Ik-tijdperk

Voor wie denkt dat ik mij verveel: vanmorgen half acht op, ontbijtje maken voor zelf en zoon. Rondkijken op sociale media (mensen bedanken voor fijne samenwerking en zo); Fysiotherapie (Uurtje: behandeling, loopband, oefeningen); Boodschappen doen en papier naar papierbak; Brievenbuskleppen van mijzelf en buren voorzien van rubber stripje tegen klepper-geluid bij harde wind; vuilniszak wisselen en kapotte theedoek-ophanghaken vervangen; factuur opstellen en versturen en verwerken in administratie; administratie doen voor stichting HIOB; via e-mail overleg over entertainment-opdrachten met de één en met de ander en over kaft van nieuwe boek met een ander; Koffie drinken en 'Koffietijd' terugzien via RTL-gemist; lakens afnemen en was draaien; opnieuw aangifte OZB doen (belastingsdienst was die kwijt en besloot mij aan te slaan voor bijna 8000 euro); Facturen kopiëren en opsturen ten behoeve van DWI ivm aanvullende uitkering; lezen; schrijven; kostuum passen; nagels knippen; kletsen met buurvrouw Debbie en collega Dini van Psychiatrie Café Noord bij de sigarenman; koken en eten; kostuum wassen; (Elektronische) post verwerken.

Het lijkt misschien wel op een drukke dag maar eigenlijk valt het best mee, hoor. Het is gewoon een kwestie van beleid voeren...;-)

Het hele beleid van de overheid is erop gericht dat burgers egoïstische sukkels zijn. Helaas: het gaat maar om zo'n 10 procent van de bevolking dat het eigen materialistische geluk als hoogste goed ziet. Verreweg de meeste mensen willen voldoening in hun werk. Het liefst doen ze dingen waar ze andere mensen en/of het milieu 'blij' mee maken. Mensen stimuleren door hen te lokken met 'voordeeltjes' als Hypotheek-rente aftrek (HRA) en 130 kilometer per uur mogen rijden werkt dus maar ten dele.

De huidige tendens in denken is 'Met mij gaat het goed maar met ons gaat het slecht'. Dat men denkt dat het in het algemeen slecht gaat is vooral de verdienste van de media als spreekbuis van de overheid. Het gaat namelijk helemaal niet slecht. Nog geen 50 jaar geleden had een secretaresse geen geld voor een fiets. Nu heeft vrijwel elke secretaresse een fiets èn een auto. Meer dan voorgaande jaren is er dit jaar weer geld uitgegeven aan Sinterklaas-inkopen en wintersport-vakanties.

Natuurlijk gaan mensen doorgaans voor het eigen geluk (en ja, ook ik ben maar eens mens). Maar steeds meer mensen vinden dat anderen het best óók goed mogen hebben. Daarom koopt men 'goede' chocola: met zo weinig mogelijk slechte impact op het milieu gesproduceerd door boeren die een eerlijke prijs krijgen voor hun cacao.

Zelf kocht ik onlangs sloffen, handgemaakt van vilt uit Mongolië. En dan niet in fabrieken waar jonge kinderen worden uitgebuit maar rechtstreeks afgenomen van schapen-houdende gezinnen. Weinig slechte impact op het milieu, een natuurprodukt èn je helpt er rechtstreeks die gezinnen mee. Zeer warm ende comfortabel en zo.

Met zo'n 35 euro vond ik de prijs ook erg meevallen. Lijkt dit wat op reclame? Dat is ook wel een beetje zo want stomtoevallig ken ik de aardige dame die die sloffen (en andere koele...eh...warme viltprodukten) verkoopt via http://www.esgii.nl.

Mijn conclusie van dit stukje? Volgens mij hebben wij iets te vieren. Namelijk het einde van het ik-tijdperk!