Emoties: tonen of niet?

Hoe vind ik de balans tussen 'vertellen hoe ik mij echt voel' en 'doen alsof alles goed gaat'? Persoonlijk vind ik het bijzonder verwarrend wanneer mensen mij vertellen dat ik altijd en overal al mijn emoties moet uiten en vervolgens zeggen: 'Ja maar geen negatieve gevoelens en niet nu want ik vind dat onprettig.'

Blijkbaar zijn er tijden en momenten voor het uiten van verschillende soorten emoties. Normaliter - zo bleek bij navraag - leren mensen op jonge leeftijd op welk moment het wel of niet raadzaam is om bepaalde gevoelens te uiten.

Die leerfase in het leven heb ik dan blijkbaar overgeslagen.

Er wordt mij verzocht om emoties niet te tonen én niet op te kroppen.

('Er zijn geen 'goede' en 'slechte' emoties.

Slechts 'emoties'.)

Daarom huil ik als ik alleen ben en haal ik glimlachend de schouders op in gezelschap. Tot voor kort was ik nooit alleen.

Hoe gaat u om met die schijnbare tegenstrijdigheid?

===================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/