Bij KPN en Wolters Kluwer samen verdwijnen op korte termijn ruim 4000 banen.
Nog even en dit land telt meer mensen zonder dan mét baan. Probleempje.
Overigens is dit al oud nieuws.




Ben op zoek gegaan naar J'attendrai van Rina Ketty.

Dat chanson hoorde ik terwijl gisteren m'n baardje werd aangeplakt.
Momenteel luister ik naar Cello Suite No.1 met Yo Yo Ma. Fraai stukje muziek.




Ontving vandaag een hit uit Kazachstan. Neen, ik heb het niet over een oud-Kazachstanese volksmelodie die met een onderliggende house-beat is uitgebracht maar refereer aan een bezoek(st)er van dit weblog. Een andere kwam uit Zuid-Korea...




Een heerlijk dagje met m'n dochter beleefd. Buurvrouw Angèlique was nog even getuige van het wapperen van de mantel
van liefde, leut ende gezelligheid waarin Eva en ik gezamenlijk waren gewikkeld.
Zo heeft zij de gewoonte ontwikkeld om bij de telefoon te zijn voordat ik er bij kan.
Marije, Thura en haar mama werden vandaag verrast door haar keurig uitgesproken "Ja?"
wanneer zij opneemt. Samen nog een middagdutje gedaan en daarna haar broer opgehaald van de opvang. Onderweg vroeg zij zich af waarom de eendjes zo snaterden. Ik vertelde haar dat ik het niet wist maar dacht dat het de moeder-eenden waren die hun kinderen voor het eten riepen.
"O!" antwoordde Eva. "Zij roepen:"Eendjestijd!""


Toen ik bij terugkomst de sleutel in het slot stak zei ik:"We zijn thuis!"
Eva wees mij terecht:"Niet waar, wij staan nog buiten!"




In het kader van de reeds afgelopen boekenweek hebben ze volgende week op school een heuse boekenbeurs. De dag zelf moet ik helaas werken maar in de voorbereidingen help ik graag.
Als onderdeel van het project schreven de kinderen gedichten.
Ferdinand schreef er één voor z'n beste vriend:"omdat ik'm zo lief vind..."

"Papa?"-"Ja, schat?"-"Kvinjelief!"


Wat een manier om de dag te beginnen!





Het is gebeurd. Op de oversteekplaats bij Fer's school heeft een ernstig ongeval plaatsgehad.
Al jaren dringen wij (ouders, schoolleiding, medezeggenschapsraad, buurtbewoners) bij de stadsdeelraad aan op vergroting van de veiligheid rond de bewuste oversteekplaats.
In vijf jaar tijd heeft men welgeteld twee maatregelen getroffen: het plaatsen van een geel verkeersbord op A3-formaat met opschrift "Pas Op! Overstekende Kinderen."
en het opnieuw witkalken van de zebrastrepen op het wegdek.
Het bord was in eerste instantie achter een boom geplaatst en pas na zes maanden van aanhoudend schrijven en bellen heeft men in alle wijsheid bedacht dat het wellicht beter vóór de boom geplaatst kon worden zodat automobilisten (zolang zij tenminste niet harder rijden dan zo'n twintig kilometer per uur) het bord ook daadwerkelijk kunnen bemerken.
Een jaar geleden is het bord weggehaald en vervangen door een vierkant blauw geval zonder tekst maar wel met een plaatje erop van een volwassene die met een kind samen gebruikt maakt van een zebrapad.
Vandaag gaat er van mijn hand een brief uit naar de voorzitter van de stadsdeelraad Oud-West.
Daarin zal ik bovengenoemde in iets andere bewoordingen herhalen. Bovendien voeg ik er aan toe
dat de politie achter mij staat dat ik -wanneer er een dode valt- de stadsdeelbestuurders zal aanklagen wegens dood door nalatigheid.





Steeds meer vragen worden gesteld bij de toewijzing van contracten aangaande de weder-opbouw van Irak. Opvallend veel regeringsgeld wordt op voornoemde wijze gesluisd
naar de bankrekeningen van hooggeplaatste Amerikaanse regeringsleden, hun vrienden en familie.






Bij het voorlezen waren beiden in slaap gevallen. Gedurende de nacht bemerkte Ferdinand zijn foutje en verliet het bed van zijn zus om het zijne op te zoeken. Toen hij zich 's morgens vroeg weer bij haar wilde vervoegen kwam hij erachter dat zij niet in haar eigen bed lag maar opgekruld tegen haar vader aan lag te slapen...




Gisteravond is buurman Leon nog even langsgeweest met een vraagje en buurvrouw Miriam
met een warme wintermuts die Eva had vergeten mee te nemen.
Vanochtend gezellig staan babbelen met Odille, moeder van Ishtara, een klasgenote van de Ferman en later in de supermarkt met Aoife. Zij vertelde dat zij al veel over Eva had gelezen (waar dan? vroeg ik mij eventjes af) maar haar nog nooit had gezien! Welnu: vandaag had ik Eva bij mij dus kon zij met eigen ogen aanschouwen wat een geweldig leuk meisje dat is en hoezeer zij op mij lijkt. Met name aan de ogen kon Aoife zien dat Eef en Fer broer en zus zijn.