Ut Kielegat

Ut Kielegat

Het is mij gelukt om de reakties op mijn verdwenen en weer herstelde stukje over de crematie van Tante Mary Doornik terug te toveren. Hier zijn ze:

2006-02-17T16:17Z
Renesmurf
http://www.renesmurf.nl
Dagen als dit zijn erg vervelend, gelukkig kan je morgen gelijk je zinnen verzetten.

Veel plezier klinkt wat cru, maar toch,maak er wat van.

2006-02-18T03:00Z
Erwin
http://www.reciprook.nl
Geniet ervan.

2006-02-21T10:14Z
Wolkewietje
Een SMS'je van Genezijde..... brrrrrrrrrrrrrrrrrr :scared:

2006-02-21T14:31Z
Wolkewietje
U heeft niets aan een feest...zonder de aanwezigheid van ...... :scared:

2006-02-21T14:33Z
Wolkewietje
Als ik het zo bekijk dan heeft Ferd in elk geval de neus van Tante Mary

Vreemde zaken allemaal. Niet zo vreemd als een cartoonist dood willen zien alleen maar omdat hij over weinig tact bezit...
In HP/De Tijd van week 26, juli 2005, staat bij een artikel over spotprenten een spotprent (tegenwoordig "cartoon" geheten) uit november 2004 van Jos Collignon. Men ziet een onlangs vermoordde bekende cineast arriveren op een vrij warme plek. Zijn blik valt op een kudde van 72 geiten. Hij vraagt aan zijn rode, gehoefde en gehoornde gastheer naar het waarom. Het antwoord:"Wij hadden je moordenaar ook verwacht." De redaktie van HP/De Tijd is indertijd niet bedreigd. Wellicht wordt het betreffende tijdschrift niet gelezen door oproerkraaiers en andere haatzaaiers?

Nog meer vreemde zaken: sinds enige tijd is het blijkbaar niet meer mogelijk een strippenkaart te bekomen via de NS-automaten. Dus togen m'n zoon en ik gistermiddag naar het loket voor zo'n landelijk (ook in treinen!) geldig vervoersbewijs. Daar werd ons verteld dat strippenkaarten, in Amsterdam althans, op treinstations alleen nog maar worden verkocht via daartoe geplaatste GVB-automaten. Wij dus naar de dienstdoende GVB-automaat. Daar kwamen wij er achter dat er uitsluitend betaald kan worden met chipknip of contant geld. Aangezien zowel de Ferman als zijn vader niet beschikt over een chipknip dan maar de portemonnaie getrokken. Blijkt het machien bankbiljetten van 20 euro niet te accepteren. Bovendien mag een roze strippenkaart alleen maar met een briefje van vijf worden afgerekend en een blauwe uitsluitend met (U raadt het al) een briefje van tien. Wij weer naar het loket om het briefje van 20 te wisselen. Ik haal een strippenkaart voor mezelf en sta klaar om een briefje van vijf in een gleuf te stoppen als het apparaat via een afleesschermpje laat weten alleen nog maar muntgeld te accepteren. Wij terug naar het loket om het briefje van vijf om te wisselen voor muntgeld en al met al was het ons gelukt om strippenkaarten te kopen op Station Sloterdijk. Helaas was het GWK-kantoor gesloten "in verband met het verbeteren van de service" en konden wij derhalve onze niet-gebruikte Kronen niet omwisselen. Je zal maar een buitenlandse toerist zijn en op een Nederlands treinstation je geld willen wisselen of een kaart willen kopen voor het openbaar vervoer want de weinige informatie die al wordt gegeven is nog uitsluitend in het Nederlands ook...Stom gedoe.

Geen stom gedoe was het in Spijkenisse waar mijn zoon en ik naar toe waren gereisd vanwege de verjaring van peetzoon Matthijs, zoon van vriendin Marjan. Matthijs was erg verheugd zijn "neefje" uit Amsterdam te zien terwijl ik het leuk vond zijn grootouders, zijn moeder en zijn oom na lange tijd weer eens te zien. Zijn andere oom kon helaas niet komen. Ook hem had ik graag weer eens gezien.

Na enkele uurtjes toeven in die stad onder de rook van Rotterdam, treinden wij terug naar Amsterdam alwaar hij en ik werden vergast op een door oma bereidde stevige maaltijd. Oma wachtte ons al een dag eerder op maar toen in onze eigen woning bij onze terugkomst van de wintersport. Bleek dat zowel oma alsook buurvrouw Hetty voor een eerste-dagen-na-de-vakantie levensmiddelenpakket had gezorgd. Lief he?

Nadat ik mij ervan vergewist had dat Ferdinand zich na alle emoties van de laatste twee weken prettig voelde stapte ik met een gerust hart weer op de trein. Ditmaal richting Breda om daar tezamen met vriend Erwin een lokaal gebruik te ondergaan: carnaval!

Aangezien dit mijn allereerste ontmoeting was met het fenomeen werd ik aangenaam verrast door de gemoedelijkheid waarmee en de bijzonder prettige sfeer waarin een en ander plaatsvond. Van mijn vooroordelen (ja, beste lezertjes en lezerinnen: ook ik heb die) bleef weinig meer over...

Voor Ferdinand begon de dag (waarvan het zeer onzeker was of ik al dan niet zou moeten werken gezien problemen met het werkrooster) met een geruststellend bezoek aan het consultatiebureau (Al bleek hij iets te mager. Had Tante Mary toch gelijk wanneer zij dat uitriep...;-)) en een middag school gevolgd door werken in de Wereldwinkel Koning Max. Toch maar zijn karateles afgebeld want ook hij heeft zo z'n grenzen.

Ook mijn fysieke en mentale grenzen zijn opgezocht en voordat ik dreig er overheen te gaan laat ik U nog even weten zeer genoten te hebben van mijn recente avonturen, waaronder die in Ut Kielegat.