Vanmorgen heeft de podoposturaal therapeut mij voorzien van iets hogere inlegzooltjes. Dit om mijn bekken en ruggengraat weer wat stabieler en rechter te krijgen nadat ik jarenlang mank liep in verband met een niet gediagnosticeerde versleten heup. Daarna weer een paar hectische uren op kantoor mogen beleven. 'Hoe kun je tegen al die troep op kantoor!? roepen mensen wel eens. Welnu: ik geniet van opruimen en orde scheppen uit chaos. Dus eigenlijk zou ik het stokje moeten overpakken na Jan Peter Balkenende en Mark Rutte...;-)
Terwijl de Nederlandse regering 'sorry' zegt tegen de nabestaanden voor de moordpartijen in Zuid-Sulawesi die indertijd in opdracht van en met medeweten van de toenmalige regering werden uitgevoerd blijft men bakkeleien over de aanschaf van de JSF. Maar nu is het dan eindelijk definief zeker dat die misschien wordt aangeschaft! Als de betrokken partijen het tenminste met elkaar eens worden. Maar met al die ego's bij elkaar kan dat nog wel even duren.
Samen leven is niet altijd makkelijk. Niet als volkeren, niet als familie of collega's en zelfs niet als partners of buren. De mens is nu eenmaal van nature egocentrisch. Dat hoort gewoon bij overleven. Het kenmerk van een beschaving is dat je je over dat instinct heen zet en rekening houdt met anderen. Al is het maar af en toe. In het kader daarvan heb ik mijn buren verzocht de tijd te nemen om de zogeheten tochtdeur in de centrale entree achter zich te sluiten. Voor de bewoners van de benedenwoningen scheelt dat aanzienlijk in niet alleen tochtvlagen maar ook in omgevingslawaai. Ik vroeg het hen tijdens een burenbijeenkomst en middels een briefje op de deur. Maar helaas; hoewel het minder dan drie seconden tijd kost is er vrijwel niemand die de moeite neemt de deur achter zich te sluiten. Misschien moet ik een beloning of straf in het vooruitzicht stellen?
De meeste mensen - zo schijnt het - leren hun kinderen dingen aan of af door hen dingen te verbieden. Dat geeft vaak strijd en ellende. Maar kan het ook anders? Nou en of: gewoon door het geven van het goede voorbeeld!
Vandaag in de serie Onbekende Helden: Steven Bradbury. Veel tegenslag overwonnen en door volhouden en hard werken dit bereiken in de nadagen van zijn sportieve loopbaan:
Het Pleonasme van de dag is: extra bonus
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Johannes van Dam en Gerrie Mühren
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
donderdag, september 19, 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
Wappies zijn grappig. Ik geniet er intens van om ze in de war te maken. Wat bijzonder eenvoudig is. Bijvoorbeeld: 'Jij houdt toch zo van...
-
Er is een groep mensen die ik moeilijk te begrijpen vind. Het zijn de mensen die zichzelf 'alt-right' of 'radicaal rechts' ...
-
Revoluties leerden ons vooral dat 'evolutie' beter werkt, bestendiger is. Zo deden 'wij' er honderden jaren over om van een ...
-
Click to enlarge. More pictures? Check my Flickr page Every SWF-picture published here is shot with my trusty Google Pixel 4a smartphone and...