"Papa?"-"Ja, schat?"-"Wat is een chipknip?"-"De chipknip is een systeem bedacht door een commissie van niet zo wijze mannen en vrouwen die zich ten doel had gesteld met een betaalsysteem te komen dat niemand handig zou vinden, waar niemand om gevraagd had, niemand waarschijnlijk ooit zou gebruiken en waarvan de implementatie verschrikkelijk veel geld moest kosten."-"O."




Ferdinand had een achteneenhalf voor zijn boekbespreking vandaag! Goed he? Daarnaast heeft hij zijn zelfgemaakte uitnodigingen rondgestuurd; aan zijn schoolkameraden met de tekst "je bent uitgenodigd" en aan Eva en Dayna met de tekst "... is uitgenodigd" Hij had namelijk vantevoren bedacht dat de dochters van buurvrouw Miriam nog te jong zijn om te lezen en dat derhalve hun moeder hen wel zou voorlezen. Het jong blijft me verbazen...




In plaats van de nieuwe buurvrouw kwam vanochtend Thura op de koffie. Terwijl zij en Dani een beetje bijkletsten kon ik mijn aandacht weer'ns op het huishouden richten en de boel alsvast een beetje aan kant maken voor Fer's verjaarsvisite zaterdag aanstaande. Morgen is de grote dag: Het Suikerfeest ter ere van het einde van de Ramadan valt samen met m'n zoon's verjaardag. Acht jaar is-ie dan. *Zucht* Ik zie'm nog zo in z'n aquarium liggen in het ziekenhuis. Na een paar dagen mocht ik hem dan eindelijk (met een mondkapje vanwege m'n verkoudheid) vasthouden. Wat een machtig gevoel was dat!



Nu ligt hij lekker in bed te dromen van de meest fabelachtige cadeaus die hem ter ere van zijn achtste verjaring ten deel zullen vallen. Een tevreden gelaatsuitdrukking tonend. Hij heeft nog geholpen bij het in elkaar zetten van de uitdeelpakketjes voor morgen: Een mandarijn, een chocolaatje, een spekkie en een dropje, verpakt in een bolletje aluminiumfolie met een strikje erom. Ik heb er nu nog maar achtentwintig te gaan.
Dankzij de door buurvrouw Angélique verzorgde Indiase kipschotel heb ik de energie om vol te houden. Kreeg overigens ook veel energie van buurvrouw Angela en haar vriend Sebastian die eerder op de avond nog even langs waren geweest.
Eigenlijk zou ik nog wat telefoontjes moeten plegen maar dat moet maar wachten tot morgenochtend...

Sometimes a man's gotta do what a man's gotta do. Dat is wat Harry van Bommel mij in het oor fluisterde toen ik hem deelgenoot maakte van mijn besluit mij niet herkiesbaar te stellen voor het algemeen bestuur van de SP afdeling Amsterdam. Koel, niet?
Op deze zelfde avond zag en hoorde ik hoe een mede-bestuurslid namens Rood! in discussie ging met een afvaardiging van de Jonge Fortuynisten over het onderwerp "kraken". Errug geestig.
Het betrof een avond waarop diverse groeperingen die allen gebruik maken van de ruimte die Het Gespuis hen biedt zich presenteerden. Zo ook wij als CastRatedGood. Wij mochten de avond openen met onze vertolking van "The Rocky Horror Picture Show." Omdat een deel van het publiek niet special voor ons was gekomen vielen de spontane reakties tijdens de show wat tegen. Al schijnt men zich wel vermaakt te hebben...
Wie zich wat minder vermaakt zal hebben was onze geblesseerde Columbia die helaas verstek moest laten gaan. Van harte beterschap, lieve Janinel! Wij hebben jouw aanwezigheid node gemist en het viel ons zwaar het publiek niet te laten weten hoezeer wij jou misten...:-(





Zo heb ook ik mij uitstekend vermaakt dit afgelopen weekeinde.
Het begon op zaterdag met een bezoek van m'n moeder die Ferdinand en mij hielp
met het uitmesten der kledingkasten. Gelijktijdig met m'n moeder verlieten de Ferman en ondergetekende de veilige haven die wij "thuis" noemen. Wij bezochten de bibliotheek en vervolgden de dag met lunch bij een zekere kapitalistische uitbater die zogeheten "Happy Meals" verkoopt. Daarna even het een en ander geregeld ten bate van zijn verjaarsviering des dinsdags aanstaande op school en de naschoolse opvang.




's Avonds kwamen Hilde en Marius langs om te verhalen van hun recente reis door Rusland en om met mij het Hegelspel te spelen. Dit alles onder genot van een fijn Russisch Watertje...Aan het begin van de avond had Marius Fer nog wegwijsgemaakt in de wereld van Tibia.


Op een gegeven moment -het zal tegen half drie hebben gelopen- maakte buurvrouw Angélique nog haar opwachting. Net op tijd om nog een slokje wodka mee te pikken.




Superfer was, zoals vaker voorkomt, eerder wakker dan mij en onze gasten die voor het gemak waren blijven overnachten. Derhalve was hij, in tegenstelling tot enkele anderen reedsch klaarwakker toen, vroeger dan verwacht, buurvrouw Johanna langskwam om met hem zijn schoolverrichtingen door te nemen. Kort nadat zij was vertrokken gingen ook Hilde en Marius huiswaarts waarna m'n zoon en ik op verjaarsvisite gingen bij Pieter, de vader van Berend. Die laatste kan nog steeds errug goed opschieten met zijn voormalige klasgenoot en het deed mij dan ook pijn aan het hart hun spel te moeten onderbreken opdat wij niet al te veel zouden verliezen op het schema van de dag.


De volgende stop was de rommelmarkt alwaar wij een paar leuke kleinigheidjes hebben buitgemaakt. Met de buit nog in de tas bracht ik Ferdinand bij zijn oma alwaar wij werden getrakteerd op heerlijke worste-broodjes. Helaas kon ik niet al te lang blijven omdat het tijd was geworden mij te vervoegen bij de rest van de cast tijdens het reeds eerder vermelde festival "snapshots" in Amuse. Van het publiek maakten ondermeer deel uit Bas en Elsa, Vincent en Jessica, Arjan (een collega van de NSO waar ik vrijdag als invalkracht was geplaatst) en Michel. Van die laatste kregen Daniëlle (die helemaal uit Spijkenisse was overgekomen voor de show!) en ik een lift naar Legendz waar wij met een laatste biertje de avond besloten.


Maar niet voordat nieuwe buurvrouw Angela zichzelf had uitgenodigd op de koffie bij mij morgenochtend. Als U mij dus wilt excuseren: ik ga in m'n bedje liggen wachten op de man met de hamer...