Terrebel

"Ik hou van jou papa. Wordt je al wakker?"
Hoe kan een mens hier weerstand aan bieden als het in je oor wordt gefluisterd?
Heb gisteravond m'n zoon voorgelezen uit Meester Kikker,
een boek wat hij speciaal had besteld bij de bibliotheek.
Zong daarna "Everlong" van de Foo Fighters voor hem...
Toen even later Bas arriveerde kon deze het niet laten uitgebreid
te onderzoeken hoe Fer's Beyblades werken.
Na het eerste potje kaarten ging hij al naar huis omdat hij morgen
moet werken. Vincent bleef voor nog een potje en raadde mij aan
me te verdiepen in de wereld van auteur Michael Moorcock.
Ga eerdaags weer naar de bieb en zal zijn advies meenemen.
Barbara, één der kampleidsters belde nog even.
Deze week lukt niet meer maar voor volgende week spreken we wat af.
-"Wil je even boos kijken?"-"Dat kan ik alleen als ik boos ben."
Een antwoord typerend voor een Superfer dat hij gaf tijdens een casting hedenochtend.
Tsja, boos kijken ging niet zo goed dus, evenmin als verdrietig...
Ben zo blij met die jongen!
Na de casting een broodje gegeten en nieuwe Playstation-spelen gehaald:
Voor m'n zoon Rayman 2 en voor mezelf Pong.
Omdat Ferdinand niet oplette met oversteken moest hij voor straf bij thuiskomst eerst
mijn spel uitproberen. Gna Gna!
Maar niet voordat we naar het Vondelpark waren geweest waar Fer heerlijk heeft gespeeld
en waar ik eindelijk weer'ns de rust vond om een stukje te lezen in de nieuwe Harry Potter.
Heb inmiddels een paar afspraken met mezelf gemaakt: In m'n agenda valt bij de betreffende data te lezen:"Niks!"
Onderweg naar het park liepen wij Teresa nog tegen het lijf. Dezelfde die heden ten dage in Maastricht woont.
Haar broer woont echter nog in het Amsterdamse, zo ook heur moeder. Sterker nog: laatstgenoemde is sinds kort de nieuwe buurvrouw van buurvrouw M en derhalve ook mijn nieuwe buurvrouw...*Zucht* Houdt't dan ook nooit op?
Was wel even slikken om Teresa's kinderen te zien na zo'n jaartje of twee, drie. Haar zoon is inmiddels groter dan ik
en haar dochter loopt al. Het gaat ook allemaal veels te hard...
Ook kwamen we even langs m'n inmiddels favoriete kledingwinkel: Coco Loco. Kon de mensen achter de toonbank vertellen wat er op het bij hen aangeschafte bambi-shirt stond en hen mededelen dat de buurvrouw errug in haar nopjes was met haar stoere trainingsjack. Het ter plekke gekochte (en verlate) verjaarscadeau voor Daniëlle kwam goed van pas in het park! Terwijl het feestelijk werd verpakt luisterde ik naar een compilatie-cd van het label "Blue Note" met daarop ondermeer een prachtversie van het nummer "Fever". Hier in de uitvoering van Patti Drew.

Had nog twee bioscoopbonnen over en in nauw overleg besloten die op te maken aan "De Schippers van de Kameleon". En nu heb ik een nieuwe held: vader Klinkhamer (gespeeld door Steven de Jong die tevens de regie voor zijn rekening nam). Zo'n vader wil ik ook! Niet dat m'n moeder haar best nooit heeft gedaan (en nog steeds doet, laten we dat niet vergeten!) maar een echte vader heb ik nooit gekend. Wellicht dat ik daarom zo m'n best doe met Fer en het zo'n verrekte zeer doet als ik een ander (ik zag hem vanochtend nog even) met mijn dochter(s?) zie ravotten...:-(