Televisie (Een verhaaltje)

Zijn hoofd voelde als een dames handtas: veel te vol en het meeste wat er in zat zou hij nooit nodig hebben. Terwijl hij zich schoor hoorde hij een beleefde kuch. Op zich niet vreemd, ware het niet dat hij alleen thuis was vanavond en hij zeker was dat het geluid niet uit zijn eigen keel kwam.

Hij probeerde er niet aan te denken maar hoe harder je probeert ergens niet aan te denken, hoe moeilijker die taak wordt. Dus gaf hij het maar op en gaf toe aan zijn gevoel van onrust. Van pure zenuwen liet hij zijn scheermes vallen en hoorde het toen wéér: zo'n beleefd kuchje als van iemand die om aandacht vraagt maar je eigenlijk niet wil storen.

Bijna had hij hardop geroepen - scherp ouderwets uitklap scheermes weer maar nu dreigend in de hand - : 'Wie is daar!?' maar hield zich op het laatste moment in. Daar maak je namelijk geen indruk mee bij een eventuele insluiper.

Een half uur geleden verheugde hij zich nog op een avondje uit en had voor de gelegenheid zelfs zijn Paisley shirt uit de kast getrokken! Maar nu werd zijn geest overheerst door maar één enkele gedachte: waar kwam toch dat geluid vandaan?

Hij was zo erg gefocust dat hij de stem niet hoorde die zei: 'Excuseert u mij.' Gevolgd door het geluid van iemand die een slokje water neemt. Keurig netjes gedrag van de nieuwslezer op televisie.

================================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

De handgeschreven versie van het verhaaltje van vorige week is gewonnen door...http://suskeblogt.com/ ! Van harte! Van bovenstaand verhaaltje bestaat geen handgeschreven versie dus die kan ook niet gewonnen worden door het verhaaltje te delen via sociale media. Toch wordt het erg op prijs gesteld indien u dat doet. Alvast mijn dank!