Bijbelboeken

Bijbelboeken

Gisteren kwam er antwoord van het ministerie op mijn recente vraag aan minister Hans Hoogervorst. Niet echt inhoudelijk maar toch.

Vandaag ging Ferdinand met zijn klas en de jarige juf (gefeliciteerd Monique!) naar de film. Zij gingen naar de film Lepel, een film over vriendschap, vertrouwen en ouderliefde die aantoonde dat er bij ouderliefde niet altijd sprake hoeft te zijn van een biologische band. Zelf was ik op het werk bezig met het nieuwe script voor één van de karakters die ik mag spelen terwijl twee van de nieuwste actrices voor het eerst op de werkvloer ten overstaan van gasten stonden te acteren en dat met zichtbaar plezier deden. Helaas zetten een paar organisatorische probleempjes een kleine domper op de spelvreugde. De dag werd mede daarom besloten met een kort bezoek aan een zekere lokale Ierse kroeg waar het er vandaag extra feestelijk aan toe ging vanwege de viering van St. Patrick's Day.

Zou Wouter Bos in Nederland gestationeerde Ieren ook als allochtonen zien of had hij een andere bevolkingsgroep voor ogen toen hij in Het Parool sprak over zijn gebrek aan vertrouwen in allochtone raadsleden die namens de PVDA zitting mogen nemen in tientallen colleges van bestuur? Misschien moet de Partij van de Arbeid ook maar'ns denken aan het scholen van toekomstige raadsleden want een babbeltje tijdens het eten is wellicht niet voldoende om iemands kwalificaties te kunnen inschatten.

Na het eten met m'n zoon even bij buren Hetty en Vincent langsgeweest voor een gezellig kletspraatje en het uitwisselen van bloemen, schoenen, lollies en bijbelboeken.

Droom

Droom

"Ik zou graag verklaren en beloven".-"Dat heeft U dan bij deze gedaan." Met die woorden was ik beëdigd als lid van stadsdeelraad Westerpark. De bedoeling was dat je vooraf zou aangeven of je liever zou zeggen "Ik zweer" of "Ik verklaar en beloof" maar aangezien het wat langdradig werd besloot de voorzitster de laatste in de rij met deze woorden welkom te heten in de raad. De bloemen die ik niet veel later van de griffie kreeg uitgereikt overhandigde ik aan m'n moeder die er bij was op het moment dat haar jongste zoon de gelofte aflegde. Ook m'n zoon was aanwezig bij deze voor de familie gedenkwaardige gebeurtenis. Na de installatie volgde de discussie. De vertegenwoordigers van de diverse partijen konden in een betoog aangeven met welke partijen zij eventueel een coalitie wilden aangaan. De SP-Westerpark blijft daar buiten. De voornaamste argumenten zijnde het zich niet kunnen verenigen in een aantal standpunten van de grootste partijen en de relatieve onervarenheid van de nieuwgekozen deelraadsleden. Mochten echter de kiezers over vier jaar zodanig besluiten dan zullen wij ons niet aan de verantwoordelijkheid onttrekken en ons best doen in het bestuur. Vooralsnog zitten wij dus in de oppositie. Een en ander houdt niet in dat wij overal tegen zullen zijn. Uiteraard zullen wij partijen steunen op de gebieden die ons aan het socialistische hart liggen, zoals armoedebestrijding, jongerenwerk en sociale woningbouw.

Nog een historisch hoogtepunt was het voor mij persoonlijk dat het voor het eerst was dat ik in The Amsterdam Dungeon echt alle voorkomende rollen vervuld had. Een prettige werkdag eindigde in hectiek toen ik na het afschminken een paar tevreden klanten gedag zei in de kroeg aan de overkant en mij met de taxi naar huis haastte om m'n moeder en zoon (Hij had trouwens een 8,5 voor zijn geschiedenis-toets en niet een 7,5!) op te halen en met hen de tocht te maken naar het stadsdeelkantoor waar ik niet veel later ingezworen zou worden, samen met de andere deelraadsleden. Het werd derhalve een (in)spannende dag die eindigde met toenaderingsgesprekken met vertegenwoordigers van diverse partijen tijdens de borrel na afloop die werd voorafgegaan door fraaie woorden van de allereerste staddeelraaddichter ter wereld: Hans Kloos.

Is het met alles wat er rond mijn persoon gebeurt de laatste tijd verwonderlijk dat ik af en toe een beetje raar droom?