In haar nagedachtenis zong men liederen. Eenvoudige liederen want de alcohol vloeide reeds rijkelijk. Eenvoudige liederen gezongen door eenvoudige lieden vertelden een verhaal dat niets anders kon dan verteld worden. Dat was duidelijk. Zelfs voor de eenvoudige toehoorder die ik toen nog was. De kring verwijdde zich en ik kreeg wat te drinken in mijn handen gedrukt terwijl ik gemaand werd plaats te nemen. In de schaars verlichte ruimte hoorde ik met stijgende verbazing de gezangen aan. Hoe kon het bestaan dat ik nog nimmer had gehoord van deze bijzondere vrouw!? En hoe bijzonder moest zij wel niet zijn geweest om zoveel mensen te bezielen?
Ik werd aangestoten. Dacht dat dat per abuis was. Werd nogmaals aangestoten en begreep dat het mijn beurt was om een lied aan te heffen. Alle ogen waren plots op mij gericht en zelfs een kaarsvlam hield de adem in in afwachting van de klanken die ik zou voortbrengen.
Mijn beker werd voorzien van verse inspiratie en na het nemen van een verse slok voelde ik dat een verhaal vanuit mijn binnenste wilde ontsnappen.
============================================
Meer lezen? Mijn auteurspagina
Elke dag (g)een lach.(2)😎
47 minuten geleden