Je bent altijd zelf verantwoordelijk voor je gedrag; een slechte jeugd, een vermoeiende werkdag, fysieke pijn, de acties van een ander...natuurlijk heeft dat invloed op je gedrag.
Maar je blijft zelf verantwoordelijk.
Iedereen schiet wel eens uit z'n slof.
Maar dan nog kun je je verantwoordelijkheid nemen
en niet de schuld afschuiven op een ander of omstandigheden.
Dat geldt ook voor het opvoeden van kinderen.
'Ik ben zelf slecht opgevoed' of 'Ik heb het te druk om mijn kind te kunnen opvoeden' zijn eigenlijk maar smoesjes.
Natuurlijk ben en was ik ook niet altijd de perfecte vader maar ik deed en doe mijn best. Kreeg zelfs ooit een cadeautje met daarbij een briefje: 'Voor de meest zijn best doende vader die ik ken'.
Deze anecdote wil ik u niet onthouden.
De kinderen in de kleuterklas van mijn zoon kregen de vraag voorgeschoteld:
'Wat is volgens jou het allerbelangrijkste?'
De antwoorden 'De juf!', 'Papa's auto!', 'Mama!' en 'Spelen!' zeiden wat over de kinderen. Mijn zoon zat als uk blijkbaar in een iets andere belevingswereld want, volgens de kleutermeester die mij dat later vertelde, luidde zijn antwoord: 'Eten, drinken en liefde'.
=============================================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
