En hier is-t-ie weer...Terrebel's zoektermen top drie:
Er is iemand op zoek naar (informatie over?) "raymond westerling".
Wat doet die vrouw ook al weer in dat ene kaartspel?
"kaartspel+pesten+regels+vrouw".
De uitsmijter van vandaag komt van iemand die zich wellicht het volgende
afvroeg:
Is mijn oma een vroegere huisgenoot van een bandlid van Metallica?
"metallica huisgenoot oma" .







Goed. Ik geef toe: ik wordt oud. Bij de supermarkt vanochtend werd mij
een goedemorgen gewenscht door een bijzonder vriendelijk jongmens.
Nadere beschouwing leerde mij dat hij de zoon is van een vriendin
van vroeger. Ik heb'm ooit nog z'n luier verschoond en nu is hij een heuse
supermarktmeneer!


Ondermeer vanwege de recente weblogmeeting is het volgende idee ontstaan
voor een zogenoemd "stokje".
Weblogger 1 spreekt met weblogger 2 af "in real life".
De twee hebben elkaar nog niet eerder "echt" gesproken en schrijven
een kort stukje over hun wederzijdse ontmoeting.
Weblogger 2 spreekt op zijn/haar beurt weer af met een ander en die op zijn/haar beurt
wéér met iemand anders. Dit allemaal in het kader van:
Leert den mens achter de logger kennen.
Wie niet mee wil doen doet niet mee. Zo eenvoudig kan het zijn.
Zomaar een ideetje.
In de Vondeltuin, zaterdag, bleek het onmogelijk om met iedereen te praten
vandaar dit idee om mensen wat beter te leren kennen.
Is daar behoefte aan? Wat denken jullie? Is er iemand die het stokje al wil?



Da's leuk...krijg ik zomaar een mailtje met de vraag of ik kan assisteren
bij het opzetten van een circusfestival in Kroatië, juni volgend jaar.
Iemand suggesties?


De Pilates-oefeningen gingen niet zo geweldig vanochtend want al na enige
minuten moest buurvrouw A haar pogingen om haar lichaam haar wil op te leggen
staken en bleef ik in m'n eentje over. Nu ja, met Debbie Jenner dan, de mevrouw
van de video...


Heb al een paar dagen de nieuwserichten niet echt bijgehouden.
Toen ik zojuist een beetje rondkeek viel het mij vooral op hoe weinig ik had gemist:
Een ongeluk hier (er vielen gewonden en niemand was blij);
Domme opmerkingen van Bush daar (hij wil meer centjes voor nog meer bommetjes)...

Er speelt blijkbaar bar weinig in de wereld als elk klein nieuwsfeitje
over de recentelijk ontvoerde Lusanne zo breeduit wordt gemeten als hier (Ik kan het niet geloven. Hij leek
zo aardig!).


Een mooi stukje erkenning voor Sybren Polet. Hij ontving de Constantijn Huygensprijs
voor zijn gehele ouevre. Mijns inziens terecht. Maar wie ben ik?



Op mijn rondgang langs diverse winkels die eventueel een kwikthermometer
ten behoeve van een buurvrouw zouden kunnen verkopen kwam ik toch weer een paar bekenden
tegen: Lotte, een vriendin van m'n zoon; Buurvrouw Nicole van het casting-bureau "Kleyn & Groot"
en buurman Marco.
Bij het Kruidvat moest ik uitleggen wat een thermometer is
en bij de Etos had de verkoophulp nog nooit van kwik gehoord.
*Zucht* Wat leren ze eigenlijk nog op school, heden ten dage?
Bij de apotheek tenslotte kwam er een stoffig doosje uit de kelder
dat bij opening een tig-tal koortsthermometers "oude stijl" onthulde.
Gelukkig. Missie geslaagd en als ziekenbezoeker werd ik afgelost
door een goede vriendin van buurvrouw A, Monique.



Voor Ferdinand is het karate-seizoen weer begonnen. Het schijnt er allemaal
nog goed in te zitten en over een paar weken mogen de jongens en meisjes
zichzelf bewijzen in een toernooi. Dat wordt spannend!
Nu maar hopen dat de papa's en mama's mogen kijken...
Op de weg terug raakten Fer en ik, zoals zo vaak, in gesprek.
Deze keer ging het over het verwerken van indrukken en het gegeven dat babietjes
veel slapen omdat voor hen nog alles en alles en alles nieuw is
en zij dus heel veel verwerkings (lees:slaap-) tijd nodig hebben.
Hoe ouder je wordt hoe minder indrukken nieuw zijn en hoe minder slaap
je dus nodig hebt.
Dat verklaart ook meteen waarom reizen zo moe maakt, zeker naar verre oorden:
Zoveel nieuwe indrukken (Uitzicht, gesprekspartners, geuren, geluiden)
vragen om een navenante hoeveelheid verwerkingstijd.
Aardig, toch, hoe je al wandelend als vader en zoon zo'n theorie kunt
ontwikkelen...

Ook in het land der belgen blijkt men mij op te sporen:
"terrebel".
Hier een paar andere zoektermen die mij opvielen:
"naakte caprio"//"hotdog apparaat"//"lijst vrienden harry potter"
//"lef AND duo".









Onderweg naar de repetitie-ruimte kwam ik buurman Saron nog tegen en even later stond
ik samen met de kruidenier cijfers toe te bedelen aan aan zijn zaak
voorbijtrekkend vrouwvolk.
De bijeenkomst zelf kan als goed geslaagd worden bestempeld.
Een ieder had zich terdege voorbereid waardoor het oefenen
vlekkeloos verliep. Een bescheiden applausje waard.
Even langs huis om de videorecorder neer te zetten (volgende keer hoeft-ie
niet meer mee. Joechee!) en door naar Voor-beeld om de band van Martin Draax en consorten
eindelijk na jaren weer eens live in aktie te zien.
Over "live in aktie"...hier een fotoreportage van gisteren
en hier vindt U een radioverslag gemaakt door Jasper van Buzz.




Het duurde even voordat de band waar ik voor kwam aan de beurt
was maar ik heb m'n tijd gelukkig kunnen doorbrengen in aangenaam gezelschap:
Thura was er ook en even later spotte ik Jan van de pencak-lessen.
Met een glaasje wijn in de hand stonden wij te swingen en soms te headbangen
op de melodieuze en somtijds chaotische klanken die op ons af kwamen.
Al met al was ik een kwartiertje buiten de afgesproken tijd
bij m'n moeders tante om m'n zoon op te halen.
Kreeg van haar een voor haar nutteloos mobieltje mee en zal morgen het bijgeleverde
papierwerk nauwkeurig bestuderen omdat ik geen idee heb van de werking van zo'n ding.
Toch zal ik'm als oproepkracht nodig hebben en ook als ik'ns op lokatie ben voor een entertain-klusje
is het wel eens nuttig om bereikbaar te zijn voor het thuisfront.
Tsja, mensen, ook de laatste der Mohikanen is overstag...:-(


Onderweg naar huis in de taxi vroeg ik de Ferman:"Als je moest kiezen tussen veel geld en veel vrienden,
wat kies je dan?"-"Veel vrienden natuurlijk!"

Eva (voor de duidelijkheid: m'n dochter, niet de buurvrouw...) was thuisgekomen van vakantie en natuurlijk moesten zij, haar zusje, moeder en diens vriend
welkom thuis worden geheten. Ferdinand zette speciaal voor de gelegenheid zijn Karlson propellor-petje op
en met een kleinigheidje voor zijn zus achter op de rug zochten wij haar op. Blakend van levenslust straalde zij bij het uitpakken van het cadeautje: een stiekjes en klemmetjes-opbergbeer. Minstens zo verguld was Ferd met de super-stuiterbal die buurvrouw Miriam voor hem had meegenomen:
"De Gouden Snaai" van Harry Potter. Nog even buren Debbie en Billy laten schrikken door onverwacht in de deuropening van hun keuken
te verschijnen (sorry guys!) voordat ik m'n zoon sommeerde z'n bed op te zoeken. Intussen had buurvrouw J zich aan de woonkamer-tafel genesteld. Wij maakten een afspraak om eerdags met onze zoon samen een leuke middag te beleven en zij vertrok richting buurman Dudo op het moment dat de eerst kaartclubber arriveerde. Zoals meestal het geval is, was Bas de eerste van de twee mede-Magic-spelers van de zondag-avond.
Inmiddels was het Fer gaat naar bed-proces in een volgende fase beland: het uitkleden. Nog verder uitsel volgde toen Vincent zich aandiende. Vanwege een geplande vakantie zal hij mijn beide optredens in oktober moeten missen.
Jammer. Bij in ieder geval één ervan was ik van zins hem te betrekken. Ook buurvrouw Janine had daar wel oren naar.
Aangezien buurvrouw Miriam inmiddels heeft aangegeven van het optreden te willen afzien is ik op zoek gegaan naar vervanging. Die hoop ik gevonden te hebben in de persoon van Thura.
Terwijl mijn oren tijdens het inkloppen van dit stukje werden gestreeld door de zoete klanken van Karen Carpenter, Mylène Farmer en Charles Aznavour meld ik U nog even
dat nadat rond een half uurtje voor middernacht de kaartclubbers de kille nacht waren ingedoken buurvrouw Angèlique
zich bij mij kwam opwarmen aan een potje rooibos-thee.