Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, juli 17, 2016

De week voorbij

Maandag lekker hard en fijn gewerkt. Klanten blij, collega's blij, baas blij, ik blij. 's Avonds geen vrijmetselaarsloge vanwege het zomerreces dus lekker een beetje de keuken lopen schoonmaken en zelfs een beetje televisie gekeken! 'Police Academy'. Erg flauw maar vermakelijk. Vroeg naar bed want nog steeds niet helemaal lekker. Zeker na het nieuws dat er een bekende plotsklaps is overleden. 44 Jaar was ze pas. Naar. Vooral natuurlijk voor man en kinderen.

Dinsdag naar de huisarts: 'Mag ik een pilletje om mijn hoofd wat rustiger te krijgen?' -'Graag! Ik word nu al gek van je.' De huisarts mag zelf geen drugs voorschrijven dus ik heb een doorverwijzing naar een psychiater. Natuurlijk ook meteen even een praatje met de apothekersassistente, de baliemedewerkster en de fysiotherapeut die op hetzelfde adres zit.

Toen ik mijn straat weer in liep werd ik begroet door een buurvrouw van een paar deuren verder. 'Môgge', mompelde zij. Mensen vinden dat ik 'tolerant' moet zijn naar mijn medemensen. Raar. Ik tolereer mijn buurvrouw namelijk niet. Ik zie haar als gelijke. Als je haar tolereert zeg je in feite: 'Ze is best aardig, hoor! Voor een vrouw/een moslima/iemand die slecht Nederlands spreekt/kinderen heeft/iemand met een andere huidskleur.'

Eigenlijk dus best denigrerend, dat 'tolereren'. Zijn wij niet gewoon allemaal mensen? Wie heeft bedacht dat er voortdurend stempeltjes (man/vrouw/homo/jood/gehandicapt/kinderloos/Jan Smit fan/huizenbezitter...) moeten worden uitgedeeld? Raar.

Net als mijn inkomensconsulent: 'Hallo meneer, bedankt voor het opsturen van uw loonbelasting verklaring maar uw loonstrookje heb ik niet van u ontvangen.' -'Vreemd want die heb ik een paar dagen geleden naar u gestuurd.' 'O, dan zal ik eens even in mijn e-mail inbox kijken.' Eh ja, dat lijkt mij een goed idee. Misschien voortaan eerst zoeken en daarná piepen dat je iets kwijt bent? Zomaar een gedachte.

Op het einde van de middag mocht ik een uur onder begeleiding trainen om met name mijn rug sterker te maken. De klanten lagen met z'n tienen op een rij en de fysiotherapeut gaf het tempo aan waarin wij de buikspieroefeningen moesten doen. Dit effect dus:

(Mijn fysiotherapeut ziet er leuker uit én is vriendelijker, hoor!)

Woensdag werd ik wakker met spierpijn en ik vroeg mij af wat Amerika en al die andere bevrijders zoals Frankrijk, België en Nederland eigenlijk precies willen bereiken met het opblazen van universiteitsgebouwen, scholen, ziekenhuizen, dorpen in landen als Syrië. Onlangs gaf men nog een paar miljoen dollar uit om een kartonnen propaganda hokje van IS op te blazen. Goh, nuttig. Voor 50 dollar bouwt IS een nieuwe krantenkiosk voor het weggeven van hun propagandablaadjes. Dus wat is de bedoeling?

Om mijzelf een beeld te vormen relateer ik het aan een situatie die ik ken en die dichter bij huis is. Stel: Nederland is bezet door de Duitsers. Die leggen ons op dat wij Joden moeten haten (de meeste Nederlanders deden dat sowieso toen al dus dat was niet moeilijk), geven zigeuners de schuld van onze werkloosheid en het is de schuld van homo's dat er zo weinig kinderen zijn en mensen 'de christelijke waarden' niet meer navolgen. Het zal. Toch zijn wij er tegen dat wij bezet zijn en bovendien zijn onze buren - voor een stelletje Joden dan he - toch best aardige mensen dus waarom moeten die nu op transport? Bovendien heb ik als ambtenaar opeens extra werk want collega Schlomo is gedeporteerd en die moffen houden geen rekening met arme ik die opeens ook het werk van zijn vermoordde joodse collega moet doen. Tuig is het!

Maar dan komt de bevrijder! Hoera! Lang leve Canada, Amerika en het Vrije Westen! Maar dan valt er een bom op een ziekenhuis en tientallen van onze kinderen komen om. 'Sorry, foutje!' roept een Amerikaanse generaal. 'Onze geweldige nieuwe precisiebom zat er 300 kilometer (...) naast. Maar gelukkig zat er misschien ook een Duitser in dat ziekenhuis en elke dode bezetter is er eentje, toch? Sorry van je kinderen, hoor! Zullen wij helpen nieuwe te maken?'

Uiteraard vergeven wij hen dit foutje 'want het zijn toch vrienden?'. Maar een week later gebeurt het wéér. En dan nóg een keertje. Nederlanders die Duits spreken (leraren, journalisten, mensen met een Duitse, Zwitserse of Oostenrijkse moeder...) zijn opeens 'sympathisanten van de vijand' en worden 'preventief opgesloten' of 'verdwijnen'. Vreemd. Het volk begint te morren en steeds meer mensen kiezen de kant van de Duitsers omdat de bevrijders eigenlijk veel erger zijn.

In de huidige praktijk zijn er in Syrië inmiddels meer burgers omgekomen door Russische, Franse en Amerikaanse 'precisie' bombardementen dan door moordpartijen van Islamitische Staat. Als het de bedoeling van deze oorlog is dat er zoveel mogelijk onschuldige burgers hun huizen en levens kwijtraken, dan heeft de coalitie (waar wij toe behoren, beste mensen!) gewonnen. Overigens: het officiële regeringsleger van president Assad vermorzelt de cijfers van IS. Als je 100 burgers neemt die zijn vermoord door Assad of IS dan komen er 95 op het conto van Assad. Lekkere kerel. IS kan opdoeken. Hoera.

http://www.nu.nl/buitenland/4292553/russische-jets-beschieten-vluchtelingenkamp.html

http://www.usatoday.com/story/news/world/2016/02/02/us-killing-more-civilians-iraq-and-syria-than-acknowledges-globalpost/79686772/

(Het persoonlijk relaas van één man, betreffende één bom)

https://www.quora.com/How-many-people-have-been-killed-by-ISIS

(Assad vermoordt meer burgers dan IS)

Het meest gebruikte smoesje van de coalitie is: 'Ja maar als wij per ongeluk burgers hebben gedood dan is dat de schuld van IS! Bovendien is het niet onze schuld dat al die moslims op elkaar lijken, toch?'

Wat het tellen van burgerdoden bemoeilijkt is het aantal burgers dat de wapenen oppakt om hun eigen gezin te beschermen. 'Zie je wel dat het terroristen zijn!? Nadat wij per ongeluk hun dorp hadden opgeblazen gooien zij met stenen naar onze helikopters! Tuig is het!'

https://en.wikipedia.org/wiki/Casualties_of_the_Syrian_Civil_War

WAARSCHUWING: lees deze artikelen niet vlak voor het slapen gaan. Tenzij u tóch al leidt aan slapeloosheid.

(Shazbat! Ik had mij nog zo voorgenomen om het in mijn weekoverzichten rustig aan te doen met politiek gedoe. Maar dat ik u hier nu mee lastig val is allemaal de schuld van de coalitie! Zo.)

De hele dag had ik voor mijzelf! Natuurlijk maakte ik een broodje voor mijn zoon toen ik een broodje voor mijzelf maakte maar de rest van de dag zit hij met zijn diploma op zak te gamen en doet hij andere leuke dingen met zijn vrienden. Het bevalt mij eigenlijk wel, dat tijd hebben voor mijzelf! ('me-time' in nieuw-Nederlands). In alle rust pak ik een stapeltje papieren aan, pleeg een paar - al dan niet noodzakelijke - telefoontjes, ik doe een dutje, veeg wat stof onder mijn bed vandaan...dat soort dingen dus. Maar dan in alle rust. Heerlijk! Ik kan mij niet heugen wanneer ik voor het laatst zo'n afspraakloze dag had maar ben van plan die vaker te hebben.

Doordat een vriend onverwacht op visite kwam vergat ik helaas een telefoontje te plegen. Met hem maakte ik een afspraak. Ik zette dus niet op mijn takenlijstje 'afspraak maken' maar zette die meteen in mijn agenda. Mijn takenlijstje ben ik aan het afschaffen. De taken die er op staan gaan gewoon in de agenda als afspraak. Een heel stuk praktischer. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 42% van de taken die op een lijst staan niet worden uitgevoerd. Anderzijds komen mensen wél nagenoeg al hun afspraken na. Dus.

u vindt het misschien aardig persoonlijk wat ik hier (vooral in mijn weekoverzichten) schrijf maar 13 jaar geleden waren mijn stukjes nog veel persoonlijker, hoor! Kijk maar eens hier: http://terrebel.blogspot.nl/2003/02/die-eva-ze-kan-al-zelf-haar-sokken.html

's Avonds werkte ik gestaag een stapel papiertjes door. U kent dat wellicht: bonnetjes, visitekaartjes, kortingscoupons, briefjes met telefoonnummers, et cetera.

Donderdag werd een hilarische dag op het werk. Ik mocht een nieuwe collega helpen inwerken en achter de baas aanrennen omdat hij bewust een ongepaste grap maakte over mijn geringe lichaamslengte. En er werd nog gewerkt óók! Onder meer aan de nieuwe huisstijl.

's Avonds sprak ik bij mijn vriendin thuis een dame die vanuit haar functie wel eens bij de brouwerij was geweest waar ik werk. Toevallig, niet? Met haar en een manlijke collega spraken mijn vriendin (met name) en ik (een beetje) over de problemen waar zelfstandigen (ZZP'ers) zoal tegen aan lopen. Met name wat betreft praktische steun vanuit de overheid is er nog een inhaalslag te maken. In gewoon Nederlands: de regelgeving is een zooitje. Ambtenaren werken elkaar tegen, met name omdat de ene niet weet wat de andere doet en waarom. Zelfstandigen die leven van een minimuminkomen hebben niet dezelfde rechten als werklozen en mensen in loondienst die moeten rondkomen van een minimum. En men erkent nu langzamerhand dat dat discriminatie is.

De monden vielen open dat ik al een betaald contract voor twee dagen per week had kunnen tekenen maar dat mijn klantmanager van de gemeente daar een stokje voor stak en het contract omzette in een 'gratis werkervaringsplek voor twee maanden' waarna ik alsnog een betaald contract tekende maar al mijn verdiensten worden verrekend met mijn bijstandsuitkering. Als ik mijn deeltijdwerk als entertainer had mogen houden (wil je aansprak maken op een bijstandsuitkering, dan MOET je je inschrijving bij de Kamer van Koophandel beëindigen want (deels) je eigen geld verdienen is VERBODEN. En bovendien mag het niet. Had ik mijn eigen bedrijf mogen houden dan was ik met mijn huidige aantal vaste werkuren van 16 per week uit de uitkeringssituatie ontsnapt. Officieel is dat de bedoeling van de Participatiewet maar in de praktijk bestaat de hoofdstedelijke ambtenarij om zichzelf in stand te houden.

Ter illustratie: 15.000 mensen werken als ambtenaar voor en in de gemeente Amsterdam. Het aantal ambtenaren dat bij het Europees Parlement in dienst is om de gehele EU te besturen is 33.000. Verhoudingsgewijs heeft Amsterdam per duizend burgers maar liefst 20 ambtenaren in dienst. In Amersfoort is dat getal 6. http://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/achtergrond/achtergrond/grote-stad-dik-in-de-ambtenaren.100094.lynkx

Natuurlijk plaatste ik weer een (Engelstalig) stukje op mijn LinkedIn pagina https://www.linkedin.com/pulse/every-barrier-can-overcome-terrence-weijnschenk-entertrainer?trk=hp-feed-article-title-publish en op mijn Engelstalige blog schreef ik een stukje met als hoofdvraag: 'Wat als Hitler nooit was geboren?' http://terrebelius.blogspot.nl/2016/07/what-if-hitler-was-never-born.html

De vrijdag werd uiteraard beheerst door het verschrikkelijke nieuws dat ruim 80 mensen omkwamen toen een gek met een vrachtwagen op een boulevard in Nice (Frankrijk) op feestvierende mensen inreed en schoten loste. De man bevestigde de heersende angst dat 'het allemaal die moslims zijn!'.(http://www.nu.nl/buitenland/4293772/president-hollande-arriveert-in-nice-dodelijke-aanslag.html) Dezelfde dag stierven 25.000 mensen van de honger maar dat is 'normaal'.

Dezelfde dag werd een Nederlands echtpaar aangehouden vanwege het acht jaar lang als slaaf houden van een man met een verstandelijke beperking.

(http://www.nu.nl/binnenland/4293689/zwakbegaafde-man-acht-jaar-vastgehouden-echtpaar.html?redirect=1)

Dezelfde dag kreeg een politie-agent te horen dat hij maar liefst zes maanden de cel in moet 'vanwege het moedwillig en onterecht beschieten van een passerend stel onschuldige burgers en er vervolgens over liegen.' De straf viel zo laag uit 'want de arme agent had privé problemen.' Ach, gossie.
(http://www.nu.nl/binnenland/4293647/agent-in-hoger-beroep-jaar-cel-veroordeeld-schieten-en-meineed.html)

De 25-jarige (blanke en dus blijkbaar christelijke) Fransman Grégoire Moutaux. die werd aangehouden met zo'n 150 kilogram aan wapentuig en plattegronden van voetbalstadions waar het EK-voetbal zou plaatsvinden krijgt NIET het stempel 'terrorist' want - aldus de officiële politieverklaring - het staat niet vast dat hij terroristische aanslagen wilde plegen. 'Misschien wilde hij wel een illegale wapenhandel opzetten en was hij geïnteresseerd in de architectuur van voetbalstadions.' Ja, en als mijn tante een piemel had gehad was zij mijn oom geweest. http://www.dailymail.co.uk/news/article-3627218/French-man-arrested-125kg-explosives-Ukraine-planned-carry-attacks-Euro-2016-angry-mass-immigration-spread-Islam.html

Ik vraag mij hardop af: als dat Nederlandse echtpaar, die politie-agent en Grégoire moslims waren geweest, hadden zij dan nog steeds van die lichte straffen gehad en het acht-uur journaal gemeden?

Ik blijf er een hekel aan hebben, dat meten met twee maten. De enige reguliere manier waarop men dat van mij mag doen is door twee vrienden te vragen een meetlint vast te houden.

Overigens (en ik besef dat ik nu mensen tegen mij in het harnas jaag want positief nieuws brengen is 'not done') valt te beweren dat ruim 7,4 miljard mensen deze week GEEN aanslag pleegden. Helaas is dat maar een feit en zoals wij allen inmiddels weten doen feiten niets af aan hoe wij 'de werkelijkheid' ervaren. Maar wiens werkelijkheid eigenlijk?

Iedereen kijkt anders tegen zaken aan. Zo zie ik de Sagrada Familia anders dan andere mensen. Hier een recent zelfgemaakt filmpje om dat te bewijzen:


Verder speelde ik een beetje gitaar, sprak anderhalf uur met een vriend aan de telefoon, dweilde de woonkamervloer, sorteerde mijn bescheiden voorraad schoenen (acht paar, waarvan ik vier paar zelden gebruik), verschoof een paar meubels om wat meer ruimte te creëren en volgde het nieuws over de (poging tot) staatsgreep in Turkije. Ingewikkelde toestand! Bijna net zo ingewikkeld als die grap van die mummie.

Zaterdag wilde ik eigenlijk de foto's van onze reis naar Barcelona (en die van ons verblijf aldaar) online zetten maar daar kwam dit tussen:
Als karakter uit De Nachtwacht (niet de originele naam) mocht ik rondlopen in Het Rijksmuseum.
Ter vergelijking hier het origineel:
Ziet u wie ik mocht spelen?

Al met al lag ik rond half twee 's nachts in bed en toen was het dus al zondag en tijd voor Antwerpen:

na het helpen opbouwen op de markt waar mijn vriendin met een kraam stond

mocht ik rondlopen op de verjaardag van een Antwerpenaar. Daarna terug naar de markt waar ook een vriendin van ons langs kwam en zelfs mijn schoonmoeder en diens vriend. Die laatste trakteerde ons op een heerlijk biertje!
Op de weg terug naar huis schoot ik dit plaatje van een heuse luchtballon vanuit de rijdende auto en had geen tijd meer om de foto na te bewerken dus hier zult u het mee moeten doen.

En u? Had u ook zo'n leuke week?

De contaminatie van deze week is: 'Door elkaar mengen'

Een paar weken geleden liepen mijn zoon, mijn vriendin en ik over 'the Streets of Barcelona', zoals bezongen door The Nits in Sketches of Spain:



En omdat u het weer zo lang heeft volgehouden met mij en ik zelf even behoefte heb aan iets moois, hier Heart met hun versie van Stairway to Heaven:


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/