Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, augustus 02, 2020

De week voorbij (een soort van Corona-dagboek)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

===================================================================
Een mening hebben is natuurlijk prima. Maar laat die dan wel onderbouwd zijn en niet kwetsend. Bevolkingsgroepen of individuen bewust kwetsen is gewoon niet chill. Om je na betrapt te zijn op een racistische of vrouwonvriendelijke uitspraak te beroepen op 'vrijheid van meningsuiting' is onzin: 'Alle mannen met snorren zijn dom' is namelijk geen mening maar een belediging van Johan Derksen.

Hoewel het in het geval van de TV-persoonlijkheid toevallig wel een feit is. Al is het maar omdat hij na zijn bewust kwetsende opmerking later zei dat het 'een grapje' was. Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als ik zou zeggen: 'Johan Derksen is niet alleen een slechte reclame voor zijn kapper maar ook een oetlul. Dat is mijn mening en als je je nu beledigd voelt, Johan, dan was het een grapje en heb jij geen humor.'

Ziet u verschil tussen 'vrijheid van meningsuiting' en 'belediging'? En vindt u dat het allebei 'maar moet kunnen'? Ook wanneer u zelf beledigd wordt? 

==================================================

Maandag voelde ik mij wat beter dan de dag ervoor. Fijn. Goed geslapen ook. Dat helpt. Had mijn vriendin op visite. Ook fijn. En deed wat voorjaarsschoonmaak-klusjes. In de zomer? Ja, in de zomer. Zelfs mijn kat was lief voor mij deze dag. Zou nog eigenlijk bij een vriend langsgaan maar dat kwam er niet van. Niet erg. Wij spreken gewoon een andere keer af, wanneer het ons beiden beter uitkomt.

Zag reacties voorbijkomen van mensen op mijn vorige weekoverzicht: 'Waarom doe je de telefoon niet uit wanneer je gaat slapen?' Simpel: er zou eens iets met een van mijn kinderen kunnen zijn of een vriend (m/v/o) belt met een echt noodgeval. Daarom. Dus.

Uren lang met mijn vriendin zitten praten en het gevoel nader tot elkaar te zijn gekomen. Over wensen, angsten, emoties, muziek, humor en natuurlijk ook over 'Corona', waarmee - in Nederland althans - Sars-CoV2 wordt bedoeld dat leidt tot de aandoening COVID-19, een variant van het Corona-virus. Reisorganisaties die goedgelovige reizigers lokken met 'gegarandeerd veilige vakanties' doen niet aan het verkondigen van de waarheid maar wel aan geld verdienen over de ruggen van goedgelovige mensen die echt geloven. Ja, er bestaan blijkbaar écht mensen die geloven dat je in een afgesloten ruimte zonder vleugels wél maar in een afgesloten ruimte met vleugels géén Corona kunt oplopen of overdragen. Heel apart. 'Ach, deze kroeg is bijna failliet dus die kunnen niets tegen mij beginnen dus hier kan ik mensen gerust infecteren. Oei! Deze vliegende sigaar wordt zwaar gesponsord door de Nederlandse belastingbetaler dus hier meeliften op nies- en hoestdruppeltjes heeft voor mij geen enkele zin!' Hoort u het Corona-virus dit al denken? Toch zijn er mensen die denken dat het zo werkt. Blijkbaar. 

Dinsdag na dik zes uren slapen relaxt aan het werk terwijl mijn vriendin nog sliep. Billy de Kat was een tikkie jaloers dus gaf hem wat extra aandacht. Een beetje ten koste van mijn werksnelheid. Sorry, baas! Een kopje koffie samen met mijn Lief waarna wij beiden ons 'eigen ding' gingen doen. Voor mij betekende dat werken dus. Dat hoort er wel eens een beetje bij wanneer je een contract hebt waarin staat dat je salaris (ook al is dat minder dan bijstand) ontvangt in ruil voor het verrichten van werkzaamheden. Tussendoor de lakens gewassen en buiten te drogen gehangen. Na mijn dagelijkse (avond)wandeling kwam ik er pas achter dat ik dat vergeten was toen het opeens keihard begon te hozen. Oeps! Dan toch maar in de droger met het wasgoed.

Een proeflezeres (-leester/lezerin/leesteuze?) had een paar goede opmerkingen voor mij en zelfs een nare schrijffout ontdekt in de verhalenbundel die ik in september wil uitbrengen. Supertof! Mocht ook een fijn bericht ontvangen van een vriend die ik een tijdje niet gesproken had.

Voelde mij ook dankbaar voor de binnenkomst van een bedragje aan 'TOZO', een gemeentelijke tegemoetkoming aan zelfstandigen die vanwege de Corona-crisis moeite hebben met het vergaren van inkomen. Of - zoals in mijn geval - de aanvulling op hun reguliere salaris missen die zij normaliter zelfstandig binnen halen. Ook dankbaar voor de mensen die mij (niet alleen financieel maar ook zeker moreel) steunen door te klikken op de donatieknop onder mijn weekoverzicht. Geeft mij ook het gevoel dat ik niet helemaal voor niets mijn hersenspinsels met u deel en regelmatig daadwerkelijk onderzoek doe voor ik een van mijn andere stukjes doorheen de week publiceer.

Woensdag met een tevreden glimlach wakker geworden want vlak voor de wekker mij liet weten dat een nieuwe werkdag was aangebroken droomde ik dat ik door een prachtige vrouw werd gewekt met een kusje. Toevallig kwam - zat al in een lekkere 'flow' te werken - de prachtige vrouw in kwestie even langs onderweg naar haar werk. Als dát geen fijn begin van de dag is!

In mijn koffiepauze lekker brood gegeten 
('Wat ziet u in dit brood?' Op Facebook leverde deze vraag maar liefst 66 reacties op!)

en mijn twee groentelades even goed schoongemaakt in anticipatie op de groente die ik later die dag zou mogen ophalen bij een lokaal verdeelpunt van een vrijwilligersorganisatie die strijdt tegen voedselverspilling.

Dat vind ik een groot voordeel van thuiswerken: klusjes kunnen doen waar je anders nauwelijks aan toe komt. Anderzijds mis je natuurlijk het koffieleuten met collega's en het broodnodige menselijk contact met hen. Als je bijvoorbeeld  - ik noem maar wat, Di Mario, - in een dierenwinkel werkt zal dat een beetje anders zijn, kan ik mij zo voorstellen. 

Ik maak mij zorgen over de toekomst van niet-online winkels want het heeft er schijn van dat steeds meer mensen hun boodschappen online regelen. Volgens diverse bronnen daartoe zelfs 'gepusht' door kwade machten zoals 'de Chinezen' maar concreter door een denktank bestaande uit Amerikaanse regeringsleiders, billionairs en machtige mensen in 'Silicon Valley'. 

Contant geld zal verdwijnen, privé-data is nauwelijks nog privé en iedereen wordt voortdurend in de gaten gehouden 'voor uw eigen veilligheid'. Voor onze gezondheid, tegen terrorisme, tegen geweld op straat of - zoals nu als officiële reden wordt opgegeven voor het opdringen van bijvoorbeeld een 'Corona-app' die al onze data verzameld ('Maar volstrekt anoniem hoor! Alleen maar duizenden ambtenaren, honderden medewerkers van de app-ontwikkelaar en iedereen die bij Facebook en Google werkt kan bij uw gevoelige privé-gegevens. Tenzij wij per ongeluk een lek veroorzaken blijken te hebben in de beveiliging van de app.') in de strijd tegen (verspreiding van ) het Coronavirus.

Maar goed: met de buurvrouw dus het wekelijks voedselpakket opgehaald en op mijn 'terras' producten uitgewisseld. 

Kopje thee erbij. Fijn! Ook fijn was dat mijn vriendin langs kwam. Zij en de betreffende buurvrouw hadden elkaar al ontmoet voordat ik mijn vriendin leerde kennen. Da's best wel geinig, toch? Beetje dingen lopen doen in huis, voor de Bewonerscommissie en wat dies meer zij. Kan gewoon met mijn partner erbij, zonder het gevoel te hebben dat wij elkaar moeten vermaken of zo. Intussen fijne muziekjes luisteren, grapjes en plagerijtjes uitwisselen, tijd vrij maken om even in de woonkamer te staan dansen op Atomic van Blondie. Gewoon, van die normale dingen.

's Avonds at ik bij een vriend. Praten over jeugdherinneringen, al dan niet van voor ons veertigste levensjaar. Muziek luisteren, praten over politiek, koffie drinken. Opgewacht worden door mijn vriendin onderweg naar huis, ergens rond middernacht. Zij sliep in haar huis, ik in het mijne. Wij belden nog even.

Donderdag een uurtje langer in bed blijven liggen dan verstandig was. Maar niet onprettig. Klusjes in huis gedaan waarvoor ik de keukentrap nodig had,

naar diverse winkels gewandeld (en weer terug!)om diverse artikelen aan te schaffen. De huisarts gebeld voor een afspraak om een en ander te bespreken. Het gaat overigens om een cluster van huisartsen, allen even capabel. En altijd weer een verrassing met wie je uiteindelijk de afspraak hebt. Met de ene heb je een iets sterkere 'klik'  dan met de andere terwijl je met de andere weer meer kunt lachen en weer een ander zich iets meer heeft ingelezen over een ter sprake komend ziektebeeld.

Met diverse mensen diverse afspraken gemaakt, dingen gedaan voor de maandagavondclub en de bewonerscommissie. Weliswaar niet alles van mijn takenlijstje van die dag kunnen afwikkelen maar toch best tevreden. Als zodanig. Dus. 

Eind van de middag naar het werk voor de jaarlijkse zomerborrel 
(Naast deze molen)
en vooral zitten praten met een paar collega's en een vaste klant die corona zeer serieus nemen en niet 'maar een griepje' noemen. Zag u ook de beelden van volle stranden? 'Met een griepje blijf je natuurlijk thuis want je wil toch geen collega's of zo aansteken. Logisch, toch?' 'En als dat kuchje en die lichte verhoging van jou kunnen duiden op Corona?' 'Tsja, nou eh...maar het is zulk lekker weer, toch? Dus ik ga gewoon lekker liggen hoesten en niezen in een volle trein onderweg naar het strand. Op het totaal van de wereldbevolking gaan er echt maar heel weinig mensen dood aan Corona, hoor!'

Beetje bijgekletst met deze en gene, lekkere exbierementjes (zo noem ik de experimentele biertjes van de bier-wetenschapper van de brouwerij) gedronken en het was echt fijn om een paar mensen weer even te zien. Inclusief de - hier op de foto gehalveerde - oprichter.
(Mondkapjes, allemaal eigen glas, niet knuffelen en zoenen en zelfs geen handen schudden maar voor de volle honderd procent je honderd procent aan alle voorzorgsmaatregelen houden is best lastig.)

Het was al een beetje donker toen ik begon aan mijn dagelijkse wandeling:
Bijna thuis toen ik een kwartiertje of zo aan de praat raakte met een buurvrouw die ik al een paar weken niet gesproken had.

De daaropvolgende nacht mocht ik prettig bezoek ontvangen. Zeer prettig.

Vrijdag (dus) een beetje brak wakker bij het afgaan van de wekker om iets na acht uur des ochtends. Niet lang nadat ik een paar vogels nog de nieuwe dag had horen aankondigen. Fijn en zeer relaxed gewerkt, koffiepauze met mijn vriendin en met papieren in mijn tas naar kantoor voor het twee-wekelijks overleg. 

Op afstand werken is best handig maar op een computerscherm kunnen aanwijzen wat je precies bedoelt, een factuur onder de neus duwen van elkaar met 'heb jij enig idee wat ze hiermee bedoelen?' is ook best wel eens goed. En gewoon, voor het broodnodige menselijk contact. 

Onderweg naar kantoor viel het mij op dat het gemeentelijk (openbaar)vervoerbedrijf mogelijk iemand kan gebruiken om te helpen met het opstellen van hun officiële mededelingen:
Ziet u de schrijffout?

De vriendin die onlangs met haar dochter bij mij logeerde kwam langs om mijn huissleutels op te halen zodat zij even wat spullen uit mijn woning kon verwijderen die zij eerder niet kon meenemen en kwam later op de dag terug om mij bij te staan bij het drinken van een biertje. Bijzonder aardig van haar, niet? Zij weet ook dat ik nooit en te nimmer in mijn eentje alcohol nuttig. 

Even een lekker stuk kaas gehaald bij de buren en op tijd naar huis. Voor een leuke avond met mijn vriendin (vind ik fijn om te kunnen zeggen: 'mijn vriendin').

Zaterdagmiddag (de ochtend hebben wij aan ons voorbij laten gaan) rustig samen aan de koffie, mijn jarige oom gebeld en daarmee officieus een kersverse levenspartner voorgesteld aan de familie, zo dicht mogelijk bij mijn moeder. Oké, noem mij maar sentimenteel maar ik vind dat fijn. Net als een lieve vrouw die voor mij een broodje klaarmaakt terwijl ik zit te schrijven en samen met haar muziekjes luisteren en wat dies meer zij.

Tussen de bedrijven door las ik het nieuws dat Herman Cain is overleden. Aan de gevolgen van het oplopen van COVID-19. Ex-presidentskandidaat, groot aanhanger van Donald Trump en fervent tegenstander van het dragen van mondkapjes, een mening die hij demonstratief kracht bijzette door aanwezigheid bij een bijeenkomst ter ere van de herverkiezing van zijn grote vriend.
Natuurlijk ook groot nieuws rond Epstein, de man die een aantal machtigen der Aarde van seksuele uitspattingen voorzag (en daarmee chantagemateriaal in handen had) en daarmee onder meer de Britse Prince Andrew en voormalig president Bill Clinton maar ook de zittende president Donald Trump in diskrediet bracht. U weet wel, Jeffrey Epstein was die man die in de cel 'zelfmoord' pleegde, net op het moment dat twee beveiligers toevallig tegelijkertijd afwezig waren en door een onverwachte storing de camera's in en rond zijn cel het een kwartiertje of zo niet deden. Overigens is Donald Trump echt niet iemand met dictatoriale trekjes, hoor! Het is toch heel normaal dat als mensen negatieve berichten over jou delen op TikTok dat je de sociale media dienst eenvoudigweg verbiedt? 

's Avonds was ik niet met mijn vriendin maar toch verveelde ik mij niet: keukenkastje uitruimen, koelkast schoonmaken en een potje strijken tijdens het kijken naar Terminator: Rise of the Machines. O ja, en de voor mij nieuwe gitaar gestemd die ik onlangs cadeau kreeg van de leuke dame met wie ik tegenwoordig regelmatig knuffel. 

Zondag beetje brak wakker geworden want gaan slapen met zorgen in mijn hoofd. Rustig aan dus maar. Eerst even sociale media. Mijn Twitter-vrienden een fijne dag toewensen bijvoorbeeld. En mij op Facebook verbazen over mensen die rare dingen beweren als 'De overheid kan mij niet opleggen wat ik moet doen!' Gek, want de overheid kan dat wel degelijk. 'Als de overheid zegt dat het onverstandig is om een tuinslang te gebruiken bij het bungeejumpen, zeg je dan ook: 'Ze kunnen mij wat! Ik doe het lekker tóch want ze kunnen mij niet mijn vrijheid afpakken om te doen wat ik wil!'? Ik maak dan gebruik van mijn vrijheid om mensen die bewust onbetrouwbare informatie ('Het artikel stond in de krant! Die de complotdenker zelf heeft laten drukken. Maar als iets in de krant staat is het waar!') verspreiden dom te noemen.

Duidelijk is dat mensen het zat zijn (vechtpartijen omdat mensen weigeren een mondkapje te dragen en vriendschappen die verbroken worden omdat een van de twee een goedgelovige sukkel blijkt te zijn, et cetera). Tijd dus om te kijken naar andere manieren van met elkaar omgaan. En andere manieren van inkomen vergaren. Veel beroepen blijken behoorlijk 'corona-gevoelig' namelijk. Kan er van meepraten want ik werk in de horeca én in de entertainment. 

De strijkplank opgeborgen, een verhaal ingestuurd voor een schrijfwedstrijd, wat mailtjes verwerkt voor de maandagavondclub en nog zo wat. Voor ik naar mijn vriendin ging. Die op dat moment werkte in een lokaal vrijwilligersrestaurant. Waar ik dus ook even werkte. Fijn om te doen en nog gezellig ook!
Spiesjes voor op de barbecue ☝
De in-/uitgang 👇

Daarna mijn dagelijkse wandeling gemaakt en in het gras liggend wat rek- en strekoefeningen gedaan:


Goed voor met name mijn rechterbeen waar ik helaas vrij veel last heb van de artrose in de heup en de naweeën van een hamstring-blessure. 

Die avond samen met mijn vriendin Karper de Goudvis gered: de inlaat van zijn aquariumfilter zat verstopt en daardoor was zijn bak erg snel heel vies geworden. Om die schoon te maken moet ik een krukje op- en af stappen. De aardige mevrouw die Karper vandaag hielp is iets groter dan ik en dat blijkt soms best handig!

De Engelstalige stukjes van deze week:

De muziek van deze week is een 'mash-up'-versie van het Pink Floyd nummer 'Comfortably Numb'.
Hier zijn David Bowie en Eddie Vedder:



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Herman Cain, Maarten Biesheuvel en Wilford Brimley

De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop
mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=W8j7ZyKHhJgUabw2AXFPfQnZPLpsDknM


Meer lezen? Mijn verhalenbundels