Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, juli 30, 2010

Zinnen (Een verhaaltje)

Op weg naar de bar vond zijn blik de hare.
Zij was het type vrouw dat een half-vol bierblikje als asbak gebruikt.
Als zij een lichtstraal was die willekeurig over de boekenkast scheen zou ze blijven hangen bij Murakami.
Haar vage glimlach moest een magnetische kracht bezitten want opeens stond hij naast haar.
Al snel bewogen hun heupen in hetzelfde ritme en de gelukzaligheid droop van hun gezichten in de vorm van zweet.
Minutenlang waren zij urenlang alleen en pas toen de Cubaanse muzikanten een laatste akkoord speelden kwamen zij langzaam weer bij zinnen.

donderdag, juli 29, 2010

Festival

De volgende dag sprak ik in mijn beste Duits met de dame die bij onze tent de kaartjes kwam knippen. Na een kwartiertje kwamen wij erachter dat wij beiden gewoon Nederlands zijn! Samen met mijn zoon haalde zij een extra zitbankje vanwege de verwachte toeloop die avond.

En druk werd het! Bij onze laatste voorstelling van die avond om 23.30uur stonden en zaten er ruim 100 mensen in de tent die was berekend op 70 toeschouwers. Sehr toll!

Het zondagmorgen-ontbijt werd verzorgd door de oprichter van Carnival of Hellucinations en zijn lieftallige gade: Een gegrild broodje, gebakken champignons, een bonensalade en om het af te maken een glaasje wortelsap.

Mijn zoon maakte mij af met een potje schaak op de meegebrachte ruim 30 jaar oude schaak-computer die hij ook nog wist te verslaan.

De zondag was de laatste dag van het zomerfestival in Dresden en mede dankzij het mooie weer hadden we wederom ruim honderd bezoekers per voorstelling. Maar nu bij alle drie de shows!

Tussen show nummers twee en drie hadden wij tijd voor een uitgebreide fotoshoot, verzorgd door fotograaf Ferdinand. Voor het uizoeken van die foto's en zo had ik vandaag en gisteren niet veel tijd. Zo kwam gisteren buurvrouw Pieternella op visite, volgde ik vandaag overdag een workshop acquisitie en kwam later op de dag vriendin Thura eten en hangen. Die foto's houdt U dus nog steeds tegoed.

Het na-feestje was erg gezellig: leuke muziek, fijne drankjes en prettig gezelschap. Ook door mij werd nog gedanst en gedronken. Iets teveel. Van beiden.

Aankomend weekend het derde en laatste deel van het verslag. Met hopelijk ook (een link naar) de foto's.

In elk geval hierbij een filmpje van de band Budzillus, die speelde op het festival:


woensdag, juli 28, 2010

Dresden

De omgeving en de licht-omstandigheden waren perfect voor het maken van foto's en zo kwam het dat Superfer en ik ons uitleefden vanaf de ontbijttafel in de tuin van het festivalterrein van "Das Scheune Schaubuden Sommerfest" in Dresden, in het voormalige Oost-Duitsland.

Die ochtend waren wij om half vijf aangekomen na een rit van tien uren in een Pools taxibusje. De paar uurtjes tot het ontbijt brachten wij door in de lounge want degeen die onze slaapplek had geregeld sliep nog. Of al.

Even na het ontbijt werden wij herenigd met Jim, die wij nog kenden van een optreden in "zijn" Bimbotown in Leipzig.

Zomaar opeens schoot mij het Poolse woord voor "Hallo" te binnen. Te laat natuurlijk want de Poolse taxichauffeur en onze Poolse mede-reizigers zaten al lang en breed in Polen.
Eén van die mede-reizigers was een Poolse schone blonde deerne. En raad eens wie daar al die tijd naast mocht zitten? Juist ja, mijn zoon. De gannef.

De eerste avond hoefden wij zelf nog niet op te treden. Zodoende konden wij enige collega's aan het werk zien en werden wij vergast op vertaalde sprookjes, mensen in dierenpakken en meer fantastische optredens in de dubbele betekenis. Dat allemaal op een terrein van ongeveer 70 bij 50 meter. Voor wie er wel eens is geweest: Stel je De Parade voor. Maar dan 20 jaar geleden. Dus zonder sushi, mojito's, yuppen of sponsors. En een heel stuk goedkoper. 3 Shows voor 12 euro en een Bratwurst voor maar 2.50!

Toch enigszins vermoeid van de lange reis en het gebrek aan nachtrust trokken wij ons bijtijds terug in het ons toegewezen appartement. O ja: John Travolta spreekt Duits!

Het opbouwen van de set ging voorspoedig. Enkele technische problemen waren met wat hulp snel opgelost. Bij de generale repetitie ging vrij veel mis maar wij zagen dat (achteraf terecht) als goed voorteken voor de echte shows. De bezoekers vonden die vooral "Tholl" en 'Soeperghail" en "Kgeezie". Toch leuk.

Alleen op de dag van onze tweede serie shows viel het bezoekers-aantal wat tegen. Maar niet de enorme hoeveelheid regen. Het is iets met heftige regenval wat mensen ervan weerhoud festivals te bezoeken...

Een dame op straat vond mij blijkbaar betrrouwbaar overkomen en vroeg mij; "Wo ist der Bahnhof?" Als rechtgeaarde Nederlander antwoordde ik uiteraard met: "Immer gerade aus".

Omdat het anders een beetje veel wordt laat ik het even bij dit stukje en een paar sfeerfoto's (We zijn de ruim 2000 gemaakte foto's nog wel even aan het uitsorteren...). Morgen de rest van het verslag van ons bezoek aan Dresden.






Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Henk Vonhoff

maandag, juli 19, 2010

Leven

Vanmorgen ontving ik een paar bijzonder nuttige tips aangaande mijn op te zetten bedrijfje. De lunch bestond vandaag uit een stel kippenpootjes en een maïskolf en het avondeten bij m'n moeder bestond uit gebakken krieltjes met haricoverts en een biefstukkie.

Vanmiddag was vriend Pieter op visite en zegde buurvrouw Hetty toe Toos & Moos van eten te voorzien terwijl de Ferman en ik ons vermaken op een zomerfestival in Dresden. Vanavond gaan m'n zoon en ik een filmpje kijken: Karate Kid III

Onlangs keek ik met m'n zoon de film "Karate Kid". Neen, niet die met Jackie Chan maar die met Pat Morita in de rol van leraar.

Voor velen een film met wat aktie, avontuur, een beetje humor en zelfs wat drama en een vleugje romantiek.

Maar ik zag een verhaal over trouw, vriendschap, eer en broederschap. Maar bovenal zag ik een film over principes en het belang van het vasthouden daaraan.

Natuurlijk stellen wij onze principes bij in de loop der tijd want stelt U zich eens voor dat wij nog steeds vasthielden aan het buitengewoon kinderachtige principe "Alle knikkers zijn van mij?"

Eh...het nieuws een beetje volgend ziet U dat dat nog steeds het basis-principe is waarnaar de machten van het grootkapitaal leven.

zondag, juli 18, 2010

Vermoeden

Gisteren zou ik naar een verjaardagsfeest in het park gaan en voor gisteravond kon ik kiezen uit maar liefst twee feestjes. Toch ging ik niet want soms moet een mens naar z'n lijf luisteren. Door mij keelpijn te geven, branderige ogen, een verstopte neus en een verhoogde lichaamstemperatuur zei het: "Doe maar even rustig aan." Zodoende ben ik vandaag en gisteren thuis gebleven. De tijd heb ik besteed met voorbereiding op onze werkvakantie die al bijna begint. De Ferman en ik gaan een weekje werken op een Parade-achtig festival in de Duitse stad Dresden.

Bent U toevallig in de buurt, kijk dan even op http://scheune.org/ en kijk in het programma naar Carnival of Hellucinations, het gezelschap waar wij deel van zullen uitmaken. Eén van de kostuums is die van priester...

Pastoor Paul Vlaar is op non-actief gesteld omdat hij een wereldse zaak als voetbal naar de kerk bracht. Zijn baas ziet dat als heiligschennis want voetbal heeft niets met het Christendom te maken. Alsof het verrichten van sexuele handelingen met kleine jongetjes wél voldoet aan de bijbelse leer. Om nog maar te zwijgen van de traditie om oude heidense symbolen in de kerk te gebruiken. Ik noem maar even de kerstboom.

Maar goed, inmiddels staat vast dat "de kerk" net zo schuldig is aan een hoop ellende in de wereld als bijvoorbeeld Shell en BP. Shell wegens het vervuilen van ondermeer de Niger-delta en BP vanwege de grootste olieramp ooit. Die kon worden voorkomen door de pomp-installatie vier dagen af te sluiten en een scheurtje te repareren. Maar dat had BP maar liefst twee miljoen dollar gekost. Bovendien had het betreffende installatie-bedrijf moeten toegeven ondeugdelijk materiaal te hebben gebruikt. Daarom laat je de boel maar ontploffen, vermoord je miljoenen zeedieren, maak je tienduizenden mensen werkloos, zeg je dat je er spijt van hebt en betaal je miljarden aan schade-vergoedingen. Als beloning voor dit falen stijgt de aandelenkoers...

President Obama probeert het boren naar olie op zeebodems voorlopig aan banden te leggen maar ondervindt tegenwerking van de olie-lobby die miljarden overheeft voor het instandhouden van hun systeem van zelf-verrijking. De Republikeinse rechters en andere belanghebbenden doen lekker mee.

Persoonlijk vind ik het tijd worden dat ook voorstanders van bovengenoemd systeem hun leven beteren.

Ook ik probeer wel eens mijn leven te beteren. En soms lukt dat. Een beetje. Neem nu mijn vasthoudendheid in het stellen van vragen aan instanties en machthebbers. Het DWI heeft negatief gereageerd op mijn bezwaarschrift aangaande de aanvraag van een studiekosten-toelage en Albert Heijn weigert verdere vragen van mij te beantwoorden over hun manier van klantenmisleiding inzake de stiekeme prijsverhoging van Nutella (en ongetwijfeld nog tientallen andere produkten).

Ooit beet ik mij vast in élk "conflict" maar tegenwoordig kies ik een paar zaken uit om in door te zetten. Verrassend vaak met succes. Bijvoorbeeld toen ik de gemeente Amsterdam vroeg of het klopt dat er een schoonmaakbedrijf is ingehuurd om een niet-gebruikte vloer van het Stedelijk Museum regelmatig te laten aanvegen. Pure verspilling van gemeenschapsgeld. Uieindelijk (na twee maanden volharden) kreeg ik het antwoord dat een bevestiging betekende van mijn vermoeden.

vrijdag, juli 16, 2010

Hetzelfde (Een verhaaltje)

De twee mannen keken elkaar diep in de ogen. Zij veroerden zich niet maar de spanning was voelbaar. Een muziekje van Ennio Morricone eronder en het had een scène uit een spaghetti-western kunnen zijn.

Beiden wilden niet van wijken weten en speciaal voor hen stond de tijd stil, deze late avond.

Natuurlijk stond de tijd niet écht stil. Zo voelde het alleen maar.

Het ogenblik duurde zo lang als een ogenblik maar kan duren. Hier was duidelijk sprake van een pat-stelling.

Hoewel de een was omringd door vrienden en de ander in zijn eentje op de stoep stond wisten beiden dat zij niet konden toegeven. Uiteindelijk zou er een einde moeten komen aan deze situatie want er was geen sprake van dat die eeuwig kon voortduren.

Wie zou er als eerste iets zeggen of een beweging maken die een reactie bij de ander zou uitlokken? Niemand die het wist.

De een was onderweg naar huis na een gezellige avond; voor de ander bestond plezier maken uit het vergallen van dat van een ander.

Beiden stonden sterk in de schoenen.
Beiden hadden zichzelf ooit beloofd nooit te wijken voor een ander.
"Never give in. Never surrender".

De man met de vrienden had duidelijk wel eens gevochten, getuige het litteken op zijn rechterwang en het aan dezelfde kant afgescheurde oorlelletje. De man alleen had alle tijd om de ander te bestuderen, bekeek hem van top tot teen en bedacht wat voor iemand het moest zijn. Inderdaad niet een type dat je wilt tegenkomen in een donker steegje. Of waar dan ook.

De vrienden werden onrustig maar durfden zich niet te veroeren. Zover had de leider hen dus in zijn macht. Met die macht zou het afgelopen zijn als hij nu het verkeerde zou zeggen of doen.

Maar wat was nu de juiste handeling?

Hij kon op dit moment moeilijk nadenken en had sterk het idee dat iemand wat in zijn drankje had gedaan, eerder die avond. Vermoedelijk alcohol. Zijn hoofd bonkte zo hard dat hij het in zijn schoenen voelde en bij zichzelf dacht:"Dit is echt iets dat je maar een paar mensen toewenst."

Een deel van hem wilde zich omdraaien en wegrennen maar dat was niet het deel waar hij naar luisterde. In plaats daarvan stond hij als aan de grond genageld met alleen maar het primaire besef dat hij niet mocht wijken.

De man tegenover hem voelde hetzelfde.

donderdag, juli 15, 2010

Nemen

"Chocky" van John Wyndham is boek nummer 13 van dit jaar en gaat over een jochie dat een onzichtbaar vriendje heeft. Het is decennialang geleden geschreven dus doet het wat ouderwets aan. Toch zijn de waarden die erin vermeld worden van eeuwigheidswaarde en universeel.

Waarden veranderen vaak niet. Of heel langzaam. Dat werd ook vanmorgen duidelijk bij de workshop "netwerken". Allemaal willen we aandacht. Allemaal willen we waardering. Daarom ook dat veel bedrijven zich "persoonlijk tot U, de consument" richten.

Voor sommigen komt dit misschien als een schok maar verreweg de meeste bedrijven geven niets om U als consument. Zelfs voor een bedrijf als Albert Heijn gaat het vooral om winst-maximalisatie.

Toch is er een kentering merkbaar: steeds meer bedrijven, instellingen en individuen beginnen - zo na de kredietcrisis- door te krijgen dat het kapitalisme niet zaligmakend is. Zodra hun eigen baan op de tocht kwam te staan vonden velen opeens concurrentie niet meer de beste methode om een bedrijf gezond te houden. Zodra hun eigen baan op de tocht kwam te staan vonden velen opeens dat het bij een bedrijf niet meer vooral moest gaan om winst maken maar ook om het heil van de werknemer en de consument.

Om met het voorbeeld van Albert Heijn verder te gaan: Met die plotselinge hoosbuien van een paar dagen terug stond personeel, inclusief management, bij de uitgang gratis T-shirts uit te delen aan doorregende klanten.

En werd vroeger de Z-verkoper regelmatig door de beveiliging gesommeerd te vertrekken, nu is de Z-verkoper lid van het team; hij helpt mensen hun boodschappen op de fiets te binden, maakt een vrolijk praatje met deze of gene en haalt boodschappen-mandjes op. In ruim daarvoor mag hij nu binnen in de winkel (in plaats van buiten te moeten staan in weer en wind) zijn krantje verkopen én krijgt hij elke dag een eenvoudig lunch-pakketje.

Terwijl er niet minder winst wordt gemaakt worden zowel klanten alsook personeel blijere en tevredener mensen. Het kan dus gewoon.

Laat bedrijven als MSD in Oss en TNT Post daar een voorbeeld aan nemen.

woensdag, juli 14, 2010

Eh...

"Soldaat in Uruzgan" van Niels Roelen is boek nummer 12 van dit jaar. De titel verraad al een beetje waar het over gaat...een soldaat in Uruzgan. Verwacht geen thriller met een spannende ontknoping maar lees het zoals het is: Het dagelijks leven van Nederlandse soldaten die orde en vrede brengen onder extreme omstandigheden in het Afghaanse deelgebied Uruzgan. Er zijn scènes waarin men koffie drinkt en scènes waarin gewonden worden afgevoerd per helicopter.

Gisteren vlogen er een paar helicopters over m'n hoofd op het Museumplein waar ik met vriend Erwin was om te vieren dat "wij" vice-wereldkampioen zijn geworden. Het deed mij denken aan een uitspraak van mijn zoon toen hij vier was en ik een spelletje Memory van hem verloor:"Je hebt niet verloren, papa; Je bent de tweede winnaar geworden!"

Best indrukwekkend om zo'n transport-toestel laag boven een menigte te zien vliegen. De inzittenden werden luidkeels toegejuicht. Bijna vergelijkbaar met een oorlogssituatie waarbij de lokale bevolking de soldaten toejuicht die hen wel even zullen bevrijden.

Zoals de jongens van het Nederlands voetbal-elftal ons respect verdienen geldt dat ook voor hen die in afgelegen oorden hun leven wagen om voor hen wildvreemde mensen te helpen.

Of je nu wel of niet van voetbal of oorlog houdt: ik vindt dat iedereen het in zich heeft om respect te tonen.

Voetbal lijkt in zoverre op oorlog dat beiden in staat zijn saamhorigheid binnen een bevolking te bewerkstelligen. Zelfs de mensen die tegen zijn vergeten hun onderlingen verschillen en verenigen zich.

Natuurlijk zijn er altijd mensen die vinden dat het beter kan maar gek genoeg komen die nooit met een oplossing. Het zijn vaak diezelfde mensen die er schande van spreken dat iemand in elkaar werd geslagen en niemand ingreep. Als je dan vraagt wat ze er zelf aan deden komen ze nooit verder dan : "eh..."

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Walter Hawkins

maandag, juli 12, 2010

Foto's

Deze foto's van het afgelopen weekend laat ik even voor zich spreken...(En U weet : erop klikken betekent vergroten)

















zondag, juli 11, 2010

Nederlanders

Had een heerlijk weekend met m'n kinderen en zal daar morgen over verhalen. Met foto's erbij. Voor nu moet U het even hier mee doen:

Slecht nieuws voor een zekere geblondeerde politicus:
Uit een grootschalig Amerikaans onderzoek naar criminaliteit blijkt dat die van 1990 tot 2000 het sterkst daalde in (Amerikaanse) steden waar de imigratie-cijfers het hoogst zijn. Oftewel: hoe meer allochtonen in een stad, hoe minder criminaliteit.
Steeds meer katholieke priesters blijken crimineel. U kent allemaal wel de verhalen van de priesters en paters die jonge jongens misbruikten maar ook diefstal is de doorgaans oudere heren niet vreemd. Onlangs nog werd Kevin Gray, werkzaam bij Sacred Heart in Waterbury, Connecticut betrapt. Hij bleek meer dan een miljoen dollar te hebben gestolen van de kerk en gaf dat voor een groot deel uit aan mannelijke escorts en maatpakken.

Niet alle priesters blijken homo te zijn. Neem nu de Belgische kardinaal Danneels. Bij controle werden op zijn computer foto's aangetroffen van bijzonder schaars geklede jongedames. Tenminste één daarvan had helemaal geen kleren aan en is naar alle waarschijnlijkheid jonger dan tien jaar. Nader onderzoek leerde dat de gewraakte foto via een reguliere site op zijn computer was terechtgekomen als mini-thumbnail. Blijft het feit dat de kardinaal graag naar schaars geklede jongedames op internet kijkt maar dat is niet verboden. Gelukkig...;-)

Beide heren hebben nu ongetwijfeld spijt en zullen met de krokodilletranen in de ogen verklaren dat ze het nooit meer zullen doen en dat de duivel in hen gevaren was. Hun baas koopt de boetes en eventuele celstraf af en maakt van Gray een missionaris in Venezuela waar de toenmalige Paus in de jaren '40 nog wat schurken met Duitse achternamen onderbracht. Maar ook voor die aktie is de Katholieke kerk nooit gestraft.

De kerk blijkt nog veel macht te hebben want een lid van de lokale tafeltennis-vereniging komt hier niet zo maar mee weg. Die zal gewoon voor zijn daden moeten boeten.

De grote energiemaatschappijen "boeten" voor het gebruik van kolen uit louche mijnen door meer winst te incasseren. De vraagprijs zal stijgen als zij "certificaten van herkomst" laten maken moeten kunnen overleggen. Zij claimen niet te weten uit welke mijnen zij de kolen halen waarmee een groot deel van onze energie wordt opgewekt. Onzin natuurlijk. Lees de vrachtbrieven en je weet het. Wat zouden ze te verbergen hebben?

Ik zal nooit verbergen dat ik fan ben van het Nederlands voetbal-elftal. Hoewel ik niet zo'n grote fan ben dat ik 7500 euro over heb om ze een wedstrijd te zien spelen. Het is mede omdat ik ervan overtuigd ben dat sport verbroedert. Zelfs de meest verstokte Wilders-fan zal niet willen dat bijvoorbeeld Boularouz teruggestuurd wordt naar het land van zijn voorouders. Opeens is deze voetballer geen Marokkaan maar een "Hollander".

Dat zegt mij wat iedereen stiekem al lang weet: Ondanks (soms grote) verschillen tussen Friezen, Urkers, Limburgers, Indo's, Joden, Moslims, homo's, Turken, gehandicapten, vrouwen, schaapscheerders, Frans Bauer-fans, advocaten en andere allochtonen zijn wij met z'n allen toch vooral Nederlanders.

vrijdag, juli 09, 2010

Dat wilde ze wel (Een verhaaltje)

Hij kwam binnen, zette zijn tas op tafel en haalde er iets uit.
Een konijn. Een witte. Van pluche.

Hij wachtte af.

Zij kwam binnen, zette haar tas op tafel en haalde er iets uit.
Een agenda. Een rode. Van kunstleer.

Haar oog viel op het konijn en ze keek hem vragend en glimlachend aan.

'Is die van jou?' vroeg ze.

'Dat was-ie maar nu is-ie van jou. Als je'm hebben wilt tenminste.'

Dat wilde ze wel.

donderdag, juli 08, 2010

Burger

Vanmiddag keek ik met mijn zoon naar "Die Welle", een aangrijpende Duitse film over de gevaren van het facisme. Een echte aanrader voor hen die denken dat een dictatuur in onze maatschappij nooit een voet aan de grond zou kunnen krijgen. Met name dus een film die aan te raden is voor fans van mensen als Geert Wilders en Rita Verdonk.

Er zijn mensen die vinden dat mensen die niet werken maar gewoon geen geld moesten krijgen. Tot het moment dat zij zelf werkloos raken. Rita Verdonk is zo iemand. Nu is zij zelf werkloos en zomaar opeens voorstander van wachtgeld, doorbetaling van haar volledige salaris als kamerlid. En dan ook nog eens zonder sollicitatieplicht. Net als Geert Wilders vindt ook Rita dat er politiemachten op straat moeten rondlopen die mensen om hun Ausweis vragen en snelrecht mogen toepassen.

Er zijn ook mensen die vinden dat andere landen hun eigen boontjes maar moeten doppen. De militaire hulp die Nederland biedt aan de bevolking van Afghanistan moet worden ingetrokken. Totdat zij zélf militaire hulp nodig hebben natuurlijk. Dan is het opeens was anders om buitenlandse hulp in te roepen. Wij hoeven dan niet onze eigen boontjes te doppen maar krijgen -zelfs ongevraagd- hulp van onze bondgenoten.

Maar wil ik dat zo'n bondgenoot een bom gooit op de zaterdagmarkt waar dan toevallig ook m'n moeder rondloopt, toevallig omdat zich daar misschien ook een terrorist bevindt? In dat geval is het middel erger dan de kwaal.

Daarom blijf ik erbij dat wij sceptisch moeten blijven bij militaire operaties in den vreemde.

En ik vraag mij af:

In plaats van het bombarderen van een markt, in de hoop om naast 32 onschuldige burgers ook een terrorist uit te schakelen...Is het niet veel efficiënter en burger-vriendelijker om gewoon twee speciaal agenten in burger naar die markt te sturen met een goed gelijkende foto op zak? Die kunnen dan de schurk ongezien benaderen en voor mijn part ter plekke de strot doorsnijden.

Of is dat maar een simpele vraag van een simpele burger?

woensdag, juli 07, 2010

D66

"Desperation" van Stephen King bestaat uit 720 bladzijden en is boek nummer 11 van dit jaar. Tsja, met zulke dikke boeken kom ik moeilijk aan mijn gemiddelde van twee boeken per maand. Zoals de meeste boeken van Stephen King was ook deze spannend en hier en daar vrij bloederig. Helaas soms ook wat langdradig en sommige scènes waren zo vergezocht dat ik mij eventjes achter de oren moest krabben.

Demissionair minister Ab Klink moet zich ook nog maar even achter de oren krabben. Hij dacht dat de invoering van het Electronisch patiëntendossier een feit was maar rekende buiten de Eerste Kamer. Nadat een wet is aangenomen zijn er mensen die die wet beoordelen op uitvoerbaarheid en zo.

Na wijs beraad heeft men besloten dat het landelijk EPD niet kan worden ingevoerd zolang niet duidelijk is op welke manier de privacy van de burgers wordt gewaarborgd. Ook wil de Eerste Kamer dat eerst goed wordt uitgezocht hoe goed het EPD bestand is tegen aanvallen van hackers. Ik bedoel maar: een of andere onverlaat zal in jouw EPD het zinnetje "Heeft een ernstige pinda-allergie" maar weghalen. Lig je in het ziekenhuis, krijg je een toetje met ondermeer stukjes pinda daarin en dan ben je zomaar dood. Goed, extreem voorbeeld. Maar het zou wel zomaar kunnen.

Voorlopig niet dus.

Nog meer goed nieuws: Gisteren kregen wij het officiële bericht dat de Ferman, Superfer, Zoonlief, door is naar het volgende leerjaar op het Gymnasium. Dat was dus dubbel feest voor ons toen Oranje gisteren de halve eindstrijd op het WK Voetbal in Zuid-Afrika wist te winnen door Uruguay met 3-2 et verslaan. Het team is nu al ongekend veel wedstrijden op rij ongeslagen. Al zo'n twee jaar lang meen ik zelfs. Dat is wat, hoor, twee jaar lang geen enkele wedstrijd verliezen. En toch zijn er van die zwartkijkers die zeggen dat het Nederlands elftal slecht speelt...Ach ja, er zijn nu eenmaal altijd wel ras-pessimisten.

Van die mensen die denken dat het niet goedkomt met de wereld, tenzij zij persoonlijk ingrijpen. Ook bevlogen mensen zoals Andrée van Es, wethouder voor GroenLinks in de hoofdstedelijke gemeenteraad.

Zij wil mensen met een beperking laten werken voor minder dan het minimum-loon. Alsof iemand met één arm lagere woonlasten heeft, of met een kinderkaartje de tram in mag of minder kosten heeft aan eten omdat hij of zij geen energie nodig heeft om die ontbrekende arm te voeden. Of zo.

Bovendien: als jij werkgever was: Zou je dan iemand aannemen die jou 2500 per maand kost of neem je iemand die jou 1800 per maand kost, bijvoorbeeld een langdurig werkloze? Resultaat is dat er geen mensen meer voor een normaal loon aangenomen zullen worden en ook die werknemers uiteindelijk vanzelf langdurig werklozen worden. Een onzalig plan dus, van de voormalig lijstrekker van de PSP. Die partij vormde in 1989 samen met CPN, EVP en PPR het nu zo bekende GroenLinks.

Volgens mevrouw Van Es is de gemeente Amsterdam verplicht mee te doen aan deze "proef" die ooit is verzonnen door Piet Hein Donner en wordt gesteund door ondermeer oud-minster Wijers van D66.

dinsdag, juli 06, 2010

Krijgen

Dat grote bedrijven de boel oplichten om een groot bedrijf te kunnen blijven is gewoon een natuurwet. Liegen en bedriegen is simpelweg een onderdeel van de bedrijfscultuur. Af en toe zal een bedrijf of instelling proberen zich netjes te gedragen maar vanuit winstoogmerk zal al weer snel van het burger-vriendelijke model worden afgeweken. Je kunt grote corporaties niet dwingen zich menselijk op te stellen, net zo min als je van het dak van een hotel kunt springen en de grond missen.

Toch is ook dát iets wat ik mij wel eens afvraag...

Als ik mij wat afvraag dan blijft die vraag vaak niet circuleren in mijn vriendenkring en/of in mijn hoofd. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld vragen waarop het onmogelijk is een antwoord te krijgen. Neem de vraag: "Waarom begrijpen mannen vrouwen niet?" Toch boek ik af en toe een succesje op dat gebied. Maar dat terzijde. Andere vragen zijn gewoon onzinnig:"Waarom valt een spin niet van de tafel af als-ie bij het kruipen de rand bereikt?"

Ik wilde graag van de overheid weten waarom men én de arbeidsparticipatie van met name vrouwen wil verhogen én kinderopvang duurder wil maken. Door het duurder maken van kinderopvang zul je mensen stimuleren om werkloos thuis te blijven met de kleine op schoot. Financieel is dat dan namelijk voordeliger voor die vrouwen. Op die vraag kreeg ik een keurig antwoord van André Rouvoet via Twitter: "Nee, maar als demiss minister had ik geen keus: overschrijding moest binnen de begroting opgelost. Kamer steunde me dan ook."

Een andere vraag die ik hardop stelde was waarom er zo veel postbodes ontslagen moeten worden terwijl tegelijkertijd TNT Post er graag over opschept dat er maar liefst 18 miljoen poststukken via hen worden verstuurd. Alleen al in Nederland! Bovendien verklaarde TNT Post tegenover de aandeelhouders dat de omzet gelijk is gebleven ondanks een daling in volume, vooral door verhoogd e-mail verkeer.

TNT geeft als reden voor het massa-ontslag (en het aannemen van extra part-time personeel via dochterbedrijf VSP) dat postbezorging z'n beste tijd gehad heeft nu zoveel mensen e-mail gebruiken. E-mail zou een veel sneller en goedkoper medium zijn. Het zou niet gaan om de winst op de totale divisie Post maar om het dreigende "verlies" op de afdeling Productie. Op de afdeling Commercie worden alleen maar steeds hogere winsten geboekt. Nu ben ik maar een eenvoudige voormalig boekhouder maar mij is altijd geleerd dat het niet uitmaakt waar het geld vandaan komt, zolang de Balans maar in orde is.

Een voorbeeldje voor de leek: Stel dat Uw autokosten stijgen. Dat zou vervelend zijn. Nu kunt U overwegen Uw auto weg te doen en voortaan bij Uw dochter achterop de fiets naar Uw werk gebracht te worden. Of U verheugd zich dat zij geslaagd is voor haar studie en uit huis gaat wonen. Iets wat U duizenden euro's per jaar bespaart waarmee U makkelijk de hogere auto-kosten kunt opvangen. TNT zegt in zo'n geval dat dochter maar haar fiets moet wegdoen want papa heeft zijn auto nodig. In plaats daarvan krijgt dochterlief af en toe van papa geld voor een buskaartje. Waardoor papa op den duur dus duurder uit is. Maar papa kijkt alleen naar de korte termijn. Niet zo slim van papa. Papa zegt ook dat fietsen ouderwets is (ik hoop dat U de analogie nog een beetje begrijpt, ik begin aardig de weg kwijt te raken...) omdat er zoveel snellere en betere manieren van vervoer zijn. Zoals papa's auto.

Terug naar TNT waaraan ik ook zo kunnen vragen: Als het toetsenbord zo makkelijk, snel en efficiënt is, waarom bestaan pen en potlood dan nog?

Dan zou ik ook van het graag zeilende directielid van TNT Post willen weten waarom er eigenlijk nog zoveel zeilboten zijn. Er zijn immers veel efficiëntere, veiligere en goedkopere manieren om een bericht naar de andere kant van de wereld te krijgen (die heb ik van Eileen Gittins)?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jan Blokker

maandag, juli 05, 2010

Backstreet Boys

Het lijkt wel eens alsof er alleen maar ellende is in de wereld maar natuurlijk is dat niet zo. Er valt meer dan voldoende te lachen. Bij deze een collage:

Op het Vader-dag-cadeautje dat speciaal voor mij door dochterlief in elkaar was geknutseld:

"Hallo papa, wat een prachtige dag!!
en wat een mooie lach!
Wat een mooie lach!!!!!!"

(De puntjes van elk uitroepteken zijn prachtig getekende hartjes. Ook dat nog...)

Metro van donderdag 1 juli:
"Om te zorgen dat er opgebouwde kennis verloren gaat, stelde de Christenunie voor een Nederlands reconstructieteam langer te laten blijven. CDA en VVD steunen deze suggestie."

Kijk, nu komt de aap uit de mouw...;-)

De plannen om te korten op de gezondheidszorg zijn ten dele teruggedraaid. Men is tot inkeer gekomen en heeft bijna helemaal zelf bedacht dat het afwentelen van kosten van overheid en zorginstellingen op de burger eigenlijk helemaal niet zo'n goed idee is. Ab Klink blijkt opeens naar kritiek te luisteren.

Niet veel mensen zullen dit weten omdat ze nog verbolgen zijn over de aangekondigde bezuinigingen en zijn afgeleid door WK- en Tour de France nieuws. En natuurlijk het jaarlijks terugkerende komkommertijd-nieuws over de blauwalg in de vaderlandsche zwemwateren.

Zouden mensen wel weten dat de directeuren van verschillende gesubsidieerde instellingen zoals het Rode Kruis en stapje terug moeten doen in salaris? Zelfs Maxime Verhagen vindt opeens dat het te gek is dat er belasting-geld van de Nederlandse burger wordt uitgegeven zodat de een of andere directeur een hoger salaris kan ontvangen dan de minster-president van ons land.

Met al die politici die opeens aardig gaan doen zou je haast gaan denken dat er binnenkort weer verkiezingen komen...(Mijn voorspelling: nieuwe Tweede Kamerverkiezingen in oktober)

In de kranten stond nog meer aardig nieuws: Het Nederlands voetbalelftal is door naar de halve finale van het WK-Voetbal in Zuid-Afrika. Door twee doelpunten van Brazilië won "Holland" met 2-1.

U hoeft geen krant open te slaan om te weten dat het prachtig zomerweer is! Het was jammer van die hoosbui van zaterdag waar m'n dochters en hun moeder op het strand van Zandvoort mee werden geconfronteerd maar verder is het heel mooi weer.

Ik kwam hen tegen op het treinstation Amsterdam Centraal waar ik op de trein wachtte richting Rotterdam voor het verjaardagsfeestje van vriendin Daniëlle. Zo kwam het dat ik sliep in een kamer waar een Feyenoord-sjaaltje hing en een ruimte deelde met zingende fans van de Backstreet Boys...

vrijdag, juli 02, 2010

Zoen me! (Een verhaaltje)

In zijn hoofd had hij een collage van beelden uit zijn verleden. Zij stond op zeker de helft daarvan.

Zonder haar had zijn wereld er anders uitgezien. Eenvoudiger waarschijnlijk, minder ingewikkeld. Maar daardoor ook minder mooi.

Hij was niet geobsedeerd maar moest gewoon overmatig aan haar denken. Zoals iemand met darmproblemen vaak naar het toilet moet;
Niet dat je het graag wilt maar je kunt niet anders.

Niet dat hij denken aan haar als probleem zag want dat was het niet. Slechts één keer was hij vanwege het denken aan haar een baan kwijtgeraakt. Of was het twee keer?

Soms zag hij haar zelfs nog in het echt. Of dacht hij haar te zien.

Ze was niet veel veranderd. Nog steeds die heerlijke brede heupen, dat iets te grote wipneusje en die mond die maar één ding zei: zoen me!

donderdag, juli 01, 2010

Stenigen

Vandaag mochten wij op cursus elkaar helpen met het oplossen van knelpunten op weg naar onze status van ZZP'er. Altijd leuk om wat feedback te ontvangen.

Zou Geert Wilders ook wel eens brainstormen met anderen voordat hij met een of andere uitspraak de pers haalt?

Ik heb sterk de indruk dat hij wel eens een brainstorm-sessie heeft gehad met mevrouw Wafa Sultan, de mevrouw die is ingehuurd als getuige-deskundige in de rechtszaak die tegen hem is aangespannen wegens haatzaaien. Ook zij is van mening dat de Koran vol staat met oproepen tot geweld. Zelf geeft mevrouw Sultan toe de Bijbel niet te kennen.

Zou zij die wél gelezen hebben dan zou zij concluderen dat ook het Christendom regelmatig oproept tot het gebruik van geweld. Het zou ook nog kunnen dat zij nog nooit heeft gehoord van de Kruistochten. U weet wel: dat waren die militaire campagnes waarbij mensen werden gedwongen zich tot het Christendom te bekeren. Wie dat weigerde werd gewoon om zeep gebracht. Net als ten tijd van de Spaanse Inquisitie.

U hoeft mij niet op mijn woord te geloven maar U kunt ook gewoon de Bijbel even lezen. Zo vindt U hier (klik op het woordje "hier" voor de betreffende webpagina) diverse voorbeelden waarin de Bijbel oproept om mensen met wie je het niet eens bent gewoonweg te stenigen.