De week voorbij

Hartstikke goed als kinderen willen sporten. Want bewegen is goed. Maar kijkend naar Kamila Valieva denk ik: 'Je kunt ook overdrijven'. De kunstrijdster die het zo ontzettend goed deed op de Olympische Spelen maar bezweek onder de druk was duidelijk nog een kind. Een kind dat in staat bleek een 16-dubbele vlaflikflap (of zo. Iets heel moeilijks in elk geval) uit te voeren. Dat is zo'n sprong op hoge snelheid waarbij je heel hard ronddraait en heel hard met je hoofd op het ijs kunt landen waarna je heel hard dood bent. Goud won zij niet want de druk werd haar te veel. Misschien zat haar geweten in de weg omdat zij van haar moeder en begeleiders moest liegen over de illegale prestatieverhogers die zij had geslikt: 'Ik slikte per ongeluk de hartpillen van mijn opa'. 

Toen zij viel waren haar moeder en begeleiders er niet om haar te troosten maar gaven haar een uitbrander. Zij houden niet van 'losers'. In mijn ogen deug je niet wanneer je een kind in nood in de steek laat. De baas van het IOC, Thomas Bach, is het met mij eens.

Horen wat u betreft kinderen thuis als atleten op de Olympische Spelen?

=========================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
==========================
Maandag hield ik mij vooral bezig met schrijven en het huishouden. Ook maakte ik Karper de Goudvis blij door zijn aquarium van vers water te voorzien. 

Het oude water gebruikte ik om mijn kamerplanten blij te maken. 

Werd ook blij van het via beeldbellen praten met een arbeidscoach. Zij zal contact opnemen met mijn jobcoach van de gemeente. Om haar te vragen waarom zij mijn indiensttreding bij een nieuwe werkgever blokkeerde door hen te vertellen dat ik volgens haar niet geschikt ben voor de functie.

Mijzelf en een buurvrouw maakte ik blij door gezellig samen thee te drinken en 's avonds luisterde ik naar een indrukwekkend Bouwstuk in mijn Vrijmetselaarsloge. Dat ging over onrechtvaardigheid en de vele vormen ervan, waaronder grensoverschrijdend gedrag en racisme. Vertelt vanuit zijn persoonlijk perspectief deelde hij met een groep van 15 mensen zijn inzichten. In de erop volgende gedachtewisseling kwam diverse interessante gedachten naar voren. Voor mij reden om daar eerdaags een blogstukje aan te wijden.

Ons souterain bleek niet immuun voor storm Eunice. En dat terwijl de vloer net droog was nadat de waterleiding was gesprongen:

Door heen en terug te lopen naar het clubgebouw had ik meteen mijn dagelijkse wandeling van een uurtje gemaakt. Praktisch!

Dinsdag was ik om zeven uur op en las mij in over het laatste nieuws rond de pogingen van President Poetin om van Rusland weer een groot USSR te maken. Zijn pogingen om Oekraïne weer in te lijven bij het Groot Russisch Rijk levert internationaal nogal wat spanningen op en over en weer worden dreigementen geuit. Best eng en spannend. Een ambassadeur van Kenia legde tijdens een internationaal spoedberaad haarfijn uit hoe de vork in de steel (klik) zat. 

Persoonlijk ben ik niet bekend met de benodigde data om een goed onderbouwde mening te vormen. In tegenstelling tot duizenden anderen: Op sociale media blijken duizenden experts in virologie opeens ook uitmuntende kenners van buitenlandse politiek te zijn.

Van koken weet ik niet veel maar bij een lokaal, veganistisch vrijwilligersrestaurant kon ik de kok en diens assistent-kok helpen door de tafels te dekken en zo. Toch leuk. En fijn dat men weer open is en groepen mensen kan uitnodigen voor een gezellige avond lekker eten. Een stuk leuker dan uitsluitend te dienen als afhaalrestaurant.

Kon het niet laten een foto te maken van dit stilleven dat mij deed denken aan de werken van de Hollandse Meesters.

Eenmaal thuis genoot ik van de portie hutspot die een buurvrouw mij had bezorgd. Het lekkere hapje bezorgde mij de energie om nog wat te werken voor ik de nieuwste Matrix-film ging kijken, waarna ik ging lezen en slapen. En dromen dat mijn leven weinig meer was dan een door anderen bedacht videospel.

Woensdag was ik lekker bezig in huis toen een buurvrouw zich aandiende voor het delen van een pot koffie. Toen de pot bijna leeg was kreeg ik visite van een vriend. Met hem deelde ik een pot thee terwijl ik hem kon helpen met een juridische uitdaging, daarbij gebruikmakend van de juridische ervaring die ik opdeed in diverse functies die ik in het verleden vervulde. In ruil zal hij mij helpen met het verplaatsen van wat meubilair. Fijn! Voor mij is dat fysiek namelijk nogal een uitdaging maar hij is een stuk handiger dan ik én fysiek een stuk sterker. Zo helpen wij elkaar.

's Middags haalde ik - inmiddels traditioneel kan ik wel zeggen - ons wekelijks voedselpakket via een vrijwilligersorganisatie die zich inzet tegen voedselverspilling en daartoe bijna-overdatum voedsel inzamelt en eenmaal per week uitdeelt aan buurtbewoners. Ongeacht hun inkomen.

Een beel van de buit verwerkte ik die avond samen met een vriend tot ovenschotel:

Toen hij aanbelde zat ik nog even in - online - overleg met de overkoepelende organisatie van bewonerscommissies maar hij vermaakte zich ook prima even in zijn eentje.

Na het eten kletsten wij nog wat verder en werden daarbij bijgestaan door een door hem op luisterschijf meegenomen muziekje. Zomaar opeens was het een uur 's nachts en tijd voor bed.

Donderdag werd ik wakker van het geklepper van het kattenluik. 'Hé, Billy komt thuis, gezellig!', dacht ik even. Maar dat zou raar zijn want vorig jaar november was mijn maatje gaan pootjes geven aan Jezus, gaan kuilen graven op de eeuwige jachtvelden, op muizenjacht met Grebo, verruilde hij het tijdelijke voor het eeuwige, stak hij de brug over naar het kattenwalhalla...kortom: hij overleed. Het klepperen van het kattenluik bleek te worden veroorzaakt door zware windstoten. Beetje jammer.

Nu ik toch wakker was volgde ik maar het nieuws over de Russische inval in Oekraïne. En de lust tot werken werd mij ontnomen. Wij hebben namelijk te maken met een heuse oorlog. Er waren wel eens vaker gewapende conflicten maar voor de laatste dag van oorlog in Europa moeten wij terug naar 1945. Hoe erg het ook is dat Vladimir Poetin besloten heeft onschuldige burgers op te offeren aan zijn expansiedrift en megalomane ideeën, ik moest ook wel een beetje gniffelen om de pogingen van 'rechts' om de acties van de bekende Russische dictator (in zijn land is demonstreren verboden, zijn vaccinaties verplicht en 'verdwijnen' kritische journalisten en politieke tegenstanders) goed te praten: 'Het is de schuld van de VN! Van Joe Biden! Van de EU! Van het Wereld Economisch Forum!' Dat laatste is natuurlijk helemaal een lachertje want wie heeft sterke connecties bij en is groot voorstander van het WEF? Juist, Vladimir Poetin:

De situatie in de Oekraïne werd voor mij treffend geïllustreerd door dit filmpje van een jongeman die ervoor koos om niet te vluchten terwijl hij weet dat elk moment vijandige tanks door zijn stad kunnen komen rijden en wellicht een kruisraket zal inslaan in het gebouw waar hij zit te spelen:

Gelukkig was er ook nog wat te lachen op sociale media. Om het  'enorme konvooi' van ontevreden vrachtwagenchauffeurs dat wel even naar Washington zou rijden om een einde aan de coronamaatregelen af te dwingen. Het 'konvooi' bestond uit welgeteld een enkele vrachtwagen. Toebehorend aan een meneer die het nieuws was ontgaan dat in het openbaar mondkapjes dragen en zo al niet meer verplicht was. Bovendien een meneer die niet kan spellen. 

Nu weet ik wel dat het niet netjes is om mensen met beperkte geestelijke vermogens uit te lachen maar ik kon het toch niet laten om te gniffelen om Bob Bolus (zo heet-ie écht!) en de Trump-aanhangers op Twitter die hem verdedigden: 'Hij heeft gelijk! Wég met verplichte mondkapjes op straat!' 'Eh...die verplichting bestaat niet meer.' 'Eh...ja maar...eh...toch ben ik tegen!' Fijn.

Fijn was ook dat het mij toch gelukt was wat werk gedaan te krijgen. Niet alleen wat klusjes in huis maar ook het nodige voor mijn eigen administratie en die van de Geheime Jongensclub.

Na het eten gniffelde ik nog even om wat berichten op sociale media. Kan er niets aan doen maar moet erg hard lachen om mensen die geloven dat Bill Gates en Soros achter alles zitten wat slecht is in de wereld, dat Trump nog steeds president van Amerika is en Poetin best een aardige kerel. 

Nog even genoten van een aflevering van The Walking Dead voor ik het trappetje van mijn hoogslaper beklom.

Vrijdag weer erg gelachen om berichten op sociale media waaruit blijkt dat populist Thierry Baudet een probleempje heeft. Zijn grote held en voorbeeld, Donald Trump (klik op de link om te horen wat Trump van de inval vindt), is groot fan van Vladimir Poetin en vindt het terecht dat Poetin Oekraïne aanvalt met zwaar militair geweld. 

Baudet vindt dat dus ook. Maar helaas, veel Forum voor Democratie stemmers (en ook veel Republikeinen in de VS) vinden het vreselijk wat de burgers van Oekraïne wordt aangedaan. Bovendien roepen zij elkaar op om niet te gaan stemmen bij de eerstvolgende verkiezingen 'Want volgens Baudet leven wij niet in een democratie dus stemmen heeft geen zin!'

Ook is inmiddels bekend dat Baudet met hulp van ondermeer Ewald Engelen en de jongetjes van GeenStijl indertijd het Oekraïne-referendum ('Oekraïne wel of niet bij de EU?') uitsluitend heeft geïnitieerd met als enig doel het destabiliseren van de EU (klik). Precies wat Poetin ook graag wil.

Dat even lekker lachen was nodig want het internet stond bom(...)vol vreselijke berichten over de Russische aanval. 

Met een buurvrouw die op de thee kwam heb ik ook lekker zitten lachen. Bovendien kon ik haar helpen wat zaken te doen op de computer. Zij heeft inmiddels een smartphone waarmee zij kan meedoen met de vaart der volkeren maar zelf een computer aanschaffen gaat haar nog iets te ver. 

Terwijl sommigen het al ver vinden gaan om een online petitie te ondertekenen en zonder mondkapje een bus in te stappen om zich vervolgens 'een held' te noemen, zijn er ook échte helden:

Russische burgers bijvoorbeeld die protesteren (klik) tegen de daden van hun president, wetend dat de kans op arrestatie (en erger) ontzettend groot is. Terwijl er mensen zijn die Trudeau een dictator noemen omdat hij twee 'vreedzame demonstranten' (mensen die met geweld protesteerden tegen mondkapjes) heeft laten arresteren vinden diezelfde mensen Poetin géén dictator. Ik vind dat raar. 

Niet raar vind ik het dat er eindelijk een president lijkt te zijn die écht opkomt voor zijn volk. Zo weigerde hij te zwichten toen Donald Trump dreigde om Oekraïne miliaire steun te onthouden als Zelensky (klik) aan Trump geen documenten gaf waaruit mogelijk zou blijken dat de zoon van Joe Biden oneerlijk zaken deed. Volodymyr Zelensky wilde een einde aan corruptie en gaf zijn carrièrre als succesvol komiek (...) op om zich verkiesbaar te stellen als president. En won die verkiezingen.

Het volk van Oekraïne heeft daar geen moment spijt van gehad en hier is nog een voorbeeld dat onderstreept waarom zij vinden dat hij écht voor hen vecht. Hij doet dat namelijk zeer letterlijk:

Zelensky on the ground with his fellow troops tells the people it may be the last time you see him alive. What a patriot 🇺🇦 pic.twitter.com/sQj7LzCi53

— Y'all hurry up🏳️‍⚧️🏳️‍🌈🇺🇸 (@catfishyak) February 25, 2022

Dat is toch echt van een geheel andere orde dan een Nederlandse minister van Defensie die voor een tijdschrift in militair kostuum poseerde bij een tank:

Maar minister Hennis-Plasschaert bracht wel veel geld in het laatje voor Nederland door wapentuig te verkopen aan Saoedi-Arabië. Houzee.

Nee, dan deze held. Die zijn leven gaf om een brug op te blazen waardoor de Russische opmars vertraging opliep en zijn kameraden op tijd weg konden komen:

'Hoe weet jij al die dingen?', wordt mij wel eens gevraagd. Welnu: door daadwerkelijk artikelen te lezen waarvan de koppen op sociale media worden geplaatst, gecombineerd met logisch nadenken en het raadplegen van meer dan een bron. Dus niet door youtubfilmpjes te kijken van iemand die zegt dat-ie zelf onderzoek heeft gedaan. Hoewel ik ook die filmpjes kijk. Maar dan vooral als amusement.

Hoe vreselijk het ook is dat er na ruim 75 jaar weer oorlog is in Europa, het leven gaat door. Zo was ik voor het eerst sinds tijden weer eens bij een open podium met zeer diverse optredens:

Een verhalenvertelster

Vier dames met diverse instrumenten, waaronder hun stembanden

Een singer/songwriter

Onwerkelijk om plezier te hebben terwijl maar een paar landsgrenzen verderop mensen letterlijk vluchten, vechten en vrezen voor hun leven. Het voelde bijna schaamteloos om mij te vermaken.

Het was vrijdag en dus plaatste ik - zoals gebruikelijk - een vers verhaaltje (klik). 

Later op de avond - midden in de nacht, beter gezegd - mocht ik als entertainer opdraven op een feestboot.

Waarna ik om zeven uur in bed lag. 's Ochtends dus.

Niet volledig wakker vertrok ik zaterdag naar Spijkenisse 

voor de verjaardag van mijn peetzoon. 

Fijn om rustig bij te kletsen met hem en zijn moeder.

 

Tegen de avond reisde ik niet terug naar Amsterdam maar door naar Breda om daar te gaan hossen in ut Kielegat. Na een welverdiende nachtrust en een stevig ontbijt ging ik daar zondag nog even mee door:

Hoewel 'Alaaf!' natuurlijk een prima verklaring is met carnaval,

kun je de gelegenheid ook gebruiken om het gesprek

aan te gaan over Vladimir Poetin en zijn invasie van Oekraïne

Het heerlijke zonnetje deze dag

verwelkomde mij ook thuis:

De muziek van deze week hoorde ik in een 'hoempa' versie tijdens carnaval. Hier is het origineel van Rob de Nijs. Dag Zuster Ursula.

Deze week staan wij stil bij het overlijden van honderden mensen aan Oekraïense zijde en de duizenden aan de kant van de Russische invasiemacht.en daarnaast bij dat van Sally 'Hot Lips' Kellerman, Gary Brooker en Mark Lanegan . 

Meer lezen? Mijn verhalenbundels