Zijn

Zijn

Ben nog een tikje moe van het werken voor The Amsterdam Dungeon op de eerste dag van de Vakantiebeurs 2007 in Utrecht, gisteren. Het was echter een bijzonder geslaagde dag. "Themer" Willem had een fraai staaltje werk geleverd door nagenoeg in z'n eentje in slegs een paar dagen tijds een mini-Dungeon te bouwen zodat bezoekers van de stand niet alleen aan de hand van folders en een praatje met baas Wybo konden concluderen wat The Amsterdam Dungeon nu precies is.

Voormalig collega Henk is speciaal voor de gelegenheid ingehuurd om de mensen een voorproefje te bieden. Verder was ook de afdeling marketing voltallig aanwezig in de vorm van Nicole, hadden wij een gaste uit Engeland die mij met de lunch van poffertjes voorzag (thanks, Caroline!) en trok de stand meer bezoekers dan de Dungeon zelf op de dag ervoor.

De leukste bezoeker was wellicht een oranje kangoero. Een wat!? Een oranje kangoeroe, jeweetwel: de mascotte van pretpark Walibi.

Helaas kan niet de hele wereld een groot pretpark zijn (en waarom eigenlijk niet?) en gaat de president van Amerika halstarrig door om samen met zijn vriendjes de wereld tot een hel te maken voor vele onschuldigen. Even Somalië bombarderen, meer troepen sturen naar Irak (waar moeten die nog vandaan komen? Ronselen op kleuterscholen dan maar?) en dat allemaal in een poging om van de Aarde een totalitaire staat te maken onder de vlag van "Zolang je mij gehoorzaamt ben je vrij!"

Op m'n eigen manier probeer ik wat tegengas te geven (niet alleen aan Bush hoor, hij is er slegs één van velen) door te blijven doen wat ik zelf wil, binnen door mijzelf opgelegde grenzen. Zo staan mijn kinderen natuurlijk op de eerste plaats op mijn prioriteiten-lijstje. Toen dus mijn dochter Eva zaterdag werd opgehaald op het einde van een heerlijk dagje liet zij haar broer en mij achter met een tastbaar gevoel van afwezigheid. Verder vergewiste ik mijzelf er bijvoorbeeld van dat mijn zoon het niet erg vond eventueel een avondje alleen thuis te zitten omdat zijn vader naar verwachting laat thuis zou komen. Hij vond dat niet erg omdat hij toch lekker naar het darten zou gaan kijken maar zijn vreugde was toch wel groot toen hij niet veel later hoorde dat oppas Wieteke de avond bij hem zou zijn.