De week voorbij

Maandag voelde voor mij als een zondag want het bedrijf waar ik werk was die dag dicht. Ik verzorgde dus een potje strijken, verzorgde Blackie en Caesar Alexander Draconius ('Drakie') II en had twee contaclenzen in. Dat doe ik sinds kort. In mijn rechteroog droeg ik nooit wat dus het is even wennen. Alsof je een wimperhaartje in je oog hebt. Het is wat irritant maar het zal wel wennen. Dus. Nadeel van alles scherper en beter zien dan ooit tevoren: je ziet nu ook overal in huis pluisjes, stofdelen en ander ongeregeld. Ik ben dus voortdurend met een stofdoekje bezig. Met mijn zoon keek ik de film The Brady Bunch, naar de decennia oude televisie serie. Spontaan kreeg ik last van mijn vullingen bij het voorbijkomen van al die oude zoetsappige familiewaarden en overdreven politieke correctheid. Maar vermakelijk was het! Onder meer door 'cameo's' van een aantal van de originele castleden. Hier de officiële trailer:

(En probeer nu maar het deuntje te vergeten. ;-) Succes!)

Verder had ik contact met mijn agent en verrichte ik wat (vrijwilligers)werk voor de Bewonerscommissie. 's Avonds mochten wij weer van gedachten wisselen met een groep van zo'n 20 heren. Dit maal ging het over Einstein, Aristoteles en Dawkins en kwam de opmerking voorbij: 'Het denken is niet in staat om dit te begrijpen.' U begrijpt dat ik een fantastische avond beleefde!

Dinsdag loste ik een weken oud administratief probleem op op het werk (terwijl ik genoot van het tikken van de regen tegen het raam waarachter ik werk),

maakte collega's, klanten én de baas blij. Een collega bracht mij thuis met de auto. 's Avonds ging ik langs op het kantoor van de Voedselbank voor een verlenging van mijn inschrijving maar was er door het niet komen van de tram te laat en mag het volgende week weer proberen. Daarna mocht ik mijn vriendin aan werk helpen: het lijmen van een houten dingetje in opdracht van de voorzitter van mijn maandagavond club.

Woensdag weer lekker half acht mijn bed uit en een uurtje reizen naar het werk. Niet alleen wat oude openstaande posten opgelost maar ook naar de vuilstort geweest om bierbrouwafval te dumpen, samen met een paar collega's. Met een collega nog even een uurtje doorgewerkt om een klant blij te maken. Blije klanten zijn eerder geneigd weer bij je te bestellen wanneer je ze blij weet te maken. Zo werkt dat nu eenmaal. Een collega bracht mij thuis met de auto. Mijn heup gaf mij te veel last om mij te wagen aan een uurtje sporten. Toch maar weer eens afspreken met de fysiotherapeut dan. Met mijn zoon keek ik gezellig samen - uitgesteld want beiden konden wij zowel maandag alsook dinsdag niet - naar een aflevering van The Walking Dead. Erg interessant, die gedwongen sociale interactie tussen mensen uit verschillende culturen en achtergronden. Ik vind dat meer mensen dat zouden moeten proberen: samenwerken met mensen die buiten je reguliere netwerk vallen. Immers: dat wat je kent boezemt je geen angst (meer) in!

Donderdag werd ik uit mijn remslaap gerukt door een aanbellende loodgieter: 'Ik mot bij u even mijn boormachine opladen omdat ik een klus heb bij u in het pand!' Noem mij maar Sherlock Holmes maar mijn gedachten deden: 'Wat doet een loodgieter met een boormachine?' 'Waarom kan hij het apparaat niet opladen bij de buren die hem hebben ingehuurd?' en 'Welke professional gaat naar een klus zonder te controleren of zijn apparatuur in orde is?' Wie dit blog vaker leest weet dat ik bijzonder goed van vertrouwen ben maar ook dat ik de neiging heb na te denken. Ik liet hem dus niet binnen. Wat zou u hebben gedaan?

Ik schreef een brief aan de gemeente ('U heeft mogelijk een grote schuld bij ons maar u mag zelf uitzoeken of dat zo is en hoe hoog die schuld is. Intussen verrekenen wij alvast een bedrag met uw uitkering.') (klik), aan de woningbouwcorporatie ('U mag kiezen: u tekent vrijwillig voor akkoord of wij sturen een advocaat die u dwingt te tekenen.' (klik), hanteerde een scheermes (niet klik) en waagde mij aan het onder handen nemen van een stapel tijdschriften, papieren en boeken:

Verder onderhandelde ik wat over mogelijk toekomstige betaalde opdrachten, schaafde wat aan mijn eerste conference, verwerkte mijn privé administratie van de afgelopen maand, klooide wat met foto's en klungelde verder eigenlijk maar wat aan met een grote grijns op mijn gezicht. Ik voelde mij dus wel een beetje Mark Rutte, deze dag: Zeggen dat je van alles doet maar feitelijk niets meer doen dan heel daadkrachtig de schouders ophalen. Ook plaatste ik een stukje op mijn Engelstalig blog (klik).

's Avonds zat ik met een collega in een bioscoopzaal in Zaandam voor de rolprent Deadpool. Vermakelijk. Op een nabijgelegen parkeerterrein maakte ik deze foto:

Vrijdag was het koud en nat toen mijn zoon en ik zijn oma begeleidden naar haar favoriete lunchroom: die waar een kolonel uit Kentucky stukken kip verkoopt. Ik maakte de administratieve handelingen af waar ik donderdag aan begonnen was en bracht een bezoek aan de Voedselbank. De avond was vastgelegd voor een mini middelbare school reünie maar door een verandering in het werkrooster van één der deelnemers ging dat niet door. Jammer natuurlijk maar anderzijds fijn: onverwacht meer tijd om een liedje te oefenen op de ukelele (ik wordt geacht het te kennen voor 1 april), geschreven aantekeningen te verwerken op de laptop, met de kat te spelen en te lezen. Ook keek ik een aflevering van The Big Bang Theory. Gewoon, op televisie! (Ik kijk zelden televisie maar waag mij regelmatig op (uitgesteld) kijken van series. Nu dus gewoon terwijl de aflevering op tv speelde. En niet zomaar eentje maar eentje met een held van mij in een geweldige gastrol: Stephen Hawking, de briljante natuurkundige!

De zaterdag begon lekker vroeg met een bezoekje aan de mondhygiëniste. Je kunt bij haar bijvoorbeeld ook dinsdagmorgen 07.00u terecht. Erg handig voor al die mensen die 'gewoon' werken van 9 tot 5 en voor haar zelf ook handig omdat zij dan eerder naar huis kan om haar kind van school te halen. Ik heb ook nooit begrepen waarom wereldwijd elk werk gedaan kan worden in precies 40 uren per week en wel van 9 tot 5 op werkdagen. Toch reuze handig wanneer bijvoorbeeld zo'n dure MRI-scanner in een ziekenhuis ook 's avonds of in het weekend gebruikt kan worden? Het zou veel efficiënter kunnen zijn als het mensen werd gegund buiten de gebruikelijke werktijden te werken. Handig voor klanten ook, want een bedrijf is dan meestal ook ruimer bereikbaar.

Onderweg naar huis maakte ik deze foto van een duif op het exacte moment van opstijgen. 

Op de achtergrond ziet u een gele vogel met een gele kuif. Een ara? Een halsbandparkiet? Een kruising tussen een papegaai en een kanarie? Wie het weet mag het zeggen. Verder verwijderde ik 974 mailtjes uit mijn inbox (dat ruimt lekker op!) en deed ik een dutje. Gewoon omdat ik een dagje ouder wordt en die avond een feestje had: er was een jarige in een nachtclub.

Men vraagt mij wel eens: als je leeft van iets meer dan €3 per dag (binnenkort verhoogd naar €5 want dan is een vermeende schuld afbetaald! Yihaa!), waar haal je dan het geld vandaan om het hele land door te reizen? Goede vraag. Heb ik bijvoorbeeld een fotoshoot dan wordt de reis betaald. Ik word regelmatig gesponsord door vrienden (die ver weg wonen en mij toch willen zien en dan mijn reiskosten op zich nemen. Bijvoorbeeld), vrienden in de muziekindustrie en entertainment branche hebben nog wel eens een vrijkaartje voor me en wat ook helpt is dat mijn vriendin een auto heeft en ik wel eens kan meerijden. En soms heb ik het er voor over om even rood te staan bij de bank. En dan is er nog de definitie van 'vaak': is twee keer per maand 'vaak'?

Eerdaags hoop ik betaald te krijgen voor het werk dat ik nu nog doe als 'gratis werkervaring' (terwijl ik ruim 17 jaren betaalde werkervaring heb dus hoe de gemeente denkt mij blij te maken met gratis werkervaring is vooralsnog een raadsel. Maar goed: de regering van VVD en PvdA vindt het geweldig dat mensen hun betaalde baan kwijtraken en worden vervangen door langdurig werklozen die vervolgens datzelfde werk 'gratis' doen 'met behoud van uitkering'. Mensen geen salaris geven voor werk (wat een Europese wettelijke verplichting is waar Nederland zich niet wenst aan te conformeren) schijnt goed te zijn voor de economie. 

Economisch onderlegde lezers die dat even kunnen uitleggen? Bedankt!

Maar hier is een link die aantoont hoe goed wij het eigenlijk hebben in Nederland: http://www.ifitweremyhome.com/compare/NL/US

Zaterdagavond liep ik - zoal eerder aan gememoreerd - rond op een oergezellig feestje 

en ook daar kwam ik een oude bekende tegen. De wereld is een dorp!

Zondag hielp ik mijn vriendin op de markt. Altijd gezellig! Ondanks de regen. De omzet viel een beetje tegen maar het kan niet altijd geweldig gaan. Toch?

Hier de populaire olifant suikerstrooier

 NIEUW! De eetstokjes-voor-beginners

 (Een deel van) de kraam

Servetzwaantjes (oude bekenden voor maar €15 per 6)

Aanvullend op de verkoop via de markt verkoopt zij steeds

meer en vaker via haar webwinkel: http://www.rataplandesign.com

Ook dit keer weer diverse bekenden ontmoet op de markt. Dit maal ook een docent van mijn zoon die tevens ook docent is van een dochter van mijn baas bij wie mij zoon een paar weken geleden een feestje vierde. Het kan verkeren en ik blijf erbij: de wereld is een dorp!

Het liedje van deze week is aardig van toepassing op mij. Denk ik.

Astrid Nijgh met 'Ik doe wat ik doe':

En een extraatje voor de lol 

(en omdat u de tijd en moeite heeft genomen dit hele stuk te lezen!):

Revolver - Get around town:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Koen Everink, Nancy Reagan en Raymond Tomlinson

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.