Passagiers (Een verhaaltje)

Er stond een stuk van Mozart te spelen waarvan hem de titel even niet te binnen schoot maar dat hem deed denken aan de dood. De muziek schalde door de open balkondeuren, over het water en een vrijwel vervlogen flard bereikte de oren van een onbekende.

Zijn gedachten gingen terug naar de dagen ervoor. Hij mocht in haar bed slapen terwijl zij op de bank haar dromen lag te dromen na een heerljik dagje op een vreedzaam festival.

Sommige zaken kunnen betere ongeschreven blijven maar schuilt er veel kwaad in om te vertellen dat -terwijl zij het eten bereidde voor de visite die bewuste namiddag- hij op het balkon zat met een geleend boek, af en toe opkijkend naar een aan de einder passerende trein en te fantaseren over de levens en liefdes der passagiers?