Vandaag heb ik voor het eerst echt een stukje buiten gewandeld. Even wennen, dat lopen op twee krukken en gelukkig was een buurvrouw mee om voor mij deuren open te houden. Maar het is gelukt! Al moest ik bij thuiskomst meteen een pijnstiller slikken en een dutje doen. Maar nu weet ik zeker dat ik met een paar weken weer (rustig aan, maar toch) kan rondlopen en zelf m'n favoriete soort chips kan halen...
De favoriete partij van een zekere blonde gedoger heeft zich uitgesproken tegen windmolens op Nederlandse bodem. Zelf vind ik het opvallend dat deze xenofobe partij liever de Nederlandse huishoudens en industrie laat draaien op olie uit Islamitische landen dan op apparaten die een prachtig stukje vaderlandse techniek en historie vertegenwoordigen...het zal wel aan mij liggen...
Een pleidooi voor het Nederland zoals dat ooit in het buitenland bekend stond ("Zeer tolerante lui, die Hollanders!") kwam uit onverwachte hoek. Een jonge Nederlandse acteur nam Het Gouden Kalf voor beste acteur in ontvangst en pleitte er vurig voor dat we elkaar weer als mensen gaan zien in plaats van als "dingen die je in een hokje kunt stoppen". Nasdrin Dachr mag dan zijn wortels in Marokko hebben, zijn hart ligt in Nederland.
Namaak-christenen als Maxime Verhagen en Geert Wilders mogen een voorbeeld nemen aan voornoemde jongeman die zijn droom wist waar te maken.
Met mijn zoon keek ik naar een TV-programma waarin andere jongeren hùn droom probeerden waar te maken: met een beperkt budget deden zij mee aan een autorace waarbij het de bedoeling is een zelfgebouwde auto zo lang mogelijk te laten rijden op één liter brandstof.
Vreemd eigenlijk dat het onderzoek naar de bouw van dit soort vervoermiddelen zo weinig gesteund wordt. Men zou bijna denken dat het onderzoek wordt tegengewerkt door hen die verdienen aan de olie-industrie...
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bert Jansch
De laatste Huisvlijt Linkparty van 2024
1 uur geleden