine cadeautjes in plaats van het simpelweg iets duurs kopen. Men vindt weer plezier in het samen spelletjes spelen in plaats van met het hele gezin naar een duur pretpark te gaan. Het bezoeken van een klein lokaal museum blijkt óók leuk! Niet dat museumbezoek zoveel goedkoper is geworden maar het is nog altijd goedkoper dan een pretpark.

Decennialang hebben wij wellicht op te grote voet geleefd dus een stapje terug is eigenlijk helemaal niet zo erg...En wie weet wat de toekomst brengt?

Wellicht kun je in de toekomst met een druk op de knop naar een andere dimensie! Stel dat je een arm kwijt bent en gewoon naar een alternatieve aarde kunt stappen. Eentje waarin je beide armen nog hebt? Maar stel dat je per abuis een dimensie in stapt waarin je beide armen kwijt bent...? Hoe druk je dan op het knopje waarmee je terug kunt naar de dimensie waarin je tenminste nog één arm hebt?

Over dat soort dingen filosoferen m'n zoon en ik graag.

Hij was niet mee naar een etentje bij vrienden vrijdag maar vanavond was hij wel mee naar het traditionele eindejaars-familie-etentje bij oma thuis.

Het was weer erg gezellig en het eten was ook lekker! Dat er dieren voor geleden hebben vergeet je dan maar eventjes maar wel kwam de gedachte even naar boven: wanneer alle liefhebbers van vlees eten voortaan hun eigen voedsel zouden moeten vangen en slachten...hoeveel vlees zou men dan nog eten?


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Johannes "Johan" Heesters

Vriendin (een verhaaltje)

Zij pakte zijn met zweet doordrenkte shirt, rook er even aan en vouwde die netjes op om'm vervolgens - bijna met eerbied - terug op tafel te leggen.

Hij dacht er het zijne van, wachtte geduldig tot haar ogen weer helder stonden en begon een gesprek. Nog geen minuut later had hij haar telefoonnummer.

En dat van haar vriendin.

Poep op de stoep

Het is bijna elf uur des avonds en ondergetekende komt net thuis van een leuke gig in opdracht van leuke mensen voor een leuk publiek. Een geslaagde avond derhalve! Net als gisteren...

Gisteravond was ik door (prettige) omstandigheden later thuis dan gepland en zodoende te laat om een stukje te plaatsen. Daarom is dit vandaag stukje nummer twee...Vanmorgen mocht ik mijn plannen als ondernemer voorleggen aan een aardige dame van het DWI. Resultaat is dat mijn zogeheten BBZ-aanvraag is verlengd. Dat houdt in dat ik nog minimaal een half jaar de tijd heb om aan te tonen dat mijn eigen bedrijf wel degelijk levensvatbaar is.

Na die afspraak ging ik even langs bij een Twitter-vriend voor een persoonlijke "Tweetup" en onderweg genoot ik van een prachtig uitzicht over 't IJ. Ik keek mijn ogen uit naar de schepen, hijskranen en donkere luchten!

Met mijn zoon keek ik onlangs een vermakelijke film met in één der hoofdrollen Daniel "James nep-Bond" Craig.

Voor nep-bont (Niet mijn meest fraaie "bruggetje" tussen twee onderwerpen. Excuus daarvoor.) hoeven er geen dieren te lijden. Voor van die bontkraagjes van stoere jekkers wèl. Al lijken de dragers ervan dat niet te beseffen.

Wat mensen ook niet schijnen te beseffen is dat ook insecten dieren zijn...

Marianne Thieme (fractieleider van de Partij voor de Dieren) zal vreemd opkijken als je haar zou vragen hoe zij muggen verdooft voordat zij ze plet. Voert zij mieren alcohol voordat zij die met de onderkant van haar schoen duidelijk maakt dat zij niet gestoord wenst te worden bij het picknicken? Roept zij bij het zien van een spin (een geleed-potige en geen insect, ik weet't): 'Ach kijk nou wat een schattig diertje?' of roept zij "Ieeekkkss!" en laat zij haar man vervolgens het beestje vermorzelen? Zitten er geplette torren onder haar schoenen of alleen maar kauwgom en resten hondepoep?

Overigens is dat nog immer ergernis nummer één onder Nederlandse (en ook Belgische?) burgers. Des te vreemder dat geen enkele politieke partij het waagt er uitspraken over te doen. Wellicht omdat hondenbezitters vaak ook stemgerechtigd zijn...Kijk, dat een zekere gedoogpartij geen mening heeft over voornoemde vorm van overlast heeft een heel simpele reden: het is niet mogelijk om Moslims ("Honden zijn onrein!") te beschuldigen van het achterlaten van poep op de stoep...

Kerst

Eergisteren bracht ik mijn krukken terug naar de zorgwinkel. Al ruim een week loop ik prima zonder! Nodeloos te zeggen dat ik zeer content ben met het feit dat ik weer redelijk moeiteloos mijn eigen teennagels kan knippen. Wat een genot!

Genieten is helemaal niet zo moeilijk als sommigen schijnen te denken. Om een of andere reden denken sommige mensen dat genot ligt in het bezit van veel geld. Natuurlijk is het fijn om niet op een euro'tje meer of minder te hoeven letten. Maar waarom zou je meer willen als je voldoende hebt? En wat heb je aan die 32.000 euro op de bank als je in't ziekenhuis ligt met een slangetje in je neus? Of als je partner er vandoor is met je beste vriend? En in dat laatste geval: wie mis je dan het meest: je vrouw of je hond?

Nog even een cadeautip: mijn tweede verhalenbundel is speciaal voor deze dagen te koop met maar liefst tien procent korting! Ook te downloaden als e-book zodat u het zeker in huis heeft voor de kerst...

Internet

Vandaag even naar de bank geweest om het dit jaar opgespaarde kleingeld te storten benevens de opbrengst van de kerstmarkt van onze stichting. Vanaf volgend jaar gaat dat geld storten voor particulieren geld kosten. Althans, voor ING-klanten. Maar dankzij prijsafspraken (geen geheime prijsafspraken want die zijn verboden. Dat los je dus op door die afspraken gewoon toe te geven. Dan zijn ze niet geheim meer. Simpel.) zullen de andere banken spoedig volgen.

De eerste zes keer is het nog gratis maar daarna betalen particulieren 5 euro per storting van contant geld. Ziet u het voor zich? Een meisje van negen staat met haar mooie rose spaarvarkentje voor de automaat, steekt haar bankpas in het apparaat waarna er een luik openschuift en zij de inhoud van Dikbuikje leegstort. Zo hé, 11 euro en 15 cent! Maar op haar kleine meisjes-spaarrekening wordt 6 euro 15 bijgeschreven. De rest van haar rapportgeld en de euro die zij verdiende met onkruid wieden bij de buurvrouw gaat rechtstreeks naar een stel vrienden van (ex-)politici die (Voordat zij werkten of nog steeds werken bij Philips, Shell, bouwondernemingen, vakbonden, culturele instellingen of in de farmaceutische industrie) "werkzaam" zijn als dieven topmanagers bij de bank.

Heb zelf nog heerlijk een uurtje op de bank gelegen want ik was nog wat moe van afgelopen week...

Toen een tweetal vrienden van mij zondag langskwam voor een potje kaarten was ik nog niet klaar met het genieten van mijn nieuwe strijkbout. De vorige had een week eerder de geest gegeven waardoor ik mijn overhemd moest strijken in een keuken in een vuurtoren in Barcelona...Een mooie plek voor een vakantie, dat Barcelona maar of dat er ooit van komt?

Wie nu even kan genieten van een vakantie is Marjolein van de Waal. Zij is opgestapt als raadslid van de gemeente Den Haag namens de PVV en gaat vermoedelijk voor zichzelf beginnen. De aanhang roept nu massaal dat zij een verraadster is en dat iemand die namens een partij gekozen is voor die partij moet blijven zitten of de raadszetel moet opgeven. Iemand die dat niet doet is geen knip voor de neus waard.

Nu weten wij dus wat de achterban ècht vindt van voorman Geert Wilders die eertijds de VVD verliet en zijn zetel niet teruggaf maar voor zichzelf hield om verder te gaan als eenmansfractie Groep Wilders. En in feite is hij als PVV nog steeds een éénmans-fractie. Voor wie dat nog niet wist: De PVV heeft 2 leden: Geert Wilders en de Stichting Vrienden van de PVV waar ene G. Wilders voorzitter en enig bestuurslid van is.

Ach, natuurlijk is er over politiek een hoop te schrijven. Ook onzin. Hoewel je rond politieke thema's als schrijver daarvoor geen grote fantasie nodig hebt. Het leuke van schrijfsels verzinnen is dat er mensen rondlopen die alles geloven wat geschreven staat. Nu maar hopen dat zij niet teveel Stephen King of De Krant van Ingeslapen Nederland lezen...

In dat kader wil ik u, mijn gewaardeerde lezerspubliek wijzen op een uitspraak die wordt toegewezen aan Abraham Lincoln: "Je moet niet alles geloven wat je leest op het internet."

Portemonnee

Ik word oud, beste lezers en lezerinnen...Een paar dagen terug schatte een jongedame mij op 38. Terwijl ik normaliter op 34 wordt geschat. Ik ben overigens 44...

Maar daar is dankzij de belastingdienst vandaag weer een paar jaartjes bij gekomen; Omdat ik mijn starters-aanslag niet zou hebben ingeleverd werd mij (inclusief een boete voor te late aangifte) een bedrag opgelegd van zo'n 4000 euro.

Vandaag hoorde ik dat dat bedrag wordt verminderd tot de werkelijke opgave, namelijk 40 euro. Natuurlijk vroeg ik hoe zij dat bedrag van 40 euro kenden als ik zogenaamd geen aangifte zou hebben gedaan. "Nou, ik zie hier dat u inderdaad aangifte heeft gedaan. En nog op tijd ook." -"Maar waarom slaan jullie mij dan aan voor 4000 en moet ik ook nog een boete betalen omdat ik geen aangifte gedaan zou hebben?" "Dat weet ik ook niet meneer maar dat staat zo in het syteem dus dan is dat zo." -"Prima. Als jullie blijven volhouden dat ik toch 4000 moet betalen dan zien wij elkaar wel bij de rechtbank." "Dat moet u zelf weten, meneer." De Belastingdienst: leuker kunnen ze't niet maken. En makkelijker blijkbaar ook niet.

Soms denk ik wel'ns dat het makkelijker was geweest als ik gewoon als boekhouder of als groepsleider in de kinderopvang in loondienst van deze of gene was blijven werken...Maar zelfstandig entertainer, sociaal raadsman, acteur, schrijver en trainer zijn is vele malen leuker!

Afgelopen woensdag kwam een collega langs om mijn hazenpak (eerder deed ik abusievelijk melding van een konijnepak) op te halen en daar oren aan te naaien.

Ons als burgers wordt voortdurend een oor aangenaaid. Maar wij accepteren dat. Maar voor hoe lang nog? Steeds vaker protesteren burgers. Niet alleen in Egypte, Libië en Rusland maar ook in ons ooit zo fijne en veilige 'Westen' is het gemor begonnen.

Kijk maar naar de Occupy-beweging. De burgers pikken het niet langer en politici raken in paniek. Om te voorkomen dat wij ons druk maken over het rad dat zij ons voor de ogen draaien houden zij ons een been voor. Soms in de vorm van een pro-forma zitting over ritueel slachten en binnenkort weer met de vraag of vuurwerk al dan niet verboden moet worden.

Kleine zaken natuurlijk. Bijzonder kleine zaken zelfs. Al lang uitgekauwd zelfs. Want iedereen weet inmiddels dat dieren echt niet meer of erger lijden of ze op Halal-wijze of koshere wijze of op ritueel kapitalistische wijze worden geslacht. Zeg nu zelf: zou het u zelf uitmaken wanneer een moordenaar u eerst net zo lang vetmest totdat u louter door uw gewicht uw eigen benen breekt en vervolgens wordt vergast voordat u de keel wordt doorgesneden? Of leeft u liever in relatieve vrijheid voordat iemand een paar woorden van excuus en dank prevelt voordat hij u de keel doorsnijdt? En vuurwerk is net zo veilig (of niet) als auto's, alcohol en andere drugs: zolang men er verstandig mee omgaat is er niets aan de hand.

Vreemd eigenlijk dat mensen zich zo druk maken om dierenwelzijn terwijl ze niet eens weten dat Morgan de Orka geen vis is maar een walvis. Een zoogdier dus. Of dat ze niet beseffen dat hun mooie leren schoenen ooit de huid waren van een of ander prachtig dier. Het interesseert ze klaarblijkelijk niet. Of ze hebben gewoon geen zin om erover na te denken.

Als het gaat om "biologisch" vlees eten zijn ze ook bijzonder principieel. Totdat het ze raakt in de portemonnee...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kim Jong Il

Als extra'tje vandaag een resultaatje van m'n nieuwe foto-app op de Nokia N8. U ziet de dansvloer van een nachtclub voor openingstijd met boven in beeld iemand die net aan komt lopen...:

Vrienden

De bundel "Verhalen uit de nabije toekomst" is samengesteld door Karin Spaink, onderdeel van het project 'The next ten years' en boek nummer 17 van dit jaar. De verhaaltjes draaien rond het thema: 'De nabije toekomst' en gaan vooral over het verder gaan van internet, met name toegespitst op het onderwerp 'privacy'.

Uit het oogpunt van privacy kan ik u helaas niet vertellen wat er zoal gebeurde op een groot bedrijfsfeest in Barcelona, afgelopen donderdagnacht. Wel kan ik u vertellen dat een dierbare vriendin inmiddels het voorwoord geschreven heeft voor mijn vertaalde verhalenbundel (en dat die dus al snel uitkomt!), dat het reclamefilmpje dat in mei in Praag was opgenomen en waarin ik een bescheiden rolletje mocht spelen (Kijk maar wie de Kerstman het grote boek laat tekenen!) uit is en dat ondergetekende bij wijze van werk in Spanje piccolo mocht spelen, ofwel 'bellboy'. In het Nederlands 'Liftbediende'. Neemt u maar van mij aan dat het erg gezellig was en ik met een fijn team mocht samenwerken.

Die nacht helaas maar zo'n tweeëneenhalf uur geslapen maar ook in het vliegtuig terug nog een uurtje gedut. De nacht erop had ik ook kunnen werken maar het leek mij verstandiger om voor de afwisseling weer'ns gewoon acht uren te slapen. Wat ik dan ook deed. Zaterdag werkte ik voor stichting Hiob op een kerstmarkt. Hoewel ik ook kerstelf had kunnen zijn op de een of andere braderie. Uiteraard kwam ik daar de nodige bekenden tegen. Niet in de laatste plaats m'n zoon en twee dochters met hun mama...;-)

Was om zes uur thuis en kon vrijwel direkt na het eten mijn zoon en overnachtende oudste dochter een prettige avond wensen omdat mijn aanwezigheid was gewenst bij een evenement in de hoofdstad. Gelukkig vlakbij huis.

Lag vanmorgen om half vijf uiteindelijk in m'n bedje en m'n kinderen lieten mij tot half tien uitslapen! Afwas gedaan, keuken en woonkamer geveegd, was gedraaid, kostuum op de handwas, kerstboom uitgeklapt en lekker hapjes gegeten bij m'n moeder. Straks even strijken en wat papierwerk verrichten (facturen schrijven en dergelijke) en dan is het tijd voor een potje kaarten met wat vrienden.

Waarschuwing vooraf: oordopjes in!



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Zdenek Miller, Cesaria Evora en Vaclav Havel

Haar Naam (Een (kerst)verhaaltje)

Even geen stukje uit mijn NaNoWriMo-roman. Zelfs geen 'anders-dan-anders'-verhaaltje. Maar nee: gewoon een korte romantisch anekdotisch verhaaltje zoals de vaste lezer van mij gewend was. Omdat het bijna kerst is, ditmaal met een kerst-thema. Fijn weekend!

===

Het kostuum stond haar goed. Erg goed. Het rokje dat hoorde bij haar glimmende rode, met wit bont afgezette kerst-elfjes outfit was net niet lang genoeg. Daardoor kon hij een glimp van haar dijen opvangen.

Zij zat in een klapstoel, het ene fraaie been over het andere fraaie been geslagen, de losse voet spelend met de lucht. En zij las. Bridget Jones' Diary.

Zij keek op op zijn 'Hai!' en was zichtbaar blij met de afleiding die hij haar bood. Zo blij dat hij haar grot mocht bekijken. Althans, de grot die zij moest bewaken terwijl de kerstman met lunchpauze was.

De volgende dag kwam hij terug om haar te bedanken voor de interessante ervaring en haar iets te vragen wat hij de dag ervoor verzuimd had te doen. Namelijk haar naam.

Baas is school

Momenteel komt er nogal wat op mij af. Niet alleen op mijn werk (Morgen "even" naar Barcelona en vandaag kreeg ik het voorwoord binnen van m'n Engelstalige bundel) maar ook in mijn privé-leven. Mijn excuses dus als het hier overkomt alsof ik een beetje ben doorgedraaid.

Onlangs draaide in Luik een man helemaal door. Met handgranaten en allerhande schiettuig maakte hij een gewelddadig einde aan het leven van een aantal omstanders en dat van zichzelf. En ja, het ging om een buitenlander. Een Belg met name...Voor 'ons Hollanders' zijn Belgen net zo goed buitenlanders als doordraaiende Noren, Amerikanen of wat dan ook.

U kent ze vast wel: die mensen die zo graag oreren dat 'het allemaal de schuld is van de buitenlanders'. Want die komen naar Nederland (en België) om te profiteren van ons sociale stelsel door hier hun handje te komen ophouden. Veel te lui zijn ze om te werken, die 'stomme buitenlanders!' En dan zeg je: 'Ja maar, jij zit nu toch ook werkloos thuis om een paar uren per dag op Twitter en als reageerder bij GeenStijl en De Telegraaf te zitten klagen? Bijvoorbeeld over het feit dat je niet eens zwart mag bijverdienen naast je uitkering?" -"Ik ben werkloos omdat al die buitenlanders onze baantjes inpikken. Dat is dus hun schuld!" Ja maar, net zei je dat ze allemaal te lui zijn om te werken? -"Nou, maar dat ís ook zo!" Tsja, dan ben ik uitgepraat. Weet u nog een leuk argument voor mij om te geven in toekomstig voorkomende gevallen? Alvast mijn hartelijke dank!

Het gaat om dezelfde mensen die zeggen: "In het rapport staat helemaal niet dat 130 rijden meer ongelukken oplevert of slecht is voor het milieu!" En daar hebben zij gelijk in want - ondanks het feit dat de ambtenaar die het heeft mogen uitzoeken en noteren protesteerde - heeft de minister van infrastructuur en milieu, Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus, de betreffende passages bewust weggelaten uit de rapportage. Wat overblijft is de mededeling dat 130 kilometer per uur rijden "prettig is voor de belevingservaring" of zoiets vaags.

'Onafhankelijk onderzoek onder duizenden mensen' toont namelijk aan dat de meeste mensen vóór 130 kilometer per uur rijden zijn. Dat 'onderzoek' bleek een internet-enquete onder welgeteld 1600 mensen die dagelijks autorijden. Een 'overweldigende meerderheid' van wel 60 procent had geen bezwaar tegen het paradepaardje van VVD en PVV: 'Hoera, we mogen 130!'Het aanpassen van diverse stukken snelweg (Leuke bordjes, meer vangrails om de verwachte extra klappen op te vangen) gaat zo'n 100 miljoen euro kosten. Echt een schijntje hoor, vergeleken bij bijvoorbeeld de 300 miljoen die wordt bezuinigd op de Zorg! Iedereen die zelfstandig kan nadenken weet dat het geldverspillende onzin is, die hele 130-regel: 100 jaar geleden reed de gemiddelde auto 30 kilometer per uur. Dat doet-ie nu nog steeds...

Iets vrolijkers dan: een kindje van een jaar of vier hoort van z'n mama in de trein dat-ie eerdaags naar de basisschool mag en blijkbaar vindt hij dat helemaal 'da bomb' want hij kreet uit "Ja, baas is school!"

Ik-tijdperk

Voor wie denkt dat ik mij verveel: vanmorgen half acht op, ontbijtje maken voor zelf en zoon. Rondkijken op sociale media (mensen bedanken voor fijne samenwerking en zo); Fysiotherapie (Uurtje: behandeling, loopband, oefeningen); Boodschappen doen en papier naar papierbak; Brievenbuskleppen van mijzelf en buren voorzien van rubber stripje tegen klepper-geluid bij harde wind; vuilniszak wisselen en kapotte theedoek-ophanghaken vervangen; factuur opstellen en versturen en verwerken in administratie; administratie doen voor stichting HIOB; via e-mail overleg over entertainment-opdrachten met de één en met de ander en over kaft van nieuwe boek met een ander; Koffie drinken en 'Koffietijd' terugzien via RTL-gemist; lakens afnemen en was draaien; opnieuw aangifte OZB doen (belastingsdienst was die kwijt en besloot mij aan te slaan voor bijna 8000 euro); Facturen kopiëren en opsturen ten behoeve van DWI ivm aanvullende uitkering; lezen; schrijven; kostuum passen; nagels knippen; kletsen met buurvrouw Debbie en collega Dini van Psychiatrie Café Noord bij de sigarenman; koken en eten; kostuum wassen; (Elektronische) post verwerken.

Het lijkt misschien wel op een drukke dag maar eigenlijk valt het best mee, hoor. Het is gewoon een kwestie van beleid voeren...;-)

Het hele beleid van de overheid is erop gericht dat burgers egoïstische sukkels zijn. Helaas: het gaat maar om zo'n 10 procent van de bevolking dat het eigen materialistische geluk als hoogste goed ziet. Verreweg de meeste mensen willen voldoening in hun werk. Het liefst doen ze dingen waar ze andere mensen en/of het milieu 'blij' mee maken. Mensen stimuleren door hen te lokken met 'voordeeltjes' als Hypotheek-rente aftrek (HRA) en 130 kilometer per uur mogen rijden werkt dus maar ten dele.

De huidige tendens in denken is 'Met mij gaat het goed maar met ons gaat het slecht'. Dat men denkt dat het in het algemeen slecht gaat is vooral de verdienste van de media als spreekbuis van de overheid. Het gaat namelijk helemaal niet slecht. Nog geen 50 jaar geleden had een secretaresse geen geld voor een fiets. Nu heeft vrijwel elke secretaresse een fiets èn een auto. Meer dan voorgaande jaren is er dit jaar weer geld uitgegeven aan Sinterklaas-inkopen en wintersport-vakanties.

Natuurlijk gaan mensen doorgaans voor het eigen geluk (en ja, ook ik ben maar eens mens). Maar steeds meer mensen vinden dat anderen het best óók goed mogen hebben. Daarom koopt men 'goede' chocola: met zo weinig mogelijk slechte impact op het milieu gesproduceerd door boeren die een eerlijke prijs krijgen voor hun cacao.

Zelf kocht ik onlangs sloffen, handgemaakt van vilt uit Mongolië. En dan niet in fabrieken waar jonge kinderen worden uitgebuit maar rechtstreeks afgenomen van schapen-houdende gezinnen. Weinig slechte impact op het milieu, een natuurprodukt èn je helpt er rechtstreeks die gezinnen mee. Zeer warm ende comfortabel en zo.

Met zo'n 35 euro vond ik de prijs ook erg meevallen. Lijkt dit wat op reclame? Dat is ook wel een beetje zo want stomtoevallig ken ik de aardige dame die die sloffen (en andere koele...eh...warme viltprodukten) verkoopt via http://www.esgii.nl.

Mijn conclusie van dit stukje? Volgens mij hebben wij iets te vieren. Namelijk het einde van het ik-tijdperk!

Afloopt

Vanmorgen was ik half zes op voor de live-uitzending van Koffietijd. Het werd reuzegezellig met ondermeer een aantal andere kerstelfjes en de gasten René Froger en Arie Boomsma. Die laatste schreef onlangs een roman over een zeer populaire jonge predikant. U weet niet wie Arie Boomsma is? U weet wel, dat is die christelijke meneer met dat welgevormde lijf...

Het nieuw te vormen Euroverdrag is wel een soort Magna Carta. Dat handvest werd in 1215 voorgelegd aan de Engelse koning Jan Zonder Land, de broer van Richard Leeuwenhart. De koning werd gedwongen het verdrag te ondertekenen en verloor daarmee veel van zijn absolute macht. Die ging vooral naar zijn leenmannen. Handel drijven en reizen werd makkelijker gemaakt.

Het lijkt wel wat op de verdragen rond de euro, vindt u niet? Op het eerste oog lijkt het een prima plan totdat je gaat nadenken en het gaat doorrekenen. Het nieuwe euroverdrag is vooral gunstig voor Duitsland (Merkel) en Frankrijk (Sarkozy), ofwel voor 'Merkozy'. Met hun nieuwe Italiaanse vriend Monti hebben zij afgesproken dat er een nieuw noodfonds wordt opgericht met zo'n 450 miljard euro daarin. 350 miljard daarvan is al toegekend aan Monti, een (voormalig) topman van Goldman Sachs èn Coca Cola.

Er blijft dus niet veel over voor andere landen, mochten die in de schulden geraken. Elk land dat in het verdrag staat genoemd heeft inspraak maar uitsluitend 'Merkozy' heeft vetorecht. Dat wil zeggen: als Frankrijk of Duitsland zich weigert aan de zelf bedachte bepalingen te houden en de andere leden willen hen een boete opleggen dan kunnen Merkel en Sarkozy dat idee zonder enige consequentie naast zich neer leggen. Handig, hoor!

Merkozy doet mij wat denken aan Vladimir Poetin. Op 31 december 1999 kwam deze 'veiligheidsadviseur' (en voormalig (?) hoofd van de KGB) aan de macht toen Boris Jeltsin plotseling zijn aftreden bekend maakte. Beetje verdacht, maar goed. Op gegeven moment had Poetin zijn twee termijnen van vier jaar als president erop zitten waarna hij zijn 'goede vriend' Medvedin naar voren schoof als nieuwe president. Die stelde prompt voor dat elke volgende president voortaan twee maal zes jaar mag blijven zitten. En wie is er nu de eerstvolgende kandidaat? Jawel, Vladimir Poetin!

Momenteel loopt er een onderzoek naar mogelijk verkiezingsfraude bij de verkiezingen die op het randje door de partij van Poetin gewonnen zijn.

Er is maar één serieuze tegenkandidaat maar ja, als die nu opeens zomaar vanzelf een 'ongelukje' krijgt...

Ik ben benieuwd hoe dit afloopt.

Koffietijd

Vrijdag lekker gegeten bij mams. Gisterochtend vroeg de deur uit voor een hoelahoep-workshop in Breda (check http://www.hoopdance.nl!) om daarna als kerstelf mee te lopen in de plaatselijke optocht en de nacht doorgebracht bij vriend Erwin. Gezellig!

Vanmiddag om half drie thuisgekomen en meteen maar even m'n administratie gedaan. Bovendien opeens overvallen door inspiratie om een stukje toe te voegen aan m'n NaNoWriMo-roman terwijl ik gisteren weer een vers kort verhaaltje toevoegde aan m'n (inmiddels derde) verhalenbundel. M'n schrijfproduktie lijkt maar toe te nemen...

Het aantal overvallen is sterk gedaald. Dat komt vast door het strengere regeringsbeleid. Maar nu komt het mooie: stel dat uit de cijfers was gebleken dat het aantal overvallen is gestegen? Dan had de regering gezegd: 'Dat geeft aan dat het huidig beleid nog niet streng genoeg is.' Elk feitje kan ten eigen gunste worden gebruikt. U kent natuurlijk ook die mensen die graag de woorden uit de Bijbel (of Koran, Thora, etcetera...) uit het verband rukken en in eigen voordeel misbruiken. Dat gebeurt zelfs met kookboeken waar een enkel zinnetje uit wordt gebruikt om de consument op bepaalde gedachten te krijgen.

Zo moeten wij 'gezonder' eten. Leuk idee, hoor. Maar wie gaat dat betalen? Ik was laatst bij een 'Natuurwinkel' waar men het waagde mij vier euro te rekenen voor een half bruin brood. Vier euro! Voor een half brood! Uiteindelijk werd het brood voor mij gekocht door een vriendin en dus kon ik het proberen. Best lekker hoor en 'zelfgemaakt' maar wat zit er in brood dat 'zelfgemaakt' is dat niet zit in fabrieksbrood? Ofwel: hoeveel maakt het uit voor de smaak of het deeg is gekneed met stalen kneedarmen of met blote mensen-armen? U kunt zich bovendien afvragen wat die 'natuurbakker' met z'n handen deed voordat hij die in uw brooddeeg stak. En wat zat er eigenlijk onder zijn nagels? Maar wilt u dat wel weten? Of laat u zich liever voorliegen door mensen die zeggen dat het beter is voor je gezondheid om vier euro te betalen voor een half brood dan 80 cent voor een hele?

Ik zie het nog gebeuren dat onze politiestaat mensen oplegt om het duurdere brood te kopen 'want anders is dat slecht voor hun gezondheid'. Iedereen die wordt betrapt op het kopen van fabrieksbrood moet 60 euro boete betalen. Terwijl de geschiedenis uitwijst dat het verbieden van zaken gewoon niet werkt. Sterker nog: het zet -uitzonderingen daargelaten. Maar ik ken er geen. - alleen maar aan tot het overtreden van regels. Elke ouder die ooit een poging heeft gewaagd een puber iets te verbieden kan dat beamen. Weet u wat: de eerste lezer die komt met een praktijkvoorbeeld uit de eigen omgeving waarbij het bewezen is dat verbieden werkt, krijgt van mij een gesigneerd exemplaar van m'n volgende boek.

'Ja maar, dat brood is tenminste biologisch!' Onzin. Alle stoffen in het universum zijn chemisch. Dat biologisch brood dus ook. En die biologische koe ook. Sterker nog: u bent zèlf een groot vat met chemische stoffen. Echt waar.

Vanavond vermoedelijk echt vroeg m'n bedje in.

Vandaag met zoonlief naar de film en morgenvroeg de trein pakken richting TV-studio's. Kijkt u gezellig mee naar Koffietijd?

De Oplossing (Een verhaaltje)

Bijna elke dag schaaf ik nog wat bij aan m'n NaNoWriNo-roman maar soms ben ik't even zat en schrijf ik iets geheel anders. Anders zelfs dan de korte (romantische) schrijfsels die ik doorgaans hier op vrijdags publiceer. Woensdag schreef ik bijvoorbeeld:

===
Sommigen zouden hem een moordenaar noemen maar hij zag dat anders. Hij noemde zichzelf liever een oplossing. Van jongsaf aan gehoorzaamde hij aan De Hoge Heren. Hij was hen tenslotte veel dank verschuldigd omdat zij ooit een klein onooglijk mannetje van straat hadden geplukt. Zij hadden hem in bad gedaan, te eten gegeven en vervolgens zijn opleiding betaald. Henzelf zag hij nooit. Alles ging via tussenpersonen. Zelfs De Meester wist niet wie er schuilging achter de organisatie. Het was zelfs niet duidelijk hoeveel het er waren maar dat het er meer dan één moest zijn wist hij eigenlijk wel zeker. Want hoe kon één enkele persoon alle bekende werelden besturen?

Hij vond het jammer dat hij De Meester moest ombrengen. Maar zo hoorde dat. En anders zou hij zijn examen niet halen. Hij keek wel even vreemd op toen hij het lijk aan zijn voeten zag liggen en achter zich een bekende stem hoorde. 'Bravo!' riep de meester vanuit de deuropening van de speelkamer. 'Ik wist wel dat't je zou lukken!' Hij had wel eens geruchten gehoord over nieuwe kloontechnieken. Natuurlijk, wie niet? Maar dat men al zo ver was had hij niet voor mogelijk gehouden. Achteraf gezien wel logisch want zodra je een gerucht hoorde wist je eigenlijk al dat De Hoge Heren ervoor hadden gezorgd dat't waar was. Zo kregen zij de bevolking wel onder contrôle. En met de hulp van hem natuurlijk; hun oplossing.

Tevreden na weer een nuttige werkdag begroef hij zijn hoofd in het kussen. Het kussen dat nog naar haar rook. Het was best wel jammer want zij was best een leuk meisje. Maar als De Hoge Heren jou vertellen dat zij gevaarlijk is en dus 'opgelost' moet worden, dan twijfel je niet. Twijfel is dodelijk, werd je al vroeg geleerd. Twijfel zal altijd staan tussen jou en De Hoogste Eer. Op een dag zou hij zelf een Leerling hebben. Hij zou zichzelf dan Meester mogen noemen en een naam krijgen. Wat was hij trots toen hij zichzelf Leerling mocht noemen! En niemand die het wist. Behalve dan De Meester en De Hoge Heren. En hij zelf natuurlijk.

Hij voelde zich groots en bevoorrecht. Voorbestemd om grootse daden te verrichten.

'Hoe heet je?' had ze hem gevraagd. 'Noem mij maar een leerling van de school des levens', had hij geantwoord. En hij lachte om zijn eigen gevatte antwoord. Van binnen harder dan van buiten.

Duidelijk

Vanavond als presentator een zeer boeiende thema-avond mogen bijwonen over het thema 'Psychiatrie en Levensbeschouwing'. Het voert wat ver om erover uit te wijden maar het werd verzorgd door een aantal mensen van Ervaringswijzer. Wat duidelijk naar voren kwam is dat eigenlijk iedereen wel gelooft. Zij het dan op zijn of haar eigen wijze. Sommigen geloven in God of Allah, anderen in de goedheid van de mens of in de kracht van mensen als Steve Jobs.

Sommigen geloven alleen maar wat ze zien. Zeggen ze. Maar wat geloven ze dan wanneer ze in het donker staan? 149 Plant- en diersoorten staan straks in het donker wanneer staatssecretaris Henk Bleker (CDA: Economische Zaken, Landbouw en Innovatie) zijn zin krijgt; die verdwijnen van de lijst met beschermde soorten.

Daarnaast wil de heer Bleker dat natuurbeheer voortaan wordt overgelaten aan de provincies in plaats van aan de staat. Elke provincie zal dan extra geld gaan verspillen bij het verzinnen van eigen beleid dat zomaar in strijd kan zijn met dat van naastliggende provincies. Met alle gevolgen van dien.

Het CDA van Bleker is één regeringspartij; de VVD van Mark Rutte is de andere. De VVD vindt de plannen van de staatssecretaris niet ver genoeg gaan, ook al zijn die in strijd met diverse internationale verdragen die ook door Nederland ondertekend zijn. Natuurlijk wil de VVD de natuur beschermen 'maar een koe in de wei is toch óók natuur?'. Ja, en een kinderboerderij ook. Evenals het neuspulkje van de heer Bleker zèlf.

De VVD draagt de natuur een warm hart toe maar vindt dat dieren en planten waar recreanten en ondernemers last van hebben allemaal 'deaud' moeten. Dat 'warme hart voor de natuur' zal dus over enkele jaren hooguit bestaan uit een geitenboerderij (met kinderijsjes van geitenmelk en pannekoeken!) in het midden van een recreatiewijde. 'Kijk'ns wat een mooie natuur, kinderen! Dat geitje drinkt zo schattig van die mechanische speen die uit de muur komt!'

Helaas zullen het geen klassen vol moeilijk opvoedbare kinderen zijn die naar die geitjes komen kijken want in het passend onderwijs verdwijnen 3800 fulltime banen. Wat neerkomt op het verlies van werk voor 5000 leraren (m/v). Maar 'gedwongen ontslagen zullen zoveel mogelijk worden voorkomen', aldus het betreffende ministerie. Goh, wat aardig. Hoe dan? Zal de minister straks zeggen: "Ik werd helemaal niet gedwongen die leraren te ontslaan maar deed dat vrijwillig!" In dat geval klopt het wel: het ging dan niet om gedwongen ontslagen.

Het kabinet is óók verantwoordelijk voor de kortere levensverwachting van mensen die rond snelwegen wonen. Door de verhoging van de maximumsnelheid wordt er meer roet uitgeblazen en zijn er meer ongelukken te verwachten. Er zijn maar 2 argumenten vóór een verhoogde snelheid. En beide zijn ze zwaar onzinnig. 1: 'Je kunt dan zo lekker doorrijden.' Dat is louter gevoelsmatig; op het langste stuk Nederlandse snelweg - vooropgesteld dat er geen file staat - boekt de automobilist een tijdwinst van minder dan twee minuten. 2: 'Het verkeer zal lekker goed doorstromen en het aantal files verminderen.'

Pure onzin want harder rijden zal alleen maar betekenen dat er vaker geremd zal moeten worden. Wat meer benzine kost en dus meer geld. Wat meer ongelukken veroorzaakt en dus meer geld zal kosten. Wat slechter is voor het milieu en dus meer geld kost. Wat slecht is voor je auto en dus meer geld kost. Had ik al gezegd dat dat harder rijden de automobilist alleen maar meer geld kost?

Ik laat de PVV-, CDA-, SGP- en VVD-stemmers even zien dat hun partij van keuze slecht is voor de portemonnee want van andere mensen of het milieu trekken mensen die op de huidige regerings- en gedoogpartijen stemmen zich helemaal niets aan. Zoveel is mij wel duidelijk.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Harry Morgan en Dobie Gray

Felix Domesticus

'Het leven van Pi' van Yann Martel is boek nummer 16 van dit jaar. Zij die zeggen dat het een zeer interessant boek is dat vermaakt en aan het denken zet hebben mijns inziens volkomen gelijk...Heb mij er kostelijk mee geamuseerd en vond het jammer dat't uit was.

Na het (betaald) uitgaan zaterdag logeerde ik bij een vriend in Rotterdam. Als kleine tegenprestatie leerde ik hem zondag klepon maken om later op de avond mijn zoon thuis in Amsterdam te leren hoe pisang goreng bereid wordt. De volgende dag deelde hij de gebakken banaan uit tijdens het sinterklaasfeest op school waar alle jongelui iets te happen hadden meegenomen.

De Amerikanen namen na het aftreden van president Moebarak op visite iets mee voor het volk van Egypte: tienduizenden traangasgranaten voor de veiligheidstroepen. Om in te zetten tegen het nog steeds opstandige volk.

Na het inzetten van m'n nieuwe heup had ik bij de fysiotherapeut moeite met een wandeltempo op de lopende band van twee kilometer per uur. We zijn nu twee maanden verder en een tempo van vier kilometer per uur is inmiddels urine van de Felix Domesticus.

P.s. Een felicitatie aan onze geliefde zuiderburen lijkt mij op z'n plaats: jullie hebben een plek veroverd in het Guiness Book of Worldrecords met de eindelijke formatie van een nieuwe regering. Houzee!

Geldwolf

Vandaag was weer een reuzegezellig dagje: ontbeten bij een vriendin van me, even bij m'n moeder langs geweest en verder nog een kostuum geregeld voor een optreden aankomende zaterdag in Breda. Ook daar zullen foto's van worden gemaakt...

Natuurlijk kun je een telefoon kopen van 360 euro en daar slechte foto's mee maken. Of je koopt er eentje voor een tientje op Marktplaats. Zelfde effect maar een heel stuk goedkoper. Maar toegegeven: het was een geniale actie van Apple! Een duur telefoontoestel op de markt brengen met daarin ingebouwd een relatief slechte camera.

En dan niet je excuses aanbieden aan de consument...neen! Je bouwt er een community omheen, gooit nog even flink met je werelberoemde logo en maakt van slechte foto's een hype. Echt een geniabele uitvinding, dat Instagram! Complimenten weer voor de afdeling marketing!

Consumenten zijn makkelijk te misleiden in het veel geld uitgeven voor iets dat men ook goedkoop kan krijgen. Neem bijvoorbeeld de ervaring van het eten in het pikkedonker. Er zijn speciale restaurants waar je dat kunt ervaren. Tegen een niet-geringe vergoeding uiteraard. Of je gaat gewoon met een blinddoek om in een regulier restaurant zitten. Zelfde ervaring maar voor een stuk minder geld.

Het is niet dat ik het de uitbaters van een dienst als Instagram of een 'blinden-restaurant' misgun om wat geld te verdienen maar ik wijs consumenten graag op (goedkopere) alternatieven. Zo zijn er telefoons die vrijwel exact hetzelfde kunnen als de iPhone maar dan voor 150 euro (of een tientje per maand voor een abonnement) minder.

Echt waar: wie een beetje oplet heeft zomaar opeens minder last van 'de kredietcrisis'. Over crisis gesproken: Duitsland en Frankrijk overtreden al sinds de invoering van het allereerste Euroverdrag regelmatig de regels waarvan zij vinden dat iedereen zich daaraan moet houden. Behalve zij zelf natuurlijk. Nu het begint op te vallen dat het wel erg tegenvalt met hun eigen kredietwaardigheid (en daarmee hun geloofwaardigheid) hebben mevrouw Sarkozy en de heer Merkel iets bedacht: een nieuw Euroverdrag met nieuwe regels! Briljant, niet?

De grote (olie-)bedrijven en banken juichen dit voorstel uiteraard van harte toe want alleen de gewone burger zoals u en ik zal de dupe worden van het nieuwe stelsel. De beleidsmakers zelf hebben er absoluut geen last van.

Nee, voor mij is het duidelijk: leeuwen zijn lui, pinguïns zijn koel maar het meest roofzuchtige, achterbakse en kwaadaardigste beest ter wereld is ongetwijfeld de Geldwolf.

En over kwaadaardig gesproken: hier nog even een foto van m'n optreden van afgelopen zaterdag op A Nightmare in Rotterdam 'Jason' (ik dus) demonstreert hier hoe je met één arm twee mensen tegelijk uitschakelt. Terwijl je de één de keel doorsnijdt gooi je met kracht je elleboog omhoog waarbij je van de ander diens neusbotje de hersenpan in drijft....Het was best een geinig feestje maar ik was blij met de oordopjes. Hardcore House is niet echt 'mijn ding'. Zeg maar. Met dank aan de fotograaf.

Sinterklaas-cadeautje

(Sorry, heb weer wat te vertellen...toch weer een lang stukje geworden dus)

Het werd donderdag na een etentje en een drankje nog erg gezellig. Zo gezellig dat ik uiteindelijk helemaal vergat te slapen. Gelukkig had ik vrijdag tijd voor een middagdutje. Dacht ik. Kwam zomaar buurvrouw Angélique op visite! Erg gezellig. Net als het avondeten bij m'n moeder diezelfde dag. Onderweg nog een collega-schoolvader tegengekomen en een vroeger collega-castlid uit m'n actieve tijd met The Rocky Horror Show. Erg gezellig.

Zaterdag beleefden wij een gezellige dag met zoon en oudste dochter. Even naar de legerdump geweest voor vingertop-loze handschoenen en een jasje in militaire camouflage-kleuren voor de werkopdracht later die avond: heerlijk om mensen lekker bang te maken als karakter uit een bekende reeks horrorfilms! Als 'Jason' uit Friday 13th. Dat werd dus nacht. Maar niet voordat wij eind van de dag nog even oma verrastten met een kleinigheidje dat Kadopiet ons onderweg in de handen had gedouwd. Sinterklaas kwamen wij binnen tien minuten maar liefst 2 maal tegen! En wat is die man snèl! Ondertussen had hij ondermeer een andere mantel omgeslagen èn was hij een centimeter of tien gekrompen...ongelooflijk!

Net als dat wij vandaag bij het verlaten van het huis zomaar opeens voor elk van ons een chocoladeletter voor de deur vonden! Ja, wij zijn oprecht blij met zo'n kleinigheidje en ook ons valt het op dat velen blijkbaar sterk de behoefte hebben aan dingen die zij niet nodig hebben. Nu u duizenden liedjes uit uw mobiel kunt laten weerklinken, gebruikt u die MP3-speler nog wel'ns? Hoeveel van de 20 spelletjes in de doos bij de spelcomputer worden daadwerkelijk gespeeld? Hoeveel van de 8 geurtjes die in de badkamer staan worden wel eens opgespoten? Ook hier hebben wij feitelijk een overdaad aan spullen; zes ontbijtbordjes terwijl er op elk gegeven moment in de maand maar maximaal vier mensen in huis zijn...

Terwijl ik mij gisteren en vandaag vooral ledig hield met een beetje bijkomen van het werken in Rotterdam, verwerkte ik ook m'n administratie en besprak ik per sms, e-mail en telefoon details aangaande komende entertainment-opdrachten. Straks het laatste restje wasgoed verwerken en dan is ook het huishouden weer enigszins op orde.

Omdat ik m'n ogen even wat rust wilde gunnen (en gewoon even weg moest van de kasboek-cijfertjes omdat ze voor m'n ogen begonnen te dansen) maar even de schoorsteenmantel en de spulletjes die daar in de loop der jaren op verzameld zijn maar schoongemaakt. Tsja, ik zit nu eenmaal niet graag werkloos thuis.

Martijn Hurks, ex-kandidaat Statenlid voor de PVV zit tegenwoordig werkloos thuis. Met hem had ik een prettig gesprek via Twitter en ook al bleken wij het niet eens, het bleef netjes. En zo hoort dat, natuurlijk. Vermoedelijk is hij van de kandidatenlist geschrapt vanwege een vermeend crimineel feit waar hij later van is vrijgesproken.

Maar gelukkig verveelt hij zich niet. Hij is namelijk verbonden aan Flitsservice.nl. Deze site, die mensen een gratis sms-dienst aanbiedt voor maar 15 cent per verzonden bericht, kwam ondermeer met een applicatie waardoor je thuis op je PC pop-ups krijgt met waarschuwingen van flitscontroles op de snelweg. Erg handig. De heer Hurks is niet per sé voor verhoging van de maximumsnelheid naar 130 kilometer per uur. 'Huh?' zult u denken. 'Hij vindt dus 120 kilometer per uur hard genoeg?' Klopt. Maar dan wel met een 'flitsmarge' van 15 kilometer. Wat er dus op neerkomt dat hij liever een maximum snelheid ziet van 135 kilometer per uur. Val hem dus alstublieft niet aan op het feit dat hij een verhoging wil naar 130 kilometer per uur. Want dat is gewoon niet waar!

Er zijn meer mensen (ik beweer niet dat Martijn Hurks daar één van is) die vinden dat de wet voor iedereen geldt, behalve voor henzelf. Een recent voorbeeld is bestuursvoorzitter Jochem Gerrits van Buma/Stemra. Componist Melchior Rietveldt vindt het niet juist dat door hem gechreven muziek door Buma/Stemra wordt gebruikt bij met name hun bioscoop-spotjes over het illegaal kopiëren van muziek waarover de componist dus geen geld ontvangt. Buma/Stemra heeft de muziek van de heer Rietveldt zonder zijn toestemming gebruikt en hem ook nog geen cent aan rechten daarvoor betaald. De heer Gerrits - als bestuursvoorzitter van Buma/Stemra dus - kon er wel voor zorgen dat het met die claim wel in orde zou komen. Voor een bescheiden vergoeding over de totale miljoenenclaim van een luttele 33%. Het betreffende telefoongesprek was echter opgenomen en de heer Gerrits is voorlopig afgetreden, hangende een intern onderzoek...

Mijn gokje: hij biedt zijn excuses aan, krijgt een tonnetje of wat aan 'vergoeding voor bewezen diensten' mee en meldt zich aan als kandidaat-Statenlid voor de PVV...Dat laatste is een grapje natuurlijk. Ik draag de PVV een warm hart toe en wil deze uit één lid bestaande democratische partij geen fraudeurs en oplichters toewensen als vertegenwoordigers. Daar hebben ze genoeg van! ;-)

(Hè verdorie! Ik doe heel hard m'n best om de PVV niet te bashen. Maar het is zo ontzettend makkelijk dat het gewoon vanzelf gaat. Sorry.)

Voor diegenen die het helemaal tot hier hebben gehaald om bovenstaand te lezen heb ik een Sinterklaas-cadeautje:



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Socrates (de voetballer dan, hè; de filosoof is al iets langer dood.)

'A Nightmare in Rotterdam'

Gezellig hoor, 'Jason' spelen op hardcore houseparty 'Nightmare' in Rotterdam.

Daglicht (Een verhaaltje: NaNoWriMo)

De NaNoWriMo-uitdaging mag dan zijn afgelopen (zie mijn 'badge' ter rechterzijde van dit blog) maar het verhaal is nog niet af. Zit op zo'n 53.000 woorden en één van de hoofdfiguren wil niet aan mij kwijt hoe het verder gaat met dit eigenwijze karakter...Heel gemeen! ;-)

Korte inhoud van het voorafgaande. De wereld is een zooitje. Een paar kinderen vinden hun moeder. En raken haar weer kwijt.

Hierbij een passage uit de roman.

===
Haar man en kinderen praatten honderduit en leken niet meer te merken dat zij er ook was. Zij was buitengesloten. Eigenlijk haar hele leven al. Haar bestaan had altijd gedraaid om bezit maar het kostbaarste wat zij ooit had gehad was zij nu voorgoed kwijt. Zo voelde dat. En zo was het ook. Voor het eerst in haar leven nam zij een weloverwogen besluit. 'Jongens...' Ze luisterden niet. 'Jongens', zei ze nu wat harder. Ze hoorden haar niet. 'Jongens!' schreeuwde ze bijna. En haar ogen werden vochtig. 'Ik moet jullie iets vertellen.' Ze werden stil. Verstomden.

'Ik heb een besluit genomen. Ik ga jullie verlaten.' -'Ma!' 'Mama!' -'Schat, ik...' 'Nee, nu luisteren jullie even naar mij.' -'Maar lieverd...!' 'Nee, laat me uitpraten! Ik zie nu wat jullie hebben en ik kan daar niets aan bijdragen. Die band die jullie hebben is te sterk voor mij. Niets kan die breken. Jullie zijn beter af zonder mij. Geloof me. Ik hou zielsveel van jullie maar heb niets te bieden. Het is beter als jullie mij niet meer zien. In ieder geval voor een tijdje. Als het zover is vind ik jullie wel weer. Maar genegenheid of oprechte liefde kan ik jullie nu niet geven. Het is beter dat ik ga.' Ze waren stil. Ze bleven stil.

Zij pakte haar rugtas van de tafel en begon weg te lopen. Maar als één man stonden haar man en zonen op en klampten zich aan haar vast. 'Maar we houden van je! Ga niet weg!' -'Nee, mijn besluit staat vast. Ik ga.' Voor het eerst in haar leven voelde zij zich echt sterk. Voor het eerst in haar leven voelde zij zich oprecht geliefd. Voor het eerst in haar leven nam zij een volwassen besluit. 'Patrick,' en ze pakte hem bij zijn nog zo frêle schouders terwijl zij hem zoekend en strak in de ogen keek. 'Wil jij voor mama een paar flesjes water halen en een paar broodjes? Het liefst met kaas. Greg, help jij je broertje even?' Nu kon ze haar man even alleen spreken.

'Weet je zeker dat dit is wat je wilt, schat?' -'Ja. Ik heb mij nog nooit zo zeker gevoeld. Over wat dan ook. Dit is de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt.' 'Als je dat zo voelt dan is dat ook maar het beste, denk ik. Er is niets waarmee ik je kan overhalen bij ons te blijven?' -'Nee, niets.' En haar hart verschrompelde van ellende. Dus zó voelde oprecht verdriet!

Haar man reikte van bovenaf onder zijn trui en uit de borstzak van zijn overhemd haalde hij zijn pakje sigaretten. 'Hier. Ik weet al een tijdje dat je graag rookt. Wist je dat?' Ze glimlachte verlegen terwijl ze het pakje aannam, het koesterde en de voorkant ervan streelde met haar duim. 'Zullen we er samen nog eentje roken?' De jongens vonden hun ouders naast elkaar zittend. De stoelen tegen elkaar aan. De vingers innig ineengestrengeld met tussen de vingers van de vrije hand elk een sigaret. Ze bliezen rook in elkaars gezicht en giechelden als kleine kinderen.

Patrick keek op naar z'n grote broer. Die maakte met z'n wijsvinger bij z'n hoofd het gebaar van 'Die zijn gek geworden!' en stopte berustend de gevraagde - in cellofaan verpakte - broodjes in z'n moeder's rugtas. Patrick keek even van z'n vader naar z'n moeder. Terug naar z'n vader. En weer naar z'n moeder. Toen volgde hij zijn broers voorbeeld maar dan met de flesjes water. 'Jongens.' Ze stond op, streek haar rok glad. 'Ik ga. Geef me'ns een knuffel.' Huilend stortten de jongens zich op hun moeder die haar armen wijd openspreidde en voor het eerst haar kinderen welkom heette in haar leven terwijl ze hen stevig tegen zich aan drukte. 'Ik moet nu echt gaan. Voordat het te moeilijk wordt. Zorg goed voor elkaar en voor jullie vader. Okee?' Haar zoons knikten maar wat. Hun kelen zaten dicht.

'Krijg ik van jou ook nog een knuffel?' En ze stak haar armen uit naar haar man. Die pakte teder haar handen, aaide haar vingertoppen met de zijne en gaf haar een voorzichtig kusje op het voorhoofd. En drukte nog snel even zijn lippen op de hare. Alsof hij haar smaak wilde behouden. 'Hier. Die zul je nog nodig hebben.' Ze ving het doosje lucifers behendig op met één hand en verbaasde zichzelf met die actie. 'Wauw! Deed ik dat? -'Zie je wel dat je helemaal niet zo nutteloos bent als je soms misschien wel denkt. Je kunt meer dan je denkt. Dat heb ik altijd al geweten. Nu jij zelf nog!' En hij gaf haar een schalkse knipoog.

Een uur later zat ze in de auto. In de straat voor de puinhopen van hun huis. Hun leven samen. De duisternis was ingetreden en ze haalde een sigaret uit het pakje van haar man. Haar lippen waren droog en het filter bleef op een pijnlijke manier aan haar onderlip vastzitten. Ze streek een lucifer af maar in plaats van haar sigaret daarmee aan te steken bleef ze maar in het vlammetje staren. Ze verbrandde het topje van haar vinger maar voelde niets. Achter het stuur viel ze in een droomloze slaap.

Geblaf maakte haar wakker en versuft keek zij door de voorruit naar buiten. Haar ogen half dichtgeknepen tegen het felle daglicht.

Live your life

Wanneer dit stukje online komt zit ik op een etentje met de mensen van het Psychiatrie Café Noord. Ik ben betrokken bij de organisatie van de maandelijkse thema-avond. Altijd weer boeiend. En erna heb ik een afspraak met een ZZP-collega. In de kroeg. Allemaal erg gezellig en het toont aan hoe goed wij het eigenlijk hebben in Nederland. Een groot deel van al die welvaart danken wij aan buitenlanders.

Onze welvaart in de Gouden Eeuw dreef op slavenhandel en wie ziet dat voor een paar euro per uur mensen uit Polen onze huizen goedkoop neerzetten en onze asperges uit de grond trekken, ziet dat er in wezen weinig is veranderd. Dan is er nog het feit dat wi zelf te lui zijn om onze eigen rotzooi op te ruimen en dat daarom laten doen door mensen uit Turkije, Marokko en andere uitheemse landen. Bovendien, zo leerde ex-parlementariër Willem Vermeend mij vanmorgen, halen wij maar liefst 70 procent van onze totale inkomsten uit het buitenland.

Mensen die dus roepen dat wij best zonder buitenlanders kunnen en zelfs beweren een hekel te hebben aan 'al die buitenlanders die onze baantjes inpikken' zijn niet alleen xenofoob maar ook gewoon dom. Zonder 'al die buitenlanders' zouden zij heel wat minder lekkers in hun schoen vinden met Sinterklaas. Overigens zelf óók een buitenlander.

Veel mensen kennen natuurlijk het verhaal van Mauro Manuel, de 18-jarige jongeman die een speelbal werd van politici terwijl hij niets anders wilde dan gewoon in Nederland mogen blijven wonen. Toch moet hij terug naar Angola, een land waar hij de cultuur niet van kent, waar hij de taal niet spreekt en waar hij niets te zoeken heeft. In Nederland is hij thuis. Dat geldt ook voor Jossef uit Alkmaar. Het joch is 9, woont inmiddels 8 jaar in Nederland maar moet terug naar Ethiopïe.

Voor mevrouw Kulamani Sithamparapillai (mooie naam, niet?) geldt een iets ander verhaal. Zij is 73, ernstig ziek en na 10 jaar lang allerlei gerechtelijke procedures te hebben doorlopen hebben de nep-christenen van het CDA, de nep-liberalen van de VVD met gedoogsteun van de tegenstanders van de vrijheid, de PVV en gedoogsteun van de namaak barmhartige Samaritanen van de SGP besloten dat mevrouw Sithamparapillai terug moet naar Sri Lanka. Zij mag niet in Nederland blijven ondanks dat haar dochter die hier woont en getrouwd is ontzettend graag haar zieke moeder in huis wil nemen en voor haar wil zorgen. Want 'Regels zijn regels', 'wet is wet' en 'Ordnung muss sein!'. Hoort u de hakjes tegen elkaar klakken?

Het meest gehoorde argument is 'We moeten die mensen wel op transport zetten want anders blíjven we uitzonderingen maken.' De NSB'ers (zo, dat is er uit) vinden echter wèl dat er een uitzondering op de regels moet worden gemaakt voor zichzelf 'Want zij reden maar 5 kilometer per uur te hard' en vervolgens 'reden zij maar 6 kilometer per uur te hard' en toen reden zij 'maar 7 kilometer te hard.' Als echte Farizeeërs vinden zij dan opeens níet dat de wet voor iedereen geldt. Opeens geldt niet 'regels zijn regels', 'wet is wet' en 'Ordnung muss sein.'

En dan nu even lachen: Robin Williams over de genoegens van de Smartphone: 'Stop looking at your phone. Live your life!'

Geld

Vandaag rustig m'n achterstallig administratie gedaan, een handwas gedaan èn een machinewas, een beetje lopen opruimen en een vriend geholpen met een computer-probleempje. Lekker rustig dagje dus.

Gisteren haalde ik weer'ns stokbrood in plaats van gewoon brood. Tot genoegen van mijn zoon...'Lekker, pap!'. Het avondeten bestond uit krieltjes met haricoverts en kipkluifjes. Simpel. En best lekker. Maaltijden hoeven niet heel uitgebreid te zijn en van alles te bevatten. In mijn optiek gaat het vooral om afwisseling zodat je lichaam op termijn van alles voldoende binnen krijgt.

Want waarom zou patat met mayonaise en een hamburger slecht voor je zijn en aardappelschijfjes met biefstuk en met slablaadjes gedrenkt in sla-olie niet? Waarom zou pizza zo slecht zijn? Er zit brood in en groente en vaak ook vlees, vis en groente. Maar toch roepen mensen: 'Eet jij pizza? Wat ongezond!' Terwijl ze zelf met een vies gezicht een sneetje zuurdesembrood met een plakje kaas nuttigen 'want dat is zo gezond'. Nou, niet dus. In een bruine boterham met kaas zit ongeveer net zo veel vet als in een kroket. Retteketet! En dat is echt waar...

Op mijn manier probeer ik mensen aan het denken te zetten...

Op zijn manier probeerde Anders Breivik aan te tonen dat moslims een gevaar zijn voor de samenleving. Persoonlijk begrijp ik niet hoe het bruut vermoorden van tegenstanders van die stelling (socialisten) bijdraagt aan begrip voor zijn zaak. Wie zich afvraagt wat nu precies de motieven waren van de doorgedraaide Noor; die vindt u hier.

Mensen als Breivik vinden het de eigen schuld van mensen met lage inkomens dat die zo'n laag inkomen hebben. 'Dan moeten ze maar harder werken.' Volgens Breivik-logica is het bewezen dat negers dom zijn. 'Want als zij slimmer waren dan blanken dan hadden zíj wel de macht in Zuid-Afrika en Noorwegen'.

Volgens mensen als Breivik draagt het zo hard mogelijk rijden op snelwegen bij aan meer veiligheid en is het goed voor de economie. En uiteraard is alles 'de schuld van links' en verandert het klimaat helemaal niet 'want wat weten wetenschappers nou?'

Kunst, cultuur en wetenschap moeten worden afgeschaft 'want daar heb je helemaal niets aan en kost alleen maar geld.'

Vouwen

Zo. Dat zit er op. Het vereiste minimaal aantal woorden voor de NaNoWriMo-uitdaging heb ik gehaald!

In één maand tijd een volledige roman van minstens 50.000 woorden. Dat viel niet mee. Vaste lezers weten dat mijn verhaaltjes doorgaans bijzonder kort zijn (en gebundeld - met niet eerder gepubliceerd materiaal - nog steeds te koop!) en eigenlijk nooit meer dan maar één, min of meer uitgewerkte, hoofdpersoon kennen.

Om nu dus te schrijven over meerdere personen alsof het echte mensen zijn en niet zomaar wat platte karakters...poe! Het zweet gutste uit m'n oksels. Niet alleen omdat ik wilde dat elke figuur zijn of haar eigen manier van denken en spreken had maar ook omdat op gegeven moment heden, verleden en toekomst door elkaar liepen en op gegeven moment geschreven diende te worden in een tempo van ruim 2000 woorden per dag. Een muziekje van Rammstein bood soms uitkomst. Dan kon ik lekker op het toetsenbord van rammelenstein! ;-) Naast de reguliere werkzaamheden zoals die gelden voor een ZZP'er annex alleenstaand ouder.

Bovendien kreeg ik op gegeven moment zo'n bloedhekel aan het vrouwelijk hoofdpersonage dat ik weigerde nog verder over haar te schrijven. Met een uiterste krachtinspranning poogde ik haar wat sympathieker te maken. Of dat echt gelukt is laat ik over aan het oordeel van de lezer. Maar weet wel dat ik er een heuse 'Tworrel' (een drankje doen met andere twitteraars, waarvan de meesten nog onbekend) voor heb laten schieten...;-)

En vooruit. Bij deze een kleine passage uit de zojuist afgeschreven (Hoewel een verhaal natuurlijk nooit echt af is en er nog flink geredigeerd moet worden) roman.

'...De grapjes van Pat...nee Greg...(de namen van haar zoons leken ook zo op elkaar! Waarom had haar man haar niet tegengehouden toen zij de jongste Patrick wilde noemen?) vond ze wèl leuk. Zoals die keer dat ze thuiskwam van kantoor, op de bank plofte en een krakend geluid hoorde. Ze had haar kinderen geleerd nooit te vloeken en was dan ook zeer tevreden met zichzelf toen haar zoon uitriep 'Chips!'. Maar wat bleek? Zij had z'n zak chips geplet door er op te gaan liggen. Lachen was dat! Ja, die Gregory begreep ze tenminste...'

Vandaag was ik ook weer bij fysiotherapie, regelde ik een en ander in verband met een aanvullende uitkering, schreef ik een bezwaarschrift aan de Belastingdienst, voerde ik overleg in verband met een nieuwe act, hoorde ik dat ik in Barcelona moet gaan werken met één andere man en maar liefst een stuk of 14 dames en kwam ik er niet aan toe om de was weg te vouwen.

Joepie

Vandaag rustig zitten schrijven aan m'n NaNoWriMo-roman, een entertainment-act en voor de Bewonerskrant. Daarnaast wat overleg gepleegd over aankomende opdrachten en nieuwe opdrachten binnen gehaald. Ik verklap nog helemaal niets maar mocht u toevallig op 12 december naar het TV-programma 'Koffietijd' kijken...

Zoals toegezegd hier een verslagje van het feest waar ik zaterdag (en een aanzienlijk deel van zondag) mocht rondlopen:

Het was een feestje zoals zoveel andere feestjes: mensen dansten, mensen dronken en sommigen ontdekten dat alcohol, hoge hakken en een gladde vloer geen fijne combinatie is. Eigenlijk was er maar één wezenlijk verschil met andere grote clubfeesten: veel van de gasten hier hadden minder kleren aan dan de erotische danseressen op het einde van hun act. Ik mocht er ook rondlopen. Of dat een voor- of nadeel is van mijn beroep als entertainer mag u zelf uitmaken...;-) Uiteraard kwam ik er diverse bekenden tegen. Bevriende fotografen, filmmakers, collega-artiesten, BN'ers, mede-vakantiegangers, vroegere minnaressen...maar niet één buurvrouw. Toch wel de moeite van het vermelden waard, dacht ik zo.

Omdat mijn zoon die zaterdagavond zijn verjaardag thuis vierde besloot ik - als meevoelende papa - niet thuis te slapen. Gelukkig vond ik een aardige jongedame bereid mij een slaapplaats te bieden...

Heerlijk zo'n ontspannen weekendje dat eindigt met een ontbijtje met verse croissantjes, een kop koffie van versgemalen bonen en een eitje om 3 uur 's middags. Even geen gedoe of heisa.

Een hele hoop heisa is er wel weer over Orka Morgan, een gigantisch en mooi zwart-wit zwembeest. En nee, Telegraaf-lezers: een walvis is géén vis. Echt niet. Moet het dier in open water worden losgelaten of naar een ander dierenpark worden overgebracht? Experts overschreeuwen elkaar omdat hun eigen mening de allerbelangrijkste is maar niemand heeft de orka nog gevraagd wat die eigenlijk zèlf wil: voortaan dageljks zelf een kostje bij elkaar scharrelen en elke dag weer vechten en zien te overleven of lekker ronddobberen in helder water dat perfect op temperatuur is, voortdurende medische verzorging ontvangen en dagelijks meer te eten krijgen dan eigenlijk nodig is? Zeg eerlijk: voor welke optie zou ú gaan?

En waarom strijden die orka-liefhebbers eigenlijk niet voor het loslaten in de vrije natuur van 7 miljoen kippen, wekelijks? Of zijn die dieren niet aaibaar genoeg? Die dieren die levend worden kaalgeplukt, vervolgens gewurgd en in stukken gesneden waarna het schraapsel van hun botten wordt vermalen en met een krokant laagje eromheen in de Blije Maaltijd van de kinderen van 'dierenactivisten' verdwijnt.

Soms stellen mensen vreemde prioriteiten. Een reaguurder gisteren bracht mij op het volgende punt:

De prostitutieleeftijd in Nederland is onlangs verhoogd van 18 naar 21 jaar. De PVV noemt dat haar verdienste. Maar wat is er nu eigenlijk gebeurd? Is het nu opeens onmogelijk dat 15-jarige Ghanese meisjes worden uitgebuit door Nederlandse pooiers? Volgens Fleur Agema is nu het einde in zicht van het fenomeen loverboys. Die kunnen nu thuis - in alle beslotenheid en illegaliteit - geen dames van onder de 21 meer exploiteren! Eh, nou eh...nog wèl dus.

De leeftijdsverhoging voor prostituees is net zo nuttig als die andere "overwinning" ten gunste van de kiezer: het verhogen van de maximumsnelheid van 120 naar 130. Automobilisten staan nu op sommige stukken snelweg maar liefst 28 hele seconden eerder dan voorheen in de file...joepie!

Pedo

Heb helaas noodgedwongen een deel van de zonDAG aan mij voorbij moeten laten gaan maar hoop vanavond nog aan schrijven toe te komen voor m'n NaNoWriMo-roman. Heb vannacht aardig wat inspiratie opgedaan...Oh, boy!

Gisteren werd een verhaaltje van mij gepubliceerd in het kader van een verhalenwestrijd met als thema "Sprookjes": http://120w.nl/2011/het-elfenmeisje/

Vrijdag ondermeer een column geschreven voor de Bewonerskrant en de 16e verjaardag van m'n zoon gevierd door met hem en zijn oma uit eten te gaan. Gisteren was hij met zijn klas naar Keulen en moest daarvoor om half zeven des ochtends reeds op de fiets stappen...het arme jong! Uit sympathie ende medeleven ben ik ook maar opgestaan om een voedzaam ontbijtje voor'm in elkaar te flansen. Nicht Jessica hielp mij 's middags met het in elkaar flansen van Klepon. Indische rijstmeel-met-kokos-balletjes. Om uit te delen op een feestje. Wasteland. In Zaandam. Morgen krijgt u van mij details...Eerst nog even bijkomen: lag vroeg in bed vandaag: half zeven. 's Ochtends. Een recensie vindt u vast in de krant...

De Alkmaarsche Courant is partijdig...'O, maar dat is vreselijk! Een krant mag helemaal niet partijdig zijn!' Vast. Daarom accepteert ook niemand de voorkeur van De Telegraaf voor voetbalclub Ajax boven bijvoorbeeld PSV of Feyenoord of die van het Reformatorisch Dagblad van God boven Allah. De Alkmaarsche Courant schaart zich achter een 9-jarig jochie - Jossef - dat na 8 jaar in Nederland terug moet naar zijn "thuisland" Eritrea. Youp van't Hek schreef er een stuk over waar ik mij volledig in kan vinden.

Raar is dat, niet? Wij roepen zo graag en het liefst zo hard mogelijk dat iedereen de vrijheid moet hebben om te kunnen zeggen wat-ie wil. Behalve als het gaat om mensen die anders doen of denken dan wij zelf, blijkbaar. Verenigingen van Neo-Nazi's moeten van ons worden verboden en lekker stiekem ondergronds hun ding gaan doen. Datzelfde vindt het Openbaar Ministerie van 'pedo-vereniging' Martijn.

De vereniging pleit ondermeer voor legaliteit van seks met jongelui vanaf 14 jaar (dacht ik. Ben niet zo heel bekend met de materie. U misschien wèl?). Minister Hirsch Balin pleitte indertijd voor legaliteit voor seks met jongelui vanaf 12 maar dat zijn een heleboel mensen gemakshalve vergeten. Seks vanaf 14 jaar is in veel landen en culturen zeer normaal en geaccepteerd. En nog niet zo lang geleden ook in Nederland en België.

Vraag uw bloedeigen oma maar eens hoe jong zij was toen zij voor het eerst zwanger raakte. Werd uw oma verkracht of vond zij het normaal om seks te hebben met haar wettige echtgenoot? Is iedereen die zich seksueel voelt aangetrokken tot jonge tieners automatisch een kinderverkrachter? Nee, natuurlijk niet! Net zo min als dat elke homoseksuele man voortdurend hetero mannen in de billen knijpt. Net zo min als dat uw heteroseksuele bazin haar handen niet thuis kan houden wanneer dat lekkere ding van de postkamer weer langsloopt.

"Ja maar, als het nou om je eigen kinderen gaat!?' Natuurlijk krijgt een pedo er flink van langs als hij (of zij! Vergeet niet dat ontzettend veel vrouwen ook "dat soort" gevoelens hebben. Alleen is het van hen geaccepteerd dat zij kleine meisjes in de billetjes knijpen en kleine jongetjes aan hun borsten laten zitten "want dat is zo schattig".).

Trouwens: ook een homo ram ik op z'n bek als-ie aan m'n kinderen zit. Maar een hetero kan het ook krijgen. Negers timmer ik ook in elkaar als ze aan m'n kinderen zitten. Of lesbische gehandicapte negroïde bejaarde eenarmige loensende Amerikaanse blonde, zwaar behaarde Jodinnen met een spraakgebrek en Downsyndroom in een rolstoel. Ik discrimineer niet maar hak iederéén in mootjes die aan m'n kinderen zit;

Niet elke pedo zit aan kleine kinderen en niet iedereen die aan kleine kinderen zit is een pedo.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gary Speed

De vrije Loop (Een verhaaltje)

Omdat het vandaag 16 jaar geleden is dat mijn zoon werd geboren, bij deze een passage uit mijn NaNoWriMo-roman met daarin een rol voor een tiener. Twee eigenlijk.

Korte inhoud van het voorafgaande: de wereld is een zooitje en twee tieners zijn hun moeder kwijt. Papa gaat zoeken.
===

Hij was zo trots op zijn zoon! Die liep hier te helpen met opruimen, schoonmaken en water uitdelen. Voor wie het even niet meer zag zitten had hij bemoedigende woorden. Met zijn 12 jaar was hij volwassener dan menig ander. Geen moment dacht hij blijkbaar aan de kleine spelcomputer die ongetwijfeld nog gewoon in zijn schattige Spongebob-rugtas zou zitten. (Niet vergeten: zo snel mogelijk een 'echte' rugtas voor'm kopen!) Je zag de jonge soldate die afwasdienst had bewonderend naar hem kijken en hopen dat hij tien jaar ouder was. Ongelooflijk! Geen moment verloor hij zijn kracht. De kracht van de onschuld.

Het kwam hard aan. Natuurlijk. Maar eigenlijk verbaasde het hem niet. 'Pap?' -'Cornflakes?' Een flauw grapje maar ze moesten er beiden altijd weer om lachen. 'Pap, ik wil hier blijven.' -'En waarom dan, Greg?' vroeg hij. Maar hij wist het antwoord al. 'Die mensen die hier komen hebben het meestal erger dan wij. Vaak hebben zij helemaal niets meer en zijn ze alleen. Wij hebben tenminste elkaar nog. Ik denk dat ik hier kan helpen, pa.'

Het was voor het eerst dat hij zijn vader 'pa' noemde en met een schok realiseerde die zich dat zijn jongste van het ene op het andere moment volwassen was geworden. 'Da's goed jongen. Blijf jij maar lekker hier om te doen wat je hart je ingeeft te doen. Je broer en ik gaan je moeder wel zoeken. En hij keek voor bevestiging naar Patrick, zijn oudste. Die schudde z'n hoofd en liet z'n schouders wat hangen. 'Pa, ik kan Greg hier toch niet alleen achterlaten? Hij is nog maar een baby! Ik blijf wel hier om op'm te pass..Au!' Het was een broederlijke stomp in de ribben die hem die gespeelde pijnkreet ontlokte. Grijnzend nam hij zijn kleine broertje in de houdgreep. 'Ga jij maar, pa. Ga jij maar mama zoeken. Wij houden hier de boel wel in de gaten en wachten op jullie. Intussen kunnen Greg en ik ons hier nuttig maken. Die lui hier zijn zo langzaam met broodjes smeren dat mensen omkomen van de honger voordat ze eindelijk wat te eten hebben! M'n broer en ik kunnen dat veel sneller.'

Wauw! Dat was voor het eerst dat hij zijn kleine broertje 'broer' noemde! Is dat altijd zo? Dat een crisis kinderen sneller volwassen maakt? Hij besloot het afscheid niet onnodig uit te stellen, vroeg een paar flesjes water en een paar broodjes mee en werd uitgezwaaid en nagestaard door zijn zoons die met een arm om elkaars schouders heen in de deuropening stonden. Langzaam reed hij het terrein af, met in zijn hoofd de plekken waar zijn vrouw zou kunnen zijn. En het liefdevolle en hoopgevende beeld van de twee wezens waar hij het meest van hield in de hele godganse wereld.

'Kom,' zei Patrick 'Ik zal je wel'n aan het werk zetten.' Even later liep Gregory tussen de stretchers in door de sportzaal. Op zoek naar achtergelaten borden, bekers en bestek die hij dan op een karretje laadde dat hij naar de keuken bracht. Zijn grote stoere broer had zich even opgesloten in een chemisch toilet en liet zijn tranen de vrije loop.

Zakenlieden

Kwam er vandaag achter dat niet alleen mijn eerste maar ook mijn tweede verhalenbundel gewoon te koop is via Amazon. Tof, niet? De bedoeling is dat eerdaags bundel 1 en 2 samen in Engelse vertaling te krijgen zullen zijn. Misschien zelfs nog voor de kerst!

Vandaag (Thanksgiving! Een feestdag voor de meeste Amerikanen maar zeer zeker niet voor kalkoenen...) een bijzonder nuttig gesprek gevoerd met een marketing-coach, een oudtante op visite gehad, een sprookje geschreven (heel binnenkort hier (*klik*) te lezen, een wasje gedraaid en naar de fysio geweest.

Intussen ook weer een hoofdstuk toegevoegd aan de roman die ik eind deze maand af wil hebben en een paar opdrachten binnen gehaald. En m'n administratie gedaan. Deels. Maar toch. En dat allemaal terwijl ik zo graag lui ben! Ik ben van mening dat de planeet er beter uit zou zien wanneer mensen vaker lui zouden zijn. Weet u toevallig of daar al'ns onderzoek naar is gedaan?

Naar verluidt startte een zekere gedoogpartij onlangs een onderzoek naar de terugkeer van de gulden. Zo'n onderzoek mag de burgers natuurlijk best een miljoentje of wat aan belastinggeld kosten. Misschien wil de heer Dion Graus er belangeloos aan meewerken voor dezelfde gage (100.000 euro per jaar) als waarvoor hij in de onderzoekscommissie zat waar hij onlangs uitstapte toen bleek dat hij zich niet had voorbereid niet de vragen mocht stellen die hij wilde stellen. Natuurlijk mocht de heer Graus wel degelijk intelligente vragen stellen maar dat vindt hij gewoon te moeilijk en daarom loog hij daar liever over. Want in liegen is hij na jaren ervaring een heuse expert.

Mogelijk zou het uit de Eurozone stappen goed zijn voor de export-positie van Nederland. Ik zeg: pak het dan meteen góed aan en ga terug naar de tijd van de Florijn (Overigens afgeleid van Florence, de bankiersstad in Italië...)! Meteen ook maar de slavernij herinvoeren waardoor de produktie-kosten van Nederlandse produkten lekker ver omlaag gaan en voilá...! Net als in De Gouden Eeuw staat Nederland weer fier aan top!

Nu wij het toch over slavernij hebben: ook nu bestaat dat nog. Kijk maar naar de uitbuiting van Poolse gastarbeiders en jonge meiden die met valse beloftes naar Nederland worden gelokt door "zakenlieden".

Nederlander

Had gehoopt vandaag wat in te lopen voor de schrijfklus in het kader van NaNoWriMo. Helaas diende er ondermeer wat achterstallig huishouden te worden verricht. Soms hoopte ik dat ik een vrouw had...(Moet ik bukken?).

Vanmorgen hielp een buurvrouw gelukkig met het wisselen van de bedlakens. Erg fijn, een beetje hulp als je been nog niet zo makkelijk alle kanten op draait die je zou willen! In elk geval niet zonder pijn. Daarna met een vriend en m'n moeder naar het tuincentrum. Gezellig even een broodje gegeten en Toos & Moos (de goudvissen) getrakteerd op een nieuwe verschoon-emmer. Even de Indische Toko in voor wat hapjes, waaronder een stukje Kue Mangkok voor mij. Mjammie!

Daarna even Sinterklaas geholpen door wat leuks uit te zoeken voor m'n kinderen (help mij herinneren dat ik u later vertel dat het gaat om een heuse Kalimba...) en na het voor de deur afleveren van m'n moeder met de betreffende vriend in zijn auto naar Spaanse les zitten luisteren. Erg nuttig want vandaag werd bevestigd dat ik inderdaad volgende maand voor een paar daagjes naar Barcelona mag voor een opdracht. Meteen ook maar een booking geaccepteerd voor de dag nadat ik terug ben in Amsterdam.

Handig, hoor, een beetje les krijgen in een vreemde taal! Al haalt een cd'tje het natuurlijk niet bij een leuke juf...;-)

De kwaliteit van het onderwijs in Nederland lijkt helaas vaak bedroevend slecht. Daar heeft deze reageerder bij De Krant van Ingeslapen Nederland volkomen gelijk in...:

"Dit is al jaren geleden bekend zinds de buitenlanders kinderen op de scholen kwamen" http://telegraaf.nl/s/10967498

Maar gelukkig hebben we in Prins Mark de Eerste een daadkrachtig leider die wel even paal en perk zal stellen aan alle ellende in ons mooie Nederland! Zo wordt fraude met uitkeringen hard aangepakt. Maar liefst één procent van alle uitkeringstrekkers fraudeert en daar zijn tonnen mee gemoeid! Daarom worden enkele tientallen miljoen euro's besteed om die fraudeurs op te sporen, juridisch te vervolgen en die paar honderd duizend euro terug te vorderen. En volkomen terecht!

Aan de top van het Nederlands verzorgingswezen wordt gefraudeerd door zo'n 5 procent van de topmanagers. Voor een totaal bedrag van zo'n 5 miljard euro.

Helaas, vanwege het aanpakken van al die aso's die frauderen met een uitkering is er geen geld en mankracht meer om frauderende topmanagers aan te pakken. Daarom is het aantal aangepakte uitkerings-fraudeurs inmiddels enkele tientallen terwijl het aantal angepakte frauderende topmanagers is blijven steken op nul.

Maar die topmanagers zijn gelukkig stuk voor stuk echte Hollanders. Daar zit niet één buitenlander of zelfs maar een vrouw bij. Bovendien zitten er veel ex-politici of vrienden van (ex-)politici bij. Stuk voor stuk betrouwbaar dus. Dat blijkt wel uit het feit dat maar vijf procent van hen fraudeert. In tegenstelling tot werkloosheidsuitkeringen waarbij maar liefst door 1 op de 100 mensen wordt gefraudeerd! En natuurlijk allemaal buitenlanders, die fraudeurs!

Ja, het wordt hoog tijd dat Nederland wordt teruggegeven aan de Nederlanders!

Nederland terug aan de Nederlanders? Maar wie zijn dan eigenlijk die "echte Nederlanders"? Enkele racisten uit Urk? Een paar egocentrische yuppen uit de randstad? Dat handjevol boeren dat alles weet van bieten maar denkt dat de mens nooit op de maan is geweest 'want het is daar veel te koud'? Die gepensioneerde meneer in Limburg die de VVD begin jaren '70 met subsidies en valse beloftes uit Turkije haalde omdat 'wij' weigerden onze handen vuil te maken? Een of andere geblondeerde Venlose half-Indische allochtoon met een grote mond? Henk en Ingrid dan? Of Hans en Anita?

Mijn vraag aan u: bent u een echte Nederlander (of Belg, natuurlijk...;-))?

Stil

Vanmorgen bij de fysiotherapeut vroeg ik mij eventjes af waarom ik mijn moeder hoorde zuchten en steunen. Tot ik mij realiseerde dat zij nu in het kamertje lag waar ik even later onder handen genomen zou worden.

Voor wie zich afvraagt waarom mijn blog-stukjes korter zijn dan u van mij gewend bent: momenteel steek ik vrij veel energie in het schrijven van m'n NaNoWriMo-roman. Of het lukt om eind deze maand de roman af te hebben weet ik niet. Daar kom ik pas achter na het proberen...

Gisteravond - of beter gezegd vannacht - bevond ik mijzelf opeens al dansend op een podium in Velsen. Een paar minuten zonder stok zelfs! Goed, niet echt een bijzonder exotische lokatie maar leuk was het wèl! En nee, ik kan u geen foto's laten zien. Niet zonder dat mijn accounts bij Blogger en Facebook worden geblokkeerd...:-p Helaas daardoor een paar uurtjes slaap gemist en daarom deed ik vanmiddag een dutje. Word ik wakker gebeld! Of ik even op...voor...? Ja mensen, zelfs in m'n slaap haal ik entertainment-opdrachten binnen! Maar toch hè, die slaap. Slapen, eten maar vooral drinken zijn toch elementaire levensbehoeftes.

In Sukabumi, Indonesië heeft men dorst. Niet omdat er geen water is maar omdat alle waterbronnen in de buurt zijn geprivatiseerd en worden geëxploiteerd door corporaties die dat water filteren en in flessen stoppen. Denkt u daar aan wanneer u uw dagelijkse 2€ flesje water koopt op het treinstation? Overigens: de grote fles van hetzelfde merk die ernaast ligt in het koelvak kost maar €0,99. Dan weet u dat.

Da's schrikken niet, eventjes stilstaan bij een gewone dagelijkse handeling? Wat zijn we toch eigenlijk verwend, niet? Er liggen tienduizenden mensen (per dag!) gewoon dood te gaan van honger en dorst en wij gaan erover vergaderen of er al dan niet een apart telefoonnummer moet komen waarmee je kunt melden dat een ambulance-broeder/een homo/een geit/een journalist in elkaar geslagen wordt.

Terwijl wij graag miljoenen belastinggeld uitgeven zodat we lekker anoniem kunnen doorgeven dat de buurman z'n hond misschien wel slaat of z'n cavia niet genoeg of juist teveel sla geeft, liggen anderen te kreperen omdat wij niet graag met èchte ellende wensen te worden gefonfronteerd.

Terwijl wij klagen dat wij 'vanwege de kredietcrisis, meneer!' nog maar twee in plaats van drie keer per jaar op vakantie kunnen, liggen mensen dood te gaan aan tyfus en cholera. Ziektes die voor een paar dubbeltjes per persoon zijn te voorkomen. En mensen gaan daar gewoon dood aan. Dus. Mensen die in hun taal geen woord voor 'vakantie' kennen.

Zelf vind ik dat ook bijzonder confronterend maar toch wil ik u vragen: staat u daar wel'ns bij stil?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gregory Halman en Danielle Mitterand

JSF

Vanavond weer een leuk entertainment-klusje. In Velsen ditmaal. Ik ben benieuwd!

Het voelt geweldig om weer dingen zelf te kunnen doen, nu mijn been sterker wordt. Een paar minuten per dag doe ik "De Kraanvogel", bekend uit 'Karate Kid' om de spieren en pezen sterker en soepeler te krijgen. M'n hoelahoep-workshop staat reeds ingepland en daarna ga ik op paaldansles: een goeie work-out en wellicht kan ik er nog wat geld mee verdienen óók!

Of is entertainment 'een linkse hobby' omdat het onder cultuur valt? Voor mij maakt het niet uit want het grootste deel van mijn inkomsten haal ik inmiddels uit optredens. Natuurlijk ben ik niet zo nuttig als zij die dagelijks van negen tot vijf naar de klok kijken om te voorkomen dat-ie gestolen wordt. En ook niet zo nuttig als mensen die 'in hun lunchpauze' om half elf 's ochtends dit weblog lezen.

Zonder gekheid: een beetje ontspanning tussen de werkzaamheden door moet zeker kunnen en gemiddeld zijn mensen op kantoor zeker zes op de acht uren produktief. Er wordt dus hard genoeg gewerkt. Maar wat is 'werk' eigenlijk? Valt daar ook het schrijven van stukjes onder? Of alleen als daarvoor betaald wordt?

Steeds minder mensen willen nog betalen voor de stukjes die zij lezen in De Krant van Ingeslapen Nederland. Sterker nog: een zekere GW te V heeft inmiddels gepleit voor een overheidssubsidie voor Het PVV-ledenblad de grootste krant van Nederland 'want de Nederlandse cultuur moet behouden blijven en De Telegraaf is onderdeel van die Nederlandse cultuur.' Ik vind dat verwarrend want ook subsidie op voetbal (€ 300 miljoen per jaar!) moet blijven 'omdat voetbal cultuur is' maar musea moeten weg 'want wat hèb je nou aan cultuur?'

Dat is een vraag die beter gesteld kan worden aan zij die graag 'de graaicultuur' in stand houden. Ook dàt is een onderdeel van de Nederlandse cultuur.

Het zit ook in de Nederlandse cultuur om geld te geven aan goede doelen waar wij zelf uiteindelijk beter van worden. Nu heb ik een dilemma voor u: kunnen we beter ettelijke miljoenen mensen helpen of is't beter om datzelfde geld te gebruiken om een handvol wapenhandelaren blij mee te maken?

Ofwel: als u mocht (en moest!) kiezen...Griekenland of JSF?