Verjaardagsborrel

Vanaf heden zal ik proberen elke vrijdag een verhaaltje te vertellen. Om dat elke dag te doen wordt wat te gek en bovendien wil ik wel'ns wat anders kwijt. Dat zult U begrijpen. Zoveel maak ik maakt de hij-figuur nu ook weer niet mee. Ik hoop dat dit uitleg genoeg is, anders weet U mij te bereiken...;-)

Kan iemand mij uitleggen waarom men soldaten blijft sturen naar Afghanistan? Zou men écht denken dat een half miljoen mannen en vrouwen datgeen kunnen doen wat 480.000 orde-handhavers niet is gelukt? Ik denk dat er meer aan de hand is dan de orde willen handhaven. Maar wat dan? En waarom wil men niet de orde handhaven in bijvoorbeeld Sudan?

"Het is voor de bestrijding van terrorisme" zegt U? Het sturen van zwaarbewapende 20-jarige jongens en meisjes naar een gebied vol grotten en woestijn is net zo effectief als anti-terrorisme maatregel als het ophangen van camera's en -laten we zeggen- het afnemen van vingerafdrukken van 14-jarige Nederlandse jongens.

Dat is nu precies wat er vrijdag gebeurde: Van mijn zoon werden ten behoeve van zijn biometrische ID-pas vingerafdrukken afgenomen. Op mijn formeel protest boog de vrouwelijke beambte zich naar voren, bijkans buiten haar raampje. Zij fluisterde:"Ik geloof zelf ook niet dat ze honderden miljoenen uitgeven aan data-opslag om er vervolgens niets mee te doen. Maar zeg maar niet tegen m'n baas dat ik dat gezegd heb."

Natuurlijk gaan die gegevens tegen ons gebruikt worden. Is het niet door de huidige regering, danwel door een volgende.

Wie een cadeautje had gepakt mocht een volgende aanwijzen die een pakje mocht pakken tijdens het Sinterklaas pakjesavond -spel vrijdagavond bij een vriendin thuis. Zo'n 20 mensen moesten een stapel van ongeveer 50 pakjes zien door te worstelen. De inhoud liep uiteen van een consumptiebon voor Lowlands via ondermeer een eetbare BH tot een bolkaars, een kijkschijfje, een flesopener, een duikbril, een luisterschijfje en een schoudertas.

De dag erna was er een etentje bij een andere vriendin waarbij de avond vrijwel geruisloos overging in de volgende morgen. Tijd voor lunch bij m'n moeder en m'n zoon (Die onlangs thuiskwam met een 8.5 voor zijn geschiedenis-werkstuk over de Minoïsche beschaving!) daarvandaan mee te nemen naar vriend Pieter voor een verjaardagsborrel.

De link van vandaag is ondermeer handig voor wie eigenlijk niet zo tevreden is met waar Sinterklaas mee kwam en er graag een ander blij mee maakt.

Vinden (Een verhaaltje. Vervolg op: Delen)

Hij had niet gedacht haar ooit weer te zien maar toch gebeurde dat.

Terwijl buiten de goden hun levenstranen plengden wist hij dat zij dat deden als tegenwicht voor de zon in zijn hart die begon te stralen toen zij hem begroette.

Het was in de kleedkamer van een zwembad en niet alleen natte sokken en een gladde vloer brachten hen uit balans.

Het was lastig hun gevoelens te uiten omdat er anderen bij waren maar met hun ogen wisten zij veel te zeggen.

Hij was te veel vervuld van het moment om haar naar haar nummer te vragen maar jaren later zou hij haar broer weer vinden.