Thuis!
Na jaren van reizen was hij thuis!
Anderen zouden dan lachen,
anderen juist huilen.
Maar hij begon te rennen.
Naar het huis waar zij woonde.
Met een grote grijns
terwijl tranen van geluk
over zijn wangen stroomden
en hij dacht
aan hun eerste nacht samen,
daar, in dat huis op de heuvel.
De heuvel kwam nu in beeld
en hij beklom het pad omhoog,
het pad naar het huis.
Daar stond hij nu te hijgen op de stoep.
Voordat hij aanbelde,
keek hij nog even achterom.
Vanuit het gevoel dat er iets niet klopte.
Wat ook zo was.
Want vanaf waar hij nu stond
zag hij maar één maan.
================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
