Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, april 05, 2015

De week voorbij

Maandag had ik een gesprek met een dame van het integratie-bureau van de gemeente. Zij besloot mij voor te stellen bij een werkgever! 's Avonds hoopte ik aanwezig te zijn bij een leuke viering in mijn loge maar koorts en algehele lamlendigheid gooiden roet in het eten. Gewoon weer 38.2...irritant!

Dinsdag was het stormachtig weer. Zó stormachtig dat zelfs kat Billy besloot lekker binnen bij de kachel te blijven hangen. En dat is heel wat voor deze voormalig wilde boerderijkat! Hij kwam mij zelfs om een knuffel vragen. Twee keer!
's Avonds toch even de deur uit om de mensen van de Voedselbank papieren te laten zien waaruit blijkt dat ik inderdaad minder dan 180 euro per maand te besteden heb na aftrek van vaste lasten. Onderweg naar huis nog even gebabbeld met een toevallig tegengekomen oud-collega uit de tijd dat ik werkte in de tussenschoolse kinderopvang.

Die nacht door diarree en overgeven helaas niet echt lekker geslapen maar toch maar de deur uit want soms moeten dingen nu eenmaal gebeuren. Ook nam ik afgelopen woensdag de meterstanden op (Voor de derde maand op rij exact hetzelfde verbruik in zowel gas alsook elektra!), nam mijn fijne scheermesje ter hand en knipte mijn vingernagels (niet met het scheermesje. Die was voor mijn gezichtsstoppels). Natuurlijk verwerkte ik ook mijn administratie en - heel leuk - maakte ik een afspraak met iemand die ik zo'n 30 jaar niet heb gezien of gesproken!

Helaas voelde ik mij nog steeds beroerd dus ik ging maar twee keer de deur uit, waaronder naar een evenementenbureau om een kostuum te passen voor een komende opdracht. Daar kwam ik toevallig een paar mensen tegen met wie ik eerder in Rotterdam werkte. In de supermarkt liep ik een Engelstalige buurman tegen het lijf die ik over mijn griep vertelde: 'Yeah, it's a nasty flu, tell me about it!' en ik antwoordde: 'I just did!' waarop hij schuddebuikend van het lachen verder het gangpad in liep. Ik deed het woensdag dus rustig aan.

Donderdag was het heel gezellig bij mijn (nieuwe) tandarts. Zij ging volledig los op het schoonmaken van mijn gebit, ook onder het tandvlees en vroeg mij - omdat het blijkbaar om een pijnlijke behandeling gaat - of ik verdoving wilde. 'Niet nodig', antwoordde ik (wetende dat een verdoving 15 euro kost). 'maar ik kan moeilijk ademhalen door mijn neus omdat die nog steeds verstopt zit'. Na drie kwartier tekeer gaan met diverse trillende instrumenten al dan niet met scherpe haakjes vroeg zij mij of ik geen last had van de pijn en ik stelde stomverbaasd: 'Was je al begonnen dan?' Soms is een beetje kunnen acteren best grappig...(natuurlijk is het een bijzonder naar en zelfs pijnlijk gevoel wanneer iemand met een trillende scherpe haak onder je tandvlees en in je ontstoken verstandskies gaat zitten wroeten). Ook bleek dat zij niet gewend was dat een patiënt tijdens de behandeling gezellig gaat liggen neuriën in de tandartsstoel. Over een paar weken mag ik terugkomen voor het verwijderen van twee verstandskiezen. Het had ook meteen gekund maar met een dag op de markt staan voor de boeg leek het mij niet praktisch.

Verder verwerkte ik donderdag nog wat (elektronische) post en legde de laatste hand aan de administratie van de baromzet van de Amsterdamse vrijmetselarij. En ik knipte mijn teennagels. Ook erg nuttig.

Vrijdag haalde ik weer voor een week eten bij de Voedselbank, bekeek mijn binnengekomen e-mail in de hoop wat te merken van mijn sollicitatiegesprek begin van de week (nee, geen bericht. Maar niet reageren is voor de meesten (en dus ook voor werkgevers) tegenwoordig de norm. Ja, inderdaad: je onbeleefd gedragen vinden velen normaal) en 's avonds waren wij in Haarlem voor een (voor ons gratis!) concert van de feestband Rapalje. Denk Kelten, Middeleeuwen, doedelzak, luit, viool, trommel en fluit en dansen maar!




Het komt anders noooit voor (ahum) maar ik was nog geen minuut binnen in de zaal of iemand kwam op mij af: 'Hé, Terrence, hoe is't!?' Eerder kwam ik de meneer en zijn vrouw al tegen op een markt in Leiden maar jaren daarvoor kenden wij elkaar al via elkaar's weblog dat wij nog lazen via Hyves. Voor de jongelui onder de lezers: een soort Facebook voor mensen van vroeger...

Zaterdag stonden wij de hele dag op de Local Goods Market in Amsterdam (en natuurlijk kwam ik daar ook weer bekenden te spreken: een lid van een vroeger dichterscollectief, een lid van mijn uit elkaar gevallen kaartclubje, een mede-reiziger naar de wintersport indertijd en nog een maar bekenden) en zondag op de Sundaymarket in Amsterdam. Althans, ik stond daar (met diverse klanten en uiteraard ook weer wat toevallige bekenden te kletsen) terwijl mijn vriendin de spullen van Rataplan Design verkocht op de Original Market in Leiden. Oorspronkelijk zou ik zondagavond laat nog als Paashaas rondlopen in een nachtclub maar die klus ging uiteindelijk niet door. En gelukkig maar want zo langzamerhand was ik wel weer eens toe aan een beetje rust.