De klok vertelde hem dat het etenstijd was. Zijn maag ook.
Daarom pakte hij een broodje uit zijn tas
en at het op terwijl hij genietend en berustend om zich heen keek.
Hij dacht aan haar en zij dacht aan hem. Dat wist hij zeker.
Hij pakte het boek weer op dat hij even terzijde had gelegd
en las verder over de jonge vrouw die - op hetzelfde bankje gezeten als hij -
in het park haar lunchpauze doorbracht.
Helaas in een andere tijd.
==========================================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
vrijdag, december 13, 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
In Engeland spreken de meesten geen Nederlands. Hoewel mijn Frans na wat lessen iets beter is dan op 2 HAVO niveau, ben ik ongeveer net zo v...
-
"Wachten op de Prins op het Witte Paard? Lieve schat, als je wilt kun jij...""...de Prins zijn?" "Het Paard zijn. ...
-
Momenteel ben ik niet thuis maar aan het werk in een ander land. Alwaar ik - tijdelijk - ook woon. Dus in mijn huis wordt momenteel een mini...
-
Samen met Ioseb Besarionis dze Dzjoegasjvili en een Belgische koning , was Hitler één van de grootste monsters die de wereld ooit heeft gek...