De week voorbij

Onlangs realiseerde ik mij dat niemand wist waar ik was. Nog niet zo lang geleden wist ofwel mijn moeder, dan wel mijn zoon, dan wel mijn vriendin waar ik uithing. Nu niet meer. Ik kan nu makkelijk twee of drie dagen van huis weg zijn zonder dat iemand zich serieus zorgen maakt over waar ik ben. En dat besef is even wennen.

Soms zorgen mijn emoties ervoor dat ik mij niet zo prettig voel. Maar dat schijnt normaal te zijn. Lachen en huilen zijn twee zijdes van dezelfde medaille.

Maandag fijn en hard gewerkt bij het pand waarbij ik in de buurt deze foto's maakte:

Misschien iets te hard gewerkt want in de tram onderweg naar huis viel ik in slaap. Dan maar niet naar de Loge. Luisteren naar je lijf kan best handig zijn.

Dinsdag naar de stripwinkel voor mijn maandelijkse portie Rode Ridder en Spiderman. Ook even langs de tabakshandel. Gewoon, voor een praatje want sigaretten kopen doe ik inmiddels ruim vier jaren niet meer. Al heb ik er sindsdien wel eens eentje gebietst. Zo ook van de buurvrouw die thee kwam drinken deze dag. Zij gaf mij gezelligheid en een fijne knuffel. Van een andere buurvrouw ontving ik een potje zelfgemaakte druivenjam. Lekker!

's Avonds laat mocht ik werken als acteur: ik speelde een verslaggever tijdens de afterparty na een filmpremière. Stomtoevallig kwam een vriend van mij langs wandelen toen wij de apparatuur testten. Hij maakte deze foto:

De gasten wisten van niets. Dat was het leuke.

Woensdag draaide ik een was, schreef een factuur en verstuurde een paar berichten. Er kwam een buurvrouw op de koffie en dankzij haar had ik weer even voldoende energie om het verslonzen van mijn huishouden tegen te gaan.

Begin van de avond wandelde ik langs het hofje waar mijn moeder de laatste jaren van haar leven woonde:

Het avondeten nuttigde ik bij een vriend thuis om direct erna te gaan vergaderen met de Bewonerscommissie. Vanaf agendapunt nummer drie zat ik al te knikkebollen dus ben niet gebleven voor het nakletsen na de vergadering.

Donderdag en vrijdag mocht ik voldoening beleven aan de werkdagen.
Deze foto schoot ik vanaf de tramhalte waar ik overstap op een bus naar de brouwerij:

Afgesloten met een biertje met collega's:

Vrijdag was ik pas half acht thuis na de vrijdagmiddagborrel. Ik had naar een feestje kunnen gaan maar had nog vrij veel (lakens wisselen, aquarium schoonmaken, administratie) te doen in huis.

Daar ging ik zaterdagochtend mee verder. 's Avonds werkte ik als entertainer op de opening van een friettent (klik). Misschien wel de allereerste die draait rond het thema 'steampunk'.

Kostelijk! Bovendien is de handgesneden friet en zelfgemaakte mayonaise er erg lekker. Na het werken bleef ik nog even kletsen. Gezellig!

Minder leuk en gezellig zijn de twee bomaanslagen in Somalië waarbij minstens 230 mensen omkwamen.

Zondag kon ik uitslapen. En dat was nodig ook. Even een kopje koffie bij een buurvrouw en toen naar 'mijn' vrijmetselaarsloge. Huh? Op zondag? Jazeker. Wij hadden namelijk Engelse Broeders op visite. Die lieten ons zien hoe zij een bepaald ritueel uitvoeren. Erg interessant! Daarna samen met hen en diverse partners van Broeders aan de dis gezeten. En daarna hier

nog wat gedronken.
Zo kwam er ook aan deze week weer een einde.

De muziek van deze week is 'Over and Over' van Morcheeba:



Running through my life right now
I don't regret a thing

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jean Rochefort

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/