De muziek was niet gemaakt om op te dansen maar toch danste zij.
En hij ook.
Met haar.
Zij dansten alsof er geen morgen zou zijn.
Zij dansten alsof de wereld zou ophouden te bestaan op het einde van hun dans.
Toen zij uiteindelijk uigeput neerzegen op de dansvloer konden zij weinig meer dan glimlachen.
Het gejoel van de toekijkende menigte ging aan hen voorbij.
Tijdens het ontbijt de volgende middag (Muesli, een Russisch stukje worst, vers geperst grapefruit-sap, crackers, een kopje Italiaanse koffie en de herinnering aan een bijzondere nacht) voelde hij nog haar heupen tegen de zijne, hoorde nog haar zuchten en dacht nog aan de aanblik van haar zwoegende boezem.
Leonard Cohen zong "Dance me to the End of Love"
Posts
