"De wereld van Star Trek" van Lawrence M. Krauss is boek nummer vier van dit jaar en is een verhandeling over de "science" achter de "fiction". Bij het anayseren van TV-series blijkt de waarheid vaak vreemder dan wat de producenten kunnen verzinnen.
Dat een complete gemeente in de greep wordt gehouden door drie kinderen verzin je ook niet. Toch is dat echt gebeurt. Over een paar jaar komt een oud-politieman vast met het boek "paniek in Weesp" waarin hij de situatie van de afgelopen paar dagen een beetje verfraait. Vooral om zichzelf in een mooier daglicht te stellen.
Drie jongemannen die allen te jong zijn om zich te moeten scheren bleken verantwoordelijk voor de paniek in en rond scholen in Weesp. De burgemeester kon "in het kader van het onderzoek" niets zeggen tegen verontruste ouders die hun kinderen opeens achter gesloten schooldeuren zagen terwijl de politie zichtbaar zenuwachtig patrouilleerde.
Vermoedelijk waren de straatagenten op pad gestuurd met de boodschap:"Ga rondhangen bij scholen en let op alles dat verdacht is. Nee sorry, in het kader van het onderzoek mag ik -de burgemeester- jullie niets vertellen." Nee, want stel je voor dat de landelijke media er lucht van krijgt dat een burgemeester zich in de luren laat leggen door een stel kinderen.
De drie jongetjes mogen wat mij betreft tot aan het einde van hun middelbare schooltijd elk weekend geitenpoep scheppen op de lokale kinderboerderij. Dat er tegelijkertijd een man in Weesp rondliep met een bivakmuts op tegen de koude hielp ook niet bij het bestrijden van paniekgevoelens onder de ouders. Omdat het gaat om een slecht geslaagde pubergrap lijkt het mij voldoende straf om de kinderen hun excuses te laten aanbieden in een aula vol met boze ouders. Dit soort laffe macho-types behoeven vaak alleen maar even flink op hun nummer gezet te worden. Dwangarbeid of zo is echt niet nodig.
Jean Valjean werd wél dwangarbeid opgelegd. Voor het stelen van een brood ging hij 20 jaar aan de ketting om na het herwinnen van zijn vrijheid onbedoeld het verzet in te gaan. Ofwel: Superfer en ik hebben gisteravond genoten van Les Misérables in Carré. De geromantiseerde autobiografie van Victor Hugo was prachtig op de planken gezet door bekende en minder bekende musicalsterren. Prachtige decors ook en overtuigende kostuums.
Het is wel even iets minder wanneer je bij thuiskomst ontdekt dat de branden in Australië zijn overgeslagen naar andere gebieden en bovendien het bericht leest dat een vriend onverwacht is overleden.
Vandaag was een vreugdevoller dag want vanmorgen hadden wij een bespreking van de musical The Elephant Man. Daar bleek uit dat de produktie ietwat is opgeschort maar zeker niet is afgelast. Dit houdt in dat ik tot aan het einde van zijn eerste gymnasium-jaar nog gewoon de tijd heb om mijn zoon te begeleiden, dat er iets ontzettend leuks in het verschiet ligt én ik voorlopig tijd heb om andere opdrachten aan te nemen.
Op de weg terug naar huis even over de Wallen geweest om een kunstwerk op te halen dat ik zaterdag had gekocht: Attack of the Timemachine.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Patrick de Jongh Sweemer en dat van Eluana Englaro.
Posts
