========================================
Zij was zelf al lang moeder
toen haar moeder overleed.
Natuurlijk had zij herinneringen.
Sommigen mooi, sommigen iets minder.
Sommigen hadden een gouden randje,
anderen eentje van lood.
Zij wilde graag een tastbaar aandenken
en dacht daarbij aan een ring.
'Nee, zei een ander.
'Zij was mijn zuster
dus die ring is van mij!'
Een aantal jaren later
overleed de nieuwe draagster van de ring.
Haar nicht zag nu haar kans schoon.
Zij opende de kledingkast,
zocht en vond het doosje
waar de ring ooit in werd bewaard
en opende die voorzichtig.
En langzaam omdat haar handen trilden.
Het doosje was leeg.
Geen ring.
Wel een briefje:
'Ha ha, gefopt!
Ik heb de ring al lang verkocht.'