Steak (Een verhaaltje)

Deze opdracht had ik nooit moeten aannemen. Ik had hier veel te weinig ervaring voor en mijn nieuwe werkgever wist dat. Maar ik hield mijn mond want vooral de inkomsten uit deze klus waren zeer welkom. Ik vertelde mijn vrouw dat ik voor een paar maanden het land uit moest en zoals altijd reageerde zij gelaten: 'Je doet maar.' Ik zou mijn relatie moeten herzien. Maar nu eerst mijn paspoort zoeken en dan naar het vliegveld waar al een ticket voor mij klaar lag. Het probleem met mijn paspoort was alleen dat ik het altijd op een vaste plek opborg maar dat het elke keer weer een andere vaste plek was. Ik besloot daar wat aan te doen. Maar niet nu.

Het vliegtuig bracht mij naar een land dat niet bekend stond om een jarenlange stabiele politieke situatie. Het bedrijf zocht iemand met de expertise om orde op zaken te stellen dus wat ik hier deed was vooralsnog een raadsel want expertise had ik genoeg maar zeker niet op dit gebied.

Mijn eerste verrassing ontving ik bij het kennismakingsdiner. Mijn directe baas en gastheer schaterde het uit nadat zijn nieuwe werknemer een eerste slok wijn had genomen: 'Ha, ha! Over een paar uur ben je dood!' Ik kon er niet om lachen en hem alleen maar verbaasd en vragend aankijken. Opeens voelde ik mij misselijk. 'Maar maak je geen zorgen, hoor! Ik heb het tegengif op zak! Ha, ha, lachen dit, niet?' Inmiddels misselijk pakte ik het kleine flesje aan dat hij mij aanreikte, maakte het open en goot de inhoud in één teug door mijn keel. Mijn gastheer had het nu helemáál niet meer: 'De wijn was helemaal niet vergiftigd maar je hebt nu écht gif ingenomen! Hilarisch, dit!' Ik voelde mijn krachten afnemen en wilde hem met een laatste krachtsinspanning wurgen tot hij zei: 'Relax, het was maar een grapje hoor! Gewoon kijken hoe je reageerde. Je weet wel. Een testje. Leuk toch?'

Als reactie leegde ik mijn maaginhoud over zijn steak.

=================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel