De week voorbij

'Ja maar er vechten nazi's mee in de verdediging van Oekraïne dus de regering en het volk zijn ook allemaal nazi's want zij steunen nazi's!'

Beetje rare gedachtengang natuurlijk. Bovendien zitten er ook nazi's in clubjes als Voorpost (u weet wel, die aardige kale vrienden van Thierry Baudet en Willem Engel) en Dutch Defense League en zo. Omdat wij hen toestaan te demonstreren (iets wat zij 'Het verdedigen van de Nederlandse waardes en taal!' noemen. Erg grappig om jezelf dan 'Defend' te noemen. Maar soit) zouden wij dus nazi's steunen. 

Trouwens: als een heus stel nazi's voor mijn deur gaat staan om mij en mijn kinderen te verdedigen, zal ik 'dankjewel' zeggen, hen van eten en drinken voorzien én regelmatig hun emmer leegspoelen zodat zij niet weg hoeven. Dat zullen niet de kale wappies met Nederlands vlaggetje in hun sociale media profiel zijn. Die staan er om bekend dat zij niet eens 'strijden' (=op een plein staan roepen dat je ergens tegen bent) wanneer het regent of Max Verstappen kans maakt een wedstrijd te winnen. Bovendien rennen zij weg zodra zij een politiepaard zien, laat staan wat zij doen wanneer er een tank recht op hen afkomt.

Of iemand een socialist, liberaar of nationaal-socialist is interesseert mij niet. Net zo min interesseert het mij of de persoon die mijn kinderen redt al dan niet een piemel heeft (gehad) dus die rare - vooral Amerikaanse - angst voor transseksuelen in bijvoorbeeld het leger zal ik ook nooit begrijpen.

Zou u iemand's hulp weigeren als u ontdekte dat die persoon een foto van Hitler in de portfeuille bewaart of is geboren met een ander geslacht?

==============

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
=================

Maandag  werd ik tijdens het werken gestoord door gemeentelijke bladblazers en ik maakte een foto na hun vertrek:

Hier ziet u hoeveel herfstblaadjes er nog op de stoep en op straat lagen nadat zij een uur lang op en neer liepen door mijn straat. Exact hetzelfde aantal herfstblaadjes lag er op straat en op de stoep voordat zij begonnen met lawaai maken. Er zijn namelijk bijzonder weinig herfstblaadjes te vinden in april. Want het is dan geen herfst. Dus. Ik maakte een meme van mijn ongenoegen:

Eenmaal terug aan de computer zag ik dat de schrijver Kluun mij een ondersteunende reactie stuurde. Altijd fijn om morele steun te ontvangen van een collega-schrijver.

Net als ik verkoopt ook hij zijn boeken in eigen beheer. Met als voornaamste verschil dat hij er jaarlijks ietsjes meer verkoopt dan ik en net ietsjes vaker dan ik betaald mag opdraven in talkshows.

Zat nog een beetje na te genieten van het weekend toen een buurvrouw op de koffie kwam. Later op de dag wilde een andere buurvrouw op de thee komen maar ik moest haar helaas afwijzen want het werk ging even voor: versturen van een sollicitiatie en het voorbereiden van twee vergaderingen.

De eerste daarvan vond die middag om vier uur plaats en was met de Bewonerscommissie. Over het aanpakken van de gemeenschappelijke tuin, onduidelijkheid rond de jaarlijkse huurverhoging, kopers die hun appartement onderverhuren aan mensen die de (zowel geschreven alsook de ongeschreven) regels niet kennen en het vinden van een opvolger van een van onze leden die er dit jaar mee stopt. Bovendien waren er - heel vervelend - nog paaseitjes over van de paasmiddag in het betreffende buurthuis.

Er werd tijdens de vergadering gelukkig ook lekker gelachen.

Lachen deed ik ook toen ik weer berichten (klik) las over de duizenden mensen die zich hebben laten oplichten om zichzelf 'autonoom' te laten verklaren. Echt ontzettend dom want als je buiten de wet leeft, ben je in feite vogelvrij.  Je hebt dus geen recht op algemene voorzieningen. Waaronder hulp van politie, brandweer en ziekenhuizen. Als je wordt beroofd of neergestoken, heeft dat dus geen consequenties voor de dader. Volgens de wet besta je immers niet. Ongelooflijk dat zoveel mensen dat blijkbaar willen. En daar oplichters doodleuk voor betalen.

's Avonds was er weer een interessant Bouwstuk in mijn Loge. 

Mooi gebouw, vind ik. Van binnen ook, trouwens.

En vol symbolen. Zoals de swastika, een symbool dat onder meer voorkomt in het Jaïnisme (klik), een 2500 jaar oude religieuze stroming met momenteel ongeveer 2 miljoen aanhangers.

De gesprekken deze avond gingen onder mee over leven na het pensioen en non-dualisme (klik).

Bij thuiskomst keek ik een aflevering van Fear the Walking Dead. Heerlijk om drie kwartiertjes te kijken naar loshangende darmen en afgerukte ledematen voor het slapengaan.

Dinsdag ging ik aan de slag met mijn takenlijstje van die dag:

In het echie wat minder vaag, hoor. Het ligt niet aan uw ogen maar ik vervaagde de foto om privacy-redenen. De lijst liep nog wat door maar de overige taken pasten niet in een schermpje. Toen een buurvrouw op de thee kwam en verzuchtte dat zij wel twee dingen te doen had die dag, kon ik het niet laten om even te gniffelen. 

Maar wat voor de ene persoon veel is, is voor de ander weinig natuurlijk. En dat maakt helemaal niet uit. Ik liet haar zien hoe eenvoudig het tegenwoordig het is om iets op te vragen bij de woningbouw of de overheid: 'Klik op 'aanvragen' om het betreffende document aan te vragen.' 'Huh, zo makkelijk en je hoeft helemaal niet te bellen en een half uur in de wacht te zitten en zo?' Nope. Zodra je eenmaal een account hebt bij de betreffende dienst kun je heel veel zaken vrij eenvoudig online regelen. Handig!

Net als mijn takenlijst-appje dat ook synchroniseert met mijn desktop. Ben al een tijdje fan en gebruiker van de takenlijst Zenkit (klik), de opvolger van Wunderlist. Nadat die fijne applicatie door Windows werd gekocht en omgebracht omdat Windows geen concurrentie wenst voor de eigen 'To do' app, zocht ik een nieuwe methode om mijn taken te organiseren. En kwam dankzij een vriend bij Zenkit terecht:

taken rubriceren, prioriteit geven, een herinnering instellen...dat kan allemaal! Je kunt zelfs vrij eenvoudig een lijstje delen. Handig bijvoorbeeld als je met een groep vrienden cadeautjes bedenkt voor een bevriende jarige. Zo kun je voorkomen dat twee mensen met hetzelfde cadeautje aan komen zetten. Ook natuurlijk handig voor werk waarbij je met een groep mensen aan hetzelfde project werkt. 

Een van de taken was het indienen van de BTW-aangifte voor mijn eigen bedrijf. Daartoe nam ik ook contact op met een opdrachtgever in verband met een onbetaalde factuur. Van vorig jaar oktober. Beetje jammer dat ik de BTW daarover al heb moeten afdragen en ook al een percentage ervan heb afgedragen voor de inkomstenbelasting. Helaas hebben freelancers weinig rechtsbescherming in Nederland en zijn er opdrachtgevers die daar misbruik van maken. Door facturen slechts deels of soms zelfs helemaal niet te voldoen. Beetje jammer. Op de wereldranglijst van landen met de beste arbeidsomstandigheden voor zelfstandigen staat Nederland op plek 7 (klik). Van onderaf. Da's niet goed. 

Om de cijfertjes en mijn niet al te beste gemoedstoestand even achter mij te laten liep ik mijn dagelijkse rondje door de buurt. Waarbij ik een paar oude - maar nog goed bruikbare - schoenen achterliet in een weggeefkastje:

Het pauzenummer van de dag was een bezoekje aan de kapper. Wel vijf hele meters lopen vanaf mijn bureau. Naar de badkamer waar ik mijn haren waste en knipte. En best tevreden was over het resultaat:

Woensdag was het Koningsdag! Het was even geleden maar wij konden weer buiten spelen zonder al te bang te hoeven zijn voor een zeer besmettelijk en levensgevaarlijk virus. Covid-19 bestaat weliswaar nog maar de gangbare varianten zijn - grotendeels dankzij de diverse vaccins ertegen - een stuk minder besmettelijk en dodelijk, hoewel er nog wel mensen ziek van worden. Dus de vriend die mij meenam voor een fietstochtje en ik zagen mensen wat onwennig langs kleedjes lopen en dansen.

Zijn zelfgebouwde fiets-met-zijspan trok aardig wat bekijks.

Het werk moest maar even wachten; lol had deze dag voorrang zoals zelfs een politiebusje ons voorrang verleende terwijl wij dat eigenlijk niet hadden.  Moest een beetje lachen om mensen die ook dit jaar weer klaagden: 'Nou, ik ga Amsterdam altijd juist uit vanwege dat lawaai en gedoe!'. 

Je wil rust en gaat daarom in een grote stad wonen? Alsof je een huis koopt in Zwanenburg en dan gaat klagen over de vliegtuigen. Die vliegtuigen komen elke paar minuten lawaai maken maar Koningsdag is maar een dag per jaar. Maar soit.

Klagen mag natuurlijk altijd maar als mensen vervolgens gaan beweren dat zij helemaal niet klagen, heb je me en kan ik alleen maar met cynisme reageren.

's Avonds aten wij bij mij thuis dankzij het wekelijkse gratis voedselpakket dat ik die dag samen met een buurvrouw had gehaald.

Donderdag werkte ik wat voor de Geheime Jongensclub en in mijn woning.

Volgens mij was het hoekje in mijn keuken tussen koelkast en muur ooit onderdeel van de Tardis van Dr. Who. Hoe verklaar je anders dat ik dit

hier tussen vandaan haalde?

's Avonds kwam een buurvrouw bij mij eten en samen keken wij onze favoriete Duitse algemene kennisquiz. Leuk!

Minder leuk was dat het praatprogramma Vandaag Inside weer eens negatief in het nieuws was vanwege het gedrag van een van de vaste panelleden. Johan Derksen zat op te scheppen dat hij ooit bij een bewusteloze vrouw een kaars inbracht. Hij en zijn tafelgenoten konden hartelijk lachen om het voorval. Toen hij zich een dag later realiseerde dat iemand verkrachten eigenlijk niet zo netjes is, loog hij door te zeggen dat hij een kaars tussen haar benen plaatste. Dus behalve een vrouwonvriendelijke, homofobe racist (klik) vind ik Derksen ook een laffe leugenaar.

Buiten dat ook het nu niet bepaald de juiste manier is om met een bewusteloos persoon om te gaan - een échte kerel (of wie dan ook) zou de bewusteloze persoon hebben geholpen, al is het maar door een dokter te laten komen - geldt een leugen niet echt als een excuus. Op sociale media werd Derksen verdedigt met 'Ja maar het was maar een jeugdzonde!'. Beetje vreemd om dat te zeggen van een man die getrouwd was en al een kind had toen het incident plaatsvond. Ook las ik van de verdedigers 'Ja, maar het was lang geleden!' Ook vreemd want een wandaad blijft een wandaad. Op mijn vraag: 'Als Johan Mohammed had geheten, zou je dat dan ook gezegd hebben?' kreeg ik, vreemd genoeg, geen antwoord.

Derksen zelf weigert excuses (klik) te maken 'want ik heb toch niemand beledigt?' en gaat daarbij 'even' voorbij aan het feit dat hij op nationale televisie toegaf iemand verkracht te hebben. 

Helaas liet ik mij verleiden tot het bekijken (klik) van een paar fragmenten van het betreffende programma. Het spijt me, maar ik kan echt de lol niet inzien van een programma waarin een stel mannen niets anders doet dan zeggen hoe voetballers beter moeten voetballen terwijl zij racistische en seksistische 'grappen' maken. Als u graag Vandaag Inside (voorheen Voetbal Inside, ook wel Veronica Inside) kijkt, mag ik dan weten waarom?

Vrijdag was het vrijdag en daarom bedacht, schreef en publiceerde ik een gedicht (klik). Vaak een verhaaltje maar deze dag een gedicht. Dus. Een sonnet met name.

Eerder op de dag had ik mij beziggehouden met pannen schrobben, schoenen poetsen, solliciteren, balen dat mijn WW-uitkering niet was gestort, thee drinken bij een buurvrouw, het voorbereiden van een drietal naderende vergaderingen en wat dies meer zij.

Een van die vergaderingen was die avond. Nadat ik lekker had gegeten met een buurvrouw met wie ik ook een aflevering Wer weiß denn sowas? ('Wie weet zoiets nou?') had gekeken schoof ik virtueel aan bij een overleg van de Bijzonder Geheime Jongensclub om aanpassingen in een Ultrageheim* Ritueel te bespreken. 

*Niet zo ultrageheim dat er niets over Het Rozekruis (klik) te vinden is in de fysieke bibliotheek, noch in de gigantische virtuele Bibliotheek van Alexandrië - een week na een aardbeving - die velen van ons 'internet' noemen.

Het was heerlijk weer dus ik liet mij verleiden tot een wandeling in de buurt

Daarbij kwam ik een bevriende collega-dichter tegen met wie ik gezellig even bleef staan kletsen. 

Altijd leuk. 

Zomaar ineens was het tien uur 's avonds. Best vroeg nog dus ik bakte nog even bananencakejes met stukjes chocola:

Waarvan ik vond dat ik er eentje moest proeven 

(Vond de achtergrond niet zo mooi dus heb die gewist)

terwijl ik wat aantekeningen uitwerkte en een opborrelend gedicht in mijn hoofd de vrijheid gaf.

Zaterdag ging ik bij een vriend langs. Met een paar zelfgebakken cakejes uiteraard. Ik had mazzel want hij had een afspraak op een plek die toevallig vlak in de buurt was van de plek waar ik met een vriendin had afgesproken. In plaats van 40 minuten lopen genoot ik van een fietsritje van een kwartier in zijn fiets-met-zijspan. In de constructie plaatst hij - afhankelijk van de mee te nemen lading - een krukje of een kratje:

Twee minuten na het afstappen zag ik de Montelbaantoren al:

Daar vlakbij ligt de speeltuin waar ik had afgesproken met de vriendin die daar met haar dochter was:

De rest van de middag hadden wij het gezellig op de woonboot waar de dames verbleven:

Het was heerlijk weer dus ik liep naar huis:

De avond was voor rust, reinheid en regelmaat en ik ging tijdig mijn bed in.

De Zondag was bestemd voor schrijven. Zo ziet mijn computerscherm er dan uit:

Mijn startpagina is die van Symbaloo, een handige overzichtspagina waarin je je vaakst geraadpleegde webpagina's kunt rubriceren. Daarnaast gebruik ik voor het opslaan van mijn aantekeningen en links Evernote, Keep, Kladblok, Bladwijzers, Google Photos (waarin ik - tijdelijk opgeslagen - schermafdrukken in bewaar) en Google's 'Favorieten'. Waarbij ik regelmatig verzucht: 'Is het niet handiger als ik maar één dienst gebruik voor het noteren van mijn aantekeningen?'

Hoe slaat u uw aantekeningen digitaal op?

Natuurlijk snuffelde ik ook even rond op sociale media (hoewel, 'even'? Toch al gauw zo'n anderhalf uur per dag) en verbaasde mij over mensen die 'echte mannen' als Johan Derksen en Tucker Carlson blijven steunen. Nou, als een 'echte' man (wat dat dan ook zijn mag) vrouwen als minderwaardige objecten ziet, dan ben ik blij om een nepman te zijn.

Een hele dag binnen zitten is ook maar niets dus ik liep een rondje door de wijk:

Bij thuiskomst speelde ik voor het eerst sinds jaren weer eens een potje Angry Birds op de mobiel, 

een heerlijk spelletje voor in de wachtkamer bij de tandarts bijvoorbeeld.

Everydaze van Tangerine Dream is de muziek van deze week:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Klaus Schulze, Mino Raiola en Henny Vrienten

Meer lezen? Mijn verhalenbundels