Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Het zal u wellicht wat verbazen maar ik ben vrij extrovert: ik hou van kletsen en nieuwe mensen ontmoeten om met hen te praten over zaken waar ik (nog) geen verstand van heb. Om even te lachen, elkaar te amuseren, te leren. Vind ik leuk.
==============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
=================================
Niet meer naar de kroeg kunnen en niet meer kunnen werken op feesten en festivals, noch op kantoor met collega's te kunnen praten is voor mij dus...eh...niet zo leuk.
Gelukkig is er sociale media. In het Engels 'social media'. Maar whatever. Taal verandert nu eenmaal en het is in elke taal heel normaal dat woorden uit andere taalgebieden worden geïntegreerd. Met de komst van sociale media is dat proces wat versneld. That's all.
Op Facebook plaats ik mijn blogstukjes, de Nederlands- en de Engelstalige. Ook deel ik er memes, muziek en artikelen die mij interesseren. Anderen moedig ik graag aan daar op te reageren, zoals ik ook bij hen graag reageer wanneer iets wat zij delen iets bij mij 'triggert' (daar is dat Engels weer).
Voor (mogelijke) collega's op het gebied van schrijven en entertainment is er deze Facebook-pagina van mij. Voor overig werk gerelateerd contact is er LinkedIn.
Voor Facebook was er Hyves. Daar zat ik ook op. Nog voor Hyves was er Orkut en ik zat ook op ICQ en zelfs ooit op een of ander Bulletin Board, nog net voor ik mijn eerste e-mail adres had.
Kortom, kletsen met mensen via internet doe ik nagenoeg sinds internet bestaat.
Op het gebied van social media ben ik geen onbekende. Heb zelfs een (slapend) Tumblr-account, plaats af en toe wat op Pinterest, regelmatig een plaatje op Instagram, een lolcat op (Icanhaz)cheezburger en deel mijn zelfgemaakte memes tegenwoordig via IMGflip.
Maar hoe sociaal is dat sociale media nu helemaal?
Eerst is het handig om te begrijpen dat het gaat om tweewegs-verkeer: niet alleen zelf berichten plaatsen maar ook reageren op berichten van anderen. Maar ook niet alleen berichten van anderen bekijken zonder ooit te reageren. Net als in de kroeg: In een volle kroeg in mijn eentje met een drankje zitten zonder enige interactie doe ik niet. Wanneer een onbekende blij uitroept 'Ik ben net opa geworden!', dan feliciteer je hem. Wanneer iemand zegt: 'Ik voel mij niet zo lekker vandaag', dan vraag je wat er aan de hand is en biedt je steun, al is het alleen moreel.
Wanneer iemand een vraag stelt, dan probeer je antwoord te geven. Desnoods zeg je: 'Dat weet ik ook niet maar ik hoor het graag wanneer je antwoord hebt, want ik ben daar ook in geïnteresseerd.' Bijvoorbeeld. Je kunt ook helpen iemand een antwoord op een vraag of een verloren persoon of object te vinden door het bericht in kwestie te delen met jouw eigen volgers. Zo worden niet alleen antwoorden maar ook mensen, knuffelbeestjes en trouwringen gevonden. Niet altijd natuurlijk maar hoe meer mensen het bericht onder ogen komen, hoe groter de kans op succes.
Ik schep er genoegen in om mensen die roepen 'MSM weigert hierover te berichten!' een link te sturen naar een artikel in een toonaangevende krant. Ja, soms gooi ik even een knuppel in het hoenderhok. Om mensen aan het denken te zetten: 'Zeg je dit omdat je aandacht tekort komt of vind je écht dat de ene groep mensen inferieur is aan jouw eigen groep?'
Bij tijd en wijle ga ik ook graag de discussie aan. Niet omdat ik mij verveel, maar om van elkaar te leren: iedereen weet iets dat een ander niet weet. Altijd.
Jammer vind ik het wanneer mensen mij 'blocken' op Twitter zodra ik aangeef het op een bepaald punt niet met hen eens te zijn. Zie dat 'blocken' alsof je in een café met iemand zit te praten. Jij zegt: 'Nou eh...dat vind ik eigenlijk niet.' Waarop de gesprekspartner zich omdraait en wegloopt. Sommigen gaan zelfs zo ver dat zij van de kroegbaas eisen dat die jou uit zijn zaak verbant. Een 'Twitterban' heet dat. Vind ik persoonlijk vrij onbeleefd. Om dat alleen maar te doen omdat iemand het niet met je eens is, vind ik dat ook nog eens kinderachtig.
Heb zelf in de twaalf jaren dat ik op Twitter zit maar twee accounts (je weet nooit hoeveel accounts mensen hebben dus het kan ook een persoon geweest zijn) gerapporteerd. In beide gevallen wegens fysieke bedreiging: in het ene geval werd ik, in het andere geval iemand anders bedreigd met lichamelijk geweld. Dat gaat mij echt te ver. Praten, discussiëren, tot uitschelden aan toe, dat vind ik nog te tolereren. Het is alsof iemand in de kroeg een klap uitdeelt en zich verontschuldigt met 'Het was maar een klein tikje en ik was dronken dus ik kon er niets aan doen. Die ander had gewoon op tijd moeten bukken en het niet oneens moeten zijn met mij!' Ja, doei!
Met mensen die denken dat hun angsten feiten zijn praat ik niet meer, noch met mensen die vinden dat vrijheid van meningsuiting uitsluitend geldt voor mensen die dezelfde mening hebben als zij.
'Ja, jij hebt vrijheid van meningsuiting.
En ik heb het recht jou mijn kroeg uit te zetten
voor het maken van racistische opmerkingen.'
Jammer vind ik dat er mensen zijn die zoveel anderen 'blocken' dat zij op gegeven moment in 'de kroeg' zitten met uitsluitend mensen die het altijd met hen eens zijn. Die accounts hebben dus zelden meer dan een handvol 'volgers'. Zo blijven zij altijd in hun eigen 'bubbel' en worden zij gesterkt in de gedachte dat zij, en alleen zij, altijd gelijk hebben, over wat voor onderwerp dan ook. Dat moeten zij natuurlijk zelf weten maar persoonlijk lijkt mij dat nogal saai.
Als u al op sociale media zit, hoe gebruikt u dat dan? Wat zijn volgens u de voor- en nadelen?
Op een bepaalde manier gaat de lolcat van deze week
over vrijheid van meningsuiting:
'Vogels vliegen niet,
alleen maar omdat zij kunnen vliegen'.
Met andere woorden: dat je ergens een mening over hebt,
betekent niet per se dat je die ook moet delen.
Goed nieuws vind ik dat steeds meer Amerikaanse staten de doodstraf afschaffen. In Virginia is het voortaan niet meer mogelijk iemand te vermoorden omdat Het Volk tegen het vermoorden van mensen is. Weer een stukje barbarisme minder in de wereld!
Billy de Kat
zit graag gewoon mooi te wezen:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'De maatregelen werken goed dus die kunnen nu wel worden versoepeld of zelfs afgeschaft!'
En...na invoering van de autogordel daalde het aantal verkeersongelukken met slechte afloop. De maatregel 'draag een autogordel!' is nog steeds van kracht. Had die moeten worden afgeschaft of versoepeld? Ander voorbeeld: zwemles voor kinderen werkt want het aantal kinderen dat verdrinkt is verminderd. Moet dus de (verplichte?) zwemles maar worden afgeschaft? Er gaan minder mensen dood aan longkanker sinds roken wordt ontmoedigd. Dus nu kunnen sigaretten best wel weer worden verkocht in de sportkantine 'want mensen mogen zelf uitmaken of, wanneer en waar zij roken en de overheid mag hen die vrijheid niet afpakken!' toch?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Maandag hoorde ik van mijn werkgever dat ik wellicht binnenkort weer wat kan doen voor de brouwerij. Van mijn zorgverzekeraar kreeg ik toestemming mij aan te melden bij een particuliere kliniek voor mijn heupoperatie. Die is daar wat duurder maar toch gaat men akkoord: of nu een nieuwe heup, of binnen afzienbare tijd een nieuwe heup, een nieuwe knie en een paar nieuwe ruggenwervels. Met een beetje mazzel kan ik binnen twee maanden onder het mes. Duimt u voor mij?
Van pure vreugde maakte ik een wandeling en genoot even van mijn toekomstige vrijheid van bewegen aan de waterkant.
Op de weg terug naar huis haalde ik kattenvoer en ook voor mijn wederhelft en mijzelf wat lekkers.
'Ik heb gehoord dat nog maar 2 op de 28 kinderen in Duitsland Duits spreekt!', liet een racist op sociale media weten. 'Dus weg met moslims!'. 'Eh...het gaat niet om een gemiddelde van 'alle Duitste kinderen' maar om de eerste klas van een basisschool die gespecialiseerd is in lesgeven aan kinderen die pas sinds kort in Duitsland wonen. Niet zo gek dat 'de meeste kinderen die geen Duits spreken geen Duits spreken'. Ook de kindertjes die net uit Noorwegen, Nederland, Frankrijk, Italië of Amerika komen spreken daar nauwelijks Duits in het eerste leerjaar.' 'Ja maar..!' Laat maar.
Sowieso ging de racist in kwestie direct over op een ander onderwerp. Standaard tactiek. In elk geval maakte hij geen gebruik van die andere veelgebruikte tactiek die racisten gebruiken wanneer zij geen argumenten meer hebben. Hij schold mij dus niet uit. Netjes, hoor!
Helaas werkt dat zo met elk geloof: wanneer iemand fanatiek gelooft is hij of zij maar moeilijk op andere gedachten te brengen. Of dat nu het geloof is in een almachtige god, dat moslims minderwaardige wezens zijn of dat een apparaatje het allerbeste is omdat er een zilverkleurig appeltje op zit geplakt.
Leuk vond ik dat Caroline 'Kerrolain' van der Plas van de BoerenBurgerBeweging persoonlijk reageerde op een bericht van mij.
Zij was indertijd initiatiefneemster van de boerenprotesten en een marketingbedrijf ('Kom gewoon op een trekker naar je werk op je eerste dag als kamerlid! Dan gaan mensen jou boerin noemen en kun jij verontwaardigd reageren. Lachen, joh!') zag de kans schoon haar naar voren te schuiven als lijsttrekker van een nieuwe politieke partij die op zou komen voor investeerders in megastallen boeren.
Hun reclamefilmpje was al wat apart:
Hoezo: 'Windmolens op zee pikken landbouwgrond in!'?
Ten tijde van die protesten rook ik al onraad en schreef hier over mijn bevindingen. Ook een student merkte dat er iets niet helemaal in de haak was met deze partij en schreef daar hier over. De BBB zit stomtoevallig op hetzelfde adres als hun grootste sponsor. Die sponsor wordt betaald door bedrijven als Bayer. Erg interessant!
Dat werd mijn avond ook. Onder mijn bureau voelde ik mijn voeten beter in mijn sloffen zitten nadat mijn vriendin zo lief was mijn teennagels te knippen, eerder die dag. De dag eindigde voor mij met een verse aflevering van The Walking Dead: bijlen in hoofden, losliggende darmen, vriendschap, verraad en liefde...heerlijk!
Dinsdag had ik een buurvrouw op de thee, verrichtte ik wat vrijwilligerswerk, deed wat huishoudelijke klusjes. Verder maakte mijn hart een vreugdesprongetje toen mijn vriendin binnenkwam, verwerkte ik een flinke stapel papier, schreef mij 'een ongeluk' en keek een aflevering Star Trek: the Next Generation. Heerlijk ouderwets moralistisch maar niet op een erg storende manier: 'Moet je mensen helpen die niet om hulp vragen? In hoeverre kun je iemand helpen zonder dat je zijn of haar zelfontplooiing in de weg staat? Hoe vaak besef je dat 'die ander' jóú als 'die ander' ziet? Wat vind je er écht erg aan dat een ander er anders uitziet dan jijzelf of andere gewoontes heeft?
En ik ontdekte iets leuks over de serie: CGI stond nog in de kinderschoenen en zelfs een 'green screen' gebruiken ging nog wat schutterig. Dus de 'sterrenhemel' op de achtergrond bij scènes die zich voor een raam op een ruimteschip afspelen was gewoon een dik zwart doek met hier en daar een stukje zilverdraad.
Het was lekker weer dus ik was even buiten:
Op Twitter deelde ik het bericht dat ook grote media wel eens de mist ingaan en doodleuk berichten van 'Russische trollen' voor waar aannemen, waarna velen ('Want het stond in de krant!') het bericht ook voor waar aannemen. Daar staan de mensen tegenover die ervan uitgaan dat een bericht op social media dat níet wordt overgenomen door 'MSM' (de kranten, het journaal) wel waar moet zijn 'want waarom wil de overheid niet dat wij dit weten?' Met een tikje denigrerende term worden deze mensen 'wappies' genoemd. Ook door mij.
Opvallend vaak is hun kennis van de Nederlandse taal abominabel en zijn de woorden wel te herkennen, dan nog is het vaak totaal onduidelijk wat zij bedoelen. Adrenochroom? Galactic Counsel? De Cabal? Niburu? Om mijzelf en andere 'schapen' (zo noemen 'wappies' mensen die liever vertrouwen op reguliere kranten dan iets aan te nemen van ene Jacqueline op Facebook) te helpen schreef ik 'Wappiepedia'.
Natuurlijk keek ook ik naar de persconferentie van de heren Rutte en De Jonge die avond maar had het na een kwartiertje eigenlijk wel gezien: smoesjes, uitvluchten, wegkijken, beschuldigende vingertjes, besluiteloosheid...kortom, hetzelfde recept dat het Nederlandse volk al maandenlang krijgt voorgeschoteld. Dus schiet maar op met de nieuwe kabinetsformatie want langzamerhand krijg ik trek in wat anders. Al is het maar iemand als Boris Johnson die doodleuk beweert: 'Het gaat opeens heel goed met vaccinatiebeleid (in de Westerse landen), vooral dankzij kapitalisme en hebzucht.'
In het journaal geen woord over een slachtpartij waarbij 137 burgers gruwelijk zijn vermoord. Het spijt me dat ik weer wat cynisch overkom maar dat is omdat de doden niet blank waren.
Woensdag werkte ik - samen met de buurvrouw die de taak van voorzitter heeft - als penningmeester voor een goede doelen stichting. En wij dronken thee. Ook zette ik een flinke stap (ha!) op weg naar een nieuwe heup: heb nu een intake-gesprek gepland staan in de kliniek waar een en ander zou moeten gaan plaatsvinden. Spanning ende sensatie!
Tijdens een wandeling keek ik even de toekomst in:
Enigszins opgewonden maar ook een beetje beducht voor de komende pijn: men zal mijn been open snijden, de versleten heup met grof geweld verwijderen, een nieuwe plaatsen en mij dan bijstaan in het zetten van de eerste stappen die ik zal zetten met in totaal twee kunstheupen.
Kon mijn enthousiasme niet verhullen toen ik op straat even met een (andere) buurvrouw sprak en als het fysiek had gekund had ik gehuppeld naar de supermarkt voor de favoriete snoepjes van mijn kat.
Mijn kat genoot van de traktatie en de vriend die die avond rond etenstijd kwam genoot van de stukjes banaan die ik had gebakken en daardoor veranderden in het gerecht pisang goreng. Wat letterlijk 'gebakken banaan' betekent.
Een paar stukjes bracht hij even langs bij een buurvrouw. Wachtuseffe? Geen voedselpakket deze week? Nee, ik was te laat met aanmelden en men kan maar een beperkt aantal buurtbewoners bedienen.
Donderdag deed ik het een en ander dat ik zal samenvatten in een app-bericht dat ik - enigszins aangepast uit privacy overwegingen - verstuurde aan een vriendin die ochtend:
'Wil mij niet vervelen. 😊 Maar doe het rustig aan. Daarom app ik maar met vier mensen tegelijk nu, terwijl ik mail met twee verschillende Loge-Broeders, mijn eigen administratie en die van een vriend verzorg, overleg pleeg met de dame die de kaft van mijn komende verhalenbundel ontwerpt en met de illustrator van mijn kinderboek, een tas met kleding van de onlangs overleden moeder van mijn zoon sorteer, de oven schoonmaak en zo thee ga zetten voor een buurvrouw om met haar even te werken voor een stichting. Tussendoor - want ik wil mij niet vervelen - leer ik nieuwe Franse woorden, kijk ik rond voor een nieuw mobieltje (mag mijn abonnement verlengen) en zoek ik informatie over Afrikaanse filosofen voor zowel een Bouwstuk als ook voor een toekomstig blogstukje. Blij dat een afspraak niet doorgaat vandaag want dan kan ik nog even wat aantekeningen uitwerken voor het boek over mijn familie, geschreven vanuit mijn moeder en reageren op een paar vacatures.
Heb jij ook een lekker rustig dagje?'
Tussendoor ruimde ik een beetje op, vulde formulieren in voor de komende intake in de kliniek waar ik wellicht een nieuwe heup ga ontvangen en streek een stapel kleren weg. Naast scheren en nagels knippen en rondhangen op sociale media en zo.
Superlief dat mensen mij films en TV-series aanraden en voorstellen dat ik lekker ga wandelen of zo 'want je zult je wel vervelen nu je tijdelijk niet werkt en zo'. Echt heel lief aangeboden maar ik verveel mij echt niet. Heus.
Ter ontspanning ben ik dagelijks te vinden op sociale media. Bijvoorbeeld om te kijken naar de reacties op het moeten voorkomen van Willem Engel. U weet wel, dat is die blanke man met dreads die wilde dat zijn dansschool weer open zou gaan en daarom met een horeca-ondernemer samenwerkte om protesten tegen de corona-maatregelen te organiseren. Niet uit eigen belang hoor, maar puur om Het Volk te helpen! Dat hij per ongeluk op vakantie ging van het geld dat de aanhangers van Viruswaarheid hem gaven voor rechtszaken wordt hem met liefde en geduld vergeven. Maar oproepen tot geweld mag écht niet en daarvoor moet hij zich verantwoorden.
Om de aandacht af te leiden roept hij dat er verkiezingsfraude is gepleegd en dat daarom zijn partij geen zetels kreeg. Grappig genoeg zei ook Baudet vooraf dat er vast fraude gepleegd zou worden. Tot hij volgens de officiële uitslag twee keer zoveel zetels had dan daarvoor. Opeens was er níet gefraudeerd tijdens de verkiezingen. Wanneer populisten (dreigen te) verliezen roepen zij per definitie 'Fraude!' en zijn dus bijzonder voorspelbaar. Ik vind dat grappig. Niet alleen een bekende, werkloze dansleraar moet zich verantwoorden.
Ook Kajsa Ollongren*, de demissionair minister van Binnenlandse Zaken die samen met Annemarie Jorritsma optrad als verkenner voor het nieuw te vormen kabinet na de recente verkiezingen. Nadat bleek dat mevrouw Ollongren positief had getest op COVID-19 spoedde zij zich naar buiten met vertrouwelijke stukken onder de arm. Duidelijk leesbaar voor een journalist met een zoomlens. Met onaardige opmerkingen in het document over collega's en woorden die lijken in te houden dat, nog voor de gesprekken moeten beginnen, enkele partijen en politici worden uitgesloten van onderhandelingen. Het is nog maar de vraag of dat legaal is. Een politiek verkenner hoort onpartijdig te zijn en aan het begin van onderhandelingen letterlijk alle opties open te hebben.
Je zou bijna begrijpen dat een of andere idioot een bommelding plaatste op het Binnenhof.
*Leest u het artikel: op het einde ervan zult u begrijpen waarom ik sympathie heb voor Pieter Omzigt
Tijdens mijn dagelijkse wandeling liep ik bij de waterkant mijn vriendin tegen het lijf.
Hier hang ik graag af en toe over de leuning
voor een moment van rust
Voelde mij wat rillerig dus ging die avond bijtijds mijn bed in.
Vrijdag sliep ik uit en ging ik rustig aan de slag: afspraken maken met deze en gene, belastingaangifte doen, papieren sorteren, pannen schoonmaken, een verhaaltje publiceren, mij verbazen over wat ik las op sociale media...een vrij normale dag dus eigenlijk. Behalve dan dat ik deze dag geen foto's maakte. Met mijn wederhelft op de bank liggende genoot ik niet alleen van haar aanwezigheid maar ook van de rolprent Predestination met Ethan Hawke en nog een paar mensen. Een heerlijke tijdreis-film, compleet met variant op de grootvader-paradox: 'Wat gebeurt er wanneer je terug gaat naar het verleden om te voorkomen dat je jezelf doodschiet?'
Zaterdag was ik redelijk vroeg op. Blijkbaar wordt tegenwoordig de vuilcontainer voor de deur op zaterdag geleegd. De vuilniswagen die voor die klus wordt gebruikt is (al dan niet bewust) niet geluidsarm gebouwd. Beetje jammer. Een vriendin kwam op de koffie en nam lekkers mee. Gezellig!
Een paar uur later maakte ik op diens kantoor nader kennis met een man die mij via Facebook had benaderd: wellicht kunnen wij het een en ander voor elkaar betekenen. Het was zo'n fijn gesprek dat ik het aandurfde om vanaf de locatie naar huis te lopen. In normale omstandigheden zou ik daar een minuut of twintig over doen. Het werd het dubbele. Het leverde pijn in mijn heup en linkerkant van mijn borst (waar mijn kruk steun vindt) op maar het gaf ook voldoening. Onderweg kwam ik een mooie boom tegen. En ook dat is wat waard, vind ik.
en liep ik langs dit park:
Thuis wat gegeten en meteen door naar een optreden van een vriend. Dankzij moderne technieken speelde een van zijn alter ego's een deuntje mee. Gezellig!
Online dan toch. Heerlijk stukje afleiding van de pijn.
Zondag had ik een lekker rustig huishoud- en schrijfdagje. Was op tijd met het bestellen van mijn wekelijks voedselpakket, bereidde een vergadering voor, verzorgde de huisdieren en dito planten en verwerkte een stapel papier.
Uiteraard lachte ik ook weer even om de 'vrijheidsstrijders' die Nederland wel even zullen bevrijden van de lockdown. Eerder zagen wij al 'verpleegkundigen' in hun witte jasje van de vleesafdeling van een bekende supermarktketen doen alsof 'alle verpleegkundigen in Nederland!' beweren dat de gevaren van Covid-19 zwaar overschat wordt. Tip voor mensen die zich tijdens protesten willen voordoen als arts: doktersjassen in Nederland hebben geen lange mouwen wegens hygiëneregels. U weet wel: dat zijn regels die gelden om anderen te beschermen en zijn dus niet per se geschikt voor egoïsten.
Nu zagen wij ook 'veteranen' met jasjes van de dumpzaak waar men geen hele uniformen verkoopt maar wel nieuwe baretten. Heb nog nooit veteranen in spijkerbroek en op gympies in de houding zien staan. Noch met 'decennia' oude baretten op die net zijn gekocht. Maar dankzij dit wekelijks terugkerend evenement hebben wij 'normale' mensen weer iets om te lachen. Als échte verpleegkundige of veteraan zou ik mij trouwens zwaar beledigd voelen.
In de biblebelt schept men er genoegen in om ook verpleegkundigen te beledigen. Inmiddels hebben plaatsen als Urk de hoogste corona-cijfers. Gewoon, omdat lokale kerken de corona-regels aan de habijt lappen en kerkgangers met de blote vuist op de blote gezichten van journalisten meppen. Toch raar: als God je beschermt tegen het Corona-virus kan Hij jou toch ook beschermen tegen agressieve microfoons? En als God had gewild dat je lastige journalisten overreed met een auto had hij jou geen armen en benen maar wielen gegeven, toch? Er gaan nu stemmen op om op Urk voortaan maximaal drie families per zondag toe te laten tot de kerk. Maar het is nog maar de vraag of het gebouw ruimte heeft voor 500 mensen per keer.
Mijn vriendin kwam begin van de avond langs en bleef maar meteen. Op TV was een collega te zien. In het praatprogramma van Splinter Chabot.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
17 Maart 2021 waren er verkiezingen voor de Tweede Kamer. Toevallig was niet lang ervoor het kabinet afgetreden wegens diverse zaken die niet door de beugel konden. Je zou dan denken dat de zittende bewindspersonen worden afgerekend op hun 'foutjes': doelbewust liegen, informatie achterhouden, racisme aanmoedigen, zaken in de doofpot stoppen, liegen over het feit dat je gelogen hebt...In de politiek zeg je dan: 'Ik heb misschien een foutje gemaakt.'
De verkiezingen waren vanwege de corona-pandemie uitgespreid over meerdere dagen en 70-plussers konden per post stemmen. 'Er wordt vast gefraudeerd!' roepen populisten voordat verkiezingen beginnen. Om zichzelf in te dekken wanneer zij niet voldoende steun van Het Volk krijgen.
Persoonlijk ben ik sinds eind jaren '80 stembureaulid en mocht ik de opkomst en ondergang van de stemcomputers meemaken. Goed, in Nederland gaat het stemmen dus door een rondje naast de naam van een kandidaat van een partij naar keuze rood in te kleuren. Dat werkt verder zo.
Dit filmpje vind ik ook wel duidelijk:
Wie wil weten wat de exacte richtlijnen waren voor de Amsterdamse medewerkers, kan dit filmpje bekijken. Vrij saai maar dan weet u dat voortaan. Op sociale media vragen hoe dat werkt, dat stemmen tellen of een bekende populist nablaten 'dat er vast wel gefraudeerd zal worden!' zult u dus nooit doen. Afgesproken?
Al die jaren dat ik het doe hoor ik van mensen: 'Er wordt vast gesjoemeld door de leden van het stembureau! Ik eis te mogen meekijken wanneer er geteld wordt!' En al jaren vertel ik hen dat dat het recht is van elke burger. 'Kan ik rekenen op jouw komst, die avond? Het tellen gebeurt van ongeveer 9 uur 's avonds tot een uur 's nachts. Dit is het adres van het bureau waar ik zit.' En al jaren weigert de betreffende ongelovige burger die avond te komen kijken: 'Ik was het vergeten', 'Mijn hond was opeens ziek', 'Er was iets leuks op televisie', 'Ik was in slaap gevallen', 'Ik dacht dat je een grapje maakte'. Allemaal smoesjes. Laat staan met welke excuses mensen komen wanneer je hen vertelt dat zij zich officieel als stembureaulid mogen aanmelden. Om dan een cursus van zes uren (met examen waar je voor moet slagen) te volgen bij elke verkiezing en de dag zelf 17 uren in een stemlokaal te zitten. Maar wel blijven roepen: 'Er wordt vast gefraudeerd!'. Ik vind daar iets van. Sowieso van domheid en hypocrisie.
Daarom maak ik wel eens memes
'Stem op de Populistische Katten Partij!
Wij zijn het altijd eens met Het Volk!
In elk geval op sociale media.'
(Was best trots op het logo van deze niet bestaande partij.
U kunt er een konijntje in zien, een indiaan, het 'white power' handsignaal,
het Alziend Oog, het getal drie, gebarentaal voor 'oké')
De hele 'verkiezingsposter' kostte in totaal wel een kwartier om te maken.)
Een meme is een plaatje met daarin weinig ruimte voor nuance. Met de memes die ik maak probeer ik mensen aan te sporen tot zelfstandig nadenken en interessante gedachtewisselingen op gang te brengen. Uit ervaring weet ik - net als politici en andere marketeers - dat een sprekend beeld met een pakkende tekst bij veel mensen beter blijft zitten dan langdurige argumentatie.
Er zijn in Nederland heel veel mensen die zeer eenvoudig te beïnvloeden zijn. Toch denk ik niet dat het een goed idee is om mensen te testen op kennis over de politiek voor zij mogen stemmen. Stel je voor dat alleen mensen die op een blanco wereldkaart Oekraïne konden aanwijzen mochten stemmen in het kader van het Oekraïne-referendum? Of dat alleen mensen die minimaal twee Europarlementariërs van naam kennen mogen stemmen voor het EU-parlement? Of dat mensen het stemrecht wordt afgenomen wanneer zij niet kunnen uitleggen dat 'de Koran verbieden' wetstechnisch én praktisch onmogelijk is?
Persoonlijk vond ik het aandoenlijk dat een dementerende meneer heel graag op Joop den Uyl wilde stemmen. En zal ik op het stembureau de tirades van mensen missen die zo graag roepen: 'Het zijn allemaal zakkenvullers!' Een lage opleiding en/of een laag IQ is in Nederland geen beletsel om te mogen stemmen en ook mensen met een normaal of hoog IQ doen wel eens dingen waarbij anderen de wenkbrauwen optrekken.
In een echte democratie telt de stem van iedereen. Zelfs criminelen hebben stemrecht! Nu weet u meteen waarom in Amerika zo ontzettend veel - doorgaans mensen met een donkere huidskleur - mensen in de gevangenis zitten voor zeer lichte vergrijpen: het stelen van een pakje sigaretten, het bezit van een sigaret met een beetje wiet daarin...Nooit opgevallen dat de politie daar nog nooit Charlie Sheen heeft opgepakt voor drugsgebruik? Of Wall Street bankiers? Blijkbaar gaat het niet om de drugs maar om het inperken van stemrecht van vooral donkere mensen.
Ik vind dat mooi, dat in Nederland iedereen mag stemmen. Dat stemmen ongeldig worden verklaard omdat er mensen zijn die graag iedereen op de lijst van JA21 in de Kamer willen hebben en dus maar alle hokjes bij die partij rood kleuren, dat is dan maar zo. Ook zijn er mensen die niet beseffen dat veel volgers hebben op Twitter niet betekent dat je de meeste zetels in de Tweede Kamer krijgt
(Het is geen populariteitswedstrijdje, lieve mensen! En 'Veel volgers op Twitter!' betekent niet dat veel mensen het met jou eens zijn.)
en er zijn in Nederland mensen die geen idee hebben van exitpolls.
Tegen domheid is geen kruid gewassen.
==============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er weer Dode Zeerollen zijn gevonden. Die staan er om bekend dat zij Bijbelboeken weergeven en in een aantal gevallen eenzelfde verhaal vanuit een andere optiek bekijken. Machtig interessant! Niet alleen voor gelovigen, maar zeker ook voor sociologen en natuurlijk voor archeologen. 'De kerk' kijkt met argusogen toe want je wilt natuurlijk niet hebben dat uit nieuwe verhalen zou blijken dat Jezus een fysieke liefdesrelatie had met Petrus. Bijvoorbeeld.
Ik probeer Billy de Kat een pootje voor zijn bekkie
te laten houden bij het gapen
maar ook apporteren kon ik hem maar half aanleren:
hij zit dan naast mij in het gras wanneer ik een stok wegwerp,
daarnaar wijs en 'Pak, pak dan!' roep.
De lolcat van vandaag gaat over racisme en de BLM-beweging:
'Ik ben een hele zielige zware kat, help mij!'
'Alleen maar omdat ik rood ben, doe ik er niet toe?
Alle katten doen er toe. Grumbl!'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Op elke 10.000 mensen die influenza (de 'gewone' griep) krijgen, sterven er ongeveer 2. Aan de gevolgen van COVID-19 sterven ongeveer 2 op de 1000. Tien keer zoveel dus. Bovendien is covid veel besmettelijker dan griep. Dan zijn er nog de 'longhaulers': mensen die officieel hersteld zijn, maar vaak nog jarenlang niet of nauwelijks kunnen werken omdat zij nog steeds last hebben van hun longen. Al met al een behoorlijk probleem. De onlangs opgedoken Britse variant biedt weinig hoop: per 1000 gevallen sterven zeker 4 mensen.
Kortom: het gaat nog even duren en veel van onze bekende systemen moeten grondig herzien worden. Werkloosheid, woon-werkverkeer, de economie, zorg, onderwijs, defensie, ICT...eigenlijk elk onderwerp waar elk ministerie voor verantwoordelijk is moet drastisch worden aangepakt.
Persoonlijk denk ik niet dat het huidig (demissionair) kabinet daartoe in staat is. De huidige regering lukt het nog niet eens om virus-ontkenners duidelijk te maken dat het wel degelijk een ernstig probleem is. Nederland heeft 'ouders' nodig die de 'kinderen' (alle burgers) niet alleen weet te vertellen dat water nat is, maar die hen ook nog eens leert zwemmen.
Op welke partij heeft u gestemd? Of vindt u het wel prima zoals het nu is en heeft u daarom niet of 'blanco' gestemd?
===============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
==============================
Maandag viel het mij op sociale media op hoe ver mensen kunnen gaan in hun gedachtes. Godgeklaagd dat mensen dit soort plaatjes delen:
De bijzonder slechte fotobewerking-kwaliteiten daargelaten: absurd om concentratiekampen te vergelijken met de mogelijkheid dat er een 'vaccinatie-bewijs' gevraagd kan gaan worden wanneer mensen op vakantie willen naar, bijvoorbeeld, Spanje.
Erg vreemd vind ik 'anti-vaxx' mensen die er geen enkel probleem mee hebben om een DTP-prik te moeten halen wanneer zij naar Turkije op vakantie gaan. 1. Weten zij überhaupt waar de afkorting DTP voor staat, laat staan wat er precies aan ingrediënten in zit? 2. Waarom zou je én een hekel hebben aan Turken én naar de plek gaan waar je de meeste kans loopt er eentje tegen te komen?
Een van mijn favoriete accounts op Twitter is dat van taalkundige Wim Daniëls, een meester in woordgrapjes en uitdagende woordspelletjes. Heerlijk vind ik dat! Als het even kan doe ik graag met hem mee. Een voorbeeld:
Wat zijn uw favoriete spelletjes? Al dan niet online.
Dit filmpje vond ik erg grappig. Het gaat over de vraag hoe dicht politici staan bij de jeugd.
Op 1.22 zegt Thierry Baudet iets heel grappigs: 'Politici gebruiken moeilijke woorden om te verhullen dat zij liegen.' Grappig vooral in deze context:
Deze dag lijmde ik een losgelaten zool onder mijn pantoffel. Vooral van belang omdat ik mijn rechterbeen niet meer hoog kan optillen en dus makkelijk kan struikelen wanneer de zool loszit. Naar buiten ging ik niet want ik had nogal last van mijn been en zelfs iets eenvoudigs als schoenen aantrekken is inmiddels een klus met een eigen postcode. Ook schoot ik een selfie
en maakte ik het doucheputje schoon: langzaam en voorzichtig naar de douchevloer zakken, rooster loshalen, rooster en putje schoonmaken en rooster terugplaatsen. Klaarde de klus binnen een half uur! Eigenlijk een tikje frustrerend want voorheen lukte mij dat in minder dan vijf minuten. Maar soit.
Die avond vierde ik met de Broeders van mijn Loge het zogeheten Maçonniek Nieuwjaar. Een erg mooi ritueel waarin de opkomst van 'Het Licht' centraal staat.
(In de rituelen komen de symbolen op dit kleed regelmatig voor)
Dat kun je beschouwen als 'het goddelijke' of als 'het begin van leven'. Binnenkort vindt u op dit blog meer informatie over 'De Vrijmetselarij'. Zoals ik die ervaar dan, want met elke stroming is dat uiteraard verschillend per individu.
Op de maandagavond (de reguliere avond dat wij samenkomen) met name word ik niet graag gestoord, tenzij het heel belangrijk is. 'Kun je voor mij even iets opzoeken want ik ben te lui om de vraag die ik jou wil stellen in te tikken in het zoekvenster op Google.com?' telt niet als noodgeval.
Dinsdag stond voor mij in het teken van de verkiezingen. Met name op het voorbereiden op een hele dag zitten op een stembureau. En het tellen daarna. Dat gaat zo. Het vergt dus veel concentratie. Mijn vriendin was zo lief om iets lekkers te komen brengen voor bij het avondeten
(een heerlijke vegaburger!)
en ik haalde het een en ander om mijzelf op de been en alert te houden tijdens het opletten of kiezers en collega's wel de juiste procedure hanteren.
Een enkel foutje en het kan zomaar dat alle in ons stemlokaal uitgebrachte stemmen opnieuw geteld moeten worden. Ben in het verleden wel eens na drie uur 's nachts thuisgekomen daardoor. Dat wil ik graag voorkomen. Vandaar dat ik nogmaals de telprocedure en de nieuwe regels (ook die in verband met Covid) doornam.
Daartoe stond mijn mobiel een uurtje of wat uit. Bleek ik zes telefoontjes en evenzovele app-berichten te hebben gemist. Het zij zo.
Op sociale media kwam ik twee verhaaltjes tegen die mij een glimlach bezorgden:
(Klikken=vergroten)
Tegen tien uur 's avonds lag ik in bed. In een poging acht uren slaap te halen voor het aflopen van de wekker.
Woensdag was ik kwart voor zeven aanwezig in het stemlokaal. 's Ochtends. Wij deden het werk afwisselend met mondkapje en 'face shield'. Voor de foto had eventjes beide anti-corona dingen op. Het grootste deel ook met wegwerphandschoenen die regelmatig werden verwisseld door verse.
In mijn pauze maakte ik deze foto, vlak buiten de school waarin het stemlokaal was gevestigd:
Ongeveer middernacht ging ik er weer vandaan. Klaar met het tellen van de iets minder dan 700 stemmen die op ons kleine bureautje waren uitgebracht. Er zat slechts één stem verschil tussen het aantal in de stembus aangetroffen biljetten en het aantal ingenomen stempassen. Het komt wel eens voor dat iemand voor drie mensen stemt maar - bijvoorbeeld na het minutenlang bezig zijn met uitvouwen en weer opvouwen van de biljetten besluit om de derde ongeopend in de binnenzak te steken in plaats van ingevuld in de bus te laten glijden. Of in een onbewaakt ogenblik iemand de eigen stempas van het tafeltje grist, denkende dat het zijn of haar persoonlijke eigendom is. Bijvoorbeeld. Vier jaar geleden werd 'ons' verschil van één stem verklaart door de conciërge van de school waarin het stembureau gevestigd was: 'Er staat hier een mevrouw die gisteren een biljet meenam om thuis door haar zieke man zelf te laten invullen en nu dat biljet in de stembus wil stoppen.'
Eerdaags zal ik uitgebreider ingaan op verkiezingsdag, vanuit het gezichtspunt van een stembureaumedewerker. Maar deze alinea wil ik vast met u delen:
Ruim 30 jaar ben ik stembureaulid en bij elke verkiezing zijn er weer mensen die zeggen: 'Ik eis te weten hoe dat gaat want ik weet zeker dat er wordt gefraudeerd!' 'Prima, meld je aan als teller of kom als burger kijken bij het tellen.' 'Ja maar ik heb geen tijd!' Oké.
Bij thuiskomst rond half een 's nachts
bleek mijn gade op mij te liggen wachten. Superlief! Helaas had ik een pijnstiller genomen dus kon weinig meer dan snurken. En zelfs daar had ik de energie niet meer voor. Pas achteraf bedacht ik dat het deze dag ook St. Patrick's Day was. In het kader daarvan was de Chicago River groen gekleurd. Heel attent, maar het was wel een beetje valsspelen want door de extreme vervuiling ís die rivier al behoorlijk groen. Zo ook het meer waar de rivier op uitkomt. Toen ik bijna 21 was zwom ik daar nog in maar inmiddels wordt dat sterk afgeraden.
Donderdag was mijn vriendin bijtijds mijn bed en de de deur uit maar ik merkte niets van haar vertrek en werd wakker in de houding waarin ik in slaap was gedonderd. Werd even - en best wel een tikje chagrijnig - wakker van een bladblazer op de stoep voor mijn slaapkamerraam en schoof het raam even verder open: 'Joh, in de hele straat liggen misschien vier boomplaatjes op de stoep. Is dit echt nodig?' 'Moet van de gemeente. Als ik dit niet doe word ik 30% gekort op mijn bijstandsuitkering. Sorry!', riep hij boven de herrie uit. Helder. In werkelijkheid duurde ons gesprek wat langer, maar voor de leesbaarheid heb ik de conversatie wat ingekort.
Plassen, Billy eten geven en weer mijn bed in. 'Ding Dong!', zei de voordeurbel. 'Pakje voor een-hoog!' 'Waarom belt u daar dan niet aan?' 'Omdat jij altijd open doet. Ik word per afgeleverd pakket betaald en dit scheelt tijd.' Ook al zo helder.
Potje koffie gedeeld met een buurvrouw, diverse afspraken gemaakt en berichten beantwoord. Even gekeken naar de - voorlopige - verkiezingsuitslagen natuurlijk. Een Toeslagenaffaire, bewust uitspraken niet laten notuleren, bewust racisme bij de Belastingdienst en wat al niet meer was voor veel Nederlanders blijkbaar niet voldoende reden om niet op de huidige landsleiders te stemmen. Die mogen hun belofte inlossen: 'Stem op ons, dan maken wij een einde aan de ellende die wij zelf bewust hebben veroorzaakt!' Ja, goed plan. Mark Rutte heeft in een interview verklaard dat hij de afgelopen tien jaar de Zorg en een daadkrachtig optredende overheid helemaal niet zo belangrijk vond 'Maar nu wel, hoor!' Goh, een hele geruststelling. Een mens zou om minder wat cynisch kunnen worden.
Mijn wederhelft kwam lekker enthousiast even knuffelen, waarna ik mij iets beter voelde. Maar nog steeds voelde mijn heup alsof de spieren en pezen er omheen in de fik staan en alsof iemand met een versleten tandartsboortje gaatjes maakt in mijn bot en zenuwen. Onprettig.
Prettig was het bezoek van een vriend die avond voor het avondeten. Niet lang nadat hij vertrok, vertrok ik naar dromenland. Nog steeds een tikkeltje moe na de 17-urige werkdag van de dag ervoor.
Vrijdag nog steeds wat moeite met wakker worden maar had veel te doen. Nee, niet alleen maar thee drinken met een buurvrouw maar daadwerkelijk werk. Kon voor de brouwerij nog steeds niets doen, helaas maar kon wel de administratie van een vriend afronden na een paar opmerkingen van zijn accountant, wat mailtjes rondsturen voor de Geheime Jongensclub (o ja, ik zou nog een stukje schrijven over de Vrijmetselarij!), aantekeningen voor een boek over het leven van mijn moeder zaliger uitwerken, een verhaaltje uit een eerder uitgebrachte verhalenbundel publiceren (had even geen zin om een vers verhaaltje te bedenken. Was ook lastig want de pijn in mijn been voorkomt dat ik mij kan concentreren) want het was vrijdag, mijn aanrecht schoonmaken, diverse mensen appen over diverse onderwerpen...maar ik deed nog meer leuke dingen. Zo maakte ik een GIF'je, waarvan ik verbaasd was dat die nog niet bestond:
U kunt deze creatie hier online vinden. Voelt u zich vrij die te gebruiken als reactie in uw sociale media communicatie. Bijvoorbeeld wanneer mensen uitlatingen doen als: 'Onbegrijpelijk dat Forum voor Democratie niet de grootste partij is geworden in de Tweede Kamer want zij hebben de meeste aanhangers op Facebook en Twitter dus ik weet nu zeker dat er is gefraudeerd!' Dacht even dat het een grapje betrof maar de persoon in kwestie bleek het te menen. Vooral de reacties onder zijn zelfbedachte theorie vond ik erg vermakelijk.
Net als deze reactie van iemand op sociale media:
'Als onze scholen iedereen links indoctrineren zijn ze er wel heel slecht in.'
Via e-mail werd ik er op geattendeerd dat het tijd was mijn mobiele abonnement te verlengen. Vanaf heden betaal ik €2 per maand minder voor nagenoeg hetzelfde pakket. Hoepla, €24 per jaar bespaard!
Die avond was er een (digitale) bijeenkomst van een andere 'geheime club' waar ik lid van ben, bovendien had ik een uitnodiging voor een verhaal-vertelavond en was er een lollige documentaire op TV over een vriend van meneer Trump. U weet wel: die meneer die 'zelfmoord' pleegde, stomtoevallig op exact hetzelfde moment dat er vier camera's los van elkaar waren uitgevallen, een beveiliger even was plassen en een andere beveiliger net even een sigaretje deed. Inderdaad: Jeffrey Epstein. Ook liep ik een aflevering achter met het kijken van de serie The Walking Dead.
Zaterdag deed ik het weer even rustig aan. Nog steeds verkiezingsdag in de benen. Onvoorstelbaar dat ik vroeger na 16, 17, 18 uren werken op een stembureau gewoon naar mijn werk ging de volgende dag! Misschien ben ik wel oud aan het worden.
Had een buurvrouw op de thee en deelde met haar een paar van mijn sociale media vondsten. Deze - waar ik eerder in dit blog over schreef - vond ik hilarisch:
Veel kiezers weten niet wat 'exitpolls' zijn en er zijn er ook die denken dat 'veel volgers op Twitter' betekent dat er dan ook veel mensen op de betreffende politicus zullen stemmen. Alsof verkiezingen een populariteitswedstrijdje zijn! Dan zou Justin Bieber minister-president zijn. Er is echt niemand die dat wil. Denk ik. Bovendien zijn er met name op 'rechts' ontzettend veel nep-accounts: namaak-accounts gemaakt door een Russische trollenfabriek om te stoken in buitenlandse verkiezingen (maar ook in het verspreiden van valse informatie over bijvoorbeeld 'MH17') maar ook fanatieke aanhangers die soms tientallen accounts hebben waarin zij hun Grote Leider verheerlijken.
Veel politici worden op Twitter ook gevolgd door journalisten en andere geïnteresseerden dus het aantal volgers zegt bijzonder weinig over populariteit. Maar velen weten dat niet. Daarom pleit ik voor een paar lessen 'Hoe werken verkiezingen eigenlijk?' op middelbare scholen maar ook in kranten, op de radio en televisie én via de website van elke geregistreerde politieke partij. Daar heeft iedereen baat bij en voorkomt bijvoorbeeld dat mensen iedereen op de lijst van JA21 (de iets minder openlijk racistische afsplitsing van Forum voor Democratie) in de Kamer willen hebben en dus maar elk hokje bij die lijstnaam rood kleuren.
Natuurlijk informeerde ik mijzelf ook over de schietpartij in de regio Atlanta, waarbij acht mensen het leven lieten. De meeste slachtoffers waren Aziatische dames die werkten in massagesalons (dat is Amerikaans voor 'seksclubs') De dader was een jonge blanke christen die na een achtervolging is gearresteerd en zijn daad volgens eigen zeggen uitvoerde 'om van mijn seksverslaving af te komen'. Kan er niets aan doen maar ik ben er vrijwel van overtuigd dat als hij er niet zo uit zag
maar een donkerder huidskleur had, hij niet zou zijn gearresteerd maar dat de krantenkop zou luiden: 'Dader bloedige moordpartij doodgeschoten door politie'. Nu is hij volgens de kranten: 'Een rustige jongeman die hield van goede wijn en van wie je zoiets niet zou verwachten.' Robert Aaron Long is natuurlijk geen racist. Het was puur toeval dat hij geen blanke sekswerkers doodschoot maar alleen maar gericht schoot op Aziatische dames. Dat valt te verwachten van iemand die - volgens zijn sociale media kanalen - houdt van 'Pizza, vuurwapens en God'.
Er was nog meer nieuws in de wereld dat mij bezighield maar als ik daar ook nog over zou schrijven zou niemand nog tijd hebben dit stuk te lezen.
Paar huishoudelijke klusjes opgeknapt, wat mailtjes rondgestuurd, wat rondgehangen op sociale media, een dutje gedaan en 's avonds genoten van de komst van mijn vriendin. En - lucky me! - zij bleef nog slapen ook!
Zondag wakker geworden van vrolijkheid bij mijn bovenburen: de buurman stond te dansen en mee te zingen met een vrolijk muziekje. Daar kun je je aan ergeren natuurlijk maar in plaats daarvan genoot ik mee: 'Fijn, iemand die lol heeft!' Tegen mijn gade aanliggend nog even rustig nagenieten van de nacht, elkaar lieve woorden influisterend en goede gesprekken te hebben. Zij ging even de deur uit voor wat lekkers voor het ontbijt en ik lachte om een oproep op de interwebs:
(Klikken=vergroten)
De beweging 'Volk en Victory' (klinkt lekker Nederlands, niet? Niet dus.) zoekt advocaten om hen onbezoldigd bij te staan in hun 'strijd' tegen de corona-maatregelen. Dit was mijn reactie: 'As ik hun was zouw ik zoeken naar leraars neder lants'
Organisaties van veteranen en verpleegkundigen hebben zich al gedistantieerd van de oproepen van deze 'vrijheidsstrijders'. Nu is het wachten nog op bericht van de Nederlandse Taalunie: 'Wij distantiëren ons van de groep mensen die zegt op te komen voor het behoud van de Nederlandse taal.'
Mijn vriendin en ik steunden een lokale ondernemer door een lekker bakkie koffie te halen en dat op te drinken in het postzegelparkje om de hoek:
Later op de dag maakte ik nog een wandeling naar de brievenbus om een via Twitter verkochte verhalenbundel te versturen. Leuk! Tussendoor luisterden wij naar elkaar en naar muziek. Daarnaast verrichtte ik wat werk voor de Geheime Jongensclub, ruimde een beetje op in huis, draaide wat programma's om mijn PC softwarematig schoon te houden en verwerkte wat aantekeningen. Ik probeer dat een beetje bij te houden want alleen maar aantekeningen maken (voor verhaaltjes, toekomstige boeken, blogstukjes, gedichten) en daar verder niets mee doen schiet niet erg op.
Het verhaaltje van vandaag komt uit mijn bundel 'Verdraaide Vertellingen'. De bundel is verkrijgbaar als e-boek én als paperback. Gewoon, via Bol.com.
===================================
Hij zat daar maar.
Dit had de mooiste dag uit zijn leven moeten zijn.
Maar hij zat daar maar.
In een lege kerk.
Toen zij hem vertelde dat haar vader clown was van beroep lachte hij haar uit.
Tot hij aan haar gezicht zag dat zij het serieus meende.
En er trots op was de
dochter te zijn van een clown.
Hij bood haar zijn excuses aan en zij accepteerde een glaasje appelsap.
Geen
grap.
Een paar weken later maakte hij kennis met haar vader, de
beroepsgrappenmaker.
Die tijdens het kennismakingsetentje geen grappen
maakte.
Niet eentje.
Sinds de dood van zijn vrouw
(die uitgleed over een bananenschil, ongelukkig
terechtkwam en haar nek brak; geen grap)
besloot hij zich de rest van zijn leven
te verschuilen achter een lachend masker.
Dat van een clown dus.
Letterlijk.
Op het huwelijk van zijn dochter verwachtte iedereen dat hij een grap zou
uithalen.
En dus deed hij dat maar.
Hij had haar trouwjapon geprepareerd met
een zelfgemaakt apparaatje.
Op het hoogtepunt, vlak na het ja-woord, zou hij op de knop drukken
van een in
zijn broek verborgen afstandsbediening.
Vervolgens zou het lijken alsof de
kersverse bruid een nogal luidruchtige wind liet.
Lachen toch?
Nu zat hier de kersverse weduwnaar.
Te bedenken waarom zijn schoonvader
zoveel explosieven had gebruikt dat de gasten
- met de organist voorop - hals
over kop de kerk hadden verlaten.
Hij besloot dat hij hier later - vanuit zijn ervaring als rechercheur -
een boek
over zou schrijven.
Dat gaf hij dan als titel 'De Zaak van de ontplofte Bruid'.
==============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Kijk maar naar Zweden!' was maandenlang een stokpaardje van hen die ervan overtuigd zijn dat COVID-19 ofwel een hoax is, dan wel 'hooguit een griepje'.
==================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
====================================
Goed, laat ons kijken naar Zweden:
Ruim 12.000 Corona-doden tegenover ongeveer 600 per land voor de (vergelijkbare) buurlanden Noorwegen en Finland. Noorwegen en Finland troffen strenge maatregelen bij aanvang van de pandemie. Zweden wilde het nog even afwachten 'want de werking van mondkapjes, handen wassen en afstand houden is niet bewezen'. Aan het begin van de pandemie beweerden de Zweden trots: 'Kijk, er gaan bij ons niet meer mensen dood dan in andere landen. Dat bewijst dat hun maatregelen onzin zijn!'
En covid-ontkenners wezen glunderend naar het Zweedse voorbeeld.
Toen kwam de tweede golf. De Zweedse regering schuifelde wat nerveus op de billen toen zij het aantal Zweedse doden per dag flink zag stijgen terwijl dat cijfer in buurlanden stabiliseerde. Zouden die 'vrijheidsbeperkende maatregelen dan stiekem tóch enig effect hebben?'
De covid-ontkenners bleven naar Zweden wijzen. Maar niet meer glunderend.
In het weekend van 6 februari werd in Zweden een wet aangenomen die een lockdown juridisch mogelijk maakt.
In navolging van Denemarken introduceert ook Zweden een vaccinatie-paspoort. Zonder bewijs dat je bent gevaccineerd kan mensen toegang tot bijvoorbeeld vliegtuigen en wellicht ook toekomstige festivals worden ontzegd. Een beetje als de DTP-prik die je moet halen wanneer je bijvoorbeeld naar Turkije op vakantie wil. Ben benieuwd of Covid-ontkenners nu nog steeds graag naar Zweden kijken als lichtend voorbeeld.
De Nederlandse overheid moet er nog even over 'polderen'. Uiteraard. Op die manier is Nederland altijd één van de laatste landen waar wat gebeurt. Heine zei het al: 'Als de wereld vergaat, ga ik naar Nederland. Daar gebeurt altijd alles later.' Mogelijk was het niet de beroemde schrijver die dat zei maar de Nederlandse schrijver Convenent, in 1796. Maar dat terzijde.
'Ja maar, kijk maar naar Zweden, daar zijn de dodencijfers even hoog als bij ons en zij hebben geen lockdown sinds vorig jaar maart!' wist mij een covid-ontkenner te melden op 9 februari.
Ik meldde haar dat wij pas sinds half december 2020 een echte lockdown kennen ('wappies' staan niet bekend om hun feitenkennis) en dat haar geliefde Zweedse voorbeeld inmiddels een lockdown overweegt. Nadat hun enige echte argument flink onderuit is geschoffeld, hebben covid-ontkenners nog maar een argument. En dat is een kul-argument: 'Ze zouden toch wel zijn overleden, die oudjes'. Dat zou dan ook gelden als er een rijnvaartboot vol bejaarden zinkt: 'Ach, die oudjes zouden binnenkort toch wel zijn gestorven dus laten wij maar 'ouderdom' als doodsoorzaak opgeven en niet 'verdrinking'.
Goed nieuws vind ik dat ook de Nederlandse overheid gaat kijken naar beter omgaan met hernieuwbare energie. Misschien dat mens zelfs bereid zal zijn te investeren in de ontwikkeling van betere accu's voor windmolens bijvoorbeeld. Investeren in biomassa-centrales is echt niet meer van deze tijd: bossen laten verdwijnen om 'groene' energie op te wekken? Gaan we dan ook bejaarden in een oven werpen om te voorkomen dat zij het koud krijgen?
Goed nieuws in hetzelfde aandachtsgebied is dat de eerste elektrische auto die zelden hoeft te worden opgeladen binnen handbereik is. In Eindhoven ontwikkeld is hier de Lightyear One, een auto vol flexibele zonnepanelen die z'n energie rechtstreeks van de zon betrekt.
Wist u dat de Aarde per uur ongeveer net zoveel energie van de zon opvangt als wij met zijn allen in een jaar tijd verbruiken? Zonde om die energie niet op te vangen, toch?
U ziet hier de achterkant van Billy de Kat.
Hij was het niet eens met mijn muziekkeuze
dus sprong op mijn toetsenbord om een ander nummer op te zetten.
Heel attent.
De lolcat van deze week is handig wanneer je wilt weten of iemand op sociale media uit is op een echte, eerlijke gedachtewisseling of eigenlijk alleen maar wil 'stangen' (mogelijk is dat Amsterdams voor 'Provoceren/intimideren/lastig vallen/irriteren') en geen echte argumenten heeft:
'Zodra het schelden begint,
zijn de argumenten op'.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Polderen werkt alleen 'wanneer de dijken niet doorbreken'.
Kortom: dat eindeloze vergaderen en uitstellen werkt niet wanneer er sprake is van acute nood. Als je huis in brand staat, ga je dan eerst nog even met je gezin vergaderen over wie er het eerste naar buiten mag, of er überhaupt wel sprake is van huisbrand 'wanneer alleen maar de keuken in de fik staat want dan is het toch veilig in de woonkamer en als je laag bij de grond blijft kun je nog gewoon ademhalen, hoor en waarom is er geen aandacht voor mensen die verdrinken? Is dat dan niet erg?', wie de brandweer moet bellen en wie het konijn uit z'n hok moet tillen? Nee, je gáát!
Bij lange-termijn thema's werkt polderen doorgaans prima: goed dat er zorgvuldig wordt nagedacht over discriminatie, onderwijs, zorg en milieu. Al zullen ook dan op gegeven moment knopen moeten worden doorgehakt
Kent u nog voorbeelden van waarbij polderen prima werkt?
=============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
==================================
Maandag was ik vrij vroeg op en ontbeet samen met mijn wederhelft. Waarna zij haar 'ding' ging doen ik het mijne. Zo pleegde ik overleg met de illustrator van het kinderboekje dat ik schreef. Een vriend kwam langs om samen met mij de laatste aanpassingen te verrichten aan zijn boekhouding voordat die aan de accountant wordt overgedragen. Hard gewerkt en het was nog gezellig ook!
Daarna mijn oven en kookplaat schoongemaakt
en aan de telefoon gehangen met mijn klantmanager. Zij had gehoord van het verscheiden van de moeder van mijn zoon en wilde een en ander weten in verband met mijn loonwaarde: mijn werkgever krijgt namelijk gemeentelijke loonsubsidie voor het in dienst hebben van mij als 'gehandicapte'.
Omdat ik daar zin in had ook maar even langs gegaan bij de Covid-kapper. Ik was dus even alleen met een kam en een schaar in mijn badkamer.
In een gedachtewisseling op sociale media maakte een gesprekspartner een fout door te melden: 'Kijk maar naar Zweden!' Duidelijk was dat hij al een paar maanden het nieuws niet had gevolgd. Tsja, dat krijg je wanneer je 'MSM' wantrouwt en dus geen echte kranten leest.
Zweden was een van de laatste landen in Europa waar de overheid inzag dat het niet verstandig is burgers zelf te laten beslissen over het leven van anderen: mensen mochten zelf weten of en wanneer zij een mondkapje droegen en of zij wel of niet hun winkels sloten en of zij wel of niet (verre) reizen maakten.
In het begin leek dat goed te gaan. Zweden kende nauwelijks meer slachtoffers van het coronavirus dan omringende landen. Daarom zeiden virus-ontkenners: 'Kijk maar naar Zweden!' Dat zij dat nog steeds roepen is - in de woorden van Koningin Máxima - een beetje dom. Want kijk maar naar Zweden:
Ik had weer eens een interessante avond met een ingeschakelde webcam en mijn vriendin zorgde - boel veel superlief! - voor eten. Vers vanuit het vrijwilligers-restaurant waar zij werkt. Voor wie lekker én veganistisch wil eten in Amsterdam, is er Robin Food.
Dinsdag las ik weer over mensen die graag op een populistische partij zouden stemmen. Populisten houden bestaansrecht zo lang burgers kort van memorie zijn. Weet u bijvoorbeeld of FvD de AOW een groot goed (eigen artikel FvD. Erg interessante inhoud!) vindt of juist wil afschaffen? Strikvraag: de partij van Thierry Baudet neemt tegelijkertijd beide standpunten in! Over die tweeslachtigheid schreef ik al eens eerder.
Kenmerkend voor populisten is dat hun stem meedraait met die van het volk: wil het volk een 'Nexit'? Hoepla, de populist wil dat ook! Het volk wilde bij het aanschouwen van de Brexit opeens geen Nexit meer? Hoepla, het FvD draait gezellig mee. Zelfde voor de lockdown bijvoorbeeld. Kortom: een rechtgeaarde populist wil per definitie wat 'het volk' wil.
'Het Volk' bestaat vooral uit laagopgeleide blanke mannen van middelbare leeftijd. Opvallend vaak keren zich die af van iedereen die anders is dan zijzelf. Vandaar de vele beledigingen richting 'wijven, homo's, zwartjes, spleetogen, haatjurken' en meer minder fraaie scheldwoorden. Mensen als Baudet van FvD en Nanninga van de FvD-afsplitsing JA21 richten noemen hun scheldpartijen richting minderheden 'vrijheid van meningsuiting'. Kunnen zij zich daar niet achter verschuilen dan 'was het maar een grapje en jij hebt gewoon geen humor!'
Ander kenmerk van 'Het Volk': roepen tegen censuur te zijn wanneer zij uit de kroeg worden gesmeten of van Twitter worden geweerd vanwege hun domme prietpraat. Tegelijkertijd zijn zij voor een strenge censuur van 'MSM' en alle anderen die het niet eens zijn met hun Führer. Het motto van Het Volk is: 'Iedereen heeft recht op mijn vrije meningsuiting'.
Soms Vaak zijn zij erg in de war. Soms zelfs zó erg dat zij én islamofoob (en homofoob, feitenfoob, transfoob, ruttefoob, et cetera) zijn én fel anti-Baudet. Navraag leert dat zij niet zozeer iets tegen Thierry hebben vanwege zijn - niet langer vemeende - racisme - maar omdat hij bestuursleden uit de partij heeft gezet die niet wilden dat hun Leider zo openlijk koketteerde met zijn racisme: 'Racisme zo openlijk tonen kost je zetels, sukkel!'
En ik trapte erin. Door een bericht van een anti-Baudet persoon te delen dat verontwaardiging leek uit te spreken tegen transfobie. Bij herlezing zag ik pas dat de persoon in kwestie juist zelf ontzettend transfoob is.
Had een buurvrouw op de thee, beantwoordde wat mailtjes, appte met deze en gene, keek even in de boekhouding van de brouwerij om te zien wat ik bij mijn terugkeer eerdaags zou kunnen oppakken als klus en deed verder vrij weinig. Opgeslagen 'links', foto's en 'tweets' sorteren daargelaten. Ook lukte het mij mijn nieuw aangeleerde gewoonte eer aan te doen door een stukje te wandelen: schoenen aan, wandelstok verruilen voor kruk, mondkapje om, onlangs van mijn vriendin gekregen nieuwe jas om de schouders en gáán:
O, en ik speelde met een appje dat het mogelijk maakt om vrij eenvoudig het ene gezicht voor het andere te verwisselen. Zo had ik opeens een leuke rol in Game of Thrones:
Kreeg het er warm van!
Een korte mailwisseling met de onlangs overleden cabaretier Jeroen van Merwijk bleek ik helaas al te hebben verwijderd. Mocht ooit (hij toen was al ziek) een besloten optreden van hem bijwonen (in Deventer, meen ik. Maar het was lang geleden dus kan net zo goed Zwolle of zo geweest zijn) en wij spraken even na afloop. 'Sta je wel eens op het toneel?', vroeg hij. 'Jij hebt 'presence'. Mooi compliment, toch? Ik maakte hem een compliment over zijn schoenen en later stuurde hij mij - op mijn verzoek - het adres van de schoenwinkel waar hij die vandaan had. Wij zouden ooit nog eens 'een drankje doen' en gedachten wisselen over het vak van teksten schrijven. Het heeft niet mogen zijn. 😔
Mazzelaar die ik ben was er die avond een Star Trek film op TV. De allerlaatste met acteur Leonard Nimoy.
Kwam weer een niveau hoger met Franse les en dat was te merken ook. Très difficile!
Woensdag was ik weer eens bijtijds wakker. Rustig aan de slag gegaan met een paar klusjes die ik en mijn versleten heup nog aankunnen. Paar kleine huishoudelijke dingen terwijl een lekker muziekje speelde (Will and the People en zo), aantekeningen verwerkt. Dat soort dingen. Tot er werd aangebeld: het wekelijks voedselpakket was gearriveerd! Mijn vriendin voelde zich wat ziekjes helaas dus mijn dagelijkse wandeling bestond er uit dat ik haar pakket ophaalde: sleepkarretje mee en moe thuis. Probeerde wat sneller te lopen dan anders maar dan neem je dus automatisch grotere stappen. Mijn heup liet mij weten het daar niet mee eens te zijn: op slot. Au! Maar missie volbracht
en een half uurtje plat voor ik aan de thee ging met een buurvrouw en 's avonds een vriend kwam eten.
Dankzij een bericht op Facebook vielen mij ineens de schellen van de ogen en wist ik opeens precies hoe het allemaal zat. Ik meldde trots op sociale media dat ik nu geen scHAAp!!! meer was:
Donderdag werd ik maar met moeite wakker: slecht geslapen, voornamelijk door de pijn in mijn heup. Langzamerhand word ik daar een tikkeltje chagrijnig van. Kan best wat hebben qua pijn, dacht ik. Maar na ruim een half jaar gaat constante pijn best een beetje tegenstaan. Gelukkig heb ik lieve mensen in mijn omgeving en is er altijd ook nog sociale media.
Zo voelde ik even een momentje van trots toen een heuse Twitter grootheid (bijna een miljoen volgers heeft hij) mijn berichten blijkbaar de moeite waard vindt en mij begon te volgen op dat medium. Leuk, niet? Alsof je favoriete artiest persoonlijk een foto van jou 'liket' die jij op Facebook plaatste nadat jij een concert van die artiest had bijgewoond.
Over concerten gesproken: de Golden Earring zal niet meer optreden nu gitarist en oprichter George Kooymans ernstig ziek is. Was erg onder de indruk van het landelijk eerbetoon aan deze oude rocker: mensen thuis, politici, carillons, overal in Nederland was om 17:15 hun wereldhit 'Radar Love' te horen. Mooi vind ik dat.
Ik schep er plezier in wanneer iemand tegen mij ingaat en stimuleer dat graag. Al is het maar omdat ik graag leer én graag een serieuze gedachtewisseling aan ga. Zo was er iemand die mij uitdaagde, waarop ik hem een link stuurde naar een artikel waarin mijn mening werd ondersteund en die van hem fileerde. Vervolgens veranderde hij snel van onderwerp. Waarop ik hem erop wees dat ik - onder meer omdat ik als politicus ooit een workshop debatteren volgde - die truc kende. Hij nam het zeer sportief op en wij gingen inhoudelijk verder op het eigenlijke onderwerp. Mooi vind ik dat!
Voorbeeld ter verheldering:
'Feyenoord is beter dan Ajax!'
'De cijfers zeggen anders dat Ajax vaker wedstrijden en toernooien won.'
'Ik heb ergens gelezen dat op een volgend toernooi een nieuw soort bal wordt gebruikt.'
'Leuk geprobeerd maar dat is geen inhoudelijke reactie op het eigenlijke onderwerp.'
'Oké, je hebt me. Ik vind Feyenoord vaak gewoon leuker spelen dan Ajax.'
'Dat ben ik met je eens. Blijft het gegeven dat in cijfers Ajax de betere club is.'
'Klopt. Maar niet waar het gaat om spelplezier.'
'Eens. Dankjewel voor de fijne gedachtewisseling.'
'Jij ook. Fijne dag!'
'Ook zo!'
Zo kom je nader tot elkaar, zelfs op onderwerpen waarin je van mening verschilt. Dat noem ik verbinding zoeken. En ik word er blij van wanneer die verbinding gevonden word.
Op advies van een vriend schakelde ik daarom in op een TV-programma die avond. De vriend vertelde niet dat het een komedie was. Erg leuk idee om dat 'lijsttrekkersdebat' te noemen!
Van de 37 partijen die dit jaar meedoen waren precies twee lijsttrekkers uitgenodigd: een pas opgestapte premier die ook lijsttrekker is van de VVD en zijn vroegere mentor. Die was uit de partij gestapt, weigerde zijn zetel in te leveren en vindt sindsdien dat ieder Tweede Kamerlid dat uit de partij stapt zijn of haar zetel moet inleveren en niet doodleuk een eigen partij mag beginnen of overstappen.
Dus na een minuutje of tien ging ik een aflevering van Star Trek: the Next Generation kijken. Een stuk realistischer dan een nep-debat waarbij beide sprekers vooraf hebben afgesproken wie wat gaat zeggen. Dan zie ik liever échte acteurs.
Kreeg het bericht: 'Nú naar Jinek. Vuurwerk!' Inderdaad ging het daar iets steviger aan toe dan bij het afgesproken en vooraf opgenomen gesprek tussen Rutte en Wilders. Het programma Jinek had spannende TV bedacht: Thierry 'Weg met buitenlanders!' Baudet tegenover Farid 'Ik ben (g)een buitenlander!' Azarkan van Denk.
Gespreksleidster Eva Jinek had op gegeven moment totaal geen controle meer over wat er gebeurde en de bom barstte toen zij cabaretier Martijn Konings het laatste woord liet voeren. Later bleek de redactie van Jinek erg verbaasd en bood excuses aan aan de kwaad weggelopen Baudet: 'Ja sorry hoor, wij hebben iemand betaald om de gasten van ons programma grof te komen beledigen maar wij wisten niet dat hij onze gasten zou gaan beledigen.'
Kwaad weglopen wanneer iemand je bespot, dat begrijp ik wel. Maar ja, kun je dat niet verwachten wanneer je zelf in een interview zegt dat je het typisch Nederlands vindt en dat het gewoon moet kunnen om wie dan ook te bespotten en te ridiculiseren?
De excuses van het programma 'Jinek' zijn natuurlijk hypocriet: 'Ja, wij hebben iemand ingehuurd om onze gasten te beledigen. Wisten wij veel dat hij zou doen waar wij hem voor betaalden? Sorry hoor!'
Was het overigens hartgrondig eens met veel van de reacties: iemand beledigen is tot daar aan toe, maar je beledigingen strek je niet uit tot diens familie. Martijn Koning deed dat echter wel. Vind ik niet koel. Maar ja, ook mensen die je niet grappig vindt hebben nu eenmaal het recht hun zegje te doen.
Mijn kaak schoot in de kramp van de uiteenlopende reacties maar helaas schoot ook mijn been in de kramp en met een pijnstiller ging ik naar bed.
De volgende dag, vrijdag dus, werd ik gewekt door mijn vriendin. Die had eten voor mij mee en een heus tosti-ijzer! Had ooit een goede in huis maar die was van mijn zoon en had de schurk meegenomen toen hij op zichzelf ging wonen.
Op sociale media ging het nog gezellig even verder over de politieke publieke twistgesprekken van de avond ervoor. Wat mij deze reactie ontlokte:
Inhoudelijk lijken de 'debatten' nergens meer echt over te gaan: het blijft bij het op elkaar afvuren van 'soundbites'. Erg jammer. Een enkeling die wel inhoudelijk iets wil zeggen wordt uitgelachen en niet meer uitgenodigd voor praatprogramma's. Die draaien helaas om kijkcijfers. Iemand die zegt: 'U heeft een goed punt maar onze partij wil datzelfde probleem vanuit een ander perspectief aanpakken. Ik stel voor dat wij gaan samenwerken richting hetzelfde doel.' levert geen spannend programma op. Iemand die roept: 'Je bent een ei!' wel. Zo werkt dat helaas. Met mensen beledigen win je stemmen, met willen samenwerken niet. De ene politicus heeft dat beter door dan de andere:
Opvallend veel mensen op sociale media roepen graag dat zij tegen censuur zijn 'dus Thierry mag alles zeggen wat-ie wil!' maar zijn ook groot voorstander van het censureren van 'van die NPO-programma's als Jinek die Thierry beledigen!' Hieruit volgt automatisch dat ontzettend veel mensen niet weten dat 'Jinek' een programma is van RTL, een particulier bedrijf dat niets met de NPO (de nationale omroep) te maken heeft.
(Overigens zijn er duizenden mensen die dit bericht van hun Grote Leider Baudet gedeeld hebben. Om het te kunnen delen moet er bij onjuiste informatie tegenwoordig twee keer in plaats van een keer op een knopje worden gedrukt. Baudet-groupies noemen dat 'censureren'.)
Kortom: het grootste probleem in een maatschappij is doorgaans een moedwillig gebrek aan informatie. Mensen willen helemaal niets weten dat hen laat nadenken. Veel te vermoeiend. U ziet het aan hun reacties: direct bijzonder chagrijnig wanneer zij per ongeluk toch informatie krijgen die hun wereldbeeld doet wankelen.
Had een buurvrouw op de thee en bleef binnen deze dag, want mijn been gaf aan rust te willen.
Zaterdag deelde ik een twitterbericht van een jaar geleden.
Waarin meneer Baudet de lakse regering oproept om zo snel mogelijk zo streng mogelijke maatregelen te nemen om de verspreiding van het coronavirus in te dammen. Toen de overheid dat deed door het verplichten van mondmaskers, afstand houden en een lockdown was meneer Baudet faliekant tégen die maatregelen. Waarom eigenlijk? Simpel: dat is wat Het Volk wilde. Dus wil een populist dat ook.
Deze dag wilde ik lezen. Zo las ik boek nummer 2 van dit jaar uit. 'The Way of the Superior Man' van David Deida gaat natuurlijk niet over enige vermeende superioriteit van mannen maar over hoe je als mens de manlijke eigenschappen in jezelf zonder schaamte kunt koesteren. Het boek is voor iedereen geschikt maar zeker ook voor mannen zoals een kennis van mij. Die meldde mij dolenthousiast: 'Na een weekend in een hotel met mijn nieuwe minnares heb ik 's ochtends aan de ontbijttafel een nieuw inzicht gekregen. Wist jij al dat je ook kunt práten met vrouwen?' 'Goh, je bent een man van net over 50 en weet nu al dat je met vrouwen een gesprek kunt voeren? Knap hoor! Wil je een stickertje in je schriftje?'
Interessante stelling in het boek: soms vraagt een vrouw een man rechtstreeks om iets voor haar te doen. Niet zozeer omdat zij dat gedaan wil hebben maar (doorgaans onbewust) om hem te testen: 'Doet hij dit om mij te 'pleasen' of biedt hij weerstand en bedenkt hij vanuit zijn 'core' of dit eigenlijk iets is dat hij ook wil? Past het wel in het plan dat hij heeft opgezet richting zijn levensdoel? Wil ik wel een man die niet sterk genoeg is om zelf te bepalen wat hij nou eigenlijk wil in het leven?'
Had even een buurvrouw op visite en maakte een inhaalslag met bellen, mailen en appen. Daar hoorde bij het afluisteren van 32 gemiste berichten op mijn voicemail. Makreeltjes! Aan de computer werken kon niet want Billy de Kat hield die bezet. Blijkbaar was hij het niet eens met mijn muziekkeuze want bij zijn landing op mijn toetsenbord zette hij een andere afspeellijst aan:
Had fijne gesprekken met mijn broer en met een vriend en haalde een paar boodschappen bij de lokale supermarkt. Eerder die dag was er een hagelbui maar nu was het even droog dus ik maakte van de gelegenheid gebruik.
'Verduisteringsgordijnen' leek mij wel wat. Maar ze zagen er wat apart uit dus ik liet ze maar liggen:
Op de weg terug kletste ik met een toevallig passerende vriendin en thuis ging ik even liggen. Pijn. Maar het was het waard want het was heerlijk om even buiten te zijn.
Een aflevering gekeken van het lollige True Blood en met een luisterboek naar bed waar ik een uurtje later in slaap viel tijdens een meditatie-oefening.
Zondag werd ik gewekt door mijn vriendin. Dacht eerst nog dat ik droomde maar het was toch echt haar stem die mij lieve woordjes toefluisterde. Heerlijk wakker worden! Ik kreeg er zowaar energie van en besloot wat te gaan doen aan 'time-management'. Daartoe gebruik ik het online hulpmiddel 'Zenkit', een ontzettend handige takenlijst waarin je onder meer makkelijk terugkerende taken kunt inplannen:
Dinsdag, woensdag en donderdag zijn voor mijn reguliere baan als administrateur van een brouwerij. Maandag is voor vrijwilligerswerk voor de Geheime Jongensclub, een goede doelen stichting en de bewonerscommissie. Zondag is voor mijn planten en huisdieren en zelf-onderhoud als nagels knippen. Ook is dit de dag dat ik stukjes voor sociale media schrijf en inplan.
Donderdag en zaterdag houd ik mij bezig met schrijven en het verwerken van aantekeningen, al dan niet gebaseerd op eerder opgeslagen informatie via Twitter, Facebook, e-mail, YouTube of als link in mijn browser.
Vooralsnog vooral in theorie want omstandigheden nopen wel eens tot afwijken van dit voornemen. Kortom: eigenlijk komt er altijd wel wat tussen. Maar in grote lijnen ziet zo mijn week er uit.
Doet u aan time-management? En gebruikt u daar een hulpmiddel voor?
De goudvis, ikzelf, de planten en de kat waren verzorgd en dus toog ik aan het schrijven: werkte ideeën uit voor een zogeheten 'Bouwstuk' (een verhandeling op basis waarvan een gedachtewisseling plaatsvind in onze vrijmetselaarsloge. O ja! Ik zou nog een blogstukje wijden aan dit genootschap!), verwerkte wat opgeslagen links en aantekeningen tot toekomstige blogstukjes, belde mijn vriendin en plande een twintigtal sociale media berichten in. Omdat ik graag lui ben. Wilde eigenlijk nog een blokje om lopen en een daaropvolgend dutje doen maar zag dat het zomaar opeens etenstijd was. Had nog diverse soorten groente en sla dus maakte een salade. Met een kaast/tomaat tosti erbij.
Dit, nadat mijn lunch bestond uit een lekker stuk Duivekater:
(Nieuwe foto-app dus vandaar het afwijkende formaat. Ken het nieuwe appje nog niet zo goed.)
Omdat het zondag was, gingen een paar duizend mensen weer 'koffie drinken': op een plein staan met kartonnen bordjes met de tekst: 'Wij protesteren tegen het feit dat wij niet op een plein mogen staan!'
Daar heb ik een mening over. Die werd vertegenwoordigd door deze meneer:
In een online discussie haalde iemand het aloude argument van stal dat het probleem van te weinig sociale huurwoningen puur en uitsluitend de schuld is van asielzoekers. Mensen die kunnen nadenken én rekenen weten dat dat onzin (klik op de link om te ontdekken wat de échte oorzaak is van het woningtekort) is. Maar soit.
Na het avondeten haalde ik de was uit de machine, vouwde en borg die op (zonder te strijken want de strijkplank is tijdelijk onbereikbaar) terwijl ik keek naar het Politiek Debat op het Jeugdjournaal.
Kortom: ik amuseerde mij ook deze dag weer prima. Het enige dat niet gelukt was, was mij te vervelen.
De muziek van deze week is een duet van twee grootheden uit de wereld van entertainment.
Hier zijn Harry Belafonte en Danny Kaye met Mama Look a Boo Boo:
En vanwege de verjaardag van George Kooymans is hier ook nog even Radar Love van The Golden Earring, de Nederlandse rockband die stopt met optreden nu een van hen dat fysiek niet meer kan:
Posts
