Niet alles is wat het lijkt

Zaterdagmorgen waren wij bezig met de boot (zie hieronder) en gingen wij even de stad in. Later op de dag leerde mijn dochter de kat hoe die het kattenluik moet gebruiken en dat deed zij met heel veel geduld en minstens net zo veel kattensnoepjes. Het gaf haar ook zelfvertrouwen: 'Zie je wel, ik kan iets!'

Zaterdagavond zagen wij de film Locke in de nieuwe bioscoop (acht minuten lopen van huis!); een boeiende film over een man en een dilemma met de centrale vraag: 'Kun je iemand - die zich zijn hele leven meer dan voorbeeldig heeft gedragen - één enkele fout vergeven? Zeker wanneer je zelf verre van foutloos leeft?

Zondag genoten mijn dochter en ik (toch best leuk wat 'quality time' met haar door te brengen nu mijn zoon nog even in Italië zit met school en mijn vriendin voor een week naar Frankrijk is) van een heerlijk ontbijtje samen, keken wij samen wat televisie, beantwoordde ik wat e-mails voor mogelijk werk, gingen wij lunchen bij oma (waar toevallig ook mijn broer en zijn vrouw waren!), hielpen wij een buurvrouw van haar, bezochten wij een braderie

en gingen wij langs bij een buurvrouw van mij. 's Avonds - mijn dochter was inmiddels naar huis - beleefde ik voor het eerst sinds tijden weer eens een leuk en rustig kaartavondje met het kaartspel Magic: the Gathering.

Speciaal voor de mensen die denken dat ik mij te pletter verveel ('Kun jij voor mij even een foto van Facebook afhalen, die afdrukken en vervolgens bij bij langs brengen?' -'Nee.' 'Waarom niet? -'Omdat jij dat prima zelf kunt.' 'O'.) en anderen ('Ik wil je gewoon even spreken omdat ik mij verveel.' -'Het schikt nu niet omdat ik bezig ben.' 'O, waarmee dan?' -'Met van alles dat jou niets aangaat.' -'O.') even dit overzichtje:

Donderdag had ik een vergadering van mijn vrijwilligerswerk, daarna een kennismakingsgesprek met de nieuwe persoonlijk begeleider van de moeder van mijn zoon en daarna was ik bij de officiële tewaterlating van ons huwelijksbootje (Totale reistijd die dag: ruim drie uren), volledig ontworpen en gebouwd door mijn vriendin aanstaande vrouw.

(Op de foto lijkt-ie wat kleiner maar hij is in het echt zo'n zeven meter lang)

Vrijdag kwam de monteur langs voor een akkefietje met de televisie/internet/telefoonaansluiting, maakte ik een potje strijken af, had ik een geplande ontmoeting met een oud schoolgenoot en gingen wij (mijn vriendin en ik) in vol ornaat naar een feestje (Niet bang zijn, klik maar op de link van een eerdere editie!), georganiseerd door de vriend die vorige week overleed.

Hoewel ik kwam opdagen in vol rokkostuum voelde ik mij in aanwezigheid van sommigen zelfs wat 'underdressed'. Hier een kleine impressie:

Vandaag was overigens de crematie.

Tussendoor solliciteer ik mij nog steeds het leplazerus en zit ik mensen achter hun vodden omdat zij zich niet aan hun afspraken houden ('Ja, ik weet dat ik zou terugbellen over die cursus die je kunt volgen maar ben er gewoon niet aan toe gekomen.' -'Mij even bellen of e-mailen kost je één hele minuut. Bovendien is het je werk. Waarmee heb je het dan zo druk dat je geen tijd hebt om je werk te doen?' 'Nou, eh...')

Omdat ik weer eens verwikkeld ben in een akkefietje met uitkeringsinstantie DWI belde ik het nummer dat in de betreffende brief stond. 'Die collega is er nu niet maar ik maak een terugbelnotitie voor u.' Fijn. Ik werd niet teruggebeld. Verrassend. Ik belde dus zelf maar weer en kreeg een centraliste aan de lijn: 'Die afdeling bestaat uit twee personen en eentje is er niet vandaag. De mevrouw die er nu alleen zit heeft het dus te druk.' -'Te druk om haar werk te doen?' 'Inderdaad.' -'Maar als zij dan geen tijd heeft om haar werk te doen, waar is zij dan zo druk mee bezig op kantoor?' 'Eh...ik maak wel een terugbelnotitie voor u.' Fijn.

Maar vanmorgen had ik een allervriendelijkste medewerkster aan de lijn. Blijkt dat 'het systeem' zelf brieven en zelfs aanmaningen aanmaakt en die naar klanten stuurt met daaronder vaak de naam van een willekeurige werknemer die niets met het betreffende dossier van doen heeft. 'Foutje in het systeem'. Goh, handig. Maar gezellig zitten kletsen: 'Het is toch zó fijn als ik aardige mensen als u aan de telefoon heb. Dan doe ik mijn werk weer graag!' aldus de medewerkster die ook nog vertelde dat als een collega de dienst (al dan niet tijdelijk) verlaat, hij of zij dan niet wordt vervangen. Handig. Not. Zal wel met 'bezuinigingen' te maken hebben. Tip: geef de 300.000 euro niet als bonus aan een interim-manager die zo goed een paar mensen ontslagen heeft maar neem van dat geld nieuwe mensen aan! En bedankt.

Wat is het toch met die grote instanties dat zij denken dat zij zomaar over ons - eerzame burgers - heen kunnen walsen?

En weer een filmpje via blog-collega Di Mario. Dit keer het thema: niet alles is wat het lijkt. En blijkbaar is het filmpje verwijderd omdat degene van wie het onderliggende muziekje is het heel erg vond dat zijn muziek werd gebruikt. Jammer, maar niet onbegrijpelijk indien dat zonder zijn medeweten of toestemming is gedaan. Daarom maar een soortgelijk filmpje: