Dit stuk is nu ook beschikbaar als video-samenvatting:
En als podcast:
https://buff.ly/0CJMKox (English)
https://buff.ly/EIQkfew (Nederlands)
https://buff.ly/EIQkfew (Nederlands)
==============================
"Dieren voelen geen emoties als pijn en liefde en zo dus we kunnen ze gerust slachten en opeten". Tss! Vast door zo'n rare kapitalist verzonnen die dieren graag traditioneel slacht: zo veel mogelijk tegelijk, zo snel en goedkoop mogelijk. Zei ik al 'Tss!'?
Mensen zijn ook dol op wolven. Op mooie plaatjes dan. Wolven in het wild moeten van velen gewoon heel hard dood 'want ze zijn gevaarlijk!' 1. Ja, wolven zijn wilde dieren. 2. Jaarlijks melden zich zo'n 50.000 Nederlanders in het ziekenhuis vanwege hondenbeten.
Hoeveel vanwege wolvenbeten? 2? 3?
Mensen zijn een beetje dubbel in hun liefde voor dieren. Zo zijn zij boos en opgewonden als zij lezen dat een dier mishandeld is maar hebben geen enkele moeite met het eten van dieren waarvan zij weten dat die zwaar mishandeld zijn. Zo lang het stukje vlees op hun bord maar niet herkenbaar is als dier, dan.
Momenteel eet ik zo'n twee keer per week wat vlees. En ja, vis tel ik mee want hoe heet het spul dat bij vissen aan de botten zit? Hoewel ik overweeg vegetariër te worden - wat beter is voor dieren èn milieu - vind ik het nog moeilijk om helemaal te stoppen met vlees te eten.
Eet u vaak vlees?
========================
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
===========================
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
===========================
Maandag las ik verontrustend nieuws dat bevestigde wat velen al vermoedden: de top van het Israëlische leger en overheid wisten vooraf wat er zou gebeuren op 7 oktober 2023.
Verbaasde IOF-soldaten ontvingen het bevel die dag niet te patrouilleren. Ik citeer: ‘Ik weet niet waarom, maar er is een bevel uitgevaardigd dat er tot negen uur in de ochtend geen patrouilles bij het hek mogen plaatsvinden.’
Het ontbreken van verdediging stelde de gewapende tak van Hamas, de al-Qassam Brigades, in staat zo'n 100 Israëlische burgers te doden in Kibbutz Be'eri.
Dit gegeven opgeteld bij de weigering van de legertop om waarschuwingen over Hamas-activiteiten in de voorgaande weken serieus te nemen, zou kunnen leiden tot een akelige conclusie: niet alleen steunde Israël bewust de vorming van Hamas en bevoorraadde de terreurbeweging via zakelijke contacten in Qatar, maar ook liet het doelbewust Israëlische burgers doden en doodde het zelf enkele honderden burgers via de Hannibal Richtlijn.
Ook las ik dat Oekraïne - tegen de verwachtingen in - Rusland flink klop geeft. Een combinatie van strategische slimheid en technologische hoogstandjes (zo legden hacksers het Russische nationale symbool Aeroflot plat) biedt onverwacht grote weerstand aan brute kracht en fysieke overmacht. Wat David al wist toen hij Goliath versloeg. Die laatste woonde in het land der Filistijnen. Met name in de plaats Gat, niet ver van Gaza. Dat terzijde.
"Ja, maar in Oekraïne zijn corrupte mensen!" Joh. En bijvoorbeeld in Nederland, Israël of de VS niet? Recentelijk ontdekten de instanties NABOe en SAPO (dankzij protest van de bevolking onafhankelijk gebleven en niet onder bewind gesteld van een door Zelensky aangestuurde procureur generaal) dat een politicus en verschillende ambtenaren en leden van de Nationale Garde geld dat bestemd was voor ondermeer Drones in eigen zak staken.
Zelf zou ik ook graag wat geld in eigen zak steken. Geld dat niet voor anderen is bestemd dan. Dus ook deze dag nam ik stappen om uit de uitkering te komen. En ja, geld is best handig maar vriendschap en gezondheid zijn belangrijker. Dus ik zocht een vriendin op die in een revalidatiekliniek ligt en nam voor haar wat lekkers mee. Zij wilde graag even naar buiten en dat begrijp ik; de hele dag op bed liggen en er alleen maar uit voor eten en fysiotherapie is niet erg enerverend.
Onderweg haalden wij een beker koffie uit de automaat. Je zou denken dat men na decennia ervaring met ziekenhuiskoffie langzamerhand lekkerder automaatkoffie zou hebben uitgevonden maar helaas.
Ik liet haar achter met een gedicht dat ik ter plekke voor haar schreef en voordroeg en zag haar tevreden wegzakken in haar hoofdkussen. Moe.
Op de weg terug naar huis passeerde ik de woning waar mijn dochters ooit woonden met hun moeder en haar nieuwe partner en langs het ziekenhuis waar mijn moeder haar laatste glimlach toonde.
Verschillende emoties vochten om voorrang dus het was fijn om - terwijl een stuk kip lag warm te worden in mijn oven - een vriendin te bellen en met haar af te spreken. Ook zij is aan het 'ontspullen' en ik bood daarbij mijn hulp aan. Soms best handig als bij het opruimen een vriend(in) zegt: "Heb je dat ècht nodig of hang je alleen maar aan de herinnering?"
Belde ook nog een vriendin die binnenkort onder het mes gaat en bovendien verlaat haar zoon het ouderlijk huis. Dus bood ik haar een half uurtje morele steun.
De rest van de avond steunde ik mijzelf. Door een kist vol spullen te sorteren en te bedenken wat ik nog wilde houden terwijl ik een aflevering keek van Star Wars: Andor. Fijn om even een fictieve wereld in te stappen en de werkelijke wereld buiten te sluiten. Al ging de aflevering over een koloniale macht met fascistische trekjes die grondstoffen steelt van een volk dat zij minderwaardig achten aan zichzelf.
Dinsdag werd ik met een tevreden gevoel wakker. Dat zal anders zijn voor bijvoorbeeld vrouwen in Afghanistan. Daar heerst de Taliban met streng-religieuze hand. Vrouwen- en homo-rechten zijn er iets uit het verleden. Geen wonder dus dat christen-conservatieven zo ageren tegen hun vorm van Islam: ze zijn stikjaloers. "Vorm van Islam? Zijn er meerdere vormen dan?" Zeker. Net als in het Christendom zijn er ook binnen de Islam zeer verschillende stromingen: van zeer gematigd tot extreem fanatiek. Hoeveel afsplitsingen van het Christendom kent u: 10? 100? Het zijn er ruim 45.000.
Mensen die spreken van 'het Christendom' of 'de Islam' weten dus niet waarover zij het hebben. Zij weten niet eens dat Israël een apartheidsstaat is. Want zo heet dat als je binnen je landsgrenzen bepaalde groepen mensen minder rechten gunt dan leden van 'het uitverkoren volk'. Al is weinig tot geen rechten hebben en dus figuurlijk geen leven hebben nog altijd beter dan letterlijk geen leven hebben omdat het bestaan van jouw volk letterlijk wordt weggevaagd. Zoals Netanyahu onlangs nog extra duidelijk maakte met het uiten van zijn wil om heel Gaza te laten bezetten door kolonisten. De miljoenen mensen die er al duizenden jaren wonen krijgen de keus: 'vrijwillig' naar andere landen vertrekken of vroegtijdig ontdekken of er zoiets bestaat als een hemelpoort.
Volgens veel zionisten zijn zij deel van het Joodse ras. Wat vreemd is want iedere moslimhater kan converteren tot het Judaïsme en zich Jood noemen. Misschien wijzigt je DNA als je een stukje van je pipi laat afknippen en de ontstane wond laat afzuigen door een meneer die oude gebeden prevelt? Zionisten: "Dat afzuigen van de pipi bij een besnijdenis gebeurt bijna alleen bij jonge jongetjes hoor! Zelden bij volwassen mannen." O, oké. Dat feitje maakt het gebeuren meteen een beetje minder jakkie. NOT.
Ook jakkie was de nieuwe verkiezingsposter van de PVV. Van Geert Wilders dus. Want hij is voorzitter, secretaris, penningmeester en enig lid van die 'democratische' partij. Het was gewoon een herhaling van nazi-propaganda: op de linkerkant van de poster zie je iemand die voldoet aan het beeld van de perfecte Ariër, aan de andere kant een karikatuur van een lelijke Jood.
Al maakte Wilders daar met een A.I. prompt een boos kijkende moslima van. Met daarbij de tekst: "U kiest". Walgelijk stukje manipulatie van de extreem domme mensen die extreemrechts stemmen. "Zij kozen er zelf voor!", zeggen fascisten later dan. "Wij lieten hen alleen maar plaatjes zien en riepen wat teksten."
Bent u bang voor een bepaalde bevolkingsgroep? En is dat ergens op gebasseerd of u aangepraat door een volksmenner?
Miljoenen mensen zijn vermoord en onderdrukt door mensen die claimden moslim te zijn. En vele tientallen miljoenen door mensen die zich 'christen' noemden. En miljoenen per jaar komen om door ziektes als malaria en hebzucht.
Bent u voortdurend bang voor alles dat potentieel dodelijk is of alleen wanneer de betreffende oorzaak toevallig populair is in uw bubbel?
Domrechts is heel goed in 'huilie huilie' doen. Ongeveer 5% van de Nederlanders is moslim. Het percentage racisten is vele malen hoger en een stuk beangstigender. Want racisme leidt vaak tot fascisme. Als ik u moet uitleggen waarom fascisme niet oké is, bent u niet oké.
Wèl oké was een stukje wandelen.
Om er even uit te zijn maar ook om mijn oude modem in te leveren na de overstap naar een andere provider. Daarna zat ik een uurtje bij een buurvrouw die ik mocht helpen met het invullen van een voor haar ingewikkeld formulier maar - belangrijker - gewoon om connectie te voelen. Wij mensen zijn - net als veel andere dieren - kuddedieren. Wij leven normaliter in een roedel. Of je dat nu gezin, collega's, vereniging of vriendengroep noemt.
Wat niet wegneemt dat je ook dan nog eenzaam kunt voelen. In tegenstelling tot een blijkbaar populair idee is eenzaamheid een gevoel en niet gelijk te stellen aan alleenzijn. Misschien ga ik daar eens een apart blogstuk aan wijden. Nu was het tijd om te koken en eten om daarna wat berichten te beantwoorden en wellicht een nieuwe baan in de wacht te slepen. Ik hou u - mijn trouwe lezers - op de hoogte.
Die avond bracht ik mijzelf op de hoogte van de verwikkelingen van de hoofdpersonages in Star Wars: Andor door er een aflevering van te kijken voor ik het laddertje van mijn hoogslaper op klom met een boek.
Woensdag las ik weer over de gevolgen van de te snelle klimaatverandering. De bewoners van de eilandengroep Tuvalu hebben geluk: terwijl hun habitat langzaam onder de golven verdwijnt door de stijgende zeespiegel, zijn zij welkom om verder te leven in Australië. In Japan zuchten mensen deze zomer onder een ongekende hitte en ook in Zuid-Europa zijn temperaturen van boven de 40 graden celsius inmiddels normaal.
Desondanks blijven velen geloven in de mythes die met name door miljardairs in de fossiele industrie worden verspreid: de Aarde warmt helemáál niet op, hoor! En zeker niet door ons toedoen.
Het is al te laat om er nog iets aan te doen. Wij kunnen alleen nog hopen dat onze overheden maatregelen nemen om de gevolgen op te vangen. Terwijl men in het recente verleden nog wèl naar wetenschappers luisterde en - met succes - loodhoudende benzine en CFK's verboden werden. Beide bijna-rampen (die mens en natuur vernietigden) waren indertijd ontwikkeld door één man: Thomas Midgley.
Helaas kijken verreweg de meeste politici niet verder dan tot de volgende verkiezingen terwijl toch ook zij vast wel rampenfilms hebben gezien: vrijwel elke rampenfilm begint met een wetenschapper die waarschuwt voor de gevolgen van hebzucht.
Gelooft u liever 1000 wetenschappers die u vertellen dat iets geen goed idee is of liever een enkele populist die u vertelt dat zij liegen?
Het lijkt niet uit te maken of een politicus werkt in een communistisch, religieus of democratisch systeem, overal lijken vooral hebzucht en machtshonger hun leidraad. Zelfs in het land (de VS) waar velen zó dom zijn dat zij niet weten dat hun Republiek een vorm van democratie is: we live in a republic, not a democracy!
Mijn leidraad is mijn morele compas. Of dat empathie genoemd kan worden weet ik niet zeker. Wel weet ik zeker dat ik nog steeds wat last had van een mentale verlamming. Niet vooruit te branden. Totaal gebrek aan motivatie. Moedeloos. Een gevoel dat ik ook had toen mijn zoon het ouderlijk nest verliet, toen mijn relatie eindigde en toen mijn moeder overleed. Bij gebrek aan een betere term noem ik de aandoening maar melancholia.
Leidt u wel eens aan melancholie?
Ondanks dat mijn gevoel mij tegenhield wist ik dat het belangrijk is om bezig te blijven. Al is het met de dagelijkse connexion puzzel van The New York Times
en een kwartiertje Franse les via Duolino.
Het was dus fijn dat een oudere buurvrouw mij vroeg haar te begeleiden bij het boodschappen doen
en een kopje thee bij haar thuis te drinken en te praten over dood, verlies en verdriet (zo haalden wij aan dat 80 jaar geleden voor het eerst een atoombom op een stad werd geworpen: Hiroshima) maar ook hielpen wij elkaar ons mooie momenten te herinneren met ex-geliefden en overleden vrienden en familieleden.
Met meer energie dan ik een paar uur eerder had, besloot ik een uurtje in mijn tuin te werken. Voor een gevoel van voldoening, omdat het best nodig was maar vooral omdat het soms best lekker is om in de aarde te wroeten en wat fysiek werk te verrichten. Een buurvrouw die werkte in haar tuin vormde de inspiratie.
Uren achter elkaar naar een scherm kijken is gewoon niet goed. Niet voor je ogen, niet voor je lichaamshouding en niet goed voor je geestelijk welzijn.
Ook een iets betere financiële positie is goed voor mijn geestelijk welzijn. Daartoe beantwoordde ik een e-mail die mogelijk leidt tot een nieuwe (betaalde!) baan. Heel attent dat ik via de gemeente af en toe een aanbieding ontvang om 'gratis werkervaring!' op te doen 'waarbij je gewoon je uitkering mag houden!'. Maar werkervaring heb ik meer dan voldoende en ik word graag betaald voor mijn inspanningen. Mijn eerste baan had ik op mijn 15e. Vakantiewerk. Binnen een paar weken na het beëindigen van mijn opleiding, had ik mijn eerste 'echte' baan. Waar ik aan werd geholpen dankzij eht toenmalige Arbeidsbureau.
Gek genoeg kan ik altijd wel anderen (een werkgever, vrienden, buren) helpen maar mijzelf helpen vind ik vaak erg moeilijk. Dus ik besloot daar verandering in aan te brengen. Door eerst te bedanken voor een uitnodiging en mijn bureau op te ruimen en kleding te sorteren. Heb ik echt zoveel t-shirts en sokken nodig? Waarom bewaar ik die oude jas eigenlijk?
Daarop volgde een wandeling naar een weggeefkast waarbij ik een fijn praatje maakte met een buurman. Ondermeer over hoe lastig het is werk te vinden als je ouder dan 50 bent zoals wij. 40% van de werkzoekende 50-plussers krijgt geen uitnodigingen voor sollicitatiegesprekken en wie wel mag langskomen, kijgt in 60% van de gevallen geen terugkoppeling.
Ik bedacht ook dat het toch fijn is om in Nederland te wonen en ook 's nachts met een gerust hart over straat te kunnen wandelen. Terwijl Amerikanen van jongsaf aan worden banggemaakt voor 'dat heidense Europa waar het levensgevaarlijk is!' Terwijl je in de VS niet eens kraanwater kunt drinken zonder gevaar voor je gezondheid en kinderen op school niet alleen dagelijks trouw moeten zweren aan een overheid die slecht voor hen zorgt maar ook regelmatig moeten oefenen wat te doen als er iemand de school binnenloopt en iedereen die beweegt overhoop schiet met een semi-automatisch geweer. 'Land of the Free!' noemen de burgers zelf hun eigen land. Terwijl zij voortdurend - ik generaliseer nu even heel erg - in angst leven (klik. Interessant filmpje).
Natuurlijk, ook andere landen zijn niet perfect maar in elk geval ben je er doorgaans een stuk vrijer in je keuzes. En ga je niet dood als je kraanwater drinkt.
Terwijl je momenteel in Palestina geen kraanwater kùnt drinken. Omdat er bijna geen kranen meer zijn. En geen woningen waar die kranen in waren aangelegd. En Israël doelbewust de weinige waterbronnen die er nog zijn volstort met cement.
"Ja, maar Palestina is geen land en nooit geweest ook!" roepen fascisten graag. Onzin. Zelfs volgens de eerste premier van Israël, David Grün, bestond Palestina want hoe kon hij anders zeggen dat zionisten wel even Palestina zouden inpikken? "Wij zijn de agressors terwijl Palestijnen zich alleen maar proberen te verdedigen.", zei David Ben-Gurion (zoals hij inmiddels heette maar als je iemand's later gekozen naam gebruikt ben je woke. Wie niet woke wil zijn noemt David Ben-Gurion David Grün) in 1938.
Soms lijkt het er op dat de zionisten van nu net zo onwetend zijn als de zionisten van toen. Zoals Bialik en Herzl. Vast met de beste bedoelingen hadden zij fantasieën over een eigen Joodse staat in Palestina. Zonder maar te vermoeden dat dat zou leiden tot de verplichte verplaatsing van niet alleen miljoenen Arabieren maar ook van Mizrachi-Joden. Rond 1910 was die fout logisch want globalisme bestond nog niet. Logisch dus dat Oekraïeners, Polen en Russen niet eens wisten waar Palestina lag, laat staan wie er daar woonden. Maar inmiddels zou men beter moeten weten.
Ook ik heb geleerd. Bijvoorbeeld: niet te lang doorgaan met de dag maar op tijd gaan slapen.
Donderdag wachtte ik op een CV-onderhoudsmonteur. Voor mijzelf èn voor een buurvrouw die momenteel in een revalidatiekliniek ligt en dus thuis niet de deur kan openen voor bezoek. Aan de telefoon brachten zij en ik elkaar op de hoogte van ons wedervaren en vertelde ik haar over verwikkelingen in 'onze' wijk. Wij spraken de hoop uit dat zij spoedig herstelt en dan weer zelf de deur kan openen voor onderhoudsmonteurs. Of voor een buurman die op de koffie komt.
Tijdens het wachten schoonde ik mijn e-mailbox op. Even kijken in de spamfolder ook. En daar twee berichten uithalen die er ten onrechte in waren beland.
Loopt u regelmatig uw spamfolder door?
Omdat ik wat minder naar mijn computerbeeldscherm wil kijken, hield ik mij ook verder bezig met fysieke zaken. De computer blijk ik veelal te gebruiken als uitstelsmoes om maar niet geconfronteerd te worden met fysieke herinneringen. Zoals een sneeuwschudbol met twee foto's daarin: aan de ene kant een foto van mij en mijn zoon samen. Van toen hij een jaar of zeven was en zijn schooljuf ziek was, ik geen vrij kon krijgen en hij dus maar meekwam naar mijn werk. En dus ook na de werkdag met mij en de collega's een biertje deed in een lokale kroeg. Oké, appelsap want meneer wilde geen bier. Tss!
De foto aan de andere kant van de bol was er eentje van mij met de toenmalige oppas van mijn zoon, tevens collega. Van haar hadden wij de sneeuwschudbol-met-foto's cadeau gekregen.
Een fijne herinnering maar inmiddels is het water er half uitgelopen en zijn de foto's zodanig vervaagd dat de mensen erop alleen dankzij herinneringen herkenbaar zijn. Weg ermee, dus. Na er foto's van te hebben gemaakt.
Waar ik misschien nog wat aan heb als ik over dertig jaar of zo als verward oudje mijn dagen doorbreng met uit het raam staren en wachten op etenstijd. Al hoop ik natuurlijk ook dan nog een beetje actief te zijn. Met wandelen met kleinkinderen of zo.
Waar ziet u tegenop of verheugt u zich op bij de gedachte aan ouder worden?
Nu ik nog enigszins mobiel en soort van fit ben (ik moet echt meer bewegen en beter eten), is het handig om op te ruimen en schoon te maken zodat anderen dat later niet hoeven te doen. Als pauze van het sjouwen en vegen, mocht ik van mijzelf even op sociale media rondsnuffelen. Naar aanleiding van een publicatie van mij over de gekte van oorlog kreeg ik een reactie die deze reactie bij mij uitlokte:
Pleit al sinds mijn kindertijd voor het afschaffen van grenzen. Geen enkel ander menselijk bedenksel is verantwoordelijk voor méér ellende. Oké, behalve 'religie' misschien. Maar ook religie is vaak verbonden aan (al dan niet vermeende) landsgrenzen. Zelfs landsgrenzen uit de Bronstijd, hoewel men toen nog helemaal niet deed aan landsgrenzen anders dan: "Tot aan dat rijtje heuvels is ons jachtgebied. De heuvels zelf mogen ons beider volken gebruiken en het gebied achter die heuvels is jullie domein. Afgesproken?"
Van nature willen mensen bij een groep horen. Best handig dan als wie tot welke groep behoort letterlijk begrensd is. Maar dat maakt het lastiger om bij verschillende groepen te horen. Makkelijker is het om bang te zijn voor andere groepen. Zoals mensen die bang zijn dat New York geregeerd zal worden door de Taliban als Mamdani er eenmaal burgemeester is 'Want hij is Moslim en de Taliban bestaat uit moslims!' Alsof je bang moet zijn dat de VS een fascistische dicatuur verandert als iemand die zich christen noemt (Donald Trump) het land gaat leiden 'want de fascisten van Italë en Duitsland waren óók christen!' Dat zou...eh...oké, slecht voorbeeld.
In elk geval is Trump een 'echte Amerikaan!' Waarom eigenlijk? Omdat zijn opa en moeder immigranten waren? Omdat zijn meeste echtgenotes dat waren? Omdat hij seks had met minderjarigen, fraude pleegde, valsspeelt met golf? Toch zijn wappies niet bang voor de Held met het Haarstukje maar wèl voor een intelligente jongeman als Mamdani. Omdat hij socialistische ideeën heeft, moslim is en empathie kent. Die concepten zijn vreemd voor wappies en dus zijn zij er bang voor en roepen zij daarom dat Zohran Mamdani geen 'echte Amerikaan!' is.
Blijkbaar zijn er ook specifieke voorwaarden verbonden aan 'echte Nederlander' zijn.
Wat zijn volgens u de kenmerken van 'de echte Nederlander'?
Voor mij is dat 'iedereen die in Nederland woont'. Waaronder dus ook de buurvrouw die mij deze middag vroeg haar naar de dokter te begeleiden. Die haar - ik mocht meerijden - voor de zekerheid direct per ambulance doorstuurde naar het ziekenhuis.
Waar men haar na een paar uren en verschillende testen naar huis liet gaan. Met de belofte later terug te komen voor vervolgonderzoeken en het voorlopig rustig aan te doen. Wij kwamen dus met de schrik vrij. Natuurlijk gingen mijn gedachten terug naar de tijd dat mijn moeder niet met de schrik vrijkwam maar in datzelfde ziekenhuis overleed.
Bij een volgende bezoek kan ik daar dus wat van mijn overtollige spullen kwijt. Mogelijk een paar van de voorwerpen die ik opdiepte uit de jaren zeventig-oranje, plastic speelgoedkist uit mijn vroege jeugd. Nadat ik mijn - nu volwassen - kinderen heb gevraagd of zij die wellicht nog willen.
Soms heb je gewoon niets te willen en steekt bijvoorbeeld gezondheid een spaak in het wiel van je toekomstplannen. Tot grote spijt van mensen die graag zeggen: "Heb je het niet goed, dan heb je gewoon verkeerde keuzes gemaakt!" Alsof mensen ervoor kiezen lange tijd in een file te staan vanwege de grootste bosbranden die Frankrijk ooit teisterden.
Niemand kon ook bijvoorbeeld voorkomen dat Trump zichzelf hoofd zou maken van de werkgroep die de Olympische Spelen in Los Angeles organiseert. Driemaal raden wie van zijn grote helden hem daarin voorging. Inderdaad: Adolf Hitler. Dictators weten namelijk: Olympische Spelen zijn een uitstekend moment om propaganda te verspreiden.
"Trump grijpt elke gelegenheid aan om de Amerikaanse grootheid op het wereldtoneel te tonen."
"Hitler zag de Spelen als een kans om zijn regering en de idealen van Arische raciale suprematie te promoten."
Als iemand het niet goed heeft, heeft volgens u die persoon dan gewoon de verkeerde keuzes gemaakt of denkt u dat wij geen grip hebben op alles wat ons overkomt?
Tegen elven overkwam het mij dat mijn ogen niet langer open wilden blijven na het kijken van een verse aflevering van Star Trek: Strange New Worlds. Tijd om te gaan slapen dus.
Vrijdag las ik mij bij over het Gaza-debat van Nederlandse politieke partijen. Zelfs het CDA vindt inmiddels dat Israël te ver is gegaan,
net als de hoogste Israëlische luchtmachtofficier. Er zitten inmiddels behoorlijke barsten in de Netanyahu-coalitie.
Al is het maar omdat diverse politieke collega's doorhebben dat Israël dankzij 'Bibi' snel de laatste restjes goodwill verliest.
Niet verrassend is dat de VVD opriep om aardig te blijven tegen Netanyahu 'want Israël is een belangrijke handelspartner'. Ook een bekende geblondeerde fascist legt de schuld van het conflict volledig bij Hamas.
Terwijl het huidig conflict begon in 1948 en Hamas pas bestaat sinds 1987. Maar Geert Wilders en zijn trouwe volgelingen trekken zich niets aan van feiten. Ook dàt is een kenmerk van wappies. Net als voortdurend huilie huilie doen zoals de wappies die zichzelf trots 'zionist' noemen: 'Wêh! Ze schreeuwen tegen ons, alleen maar omdat wij 80 jaar geleden begonnen hun land in te pikken en hen met duizenden tegelijk gingen doden!'
Alsof de naiz's om hun mamie riepen en hun onderbroekjes bevuilden omdat het Nederlands verzet tegengas gaf. Nederland durft Israël niet eens te zeggen dat het zich enorm aanstelt, laat staan dat het de grote zakenpartner Israël vraagt om het moorden te stoppen.
Terwijl zelfs Rusland Israël ter verantwoording riep nadat delegatieleden werden bedreigd door Joodse kolonisten in Palestina, mag u raden wat de Nederlandse reactie was nadat Joodse kolonisten in Palestina Nederlandse delegatieleden hadden bedreigd. Inderdaad: onder voordracht van leidende partijen VVD en PVV deed Nederland helemaal niets.
Met het ontkennen van wat Israël in Gaza doet, zijn de PVV en VVD net zo lachwekkend bezig als Fox Entertainment Channel. Van wie een correspondent beweerde: "Ik was vandaag in Gaza en zag alleen maar goed doorvoede, gezonde Palestijnen." Vreemd genoeg lieten de beelden die hij toonde uitsluitend stukken woestijn en Amerikaans/Israëlische legervoertuigen en IOF-wachtposten zien. Waren alle Palestijnen waar hij over sprak allemaal te verlegen om gefilmd te worden of toevallig net met lunchpauze?
Blijkbaar geloven fascisten de onzin van hèt grote voorbeeld van 'MSM', Fox:
"Al die gezonde Palestijnen zijn erg verlegen, dus ze vroegen me vriendelijk om niet gefilmd te worden en natuurlijk respecteerde ik hun wensen. Oh, ze vroegen me ook om namens hen het IDF te bedanken voor de hulp bij de renovatie van hun huizen."
Wie ècht hulp bood was Marokko. Op aansturen van Koning Mohammed VI, negeerden Marokkaanse vliegtuigen en vrachtwagens de smeekbede van Israël om alsjeblieft niet hun blokkade van Gaza te negeren en werd 180 ton aan hulpgoederen rechtstreeks aan de noodlijdende bevolking van Palestina afgegeven.
Uiteraard zaten daar ook medicijnen bij. Nadat Israël met opzet niet alleen ziekenhuizen maar ook complete woonwijken en winkelcentra met daarin ook apotheken met grof geweld heeft genivelleerd, kun je in Palestina momenteel niet net zo makkelijk medicijnen halen voor je zieke buurvrouw zoals ik vandaag deed. Waarbij ik van de gelegenheid gebruikmaakte om wat overtollige spulletjes een nieuw huis te bieden via een buurtweggeefkast.
Kleine moeite, anderen helpen. De Nederlandse (demissionaire) regering denkt daar anders over: "Doodzieke kinderen helpen? GRATIS!? Ben je nou helemaal belatafeld!?" 'Tja', denken VVD, PVV, BBB en NSC. 'Waarom kinderen helpen als je geld kunt verdienen door zakendoen met hun moordenaars?'
Terwijl niet alleen burgers maar ook hulpverleners in Gaza omvallen van de honger, spekken de leiders van diverse landen - waaronder Nederland - liever de zakken van wapenhandelaren. Zij doen net alsof zij de leugens van Netanyahu geloven: "Ik wil Gaza militair bezetten om een corridor in te stellen tegen Hamas, echt helemáál niet omdat ik mijn droom van meer Lebensraum voor een groot, 1000 jarig Rijk van de Rivier tot aan de Zee wil waarmaken, hoor. Heus!"
Terwijl zelfs een held van domrechts Nederland, Thierry Baudet, onomwonden vertelt dat Israël bezig is met een genocide, blijven zijn volgelingen dom met Israëlische vlaggetjes zwaaien alsof het swastika-vlaggetjes zijn.
Terwijl ik met een buurvrouw thee deelde en ons beider idee dat het fijn is om in het Nederland van nu te leven, bleef het ons verbazen dat zoveel mensen terug willen naar vroeger. Toen de straten dienst deden als riolen en ouderdomskwalen niet voorkwamen omdat men zelden ouder werd dan 50.
Woont u liever in het hier en nu of in het Amsterdam van de Middeleeuwen? U weet wel: 'vroeger'.
Toen zieken afhankelijk waren van liefdadigheid, met name via de kerk. Niet zozeer uit liefdadigheid maar omdat wij met een wandeling door de gezamenlijke binnentuin
hem achter het raam zaten zitten, vroegen de buurvrouw en ik een zieke buurman naar zijn eventuele vorderingen. Fijn om even te babbelen met hem en zijn vrouw. Een paar tuinen verderop maakten wij ook een praatje met een andere buurvrouw.
Al met al ging pas iets na vieren voor het eerst die dag mijn PC aan. Zie je wel, ik kan dus best zonder! Na anderhalf uur schrijven, foto's sorteren en berichten beantwoorden bood de buurvrouw voor wie ik eerder op de dag haar verse medicijnen haalde mij wat lekkers aan voor het avondeten.
Wat ik met graagte verorberde.
Daarna plaatste ik een vers Skywatch Friday and some Prose stukje. Immers, het was vrijdag.
Wilde na het kijken van een aflevering van Star Wars: Andor (over een fascistisch regime dat een volk uitbuit voor hun grondstoffen) net gaan afsluiten voor de dag toen er een buurvrouw voor de deur stond. Zij had even behoefte om het recente verlies van haar kat te delen. Mocht zelf een paar keer voor de kat zorgen als de buuv op vakantie was dus kon mij goed inleven in haar verdriet en bovendien overleed de kat die bij mij woonde een paar jaar geleden. Een huisdier is toch een soort van gezinslid dus het overlijden kan hard aankomen. Dus uiteraard bood ik haar een kop thee en troostende woorden.
Zaterdag zat ik qua mentale energie nog lang niet op het door mij gewenste niveau maar zette desondanks door: vacatures verzamelen om op te reageren, opschonen van mijn foto-albums, foto's uitzoeken van een overleden vriend om een klein fysiek album van te laten maken voor zijn weduwe en opruimen...elke dag maar weer meer opruimen. Leuke herinnering, zo'n potje huidcrème die ooit na een interessante nacht per ongeluk was achtergelaten door een interessante dame. Maar waarom bewaarde ik dat eigenlijk? Dus het kleine restant smeerde ik op mijn huid terwijl mijn gedachten teruggingen naar die van haar en ik gooide het potje weg.
Herinneringen - leuke èn minder leuke - zitten in hoofd en hart, niet in objecten als een potje huidcrème.
Terwijl er nog mensen leven die dè holocaust hebben meegemaakt - hetzij als slachtoffer, dader of toekijker - kijken velen weg van een nieuwe holocaust. Sterker nog: velen zijn actief bezig met uit te leggen dat de nazi's best toffe leute zijn. Pardon...zei ik 'nazi's'?
Ik bedoel natuurlijk de zionisten die worden aangevoerd door de kleinzoon van de Poolse immigrant Mileikowsky. Zijn voornaam was Nathan, de basis van de verhebreeuwste (o kijk, een hapax legomenon!) naam Nethanyahu. Puur om zijn eigen politieke huid (en zijn miljarden aan financieel vermogen) te redden, doet Benjamin Netanyahu wat hij doet. Zo ontsloeg hij de procureur generaal die hem zou berechten voor corruptie.
Terwijl steeds meer èchte Joden zich afzetten tegen zijn vorm van het zionisme
en zelfs de officiële gijzeling-onderhandelaar, Gershon Baskin, tot de conclusie moest komen dat het zijn opdrachtgever nooit te doen is geweest om het vrijkomen van de door Hamas op 7 oktober 2023 ontvoerde Israëli.
1] De Qatarse zakenvrienden van Bibi hebben niet voldoende geld om Hamas van zo'n enorme hoeveelheid explosieven te voorzien. 2] Het is een leugen.
Maar wel eentje die onmiddellijk als 'waarheid' op sociale media werd herhaald door aanhangers van het fascisme.
"Maar Israël stuurde de Palestijnen voedsel. Dat bewijst dat er geen genocide plaatsvindt!" 1] De voedselhulp was miniem. 2] Met dat argument voerden ook de nazi's geen genocide uit. Immers: zij gaven hun slachtoffers eten voordat zij hen de gaskamers instuurden.
En ja, ik maak mij druk over een genocide die plaatsvindt terwijl onze leiders bijna zonder uitzondering de zaak bagatelliseren. Het is bijna alsof zij hun politieke beslissingen baseren op samenvattingen van rapporten waarin de nazi's zelf uitleggen dat het helemaal niet erg is wat zij doen. Hè, verdorie. Schreef ik per ongeluk wéér 'nazi's' terwijl ik 'zionisten' bedoelde. Sorry, hoor. NOT.
Vindt u dat politici kennis van zaken moeten hebben (en bijvoorbeeld wat moeten kunnen vertellen over Octavian Goga, de Roemeense premier die vele joden slachtoffer maakte van de door hem uitgevoerde fascistische ideeën?) of is het voldoende als zij in staat zijn hun bankrekeningnummer door te geven aan lobbygroepen?
Zo besteedt Israël dit jaar ruim 150 miljoen euro aan 'Hasbara': het officiële verhaal. Propaganda dus. En velen trappen met open ogen in de leugens 'want ik las het zelf op Facebook!'.
Gelooft u per definitie wat u leest of bent u níet lui?
Een buurvrouw van mij is zéker niet lui. Ondanks dat zij onlangs een paar uren in het ziekenhuis lag vanwege een vrij ernstige kwaal, stond zij deze middag doodleuk mij in mijn tuin te helpen met snoeien en zo.
Met de Verenigde Staten van Amerika wordt het óók wat. Maar niet in positieve zin. Zo liet de Minister van Defensie, Pete Hegseth, duidelijk weten dat hij vrouwen stemrecht wil ontnemen. Niet verrassend want al eerder was duidelijk dat hij graag ziet dat Amerika een theocratie wordt: alle macht in handen van kerkelijk leiders.
Zou u graag leven onder streng religieus leiders als de Taliban of hun soortgenoten, Amerikaans evangelisten, of bent u voor een scheiding van (de macht van) Kerk en Staat?
Terwijl ik zelf (kort. Want voor mij is het duidelijk) over die vraag nadacht, overviel mij de inspiratie voor het stuk proza van deze zaterdag.
De rest van de avond was voor het wegstrijken van de eerder die dag gedraaide was terwijl ik inliep op mijn kijkachterstand met het opzetten van een aflevering van Star Wars: Andor.
Zondag begon ik mijn dag met de dagelijkse connection puzzel van The New York Times.
Die ik tot mijn genoegen vrij snel wist op te lossen. Met mijn ochtendkoffie onder handbereik bij mijn computer glimlachte ik daarna om de verkiezingsplannen van Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Men gebruikt een millennia-oude, populistische tactiek: cadeautjes beloven.
Zonder erbij te zeggen wie die cadeautjes gaan betalen. En dat werkt prima! Bij mensen die denken op het niveau van een 8-jarige:
"Gratis ijsje voor iedereen die op mij stemt als klasseoudste!" Een jaar later: "Hé, waar blijft ons gratis ijsje!" Thierry: "Het is de schuld van de ijscoman. Die wil jullie geen gratis ijsjes geven omdat hij links is!"
Het is vooral aandoenlijk dat Forum het nog probeert, al trappen niet meer dan een paar duizend mensen nog in de kinderachtige retoriek van de radicaal rechtse partij. Die mensen hoeven ook niet verder gestraft te worden; niet in staat zijn tot begrijpend lezen en zelfstandig nadenken is al geen pretje.
Ook voor dieren in Gaza is het leven momenteel geen pretje. Uitdroging, ondervoeding, schotwonden...Gelukkig houden wappies heel veel van dieren dus die vinden nu vast dat het IOF moet stoppen met dieren doden en verwonden en soldaten gestraft moeten worden voor wat zij dieren aandoen. Toch? Of vinden zij dat alleen mensen met namen als Hakim gestraft moeten worden? Zo heet de man die gestraft werd voor het aansteken van zijn sigaret met de Eeuwige Vlam van een oorlogsmonument in Frankrijk. Een man die Frits heet hoeft van Nederlands domrechts níet te worden gestraft. Het gaat om Frits van Eerd. De oud-topman van supermarktketen Jumbo draait twee jaar de bak in voor witwassen, omkoping en valsheid in geschrifte. Met name in de drugshandel.
Voor wappies hangt de strafmaat af van de geboorteplaats (vooral als men daar doorgaans een donkere kleur huid heeft) van de grootouders van de (vermeende) dader; de criminele daad zelf is van minder belang.
Volgens religieus orthodoxe mensen is werken op de zondag een criminele daad. Beter gezegd: op de Sabbath. Of dat zaterdag of zondag is, hangt af van de interpretatie van de sekteleiders in kwestie. Ik ben dus een crimineel want ik werkte deze zondag ondermeer aan mijn nieuwe website.
"Niet werken op de sabbath!" schijnt een nogal streng gebod te zijn. Maar wat is 'werken'? Discussies over interpretaties van 'heilige' teksten werden in diverse religies belangrijker dan de teksten zelf, boeken werden ingekort of zelfs helemaal weggelaten uit de canon. Daardoor kwam wèl een tekst die aangeeft dat vrouwen minderwaardig zijn aan mannen in de Bijbel maar teksten die schreven over vrouwen die leidinggevende functies hadden in tempels en dus gewoon gelijken van mannen waren juist níet. En hopla, wéér een paar nieuwe afsplitsingen van 'het enige ware geloof'. Dus er zijn nu tienduizenden religieuze groepen die stuk voor stuk het enige ware geloof aanhangen.
Zo zijn er streng orthodoxe joden wiens leiders verordonneerd hebben dat vuur maken geldt als 'werken'. In het verlengde ervan werd ook electriciteit gebruiken als 'werken' beschouwd. Dat leidde tot de ontwikkeling van de Sabbathlift: een lift die alleen op de Sabbath wordt gebruikt en standaard bij elke verdieping stopt en de deuren automatisch opent en sluit zonder dat de orthodoxen in kwestie op een knopje hoeven te drukken. Nee, dat is geen grap.
Yuval Noah Harari schrijft - toegankelijk - in Nexus over hoe de mens de Bijbel en andere heilige geschriften samenstelde vanaf ongeveer 200 jaar voordat de bekende religieus leider Yeshua ben Jozef (beter bekend onder Zijn later toegekende naam Jezus Christus van Nazareth) naar verluidt was geboren. In dezelfde tijd dat Hij liep te verkondigen dat wij allemaal aardig moeten zijn voor elkaar (en daarvoor op gruwelijke wijze werd vermoord door mensen die baat hebben bij conflicten) werd de draagtas ontwikkeld. Maar dat terzijde.
Naast lezen in Nexus werkte ik deze dag aan mijzelf, mijn huishouden en het onderhouden van mijn sociale cirkel. Zo maakte ik niet alleen mijzelf maar ook de badkamer schoon en maakte ik een wandeling met een bejaarde buurvrouw. Met haar sprak ik over Griekse tragedies, vroegere en huidige geopolitieke situaties, overlijden, de kracht van humor en kunst en over hoe jammer het is dat die onderwerpen velen niet lijken te interesseren.
Voor wat voor onderwerpen interesseert u zich zoal?
Dat ik mij interesseer voor (de ontwikkeling van) religie had u misschien al geraden. Ik hoef u ook vast niet te vertellen dat religie enorm veel invloed heeft op wat er wordt gezegd en gedaan. Veelal uit angst. Zo is de UEFA doodsbang voor de vorm van Judaïsme die bekend werd als zionisme. 'Vaarwel', schreef de voetbalbond in een eerbetoon aan Suleiman 'de Palestijnse Pelé' al-Obeid. Maar 'vergat' te melden dat hij door het IOF was vermoord bij een voedseldistributiepunt.
Het zou veel meer zoden aan de dijk zetten (bovendien een hoop belastinggeld schelen) als dezelfde militairen die de droppings uitvoeren, vrachtwagens met hulpgoederen van diverse hulpdiensten zouden beschermen en begeleiden. Maar ja, dan kom je akelig dicht bij IOF-soldaten in de buurt en confrontatie is eng. Dan maar liever laf zijn.
Ook met het bestrijden van de gevolgen van klimaatverandering is het Nederlands politiek beleid samen te vatten met het woordje 'laf'. Grenzen stellen aan stikstofuitstoot? Dan wordt misschien een boze boer door een lobbygroep van Big Agro gestimuleerd om met zijn trekker mijn ambtswoning in te rijden! Nee hoor, boeren mogen gewoon hun gang gaan van ons." Met als gevolg dat de heide naar de gallemiesies gaat.
Wacht maar tot het volk gaat morren omdat Nutella duurder wordt vanwege mislukte oogsten van cacao en hazelnoten! Onder druk van hen die het populaire smeersel regelmatig verorberen zullen politici eindelijk maatregelen nemen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Toch?
Voor het tegenhouden van de veel te snelle klimaatverandering zijn de lafaards - die vrijwel zonder uitzondering nooit verder kijken dan tot de volgende verkiezingen - al veel te laat.
100 Jaar geleden kwam een stormwaarschuwing veel te laat voor de bewoners van Borculo; in acht minuten tijd raakten 2000 mensen dakloos en werden er drie dodelijk getroffen door vliegende dakpannen en bakstenen. Koninging Wilhelmina kwam kijken. En in haar kielzog een half miljoen ramptoeristen.
Ook toen al was dat de norm onder 'het volk': als anderen iets verschrikkelijks overkomt, zeg je dat je dat heel erg vindt in de hoop dat het anderen opvalt hoe veel je om anderen geeft. Daadwerkelijk hulp bieden (daklozen in huis nemen, brood en dekens uitdelen of wat dan ook), daar hadden 'echte Nederlanders!' ook 100 jaar geleden 'geen tijd voor'.
Hoewel ik er nog wel tijd voor had, besloot ik in dit weekoverzicht alleen nog maar te schrijven dat ik die avond na het eten wandelde met een buurvrouw
en mijn oude bureau ontruimde om plaats te maken voor het oude bureau van een overleden vriend.
Nu was dat nog weinig meer dan een ladenkastje met een uitklapblad.
De vervanging was een heuse secretaire. Zo genoemd naar het oude beroep van secretaris, vrij vertaald 'geheimschrijver'. Dus dit soort bureaus hadden vaak een geheime opbergruimte: een dubbele bodem in een van de lades of een kunstig verstopt extra laatje.
Bettie Serveert levert met Palomine de muziek van deze week:
In de serie Onbekende Helden deze week de bibliothecaris die 350.000 onbetaalbare en vaak eeuwenoude, Afrikaanse geschriften redde uit de klauwen van de cultuurvernietigende Taliban: Abdel Kader.
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Ion Iliescu, Jorge Costa en Jim Lovell
Posts
