De week voorbij

Allereerst mijn excuses: toen ik vorige week (klik) schreef dat Palestina alleen door Iran financieel en miltair werd gesteund en Israël door alle andere landen in de wereld, bleek ik zwaar te hebben overdreven; van de 195 landen die er zijn, krijgt Israël in de strijd tegen Palestina slechts steun van 

zo'n 175 daarvan.

Wist altijd al dat het een goed idee was om indertijd een Russische vlag te kopen. Echt zo'n moment dat ik de Voorzienigheid op mijn knikkende knieën dank. Mochten de Russen een paar honderd soldaten (meer zijn er niet nodig) om Nederland onder de voet te lopen omdat zij het zonde vinden om een raket van een paar miljoen Roebel op Rotterdam te werpen (en daarmee 80 procent van ons leuke landje te nivelleren), zet mij dan maar in de frontlinie. 

Ofwel ben ik dood bij de eerste schotenwisseling, of de tegenpartij ligt plat van het lachen bij het aangezicht van een 54-jarige meneer van 1.40m met bierbuik die probeert een geweer op te tillen terwijl hij zijn schiethand niet om de trekker kan krijgen omdat die eenvoudigweg te ver is om te bereiken. In elk geval heb ik kwaliteiten die mij bij gevangenschap in leven houden. Om de troepen te vermaken.

Wat doet u als 'de Russen komen!'? 

==================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

==================

Maandag las ik dat een grote groep mensen die claimen nergens bang voor te zijn (zogeheten 'wappies') sinds kort extreem bang zijn voor reguliere zonnebrandcrèmes want 'daar kun je dood aan gaan!' Inderdaad bleek een paar jaar geleden dat in een handvol van de miljoenen zonnebeschermingsproducten wereldwijd een stof (benzeen) voorkomt die in enorme hoeveelheden kanker zou kunnen veroorzaken. Om er daadwerkelijk kanker van te kunnen krijgen, zou je niet een klein laagje op je huid moeten smeren maar er een paar liter per dag van moeten drinken. 

Wappies hebben een grotere kans om dood te gaan aan de hobbies 'tabak roken' en 'alcohol drinken' dan te sterven aan huidkanker door verkeerde zonnebrandolie.

Gelukkig kwamen er meteen wappies op het idee om geld te verdienen aan hun collega-bangerikken:

(klikken=vergroten)

Op hetzelfde adres als waar Hemnature zit is overigens ook een uitvaartverzorger gevestigd. Toeval?

Kijkend naar het gezicht van een 'opperwappie', gebruik ik liever wel dan geen zonnebrandbescherming:

Over wappies gesproken: Thierry Baudet maakte een foutje door te verklaren dat hij tegen het recht van vrouwen is om te beslissen over hun eigen lichaam. 

Zijn rechtse vriendjes in Amerika zijn tegen abortus en hij dus ook. Maar ja, veel van Baudet's aanhangers zijn weliswaar dom maar ook vrouw en vóór het recht om om te beslissen over hun eigen lichaam. Ben benieuwd hoe hij dit foutje gaat goedpraten. Dat wordt weer lachen! In elk geval valt zijn gedachtegoed 'Vrijheid is voor alle mensen en dus niet voor negers, joden, vrouwen en homo's!' niet meer bij iedereen lekker.

Zou graag meer tijd besteden aan sociale media want er is ontzettend veel leuks op te vinden. Helaas moet er ook wel eens gewerkt worden. Aan mijn toekomstige carrièrre bijvoorbeeld. Heb weliswaar anderhalf jaar recht op WW voor ik de Bijstand in ga (en er ruin €200 op vooruit. Maar dat terzijde) maar wil toch wel weer eens werken voor geld. Met gratis werken koop je geen brood.

Was 's middags even bij een buurvrouw en ook een vriend was daar maar het grootste deel van de dag was ik in huis bezig. Afwisselend aan mijn bureau en op andere plekken in huis.

's Avonds at ik op de club. Vind ik een leuk zinnetje om te zeggen: 'Ik eet vanavond op de club, schat!' Maar pas na het verrichten van enige arbeid. Er diende namelijk een nieuwe Schakel te worden toegevoegd aan 'de Broederketen die de ganse Aarde omspant'. Zo heet het opnemen van een nieuw lid in onze vereniging. Het Broedermaal (het gezamenlijk eten na afloop van een Rituaal en een wezenlijk onderdeel van de avond) was weer uitstekend verzorgd 

en heb weer vreselijk gelachen met de lieve mensen van de catering. Met wie ik een uur na het verorberen van het heerlijke toetje

nog even aan de bar heb gehangen.

Dinsdag diende het een en ander administratief in orde worden gemaakt. Net als bijvoorbeeld bij een voetbalclub, moet een nieuw lid worden aangemeld bij het hoofdbestuur. Bij de meeste verenigingen is het opsturen van een ingevuld formulier en een kopie van de ID dan voldoende. Bij ons niet. Ook mocht ik diverse stukken informatie doorsturen naar het nieuwe lid zelf. Ook de Vrijmetselarij kent namelijk (huishoudelijke) regelementen, statuten en wat dies meer zij.

"Tegenwoordig worden vrouwen al van jongs af aan aangemoedigd om een carrière en financiële onafhankelijkheid na te streven. Er wordt verwacht dat ze de traditionele rol afwijzen om een man te ondersteunen." Zou u stemmen op een politicus die vindt dat vrouwen moeten stoppen met het hebben van een eigen leven en gewoon - 'net als vroeger' - hun leven in dienst moeten stellen van hun man en kinderen?

Toch hebben heel veel mensen - en ook vrouwen dus - op Thierry Baudet (klik) gestemd.  De uitspraak van de bekende populist past binnen de 'omvolkingstheorie':  'Blanke vrouwen krijgen te weinig kinderen dus hebben over een tijdje alle mensen een kleurtje!' Baudet, noch een van zijn schapen heeft kunnen vertellen waarom dat zo ontzettend erg zou zijn. Althans, niet zonder zichzelf bloot te geven als racist.

Het was even schrikken om te horen dat een collega van een vriendin op een nogal nare manier (klik) was overleden. Verder nam ik deze dag weinig nieuws tot mij. Ten faveure van het versturen van een paar sollicitaties en het verwerken van aantekeningen, afspraken maken met deze en gene en orde scheppen in de chaos in mijn hoofd die de chaos op mijn bureau aardig evenaart:

Eind van de middag ging ik even lucht happen en kwam bij mijn dagelijkse wandeling een vriend tegen met wie ik meeliep naar de waterkant om te zien hoe hij zichzelf en zijn kayak te water liet.

Bij thuiskomst wisselde ik het filter van de filterpomp van het aquarium:

en verstuurde ik maar eens een verse sollicitatie. Geen echt superleuk tijdverdrijf maar een stuk leuker dan Bijstand aanvragen, zelfs al heb ik door een lage WW-uitkering (70% van mijn meest recente salaris a €960 per maand voor 24 uur per week is niet heel veel). Voor wie denkt: 'Goh, dat lijkt mij ook wel wat, elke maand zo'n fijn geldbedrag waar ik helemaal niets voor hoef te doen!' raad ik u aan om met pensioen te zijn of gaan want voor AOW hoeft u niets te doen. Voor een WAJONG-uitkering (klik) geldt ongeveer hetzelfde. Maar daar moet je arbeidsongeschikt voor zijn.

U kunt natuurlijk ook Tweede Kamerlid worden, dan krijgt u - bovenop uw slalaris - elke maand een Basisinkomen ('onkostenvergoeding' in Newspeak) van €1000 waar u geen formulieren voor hoeft in te vullen, geen bonnetjes voor hoeft te overleggen en zelfs geen onbetaald 'gepast werk' voor hoeft te accepteren om 'nuttig' te blijven voor de maatschappij. Dit zijn de eisen voor de Bijstand (klik).

Woensdag werd ik moe wakker want ik had wat te weinig geslapen omdat de buren schuin boven mij een feestje gaven en de laatste luidruchtige gast pas bij het ochtendgloren vertrok. 'Aan welk dier doen de geluiden die zij dronken lallend maken?' vroeg ik mij af. En opeens wist ik het! Luister hier (klik) maar eens naar. 

Die ochtend ontdekte ik via Twitter (want de grote, reguliere media besteden er geen aandacht aan) dat India en Pakistan worden geteisterd door een verschrikkelijke hittegolf (klik). Temperaturen van bijna 50 graden Celsius (dat is ongeveer heel erg belachelijk warm) hebben inmiddels rechtstreeks aan enkele tientallen mensen het leven gekost. Mislukte oogsten en een gebrek aan schoon drinkwater zullen nog vele mensen meer noodlottig worden. Noem mij maar cynisch maar ik vraag mij echt af hoe de media het nieuws uit India zouden brengen als mensen met een lichtere huidkleur de slachtoffers waren.

's Middags haalde ik met een buurvrouw ons wekelijks voedselpakket en was er weer blij mee.

Ik maakte er een zooitje van in huis want ik had het weer eens op mij genomen om te gaan opruimen. Als ik eerdaags weer aan de bak ben voor een werkgever zal daar wat minder tijd voor zijn.

Over 'aan de bak' gesproken: ik zou die avond bij een vriend gaan eten maar kreeg een telefoontje: kun jij vanavond als entertainer werken in een kasteel? Betaald? Nou, vooruit. Zodoende werd ik eind van de middag opgehaald en naar Kasteel Duurstede gereden. Deze foto maakte ik bij aankomst:

De gasten mochten tijdens het eten een spannend raadsel oplossen en ik mocht hen daarbij helpen. Soms van de wal in de sloot maar als zij het maar naar de zin hadden. En als je daarvoor een blonde dame mee je kasteeltoren in moet lokken, dan is dat maar zo:

Was ontzettend fijn om met een leuk en professioneel team mensen samen te spelen. Diverse gasten gaven ons een mooi compliment: 'Hoeveel jaren werken jullie al samen? Jullie zijn zó goed op elkaar ingespeeld!' 'Eh...een paar uren, mevrouw. Onderweg in de auto en in de kleedkamer maakten wij met elkaar kennis en bespraken het spelscript even.'

Kasteel Duurstede (klik) is een prachtige locatie voor bijvoorbeeld een huwelijksreceptie en ziet er 's nachts zo uit:. 

Hoef alleen nog maar iemand te vinden die bereid is met mij te trouwen. Kleinigheidje.

Na afloop dronken wij (minus een lid van de groep die met eigen vervoer en iets eerder was vertrokken) wat op de goede afloop. Gezellig. Op naar een fijne toekomstige samenwerking!

Met een beetje dubbel gevoel gleed ik anderhalf uur na het nemen van deze foto onder de lakens want deze dag was ook de uitvaart van mijn onlangs overleden oom.

Donderdag bij het wakker worden keek ik even of mijn voeten nog aan mijn benen zaten. Was niet meer gewend om zoveel rond te hupsen over grind en daarbij ook nog kasteeltorens (wie heeft de stenen wenteltrap uitgevonden? Die wil ik wel eens even spreken) te beklimmen. Au!

Had twee potten koffie nodig die ik ledigde samen met een buurvrouw om een beetje bij te komen van de inspanningen. Het koste ook wat inspanning om het vrij plotseling troebel geworden aquariumwater van Karper, Snoek en Meerval schoon te krijgen:

Planten en grote stenen er uit en goed schoonmaken alvorens die weer terug te plaatsen en tweederde van het water vervangen door vers kraanwater en dan maar hopen dat het er weer wat beter uit ziet voor mijn gevinde vrindjes als het stof is nedergedaald.

Een netwerkborrel viel samen met het verplaatste bezoek aan een vriend dus het samenkomen met creatieve collega-ZZP'ers zegde ik maar af.. De vriend kookte een lekker maaltje voor mij die avond:

Hier kwam ik op de weg terug naar huis (rond half twaalf) langs:

Vrijdag was ik 's ochtends lekker aan de gang in huis en 's middags mocht ik een leuke dame bezoeken. Wij kennen elkaar uit de wereld van entertainment en zij maakt kostuums. Zo maakt zij voor mij een onderdeel voor een kostuum en mocht ik mij daartoe melden bij haar atelier. Waar ik kwam via deze trap:

Die mij doet denken aan soortgelijke trappen uit mijn jeugd: het vinyl maar zeker ook de rubber strips.

Onderweg terug naar huis merkte ik dat het begonnen was te regenen:

Voor 's avonds stonden op het programma: twee optredens om te bekijken op twee verschillende locaties en deelname aan een online vergadering. Mijn lichaam gaf echter aan dat het in energiespaarmodus wilde. En ik heb geleerd te luisteren. Desondanks schreef en publiceerde ik uiteraard een vers 'verhaaltje op vrijdag' (klik).

Zaterdag deed ik wat klusjes in huis voor ik mijn spullen bij elkaar zoch voor het werk. Deze dag mocht ik als entertainer werken op een bedrijfsfeest in Amersfoort. Een van mijn collega's daar was de wereldberoemde goochelaar Andrew Melia (klik). Erg tof! Wij waren een beetje onderbemand (ook artiesten worden wel eens ziek natuurlijk) maar de gasten hebben zich in elk geval goed vermaakt met het spel van mijn collega's en mij. 

En daar gaat het om tenslotte. Het spelen smaakte naar meer! En ook het eten was prima verzorgd. En werd bezorgd in onze kleedkamer: een oude wagon.

Na het vertrek van de gasten hielpen wij het horecapersoneel nog even met het opruimen van de zaal voor wij een drankje dronken op de goede afloop, wij afscheid namen van elkaar en ik keurig naar huis werd gebracht door een collega.

Onderweg naar huis publiceerde ik een eerder geschreven Engelstalig sonnet (klik).

Zondag was ik dus een tikje brak dus ik sliep uit. De middag was vooral voor het voorbereiden van een tweetal vergaderingen, het schrijven van een factuur en een kort bezoek van een vriend. Deze dag wisselde ik ook de lakens, verzorgde het aquarium 

en mijzelf en verwerkte aantekeningen tot toekomstige blogstukjes. Ook maakte ik afspraken met deze en gene, onder wie mijn zangjuf.

Misschien niet zo enerverend als een minister president die sms'jes met opzet blijkt te hebben gewist en daarover loog maar vond het gewoon een stuk praktischer mij druk te maken over andere zaken. Zoals 'Waar heb ik toch mijn nagelknippertje gelaten?'. Onderzoek naar wat er waar is van het 'Nokia-verhaal' van Mark Rutte laat ik liever aan anderen over. U kunt hier (klik) lezen wat hun bevindingen zijn.

De muziek van deze week is gecomponeerd door Vangelis. Hier is een stukje uit 'Beauborg', dat zowel een LP is alsook de enige track op die LP:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Mohamed Rabbae en Vangelis Papathanassiou. 

Meer lezen? Mijn verhalenbundels