Uitpakte

Sommigen van u wisten het al maar anderen niet: ik ben lid van een overkoepelend orgaan van bewonersorganisaties en vanavond gaan we weer lekker vergaderen...

Zoals u vermoedelijk al wist was ik het afgelopen weekend in Londen. Het komt daar wel'ns voor dat er een metro-lijn wordt stilgelegd vanwege een bommelding. Met een verleden van IRA-aanslagen en zelfs een enkele aanslag die is toegewezen aan al-Qaida zijn de Londenaren wel wat gewend.

Ze halen dan ook berustend de schouders op, bellen de baas dat ze wat later zijn en lopen naar een ander metrostation. Al is het maar omdat paniekerig rondrennen zo vermoeiend is.

En waarom zou je bang moeten zijn voor bommen? De kans dat er NIET eentje naast je ontploft is vele malen groter dan dat dat wèl gebeurt en àls-ie naast je ontploft heb je geen tijd te bedenken of het pijn zal doen.

Dat hele bommengedoe is misschien het vervelendst voor hen die bagage moeten controleren op explosieven; elke tas die je openritst kan je laatste zijn. Al is de kans dat je sterft van ouderdom vele malen groter en ouder worden we (een enkeling uitgezonderd) allemaal. Of we dat nu leuk vinden of niet.

Soms moet je iets doen wat je niet leuk vindt, of je nu in loondienst werkt of als 'zelfstandige zonder personeel (ZZP'er)'. Bonnetjes inplakken bijvoorbeeld. Of aardig zijn tegen iemand die je eigenlijk helemaal niet zo aardig vindt. Soms heb je helemaal geen zin in een netwerkavond met vakgenoten maar toch ga je maar. Al is't maar vanwege het gratis biertje. Op zo'n netwerkborrel kwam ik mijn huidige vriendin tegen. Waarmee ik heel blij ben en waarmee ik maar zeggen wil: soms loont het de moeite om iets tegen je zin te doen.

En u? Heeft u wel eens iets gedaan waar u eigenlijk geen zin in had maar wat tòch goed uitpakte?