Wat ik vreemd vind: avontuur

Wat ik vreemd vind:
Mensen die zeggen wat avontuur te willen in hun leven
maar elke vakantie hetzelfde hotel boeken
en elk weekend dezelfde routine uitvoeren.

Amerika

Op rondreis door Amerika werd ik door de hospita van een penvriend het appartement uit gezet. Met mijn budget van exact tien dollar per dag was het inchecken in een hotel geen optie. Op het strand lag ik na te denken over een vervolgstap en genoot intussen van het uitzicht: er waren dames aan het hardlopen, er waren dames bezig met rek- en strekoefeningen, er waren dames aan het zwemmen en er waren dames aan het zonnebaden. Na een paar uren nam ik een besluit en stapte een telefooncel in. Mobieltjes bestonden nog niet. Ik pakte het telefoonboek en zocht en vond iemand met dezelfde achternaam als ik. Ik belde het nummer en stelde mij aan de meneer voor als zijn neef uit Amsterdam. 'Wat leuk!' zei hij en na zijn werk haalde hij mij op bij het strand Ik logeerde twee dagen bij hem waarna hij mij naar het vliegveld reed en ik mensen thuis kon verbazen over mijn avonturen in het land van de onbegrensde mogelijkheden.

IJsland

Een andere keer ging ik naar IJsland. Voor een weekend. En voor een meisje. Weer een ander keer raakte ik verdwaald in een vreemde stad en besloot aan te bellen bij een adres waar duidelijk een feestje aan de gang was. Men vond het erg grappig zomaar een wildvreemde te gast te hebben die zij konden uitlachen om zijn kennis van de Duitse taal en de volgende morgen werd ik keurig naar het treinstation gebracht.

Kudelstaart

Avonturen hoeven niet altijd veel geld te kosten. Zo ging ik op een regenachtige dag eens naar een plek waar veel verschillende bussen stoppen en besloot te ontdekken waar de eerstkomende bus mij naar toe zou brengen. Twee uren later dronk ik een kopje warme chocolademelk in een café in Kudelstaart.


De mooist avonturen beleef ik echter in mijn hoofd en hart.

Hier is Abel met 'Onderweg'