Nog net op tijd kon zij die sluiten, haar aandacht weer richten op de straat buiten het busraam en een zucht van verlichting slaken terwijl een vage glimlach voor even haar harde gelaatstrekken verzachtte.
"Gelukkig" dacht ze, "Het zijn maar twee negers die elkaar begroeten op hun eigen kinderlijke en achterlijke bos-neger manier. Hoe schattig. Dat mag natuurlijk en is politiek correct!"
Speciaal voor de liefhebbers: hier nog even een foto van het gezelschap waarmee ik het afgelopen weekeinde in Londen vertoefde.