Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, maart 27, 2020

Joch van Zes (verhaaltje/liedje)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Onderstaande variant op de tekst van het liedje Het Dorp schreef ik de dag dat mijn zoon werd geboren. Ruim 24 jaar geleden dus. En deels autobiografisch. Deels dus hè. Leestip; lees het met de melodie van het liedje van Wim Sonneveld in het hoofd.

===========================================

Ik heb nog wel wat foto's thuis
waarop staat mijn oud'rlijk huis
en wat mensen die ik ken.

Ik weet't weer, het is mijn pa
en hij ligt niet naast mama
maar naast de vrouw van ome Ben.

Hij kijkt toch enigszins verschrikt
als de camera plots klikt
en begint spontaan te blozen.

Hij trekt nu vlug zijn kleren aan,
'k zie'em in gedachten nog steeds gaan
Hij koopt voor ma wat rode rozen.

En langs het fietspad bij het water
zit triest mijn moeder op een bank
zij denkt nu vast
'hoe moet dat later,
als ik voor die man bedank?'

Mijn moeder keek mij ernstig aan,
zei bedroefd 'Ik moet nu gaan.
Geef je oude ma een zoen.
Je pa bedoelt het vast niet slecht,
zijn liefde voor die vrouw is echt.
Voor jou zal hij zijn best wel doen.

Zij kijkt toch enigszins verschrikt
als de camera plots klikt
en begint spontaan te huilen.
Mijn vader, die de foto maakt,
heeft haar nu toch diep geraakt,
kan zich voor haar niet meer verschuilen.

En langs het fietspad bij het water,
zit stil mijn vader op een bank.
Hij denkt wellicht 'M'n ex, ik haat'er.'
Mijn arme pa, hij loopt nu mank.

(We maken een sprongetje in de tijd).

Mijn zoon van tien, hij gaat naar bed.
Kust mijn wang, heeft binnenpret
en lacht wat om zijn oude pa.
Die draait wat oude rockmuziek,
de eerste Springsteen voor vijf piek,
hij rookt wat wiet en mijmert na.

Hij heeft toch zo zijn best gedaan,
een vrouw, een huis, een goede baan,
de wereld die lag aan zijn voeten.

Hij is niet een keer vreemdgegaan,
toch ging zijn huwelijk naar de maan,
waarom moest hij nu boeten?

En langs het fietspad aan het water,
lig ik straks met een lege fles.
M'n zoon uit huis en met een kater,
ach was'k nog maar dat joch van zes.

M'n zoon uit huis en met een kater,
ach was'k nog maar dat joch van zes.

============================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels