Waar zijn wij bang voor?

'Ik ga niet langer in discussie met mensen die feiten met angsten verwarren', stelde ik ooit op Twitter. Dat medium is bij uitstek geschikt voor mensen die - bij voorkeur anoniem - door volkomen onbeargumenteerd beweringen te doen die aantoonbaar onjuist zijn maar die zij als waarheid blijven presenteren. Bij gebrek aan argumenten worden dan veelal dreigementen en beledigingen geuit.

Zelf ga ik graag in gesprek met mensen. Het gebeurt dan wel eens dat ik een nog niet eerder overwogen argument hoor en mijn mening bijstel. Wie zijn mening niet af en toe bijstelt is nogal halsstarrig. Al zal de persoon in kwestie zich liever 'consequent' noemen.

Natuurlijk ben ook ik beïnvloedbaar en bij tijd en wijle moeilijk van een mening af te brengen zelfs al is de ratio het niet met mij eens. Ik ben ook maar een mens tenslotte. En vader. En daarom maak ik mij ook wel eens zorgen om de (geestelijke) gezondheid van mijn kinderen. Daarom las ik rapporten die - gelukkig - het 'onderzoek' waaruit bleek dat vaccineren van jonge kinderen leidt tot autisme bij deze groep ('Elke volwassen autist heeft als kind een inenting ontvangen dus inenten leidt tot autisme.') naar het rijk der fabelen verwezen.

Toch zijn er mensen die het geloven. Sterker nog: het worden er steeds meer. Als ouder begrijp ik dat je niet de kans wil lopen dat je kind autisme krijgt maar even nadenken levert voor mij de conclusie op dat ik liever een autistisch kind heb dan een kind dat op jonge leeftijd sterft aan de mazelen. 'Ja maar die honderden wetenschappers die het anti-vaccinatie rapport onderuit haalden zitten in een complot van de geheime wereldregering die vaccineren gebruikt om stiekem onzichtbare computerchips bij onze kinderen in te planten!'

Het is natuurlijk mogelijk dat een handvol mensen gelijk heeft en tegelijkertijd duizenden wetenschappers in een gezamenlijke Whatsapp groep bespreken hoe zij de wereldmacht aan de familie Rotschild kunnen geven maar ik acht dat onwaarschijnlijk. Met respect voor hen die er wel in geloven.

Ander voorbeeld: toen tientallen medewerkers van de Amerikaanse ambassade in Cuba klaagden over hoofdpijn en slaapgebrek en aangaven vaak een rare zoemtoon te horen sloegen de alarmbellen aan: het was een complot van de Russen om Amerika aan te vallen met geheime geluidgolven! Na jaren van onderzoek en analyse van de opgenomen geluiden blijkt het te gaan om het geluid van duizenden parende krekels (klik). Met als gevolg: irritatie, concentratieverlies en slaapgebrek dat leidde tot hoofdpijn. Toch zijn er nog steeds mensen die liever geloven dat 'de Russen' er achter zitten.

Kortom: wat het onderwerp ook is, mensen vinden het moeilijk om de ratio voorrang te geven op onderbuikgevoelens. Zelf ben ik daar geen uitzondering in en soms betrap ik mijzelf op gedachtes die ingaan tegen mijn kennis. Wij geloven eerder de inhoud van het Facebook-bericht van een vriend van de buurman dan rapportages van tientallen gerespecteerde wetenschappers. En waarom? Dat schijnt evolutionair bepaald te zijn.

Ooit was het nuttig om een waarschuwing van een medemens voor waar aan te nemen want die waarschuwde anderen voor het welzijn van de soort en niet om meer 'clicks' of 'likes' te krijgen.

=====================================================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/