Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, januari 17, 2016

De week voorbij

Maandag werd ik 's ochtends in paniek gebeld door mijn moeder: 'Wat gaan ze met mij doen straks? Weet je waar mijn papieren liggen? Heb je je broer al gebeld?' Zij was die nacht opgenomen in het ziekenhuis omdat er iets mis was met haar hart. Dat heeft men maandagmorgen schokjes gegeven en rond het middaguur belde mijn moeder opgelucht (en nog wat stoned van de medicatie. Erg grappig!) op: 'Ik heb weer lucht! Ik kan weer makkelijk ademhalen!' En 's middags mocht zij weer naar huis. Een prachtbericht tegenover het bericht dat toch nog vrij plotseling muzikant, artiest en mooi mens David Bowie overleed. Daar ging weer een jeugdheld!

Ik bleef mij verder verbazen over de artikelen naar aanleiding van de massa-aanrandingen in Keulen, afgelopen oudjaarsnacht. De vraag: 'Waren de daders vluchtelingen, asielzoekers, moslims of 'gewoon' lichtgetinte Duitsers?' is voor de meesten blijkbaar belangrijker dan de vraag: 'Wanneer gaan de daders gepakt worden en krijgen deze vrouwen gerechtigheid?' Al sinds mensenheugenis worden vrouwen met carnaval in de borsten en bilpartij geknepen. Maar ja, dan horen de handen bij de blanke dronken buurman en is het blijkbaar minder erg. Of zo. En gek dat 'wij' alle blanke Nederlanders als individu zien maar tegelijkertijd beweren: 'alle lichtgetinte moslims zijn hetzelfde!' Onzin natuurlijk. Nu zou ik kunnen uitweiden maar iemand anders heeft mijn gedachten grotendeels al prima verwoord. Leest u maar dit artikel van Sargasso (klik).

Dinsdag ging ik na werktijd 'even' naar de loods van Rataplan Design om namens mijn vriendin een aantal webbestellingen in orde te maken. Zelfs wanneer ze in China zit weet zij spullen te verkopen! Helaas was er een akkefietje met het veerpont waardoor een en ander langer duurde dan verwacht. Op de weg terug ging het echter voorspoedig en op de heen- en de terugweg genoot ik van het uitzicht:
Nee, er is niet gesjoemeld met deze foto: 
dat gebouw ziet er écht zo uit en ik heb ook niets veranderd
aan de automatische instellingen qua belichting
en witbalans en zo. Ook niet achteraf!
Vanaf de 'halte' van het veerpont zagen de wachtenden een heuse regenboog!
Toen de schemering intrad was dit mijn uitzicht over de stad

Ik was al wat chagrijnig door een loopneus, een nog steeds zere keel en een telefoontje: 'Ik kan niet slapen!' midden in de nacht. 'En jij dacht dat de beste oplossing voor jouw slaapprobleem zou zijn om ervoor te zorgen dat ik óók niet kan slapen?' -'Ja maar...' 'En laat mij raden: tegen zes uur in de ochtend val jij uitgeput in slaap om vervolgens zes uur 's avonds pas weer wakker te worden. En het is nog niet in je opgekomen dat je 's nachts misschien zo slecht slaapt omdat je dat overdag 12 uren doet?' Met alle respect voor die mensen die écht aan insomnia lijden (en dat is niet fijn!) maar in voorkomende gevallen is mijn antwoord: 'Als je écht gesteld bent op je gezondheid val je mij voortaan niet meer lastig met onnozelheden. Gratis tip: leg je mobiel in een andere kamer, doe de gordijnen dicht en de televisie uit, kruip onder de dekens, doe je ogen dicht en tel langzaam tot honderd. Succes!'

Ik las dat een jongetje van 13 mogelijk celstraf te wachten staat omdat hij een grap maakte over een bom op Amsterdam Centraal Station. Toegegeven, een smakeloze grap maar het joch is 13! Wat is het excuus van Gordon? Verder natuurlijk verschrikkelijk nieuws dat een zelfmoordterrorist een einde maakte aan het leven van 10 mensen op een druk plein in Istanbul. 'Het was een buitenlander!', aldus een Turkse minister. Ja, dat is het natuurlijk altijd. In de ogen van de rest van de wereldbevolking zijn wij namelijk allemáál buitenlanders.

Tsjechië is voor Nederlanders (en Belgen en zo) ook buitenland en een paar jaar geleden waren wij daar met wintersport. Een medereizigster van toen kwam ik tegen in de supermarkt. Even later gevolgd door de vroegere karate trainer van mijn zoon die hem tot aan zijn bruine band heeft begeleid. Toen is mijn zoon helaas gestopt.

Woensdag werd ik ontslagen. Omdat ik zo brutaal was om vorige week (klik) per e-mail te melden dat ik mij niet telefonisch ziek kon melden omdat ik mijn stem kwijt was. En ziekmeldingen dienen per telefoon gedaan te worden 'want dat zijn nu eenmaal de regels!' En omdat ik om elf uur vandaag een officiële waarschuwing kreeg dat ik de targets niet haalde en die zelfs na de officiële waarschuwing om half twaalf nóg niet had gehaald. (Wat onmogelijk is maar dat doet niet ter zake). Ik ben nu dus weer op zoek naar (betaald!) werk. Liefst voor een bedrijf waar de mens belangrijker is dan 'targets'. Natuurlijk werd ook hier naar de mens achter de machine callcenter medewerker gekeken. Maar niet door iedereen. Collega's en ook teamleiders verbaasd. En ik ook. Maar het leven gaat door.

En bij leven hoort lol maken! Hier zit ik met een vriendin in de bioscoop.
In het donker zonder flits is het lastig fotograferen met een oud mobieltje

Niet zomaar eentje maar een Imax 3D. Wij keken er naar een alleraardigste rolprent met een goede mix van humor en avontuur. Zowel geschikt voor de oude fans van het genre alsook voor nieuwe generaties. En dat is knap. Voor wie het nog niet doorheeft, hier een trailer:



Op de weg terug naar huis kreeg ik van een aardige Chinese dame een informatie folder over Falung Gong (klik), de leefstijl die al velen het leven gekost heeft. Maar niemand lijkt te willen ingrijpen in deze vorm van onderdrukking door de Chinese overheid.

Donderdag begon bij een Broeder thuis met overleg over de administratie van de Amsterdamse Vrijmetselarij en 's middags had ik een sollicitatiegesprek. De uitkomst is dat ik dinsdag mag beginnen in een deeltijdbaan als Office Manager bij een bierbrouwerij. Ik mag mij niet alleen bezig houden met de diverse administratieve processen maar ook mag ik een jongeman met het Syndroom van Asperger begeleiden. En gratis bier drinken. Ik verheug mij op de uitdaging!

Er is weliswaar een vrij steile trap die naar het kantoortje leidt maar mijn nieuwe heup kan dat prima aan. Ik moet alleen geen dingen doen die te veel druk op de heup leggen omdat die dan uit de kom kan schieten. De chirurg zei daarbij het volgende: 'De heup blijft heel maar misschien kun je je voorstellen wat er met je been gebeurt wanneer het hele heupbot naar buiten schiet? Er werd hier ooit een man binnengebracht die dat was overkomen bij het skiën. Ondanks mijn goede oordopjes bleef ik zijn gekrijs horen. Weken later nog. Dat geluid wilde maar niet uit mijn hoofd.' En bedankt. Duidelijk. Deze jongen gaat nooit meer skiën, zwaardvechten of honkballen. Badminton zou wel mogen maar dan meer het relaxte 'shutteltje overtikken' in de bejaardensoos. Gelukkig hou ik ervan om het rustig aan te doen.

Vrijdag schreef ik veel, rustte wat, volgde nieuws over de Amerikaanse (voor-)presidentsverkiezingen (de leider van dat land heeft ook veel invloed op ons kleine landje. En bovendien is het grappig om te volgen. Donald Trump: 'Alleen als je beide ouders in Amerika zijn geboren mag je eventueel president worden!' -'Eh, meneer Trump: uw moeder is in Schotland geboren.') en had een buurvrouw op de thee. Ik kon niet naar de Voedselbank vanwege een - voor mij zeer belangrijke - afspraak. Het werd een heftige maar bijzonder mooie avond. Ik was dus blij dat ik zaterdag kon uitslapen.

Daarna verrichtte ik wat werkzaamheden voor de Bewonerscommissie (klik), voor een stichting waar ik penningmeester van ben (klik) en keek even of er al mensen waren die mijn 'verhaaltje op vrijdag' hadden gelezen. Altijd leuk om te doen!

Die dag hield ik mij verder bezig met lezen, het versturen van diverse e-mails en andere berichten aan diverse mensen en het spelen met de katten. En ik ging lekker in bad en vroeg naar bed want zondag was het tijd voor de markt. Een vriend hielp mij met in- en uitladen en een vriendin stond mij bij op de kraam van Rataplan Design. En natuurlijk kwamen er diverse bekenden voorbij. Bij de vooraankondiging gebruikte ik deze collage:


Het lied van deze week is 'Lazarus' van David Bowie:


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Lemmy Kilmister, David Bowie, Alan Rickman en Dan Haggerty

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.