Hij leek te zijn beland in een compleet andere wereld.
En feitelijk was dat ook zo.
Zelfs de zon en de wolken zagen er anders uit dan in zijn eigen land.
Fysiek zat hij er volkomen doorheen maar mentaal had hij zich nog nimmer zo sterk gevoeld.
Hij had een dame ontmoet die hem een taal leerde die hij nooit zou beheersen.
Maar gelukkig spraken zij dezelfde 'bodylanguage'.
In de nacht van het afscheid bedacht hij voor haar een gedicht in de geschreven taal die zij beiden begrepen:
If night had a shadow
what colour would it be?
If a sound could smell of roses
would you like to dance with me?
Hij gaf haar het briefje. Zij las het.
Zij draaide zich om en liep weg en hij wist:
dit was geen vaarwel.
Posts
