Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, oktober 30, 2020

Koesteren (een verhaaltje)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

==================================================
Een jaar of tien geleden publiceerde ik dit verhaaltje. Kon mij toen niet herinneren met welk liedje in het hoofd. Waar de toevoeging flowers-flowers vandaan komt. Inmiddels weet ik dat wel. Dus hierbij het verhaaltje op herhaling met daarbij het betreffende liedje:

============================================

Hij wachtte tot de al twee jaar gepensioneerde CIA-agent naast hem 
(Maar hoe kwam hij dan aan die verse littekens?) sliep 
en waagde toen een blik over zijn rechter schouder. 

Twee plaatsen naar achteren en aan de andere kant van het gangpad in de bus zat zij. 
-flowers-flowers- 
Eerder op de dag hadden zij in lichaamstaal afgesproken 
dat als er nog sprake kon zijn van enige actie, 
het nu moest gebeuren. In het holst van de nacht, 
als de opgewonden jonge twintigers die zij zich voelden. 
En ook waren.

Het was aardedonker omdat de bus door een groot stuk woestijn reed. 
De laatste lichten hadden zij zo'n twee uur geleden achter zich gelaten 
en behoorden toe aan een wegrestaurant annex pompstation. 

Het geruststellende gebrom van de motor 
had de meeste passagiers in slaap gebracht. 
-flowers-flowers- 
Achterin zat een junk half liggend en heftig zwetend te ijlen. 
Die had al te lang geen shot gehad. 
Een man met een vissershoedje op leek te lezen 
maar had al zeker 20 minuten geen bladzijde omgeslagen 
en was vermoedelijk ook weggedommeld.

Dit was hun kans. 
De vriendin met wie zij reisde en naast haar zat snurkte zachtjes 
en hij nam zijn kans waar. 
-flowers-flowers- 

Zelden smaakte een kus zo heerlijk en verboden.

Het adres dat zij hem gaf bleek niet te bestaan. 

Maar de herinnering aan die kus zou hij nog lang koesteren.


woensdag, oktober 28, 2020

Is de planeet nog te redden?

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 
=================================================

Soms vraag ik mij af of het niet al te laat is: is de planeet nog te redden?

Hoe zit dat met de dode zeedieren in Oost-Rusland en waarom wil Rusland geen opheldering geven?

Waarom blijven mensen - en zelfs presidenten! - feiten doodleuk ontkennen en de boodschappen van wetenschappers negeren?

'Een dode boom levert meer geld op dan een levende.', is een citaat van Rutger Bregman. Zo lang dat niet omgekeerd is is er weinig hoop en is er een ziek systeem in plaats dat alles draaiende zou moeten houden. Ik denk dat de ontbossing een halt kan worden toegeroepen wanneer bedrijven betaald zouden krijgen voor elke boom die zij zouden laten staan en niet voor elke boom die zij kappen. Ik wil geen wereld zoals die werd beschreven in een SF-verhaal waarin een smokkelaar werd gearresteerd voor het smokkelen van een plank van echt hout die een miljonair als boekenplank wilde gebruiken om indruk te maken op zijn zakenvrienden.

Niet alles is slecht natuurlijk maar hoeveel is het ons waard om schade toe te brengen aan de planeet? Hoe ver gaan wij om te kunnen genieten van muziek? Immers: geluidsapparatuur (computers, mobieltjes, platenspelers) brengt schade toe aan het milieu en ook bij de opname van liedjes wordt het milieu vaak niet ontzien. Denk alleen maar aan de elektriciteit die het kost en hoeveel water wordt er eigenlijk gebruikt bij de productie van een gitaar?

Hoeveel concessies zijn wij bereid te doen waar het gaat om kleding? Halen wij dat ene leuke bloesje liever lekker goedkoop bij de Primark of kopen wij een bloesje dat een ander al gedragen heeft?

Wat kost de productie van katoen onze planeet eigenlijk?
En dat is nog maar de schade aan het milieu.
Wat is de schade aan mensen?

Ook u kunt vast van alles bedenken waar u nog niet eerder aan gedacht had en wat een negatief effect heeft op de Aarde. Plaatst u uw bevindingen in de commentaarsectie? Ik ben benieuwd!

Het is natuurlijk niet allemaal kommer en kwel wat het milieu betreft. Er gebeuren ook mooie dingen.

Zo is de Tasmaanse Duivel weer terug op het Australische vasteland en er zijn prachtige positief geladen documentaires te bekijken die mensen wellicht zo ver krijgen om af en toe een beetje stil te staan bij hoe mooi onze planeet eigenlijk is en hoe fijn het zou zijn als onze kleinkinderen dat ook zouden kunnen ervaren.

'My octopus teacher' laat zien hoe mooi het leven onder water is. De documentaire gaat over een bijzondere vriendschap tussen een mens en een octopus en leert ons dat wij nog veel te leren hebben.



Er is nog veel meer over te schrijven natuurlijk maar dat komt een ander keertje wel.

dinsdag, oktober 27, 2020

Goed nieuws en kattenlog

Voor de afwisseling een 'lolcat' die niet door mij geproduceerd is:

Lastig te vertalen naar het Nederlands
maar u mag het van mij proberen.
Iets van - vrij vertaald -
'Vergeef mij, Vader want ik heb getwitterd.'?

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 

==========================================

In Zuid-Korea heeft men iets gevonden op het probleem van sigarettenpeuken op straat: de peuken blijken zeer geschikt als middel om energie in op te slaan

Over de opslag van energie gesproken: wat te denken van muren die gebruikt kunnen worden om energie in op te slaan. Met een muurtje van enkele tientallen bakstenen zou een gemiddelde woning vijf uren lang van stroom voorzien kunnen worden:


Billy de Kat heeft ook een achterkant:



zondag, oktober 25, 2020

De week voorbij (nog steeds een Corona-dagboek)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

===================================================

'Een ziekte die miljoenen slachtoffers maakt wereldwijd? Ach, iedereen gaat een keertje dood. Maar chemtrails, Bill Gates, mondkapjes en 5G, daar is nog niemand aan gestorven dus dat is levensgevaarlijk!' Helder toch?

Eerlijk gezegd begrijp ik mensen niet die zeggen dat mensen die COVID-19 serieus nemen in angst leven want anderzijds zijn diezelfde mensen doodsbenauwd voor vaak levensreddende vaccins, mondkapjes en die geheimzinnige 5G-straling. Ook willen zij dat jij hen uit jouw contactlijst verwijderd voordat jij de Corona-app installeert 'want dan geef je 'hen' toegang tot al jouw contacten!' Voor maximaal twee weken. Klopt. Maar kijk eens wat Facebook en Whatsapp en duizenden andere applicaties doen? Levenslang toegang tot alle gegevens op jouw mobiel (contactdata, foto's, tekstberichten) maar daar hebben zij dan geen problemen mee? Ik vind dat onbegrijpelijk.

Hoe zit dat met u: begrijpt u mensen die het Coronavirus niet serieus nemen of vindt u hen - net als ik - een beetje raar?

========

Maandag waren mijn vriendin en ik beiden redelijk vroeg op en aan de slag. Eerst even wat rek- en strekoefeningen gedaan want mijn been deed pijn en 's nachts was ik daar een paar keer van wakker geworden. Soit. Eerst een rondje social media en daarna zo'n twintig mailtjes beantwoord. Het kan behoorlijk oplopen als je het een paar dagen niet goed bijhoudt. Bij het boodschappen doen (geen Sheba meer Di Mario. Beloofd! Tips voor voer dat beter is voor én de kat én mijn portemonnee?) sprak ik even met de buurman die onlangs tijdelijk in het ziekenhuis was opgenomen. Het gaat gelukkig nu een stuk beter met hem.

Omdat een vriend het even moeilijk heeft belde ik een uurtje met een gemeenschappelijke vriend om te zien hoe en waarmee wij onze vriend kunnen helpen. Waar je in vroeger tijden dan wel eens in de kroeg afsprak of zo. Vrees soms dat ik later mijn kleinkinderen mag uitleggen wat dat was, een kroeg.

Omdat er hopelijk binnenkort een nieuw lid kan worden toegevoegd aan de maandagavondclub diende het een en ander administratief in orde te worden gemaakt dus daar was ik mee bezig. Legde net de laatste hand aan het redigeren van mijn komende verhalenbundel (Een ISBN-nummer is aangevraagd!) toen mijn vriendin kwam. Hoezeer ik dat ook had gewild had ik niet direct tijd voor haar. Maar ja, hoeveel mensen willen een partner die 100% van zijn of haar tijd aan de ander geeft? Ik denk dat dat gaat vervelen.

Over haar gesproken: ik bracht deze dag een bezoek aan de huiskapper. Dat ben ik zelf.


Dinsdag begon de werkdag met een uitdaging: de werkmail bleek onbereikbaar vanwege een server-probleem. Wie ook maar enige notie heeft van administratie voeren weet dat er genoeg te doen is zonder dat je de meest recente e-mails kunt inlezen dus ik vermaakte mij prima met het boekhoudsysteem tot ik het mailprogramma weer in kon.

Een vriend zag 'mij' hangen in een metrotunnel en maakte twee foto's van de twee foto's van mij die elkaar afwisselen in de lijst. Ik maakte daar een GIF van:
Typisch iets om te doen in mijn koffiepauze: een GIF'je maken, een beetje schrijven, een 'lolcat' verzinnen, appen met vrienden, mailen inzake een vrijwilligersklus, een beetje lezen of soms gewoon even voor mij uit zitten staren of met de ogen gesloten (heb de laatste tijd snel last van vermoeide ogen) een lekker muziekje luisteren. Wat doet u zoal - als u die al heeft - in uw koffiepauzes?

Fijn en hard gewerkt deze dag, ondanks dat de mailserver nog een paar keer uitviel. En ondanks een 'Ik weet dat je aan het werk bent maar kun jij voor mij even...?' 'Nee.' Had eind van de werkdag even een buurvrouw op visite, streek wat wasgoed weg en keek samen met mijn vriendin een aflevering van Daredevil. Maak je niet vaak mee, een blinde superheld en ik weet nog dat ik als tiener zeer gefascineerd was door het idee: 'Krijg nou wat, een handicap hoeft je niet te beperken maar kan zelfs je kracht zijn!'

Woensdag kwam de gemeentelijke vuilnisophaalwagen mij wekken, vijf minuten voordat mijn wekker afliep. Joepie. Maar 'vroeger' ging de ophaal met meer herrie gepaard want toen waren het twee heren (heb nog nooit een dame op de vuilniswagen gezien. U? Mogen vrouwen er niet op solliciteren of zo?) die samen de containers leegden. Nu dat deels geautomatiseerd gaat kan iemand het in zijn eentje af. Daardoor is het beroep een stuk eenzamer geworden. In je eentje naar een leuke vrouw fluiten is lang niet zo leuk als na een elleboogstoot en een knipoog van een collega, stel ik mij zo voor.

De laatste tijd schreef ik niet zo veel over wat mij in het mondiale nieuws bezig houdt maar natuurlijk hou ook ik in de gaten wat er in Amerika gebeurt. En niet alleen omdat ik er vrienden en familie heb wonen. Ook kijk ik met afschuw naar beelden van protesten in Lagos, Nigeria. Met name in het district Likki. Daar betogen burgers tegen excessief politiegeweld, vooral uitgevoerd door SARS, een speciale politie-eenheid die van de overheid geweld mag gebruiken 'tegen winkeldieven en zo'. Tientallen mensen werden bij die betoging in koelen bloede vermoord door de aanwezige politie die wordt gesteund door de lokale en landelijke overheid.

Op sociale media verbaasde ik mij deze dag over een vriendin die het vergelijken van het verplichten van een mondkapje en davidsster verdedigde met: 'Nou, volgens Gerard Cox is het een goede vergelijking. Ik las dat in een artikel dat ik niet meer kan vinden maar hij kan het weten want hij was er bij.' Klopt. Maar miljoenen anderen waren óók aanwezig bij de Holocaust en de overlevenden vinden het géén goede vergelijking. Dus wie heeft er gelijk: de nabestaanden van de slachtoffers of een 80 jaar oude chagrijnige zanger? Maar soit. Ieder z'n mening en als iemand vindt dat een man die twee maanden oud was tijdens het Bombardement op Rotterdam 'maar zich er nog alles van kan herinneren, hoor!' meer recht heeft op een mening dan de miljoenen mensen die toentertijd werden vermoord dan is dat zo.

Een akkefietje met een klant was snel opgelost en in mijn koffiepauze ontdooide ik de vriesvakken van mijn koelkast. Doordat de deur niet goed gesloten was, was er nogal wat ijsvorming ontstaan. Zodoende.

Zowel met mijn vriendin alsook met een buurman sprak ik over hoe wij iets aardiger kunnen zijn voor Moeder Natuur. 'O, wat een goed idee voor de herfstvakantie!', zei de buurman. 'Met de kinderen samen zelf zeep maken!' 

Met een buurvrouw haalde ik ons wekelijkse voedselpakket 

en meteen ook voor een vriend die momenteel zelf de deur niet uit kan. Onderweg kwamen wij deze schatjes tegen:
Het is herfst, lieve lezers en lezerinnen!

Even een kopje thee en de buit verdelen en door met werken.

Die avond kwam een vriend eten en samen hadden wij goede gesprekken, keken leuke filmpjes en zagen mijn vriendin binnen komen.

Donderdag was mijn wekelijkse vrije dag dus werkte ik aan mijn rust en wat in huis. Wil de inrichting zodanig aanpassen dat het eerdaags geen hindernisbaan blijkt wanneer ik mij een paar weken lang op twee krukken rondbeweeg. Vooralsnog is mijn heupoperatie uitgesteld. Voor hoe lang is voor iedereen behalve de Voorzienigheid een vraag.

De vriend voor wie ik een tas vol eten had kwam die ophalen. Via mijn slaapkamerraam want ondanks diverse bewijzen en feiten gelooft hij niet in het coronavirus. Gelukkig respecteert hij wel mijn respect voor het virus dat al twee mensen in mijn vriendinkring omlegde en een paar anderen levenslang invalide. Dat mensen hun eigen mening hebben begrijp ik maar dat mensen hun eigen feiten bedenken vind ik gewoon raar. Dan nog kun je trouwens prima bevriend zijn. Vind ik. 

Hoe zit dat met u: als u echt een compleet andere mening heeft dan een vriend(in), kan dat de vriendschap in de weg staan?

Met een buurvrouw dronk ik koffie en met een andere buurvrouw zat ik later aan de thee.

Op social media was er een item dat mij bezighield: Lange Frans in gesprek met Arjen Lubach http://ow.ly/zB4Y30rgi9c Wie zou dat willen zien? Iemand die zijn eigen feiten verzint versus iemand die zich bij de feiten houdt. Dat kan leuk worden!

Natuurlijk weet ik dat het niet netjes is om mensen uit te lachen maar sommigen maken het je wel erg moeilijk:

Maar goed: lachen is fijner dan huilen, niet? In elk geval heeft deze persoon weer een paar goede argumenten. Voor meer investeringen in beter onderwijs. Net als een zekere president in en van Amerika. Onlangs heeft een (Nederlandse. Yeah!) het Twitteraccount gehackt van deze man die een van de best beveiligde mensen ter wereld zou moeten zijn. Hij raadde het wachtwoord van de 'stable genius' in zeven pogingen. Het was 'MAGA2020!' In 2016 lukte het dezelfde hacker hetzelfde account over te nemen. Toen was het wachtwoord van de man die zichzelf een van de slimste mensen op Aarde noemt 'yourefired', naar zijn bekendse uitspraak als TV-persoonlijkheid. Vind ik grappig.

Deed een klein handwasje (een kwetsbare trui) en wandelde daarna een stukje om te genieten van het prachtige weer. 

Wilde een stukje zitten lezen aan de waterkant maar mijn e-reader bleek nog maar voor een paar minuten stroom te bevatten. Oeps!

's Avonds genoot ik van het werk van acteur Eddy Redmayne in The Grimes of Grindlewald, een Harry Potter film waarin iets meer wordt verteld over de seksuele geaardheid van Perkamentus. Flinterdun verhaaltje met veel losse eindjes maar met grappige momenten. Bovendien: tot heden heb ik elke film in de franchise gezien dus deze moest ook. Of zo. Mijn vriendin keek mee terwijl wij beiden Billy de Kat flink lieten spinnen omdat hij door twee mensen tegelijk gekriebeld werd.

Vrijdag meldde ik mijn werkgever niet naar kantoor te zullen komen maar ook deze dag vanuit huis te werken. Vanwege COVID-19 uiteraard maar ook omdat ik steeds minder mobiel ben met mijn versleten heup. De 200 meter lopen naar de supermarkt en weer terug vereist al een behoorlijke inspanning en levert het nodige aan pijn op. Niet fijn.

Net zo min als het (dreigend) faillissement van een aantal van mijn favoriete uitgaansgelegenheden. Alleen 'de grote jongens' zullen de huidige situatie overleven. De lokale koffiezaak verdwijnt en Starbucks blijft. Het café op de hoek verdwijnt. The Hardrock Café blijft. Café's van de sponsor van de demonstraties van Willem Engel blijven bijvoorbeeld ook: de Chinese horecamagnaat Won Yip bezit ontzettend veel café's in Amsterdam dus uit puur eigen (financieel) belang steunt hij de protesten tegen de lockdown. Of er mensen doodgaan interesseert hem blijkbaar niet. Als er maar voldoende overblijven om biertjes te drinken in zijn café's.

Eerlijk gezegd denk ik dat het voor veel horecagelegenheden te laat is maar wie weet zijn er nog een paar te redden als de terrasjes in de winter open mogen blijven. Daarom tekende ik deze petitie.

Het weer was prachtig dus de ochtendkoffie genoot ik in gezelschap van mijn wederhelft in het zonnetje, waarna wij bij mijn voordeur een hapje (volkorenbroodje met humus en avocado en een gekookt ei) zaten te eten. 

Tegen het einde van de dag liep ik een rondje waarbij ik diverse buurtgenoten even sprak. 

Daarna zat ik even te lezen op een bankje tot het te donker werd om dat zonder al te veel inspanning te doen. 

Thuis nog even een uurtje aan het (betaalde) werk en daarna een paar mailtjes verstuurd vanuit mijn functie van secretaris van de Geheime Jongensclub.

In mijn e-mail inbox trof ik een prettig bericht aan en op social media genoot ik van reacties op mijn 'Wappiepedia':
Het 'begrijpend woordenboek' om zogeheten 'wappies' beter te kunnen begrijpen. Als u nog suggesties heeft voor een lemma of ander tips of aanvullingen? Graag!

's Avonds keken mijn vriendin en ik de film Rebecca waarin een dame wordt geconfronteerd met de geest van de overleden vrouw van haar man. Als kijker word je een paar keer op het verkeerde been gezet want hier wordt 'geest' in overdrachtelijke zin gebruikt. Vind ik - met excuses voor de flauwe grap - geestig.

Zaterdag lekker (samen!) uitgeslapen. Ik hield mij bezig met het huishouden en met communiceren met deze en gene via diverse kanalen en mijn vriendin deed andere dingen en kwam 's avonds weer bij mij terug. Terwijl Billy de Kat voor enkele uren de woning had verlaten.

Intussen had ik een pakje aangenomen van de postbode: mijn webcam was gearriveerd! Dat is handig want ik kan voortaan beeldbelgesprekken voeren via de computer. Een gesprek van een minuut of tien wil met mijn mobiel nog wel lukken maar een complete vergadering is wat te veel voor het arme instapmodel. Kreeg bijna de neiging het apparaat in een bak ijs te leggen om af te koelen, zó heet was-ie geworden toen-ie het halverwege een vergadering voor gezien hield.

Zondag lekker een uurtje langer geslapen en verder gegaan met dingen doen in mijn woning. Mijn heupoperatie is weliswaar uitgesteld maar omdat ik op de prioriteiten-wachtlijst sta kan het ook snel gebeuren. Handig om dus mijn huis op orde te hebben voordat ik eerdaags een paar weken lang op twee krukken rondhobbel. Makkelijker in en uit bed kunnen stappen betekent een andere plek zoeken voor mijn 'nachtkastje' (een kleine salontafel) en meubels verschuiven in mijn woonkamer opdat het niet voelt als het moeten nemen van een hindernisbaan wanneer ik naar het toilet wil of even een glaasje water wil halen. En zo verder. Het kostte best veel energie, dat meubels verschuiven en zo en dat had zijn weerslag op mijn pijnlijke been. Dat herinnerde mij er aan dat het soms handiger is om even hulp te vragen.

In het kader daarvan werd ik gebeld door een collega-entertainer. Hij zoekt hulp om 'iets' te gaan maken van de huidige situatie. Ik denk van harte met hem mee en met een uurtje bellen ontstonden er al een paar ideeën. Geslaagd of niet, alles is beter dan thuis lijdzaam afwachten hoe, of en wanneer de wereld van entertainment weer zal opveren uit de sluimer. Wordt het een fenix die uit de as verreist en met gigantische festivals tienduizenden mensen tegelijk vermaakt? Gaan we naar een situatie dat kinderen vanuit het raam naar de grappige verjaardagsclown zwaaien omdat die op de stoep met mondkapje en al zijn kunsten staat te vertonen? Voorlopig is het afwachten. Behalve dan dat wij (en daarmee bedoel ik entertainers) dat dus niet gaan doen. Het is tijd voor actie, lieve lezers en lezerinnen!

Ideeën zijn welkom! Al is het maar vanwege de miljarden euro's die de wereld van entertainment bijdraagt aan de economie. Wat subsidies aan kleine theaters en zo kosten valt bij dat bedrag in het niet. Dus ook VVD-stemmers zouden kunnen overwegen de Nederlandse cultuurwereld te steunen. Bijvoorbeeld door maart 2021 eens op een partij te stemmen die liever theatermakers dan aandeelhouders steunt. Apart vind ik dat de VVD (u weet wel, da's die partij van Mark Rutte) vindt dat een theater dat zichzelf niet kan bedruipen geen subsidie verdient maar gek genoeg óók vindt dat een vliegmaatschappij of een bank die failliet dreigt te gaan miljarden euro's aan steun moet krijgen. Door bijvoorbeeld de belastingen te verhogen en de prijzen van theaterkaartjes. Beetje dubbel. 

Als een van u mij kan uitleggen waarom de VVD vindt dat een bedrijf dat zichzelf niet kan bedruipen dan maar beter failliet kan gaan én vindt dat een bedrijf dat zichzelf niet kan bedruipen recht heeft op miljarden aan financiële steun, dan lees ik dat graag.
Had een buurvrouw op de thee en dat was fijn. Niet in het minst omdat zij mee wees op een bloeiende roos in mijn tuin.
Een andere buurvrouw wees mij per app op een paar voor mij interessante vacatures, als bijbaan voor naast mijn betaalde werk bij de brouwerij. Supertof!



Shadow on the Wall van Mike Oldfield en in deze versie met John Miles is de muziek van deze week:


 
Meer lezen? Mijn verhalenbundels

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jerry Jeff Walker en James Randi 

De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. 
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=W8j7ZyKHhJgUabw2AXFPfQnZPLpsDknM
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk

vrijdag, oktober 23, 2020

Toeval (een verhaaltje)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 

========================================   

Het water spatte hoog op terwijl de helikopter langzaam roterend 
de landing inzette op het einde van de pier.
Vanaf zijn schuilplaats zag hij een vrouw uitstappen. 
Slanke benen, dure jas, hoofddoek en iets te grote zonnebril.

Hij wist dat er iets vreselijks zou gebeuren 
als zij zouden weten dat zij hem had gezien. 
Dat was haar straf. Dus ook de zijne.

Toch nam zij elk jaar weer het risico om betrapt te worden. 
Alles voor een moment met hem.

Ooit zou hem verteld worden waarom hij zijn moeder niet mocht zien. 
Voor nu bleef hij liever verborgen achter de rode olievaten 
naast de muur van het boothuisje. 

Verbaasd keek hij even van de vaten naar de helikopter en weer terug: 
die waren in exact dezelfde schakering rood geschilderd.

Was dat toeval?

========================================================

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

woensdag, oktober 21, 2020

Regels zijn regels!

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 

 ===============================================
'Iedereen moet zich aan de regels houden en regels zijn stom!' Legio mensen vinden inderdaad dat er streng gehandhaafd moet worden maar ook dat er minder streng gehandhaafd moet worden. Dat zit zo: velen vinden dat regels niet voor henzelf maar wel voor anderen gelden. Verkeersregels bijvoorbeeld. 

'Ik reed maar een paar kilometer te hard en tóch moet ik een boete betalen! Het is zó gebeurd om per ongeluk te hard te rijden dus waarom moet ik daarvoor boeten?'

Hoeveel moeite kost het eigenlijk echt om NIET 'die paar kilometertjes' te hard te rijden?

Ook zijn er mensen die vinden dat de regel 'Iedereen heeft recht op Vrijheid van Meningsuiting!' voor iedereen geldt. Behalve voor mensen die een andere mening hebben dan zijzelf. 

Dan zijn er ook nog belastingregels: Wanneer je écht goed de belasting wil ontduiken dan moet je ervoor zorgen dat je zelf één van de personen wordt die de regels rond belasting betalen opstelt; politici en hoge ambtenaren kennen zichzelf en zakenvrienden en familieleden diverse voordeeltjes toe. Als er dus één groep is die massaal, consequent en doelbewust aan belastingontduiking doet dan is het dus deze groep wel.

Wat vindt u eigenlijk: gelden alle regels echt voor iedereen of vindt u dat er regels zijn waar u zich niet aan hoeft te houden? En waarom zou voor u een uitzondering gemaakt moeten worden?

Als u het voor het zeggen had in Nederland of België, wat is dan de allereerste regel die u zou afschaffen en welke regel zou u toevoegen aan het complete stelsel van regels dat er is?

En dan is er ook nog het probleem van mensen die zich niet aan 'de regels' houden. Wat zou u met hen doen en vindt u dat er nu goed tegen wordt opgetreden? Welke straf zou u zichzelf opleggen bij het overtreden van de regels? Bijvoorbeeld bij het overtreden van privacyregels?
 


===============================
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. 
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=W8j7ZyKHhJgUabw2AXFPfQnZPLpsDknM
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

dinsdag, oktober 20, 2020

Goed nieuws en kattenlog

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
=========================================
Goed nieuws is dat mensen flexibel zijn in het omgaan met veranderende omstandigheden. Eerder dook deze foto op van een terras waarvan de beheerder ervoor wilde zorgen dat gasten niet te dicht bij elkaar in de buurt konden zitten:
Door grote knuffelberen neer te zetten als gasten!

Een café-eigenaar in Nederland verzon een soortgelijke oplossing:
In dit café zijn het Abraham en Sara poppen die gasten spelen. Leuk!

Billy de Kat kan heel mooi uit zijn doppies kijken, vind ik:

De lolcat van deze week is wat hard
want gaat over racisme:

'Niet elke racist is een neo-nazi
maar elke neo-nazi is een racist.'

zondag, oktober 18, 2020

De week voorbij (een Corona-dagboek)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

===========================================
Het is best lastig om door te dringen tot sommigen. Dan zeg je: 'Ik kan nu niet gestoord worden.', gaan ze tegen je fluisteren! Gevolgd door - wanneer je laat merken geïrriteerd te zijn - door 'Ja maar ik stoor maar eventjes/een beetje/wil je alleen maar even een vraag stellen.' 'Weet je nog wat ik zei?' 'Ja, dat je niet gestoord wil worden.' 'Wat denk je dat ik bedoelde met die opmerking?' 'Dat je niet gestoord wil worden.' 'Betekent dat dat ik een beetje of heel eventjes gestoord wil worden of alleen maar om even een vraag aan te stellen?' 'Nou sorry hoor, ik wist niet dat je kwaad werd!', waarmee ze jou een schuldgevoel proberen aan te praten. Ooit lukte dat maar tegenwoordig haal ik glimlachend mijn schouders op en ga ik door met waar ik mee bezig was.

Hoe lost u zulke situaties op?
=============================
Maandag na een behoorlijk goede nachtrust een rondje social media gedaan waarbij ik moest grinniken om deze dame:

Zij is er bang voor om een mondkapje te dragen omdat zij ergens gelezen heeft dat iemand heeft gehoord dat er wereldwijd misschien wel drie mensen zijn overleden door het dragen ervan maar noemt mij iemand die in angst leeft omdat ik ontzag toon voor een virus waar inmiddels ruim een miljoen mensen aan bezweken zijn. Kan er niets aan doen maar die houding vind ik grappig.

Even er uit voor boodschappen want het kattenvoer was in de aanbieding: heuse Sheba voor de prijs van huismerk! (Update: na een opmerking van zeer gewaardeerd collega-weblogger Di Mario gaat Sheba definitief van de lijst boodschappen-voor-de-kat.)

Ook serieus aan het werk gegaan. Met het voorbereiden van de Comparitie (vergadering van de Geheime Jongensclub) van die avond maar ook met de administratie van mijn eigen bedrijf en met mijn plantjes. Gelukkig heb ik een buurvrouw met groene vingers die mij daarbij hielp.
Die avond spraken de Broeders en ik via Zoom over Nietzsche, het revolutionair denken aan het begin van de 19e eeuw waarin kritisch denken werd aangemoedigd terwijl eerst nog mensen door kerk, staat, scholing en familie nog werd verteld wat en hoe zij dienden te denken. Helaas blijkt dat lang niet iedereen die vrijheid om zelfstandig na te denken aan kan en blijft het een elitair tintje hebben om te leven met een leidende moraal waardoor je welhaast kunt spreken van een lijdende moraal. Alexander von Humboldt, bijvoorbeeld, vond dat de gevaarlijkste kijk op de wereld kwam van mensen die de wereld niet hadden gezien: reizen, kennis maken met andere culturen, achtte hij belangrijk.

Wat is uw zicht daar op?

En wist u dat er indertijd 300.000 'zwakbegaafden' waren vermoord ten tijde van Nazi-Duitsland? Die waren ten slotte niet nuttig dus daar kon de maatschappij wel zonder. Wat zei een politicus ook alweer onlangs over bejaarden in Nederland?

Mooi zinnetje nog dat voorbijkwam: "Wer gesammelt in der Tiefe lebt, sieht auch die kleinen Dinge in groBen zusammenhängen." Wie samen de diepte in gaat (niet oppervlakkig blijft), ziet ook in de kleinste dingen de grootste samenhang. Het gaat om verbinding. Dus.

Direct na de bijeenkomst werkte ik de aantekeningen uit die ik als secretaris van het clubje gemaakt had, keek nog wat rond op vacature-sites en zo en ging naar bed.

Dinsdagmorgen bracht mijn vriendin mij in de bakfiets naar het ziekenhuis. Lopen is wat ver, kan zelf niet fietsen en met het openbaar vervoer gaan is heden ten dage een risico. Eenmaal in het ziekenhuis vertelde ik net hersteld te zijn van verkoudheid waarop de receptioniste grote ogen opzette, op een alarm knop drukte waarna zwaar bewapende militairen met messen tussen hun tanden verkleed als ninja's zich vanuit de dakramen lieten zakken om mij onder vuur en in hechtenis te nemen mij vroeg even te wachten terwijl zij met een collega overlegde 'want hij heeft een oranje kaart gekregen bij de ingang!', zoals zij iets te luid fluisterde. 

Omdat niet elke werknemer op de hoogte is van de nieuwste protocollen en men niet gewend is dat een patiënt eerlijk vertelt dat-ie onlangs symptomen heeft vertoond die kunnen duiden op Corona (niemand vroeg of ik onlangs een test had laten verrichten. Dan hadden zij geweten dat ik negatief was getest.) was men even in de war en mocht ik een kwartier langer wachten dan andere mensen die kwamen om zich bloed te laten afnemen. Dit systeem werkt in de hand dat bezoekers - bijvoorbeeld die van ziekenhuizen - liegen over de staat van hun gezondheid. Wie wil er tenslotte onnodig lang wachten, behalve misschien een verdwaalde Tibetaanse monnik voor wie wachten een levensdoel is?
Bloedafname is tegenwoordig lopende band werk.

Hoe dan ook: andere aardige mensen maakten nog eens een foto van de binnenkant van mijn bekken en ik mocht gaan. Deze selfie schoot ik in de wachtruimte bij Radiologie:

Met mijn vriendin even een lokaal park in, 

Van uit het Oosterpark loop je vrijwel recht tegen de Oosterkerk aan
(Hier in HDR)
Die eigenlijk een letterlijke façade is.

vervolgens lekkere samosa's eten

en daarna ook nog wat drinken. 

Het was een bijzonder fijn samenzijn die ermee eindigde dat mijn levensgezellin mij thuis afleverde voor zij naar een afspraak ging. Maar onderweg genoten wij nog even:
Van de Muiderpoort, bijvoorbeeld,
de enige overgebleven hoofdstedelijke stadspoort.
(Foto snel geschoten vanuit een rijdende bakfiets.)
En van een heerlijk relaxt ritje door de stad:


Tsja, dan loop je werkachterstand op. Eenmaal thuis dus direct aan de slag. Belt mijn vriendin aan: 'Ík stoor even want ik ben wat vergeten.' Klopt een buurvrouw op het raam: 'Ik wil je niet storen maar...'. Komt er een appje binnen van een andere buurvrouw: 'Heb je even tijd voor mij?' Gelukkig heb ik onlangs een cursus 'grenzen stellen' gevolgd dus kon ik zonder al te veel wroeging 'nee' zeggen. Kwam er een appje binnen van een vriendin: 'Kun jij voor mij even...?' 'NEEEEEE!!!!' Doe lekker zelf ook eens wat, ja! Vind jij het leuk om gestoord te worden terwijl je je probeert te concentreren? Ik ook niet. Dus waarom stoor jij mij terwijl ik ook jou heb duidelijk gemaakt niet gestoord te willen worden?', zou ik dan willen schreeuwen als ik bel naar aanleiding van het bericht. Maar ik hield het netjes. En schakelde mijn telefoon uit en deed de gordijnen dicht.

Gek eigenlijk, als je thuis werkt denken mensen dat zij jou de godganse dag mogen storen maar zit je op kantoor dan bellen ze niet en komen ze ook niet langs 'Nee natuurlijk niet, want ik weet dat je aan het werk bent.' 'En als ik jou vertel dat ik aan het werk ben in mijn thuiskantoor?' 'Nou, dat betekent dat je thuis bent en dus beschikbaar.' Soms vind ik het jammer om in een land te leven waar er wetten bestaan tegen het langzaam wurgen van mede-mensen.

Het werk onderbrak ik voor een hapje eten en het kijken naar de nieuwste persconferentie van de regering, gebracht door Minister-president Mark Rutte 

en de minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge. Daaruit bleek dat mijn vriendin en ik nog net op tijd hadden genoten van een nazomermiddag op een terrasje. 

Wanneer dat weer kan is vooralsnog onduidelijk. Helaas. Maar om een goede reden. Behalve egoïsten wil niemand een ander opzadelen met een levensbedreigend virus, toch?

Beetje tijdig naar bed want dat is ook wel eens handig.

Woensdag kwam ik op de interwebs een filmpje tegen van een mevrouw die een meisje uitschold omdat die bramen stond te plukken. Zij riep het (donkerhuidige) meisje toe: 'Go back where you come from!' (Engelsen zeggen 'Go back to where you come from!' maar Amerikanen zijn notoir lui waar het taal betreft.) en onderstreepte haar racisme met een dansje. Ik was zo vrij een GIF-je maken te maken van dit typische voorbeeld van een 'Karen' De betekenis van die naam kunt u vinden op Wappiepedia):

Ook regelde ik dat dat voor anderen te vinden is op Giphy. Toch geinig hoor, wat er allemaal kan tegenwoordig.

Heerlijk even gewerkt tot mijn vriendin de slaapkamer uit kwam. Zij was wat moe geworden van het mij vervoeren in de bakfiets, de dag ervoor. Begrijpelijk.

's Middags met een buurvrouw ons wekelijks voedselpakket opgehaald van Guerilla Kitchen

Was weer aan het werk toen zij licht paniekerig aan mijn keukendeur stond: er was iets met een buurman. Ik ging mee om te kijken en samen zagen wij hem met zijn hoofd in een plas bloed liggen. Dan kun je van alles denken maar de eerste gedachte is dan 'Dit is niet goed'. Hij was aanspreekbaar maar hij kon niet duidelijk maken wat er aan de hand was. Ambulance laten komen dus. En hopen dat het goed komt. Al is het maar omdat hij de voorzitter is van de Bewonerscommissie. Al met al is er van werken niet veel meer gekomen. Nog wel even een paar facturen in het boekhoudpakket verwerkt maar dat was het dan verder wel voor deze dag.

Was ook nog uitgenodigd voor een bestuursvergadering van de Geheime Jongensclub over de consequenties van de verse regels, zoals doorgegeven in de persconferentie van de overheid, de dag ervoor maar er zitten maar zoveel uren in een dag.

Die avond had ik een vriend en pizza te eten. 

Met een aantal die middag bekomen verse ingrediënten.
Het werd weer eens laat. Verrassend! Niet dus. Het is gewoon fijn om te kletsen met een vriend die een prettige muzieksmaak heeft en een zeer behoorlijke algemene kennis.

Donderdag een beetje uitgeslapen, koffie gedronken met een buurvrouw, klusjes gedaan in huis en mij op sociale media verbaasd over mensen die Baudet willen stemmen 'omdat hij ook tegen een lockdown en voor een Nexit is!' zonder blijkbaar te weten dat hij een paar maanden geleden nog vond dat de regering snel een algehele lockdown moest instellen 'want dit virus is levensgevaarlijk!' en in 2019 al 180 graden draaide over een Nexit 'want uit de EU treden is slecht voor de Nederlandse economie.' Hebben kiezers echt zo'n slecht geheugen?

Dat is uiteraard een retorische vraag want het antwoord is bij politici al heel lang bekend.

's Avonds kwam een buurvrouw vertellen dat het gelukkig weer iets beter gaat met de buurman die met spoed naar het ziekenhuis is afgevoerd, ik beeldbelde een vriendin, belde een vriend en knuffelde mijn vriendin.

Vrijdag niet uitgeslapen maar tijdig aan het werk. De productie, opslag en verkoop van bier vereist nu eenmaal het een en ander aan administratieve handelingen. Nog steeds mag ik collega's uitleggen dat ik facturen die zij mij niet doorsturen niet in het systeem kan opnemen. Best apart, vind ik dat. Ook zijn er nog steeds collega's die denken dat ik de rekeningen betaal. 'Nee, ik voer die in in het systeem waarna de directeur ze betaalt.' 'O, dus jij betaalt de rekeningen.' *Zucht*. Maar goed, ik heb een vaste baan voor €900/maand en woon niet in Jemen. Noch kwam ik - zoals de buurman onlangs - in het ziekenhuis na met spoed door een ambulance van huis te zijn opgehaald. Goed nieuws trouwens: de buurman is weer thuis!

Het was prachtig weer dus het werken onderbrak ik voor een fijne wandeling:

Sociale media verraste mij met antwoorden op een paar vragen. Het is mij nu duidelijk wat er aan de hand is in Wappieland:

Wanneer mensen eenmaal iets geloven zijn feiten alleen maar lastig.




Had een vriend op visite en hij bleek een fijne connectie te hebben met mijn vriendin. Vind ik fijn, wanneer twee mensen waar ik om geef het goed met elkaar blijken te vinden.

Zaterdag wat uitgeslapen en een dame op bezoek gehad die mijn te koop gezette crosstrainer wilde uitproberen voordat zij die kocht. 
Hij beviel net niet dus de koop ging niet door. Maar het was wel gezellig! Had ook even een buurvrouw op visite en het was fijn een paar uren samen te zijn met mijn vriendin. Kan ik intens van genieten, samen langzaam wakker worden. Behalve wat kleine klusjes in huis (was draaien, keukenvloer schoonmaken, werken aan mijn verhalenbundel en Wappiepedia en zo, deed ik vrij weinig. Dat mag ook wel eens, vind ik.

Zondag was een feitelijke rustdag voor mij. Een dag waarop mijn vriendin mij trakteerde. Op een fijne lunch. 


Op locatie van het vrijwilligersrestaurant waar zij werkt. 

Fijne reden om even de deur uit te gaan.

Op social media maakte iemand even goed duidelijk waarom Nederland bovenaan staat - wereldwijd! - waar het gaat om het aantal Covid-doden per 100.000 inwoners en waarom wij het slechter doen dan bijvoorbeeld Duitsland:
Kortom: Nederlanders zijn erg verdeeld en hechten zoveel aan een 'eigen mening' dat zij niet doorhebben dat dat het virus absoluut niets kan schelen. Ook mensen die van mening zijn dat COVID-19 niets meer is dan een hoax kunnen geïnfecteerd raken én anderen besmetten. Kortom: geloven dat iets niet bestaat zorgt er niet voor dat het vanzelf verdwijnt of nooit bestaan heeft.

Vraag maar aan Dmitryi Stuzhuk. De 33 jarige Instagram-ster met ruim een miljoen fans ontkende het bestaan van COVID-19. Helaas voor hem ontkende het virus zijn bestaan niet en hij stierf er aan.

Dan kunnen mensen die protesteren tegen het moeten rekening houden met anderen daar wel tegen protesteren door 'Heil Hitler!' te roepen en politici en politie-agenten ''stinkjoden!' en 'nazi's!' te noemen maar die hebben het volgens mij dan niet helemaal begrepen. 

Verder kreeg ik dankzij een onlangs geïnstalleerde 'app' inzicht in hoeveel ik mijn mobieltje gemiddeld per dag gebruik. 'Een uurtje of anderhalf per dag', schatte ik vooraf in. Dat bleek bijna drie uren per dag te zijn. Door bewuster met het apparaat om te gaan heb ik die tijd weten terug te brengen tot ongeveer anderhalf uur per dag. Ongeveer 20 minuten per dag bleek ik te reserveren voor Twitter; een kwartier voor de door mij gebruikte 'launcher' (een appje waarmee ik met een veeg van mijn vinger over het scherm diverse veelgebruikte applicaties kan openen), de Chrome browser gebruik ik tien minuten per dag om even iets op te zoeken. Ook ongeveer tien minuten gebruik ik dagelijks om op de mobiel in te loggen op Facebook. Instagram, Whatsapp, Gmail en mijn camera gebruik ik elk ongeveer 5 minuten per dag, zo blijkt. Best interessant om te beseffen. Waar gebruikt u uw mobieltje zoal voor en voor hoeveel minuten per dag? Voor de nieuwsgierigen: ik gebruik voor het bijhouden van mijn gebruik de applicatie 'stayfree'.

Op straat sprak ik met een buurman over onder meer geld verdienen wanneer je als ZZp'er minder opdrachten krijgt vanwege de gedeeltelijke lockdown. Het gevoel te hebben niet alleen in een vervelende situatie te zitten maakt een situatie minder vervelend.

Voor Karper de Goudvis kon ik het leven ook even iets aangenamer maken door diens aquarium even lekker onder handen te nemen. In huis deed ik verder weinig anders dan een paar mailtjes beantwoorden, een middagdutje en de uitloopmat in de keuken schoonmaken. Toch fijn dat dat even gebeurd is.

Wat doet u zoal normaliter op een zondag?


Het pleonasme van de week is: 'Corrupte rechts-extremistische journalist'.

In de Staat van Narcose van Spinvis is de muziek van deze week. Voor de fans: goed opletten want er is een klein rolletje in de videoclip weggelegd voor de weblogger wiens blog u nu leest.


De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. 
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=W8j7ZyKHhJgUabw2AXFPfQnZPLpsDknM
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk

Meer lezen? Mijn verhalenbundels