Wat leuk! Sinds kort staat dit blog in het favorietenlijstje van een andere papa. Ik kan mij goed vinden in zijn verhalen. De zorgende papa is geen zielig mannetje die moeite heeft met strijken maar ook maar gewoon een ouder die leuke dingen doet met z'n kinderen, treurt om verloren liefdes en wel eens boos is op de maatschapij. Zeg maar eigenlijk: een mens...Was blij dat goede vriend Er vannacht nog ff met mij mee was naar huis om een beetje na te glunderen van het feest van vannacht. Het kappersbezoek van vanmiddag was bijna net zo kort als Fer's en mijn haren nu zijn.
Daarna zijn we naar de speelgoedwinkel gegaan en met een bijbetaling van slegs zo'n 8 eurootjes bovenop onze omzet van gisteren zijn wij...is hij nu de trotse bezitter van een heuse nieuwe generatie-Meccano-doos. Kinderen kunnen zo oprecht blij zijn.
Vanaf welke leeftijd leer je dat eigenlijk af? En waarom?
Zit er nu wel aardig doorheen. De Pencak-les zou mijn vermoeide lijf niet heelhuids zijn doorgekomen. Jammer, hoor. Ik mis die mensen. Met name natuurlijk buurvrouw A...Niet dat ik om aandacht verlegen zit. Zo heb ik hele lieve berichtjes ontvangen van Hotlips uit Swansea en van Janinel en van Marian. Een paar mensen op het feest gisteravond vroegen mij of het allemaal waar is wat ik hier schrijf. Natuurlijk is dat zo. Want wie verzint er nou bijvoorbeeld een buurvrouwen-organogram?

Hoe is't toch mogelijk dat mensen een link naar dit blog vinden als nummer twee op de Google-ranking als zij speuren
naar "vrouwen in uitdagende kledij"? Mysterieuze zaken toch weer...Net zoals het mij ontschoten is gisteren te vermelden welke bekenden ik gisteren nog tegenkwam. Hier is't lijstje. Niet zo absurd lang omdat we maar van 10.00uur tot 13.00uur weg waren geweest...Buurvrouw Petra met haar broer, buurman Martin; Carmen, een vriendin die ooit m'n Rocky make-up deed; De tante van Pjotr, de zoon van Zanne; Willemien uit Maastricht van de catering van De Bovenman; Robin, een vriendin van Ferd en haar moeder, Marion.
Valt mee, toch? Gisteravond is daar nog de lijst mensen aan toe te voegen die zich hadden vervoegd op het feestje van Hanno & Yella. Nog bedankt, lieve mensen! Leuk is dat, niet? Je hebt een aantal namen plus een aantal gezichten en tijdens zo'n bijeenkomst komen die, gelijk eenzelfde hoeveelheid enkele sokken, samen in één. Merkte wel dat ik een aantal mensen al veel te lang niet had gezien.
M'n hartje gaat nu nog van rikketiketiktikTIK van vreugd. Strakjes Ferdinand ophalen bij oma om ons vervolgens te laten verwennen bij de lokale haarmode-speciaalzaak voor een uitgebreide was- en knipbeurt. Misschien niet fit genoeg voor Pencak vanavond. Tsja, dat krijg je als je weliswaar keurig met de eerste tram thuiskomt maar er dan voor kiest een beetje op tijd je bedje uit te komen.
Bovendien ben ik ook geen achttien meer...:-)