Zien

Donderdag op het werk (op het werk!) kwam ik in de gangen van het gebouw Sjoerd nog tegen. Deze jonge filmmaker produceerde ooit een proef-videoclip voor Spinvis. Daarin was een bescheiden rol weggelegd voor ondergetekende. Zo zit het leven vol toevalligheden.

Toevallig kwam ik gisteren geen bekenden tegen toen ik een voorlopig laatste vrije doordeweekse middag doorbracht met m'n zoon. Vanmorgen haalden wij samen zijn zusje Eva op voor een weekendje bij ons. Wij gingen lunchen bij oma, mede om neef Leo gedag te zeggen die na twee weeken Amsterdam zijn rondreis door Nederland ging afmaken alvorens terug te keren naar zijn thuisland.

Daarna even stoere laarsjes gekocht voor een zeker 7-jarig meisje dat vanavond samen met haar vader en broer een Sinterklaas-liedje gezongen heeft bij de schoorsteenmantel. Toch iets romantischer dan bij de CV-ketel, vind ik. Maar ja, ik ben dan ook nog een beetje van de oude stempel en kan er dan ook intens van genieten om m'n kinderen "tikkertje" te zien spelen bij de tramhalte onderweg naar huis vanaf het zwembad.

Een middagje zwemmen met de kinderen is een stuk leuker dan solliciteren kan ik U verzekeren. Ik hoef in elk geval geen beroep te doen op de nieuwste "service" van het DWI. Dat heeft inmiddels een bedrijf ingehuurd dat namens cliënten hun sollicitatiebrieven schrijft. Voor "particulieren" rekent het bedrijf E.62, 50.

Kunnen mensen tegenwoordig dan echt zelf geen fatsoenlijke brief meer schrijven? Het heeft er alle schijn van.

Het heeft er ook alle schijn van dat veel inwoners van Bangladesh zijn omgekomen toen er een cycloon over hun leefgebied raasde. En dan klagen wij al bij windkracht vijf omdat het dan zo veel moeite kost de brug op te fietsen. Soms is het goed de zaken in perspectief te zien.