Kampbewaarder
Ferdinands zangstem schalde over het wed. Het binnenmeertje in de Kennemerduinen werd verder nog bevolkt door een paar eenden en een hoop voor het blote oog nauwelijks zichtbare waterwezens. M'n zoon vermaakt zich en ik ook. Op m'n buik liggend geniet ik van de zon met een boek in m'n handen. Ik lees niet maar mijmer. Twee wandelaars hebben de euvele moed (..) onze rust te verstoren: een vader en dochter genieten ook van het lokale natuurschoon. Een uurtje later hebben wij verder kennisgemaakt met een wandelaar die zich aan de waterpomp in ons kamp kwam laven en een meneer die op "ons" grasveld zijn karate-kata's kwam oefenen. Een grote trampoline dient als picknickkleed tijdens het avondeten. Wij besluiten de dag met een potje badminton maar windstoten nopen ons over te gaan tot een ander spel: het wordt schaken op een bord van drie bij drie meter. De partij eindigt in remise.
Aldus eindigde onze eerste dag op zomerkamp Licht en Lucht, afdeling Thomas Vrede Buitenveldert. De tweede dag was het helaas te koud om aan het strand te vertoeven maar er was voldoende te lezen en het Amsterdam-spel blijkt een goede graadmeter voor de kennis van de stad, haar gebouwen, geschiedenis en bekende inwoners. De nachten blijken aardig koud maar gelukkig voor m'n zoon en mij bieden verschillende materialen op het kampement uitkomst als bescherming tegen de koude. Een kind ziet collega John en mij en roept uit in vreugde: "Hoera, de leukste leidingen zijn er weer!" Dan weet je weer waar je het voor doet. Het fysiek afzien weegt niet op tegen de mentale opkikker van het weekje zomerkampvrijwilliger zijn. Twee nachten van die week (nog twee volle dagen volgen) waren gereserveerd voor de functie van nachtwacht ofwel kampbewaarder.
Nostalgie?
20 minuten geleden