Dat wordt lekker slapen vanavond: verse lakentjes! Intussen is Ferdinand een tand kwijt, is m'n petekind telefonisch onbereikbaar
en staat dit blogje aangemeld bij een site voor en door vaders.
Hoewel ik er graag bij was geweest gisteren is't me wéér niet gelukt om bij de herdenking van de februaristaking te zijn.
Oorlog blijft een constante dreiging zolang mensen als George W. het voor het zeggen hebben in de wereld. Wie heeft die idioten
zoveel macht gegeven en hebben zij "Bowling for Columbine" gezien? Hebben zij enig idee wat zij ons aandoen en onze kinderen nalaten? Lezen zij wel eens berichten van bijvoorbeeld Antenna, Hogerhand of Indymedia? Soms vraag ik me af of het zin heeft hen op zulke sites te wijzen, want kunnen ze eigenlijk wel lezen? Je zou toch denken van niet. Het is dat of ze negeren doelbewust rapportages die aantonen dat hun favoriete manier van handelen de wereld niet verbetert.
Nog even en ook het geduld van "gewone" mensen is op en dan gaan ook zij wellicht vinden: "Wie niet horen wil, moet voelen."
Welterusten, meneer de president. Slaap zacht.

Loop ik gewoon over straat vanaf het werk, me keurig met m'n eigen zaken te bemoeien, kom ik Ferdinand's sensei tegen!
Hij bestuurde zo'n apparaat op vier wielen en een motor waarvoor je een groot-rijbewijs nodig hebt. Zal'm maandag 'ns ff aan de
tand voelen...Janine heeft een middagje zonnebaden gewonnen met haar geweldige tip inzake de hangmat met onderstel.
Gefeliciteerd! Felicitaties gaan ook uit naar m'n petezoon Matthijs die vandaag een jaartje ouder is geworden.
Gek he? 't Ene moment heb je zo'n hummeltje op je onderarm liggen en als je een paar keer met je ogen hebt geknippert
heb je "vet koele" gesprekken met zo'n jong...Men zegt wel eens: "Ik wil niet dat m'n kind opgroeit in zo'n waardeloze wereld."
Ik breng daar graag tegenin: "Wat moet er van de wereld worden als er geen kinderen bijkomen die met onze steun de rotzooi opruimen die wij en onze voorgangers hebben gecreëerd?" Leven is leuk. Geniet. Wordt bijvoorbeeld helemaal blij als ik straks de binnenzak van m'n jas heb gerepareerd, m'n lakens heb verschoond, administratie heb gedaan, cd'tje heb gebrand en boodschappen in huis heb gehaald. Met een beetje mazzel kan ik nog wat gaan opruimen/uitzoeken met terugwerkende kracht want zo gaat dat als alleenstaande werkende vader: je blijft maar achter de feiten aanhollen. Ja, soms klaag ik. Maar altijd ben ik heppie.