De week voorbij

Vroeger onthielden wij meer; onze hersenen zijn lui geworden.

Daardoor geloven wij snel mensen die zeggen 'Ik heb er zelf onderzoek naar gedaan' en 'Je kunt van mij aannemen dat...' 

Ook gaan wij snel en gemakzuchtig mee met mensen die ons vragen 'dat is toch wel erg 'toevallig', niet?' Omdat het erg vermoeiend is om na te denken en er tegenin te gaan. Zonde van de tijd ook want er wordt weer een goede Netflix serie aanbevolen. Daarbij ga je uiteraard uitsluitend af op je eigen smaak. Dus kijk je precies dezelfde series die ook populair zijn bij 90% van alle andere gebruikers.

Zijn uw favoriete programma's toevallig ook populair bij veel anderen of kijkt u vaak andere programma's dan velen in uw 'bubbel'?

=================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer 

Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

===========================================

Maandag werd ik rond elf uur wakker. Heerlijk geslapen nadat ik die nacht de film Rebel Moon had gezien. Had ook in de kroeg kunnen hangen maar toen ik daar voorbij liep

hoorde ik dronken mensen ruziën. Als ik redelijk goede muziek had gehoord en vrolijk gelach, was ik er naar binnen gestapt. Qua vuurwerk was het wat stilletjes in de omgeving. Buiten een paar vuurpijlen en wat knallen hoorde en zag ik weinig. 

De paar superharde knallen die ik hoorde zullen wat schrik hebben aangejaagd bij de Belfastenaren die 'The Troubles' nog bewust hebben meegemaakt. Dat gewelddadige conflict is in feite terug te voeren naar het moment dat de Britten land afpakten van inheemsen en dat aan kolonisten gaven. Zoiets doen ze anders noooit, hoor! 

Ik citeer even uit dit artikel over de Balfour Verklaring waarmee de Britten aan de zionisten een stuk land in het Midden Oosten beloofden:

Verschillende historici hebben de factoren die tot de verklaring van Balfour hebben geleid bestudeerd. Alvast zeker is dat bij de Britse parlementsleden die de verklaring goedkeurden de liefde voor het Joodse volk niet op de eerste plaats kwam. Heel wat christelijke parlementsleden waren doordrongen van het anti-semitisme en het enige joodse lid van het parlement, Edwin Montagu, verzette zich tegen de verklaring omdat hij in het Zionisme geen oplossing zag voor de haat waarmee de joden al honderden jaren werden geconfronteerd.

Was de Balfour Verklaring wellicht een doelbewuste poging van antisemieten om de Joden nog meer gehaat te laten worden? 

Joden wereldwijd hebben veel te lijden onder de zionisten. Zoals Duitsers worden aangekeken op de daden van de nazi's en Nederlanders op de daden van hún leiders. Zelfs Israëliërs vechten nu - juridisch dan toch - tegen Netanyahu en diens zakenvrienden; voorlopig kunnen zij zich niet meer macht toe-eigenen dan zij al hebben. Zijn advocaten in zijn corruptie-, fraude en omkopingszaken worden vooral uitgelachen: 'Onze cliënt heeft dat helemaal niet gedaan! Bovendien had hij er goede redenen voor. Dus.'

Bij het lezen van het nieuws bleek dat ik niet de enige was die zich had vermaakt tijdens de jaarwisseling; diverse geweldsdelicten noopten Pieter Omtzigt tot het willen verbieden van bivakmutsen. 

Persoonlijk denk ik dat er ook aandacht mag worden besteed aan het heropvoeden van wijkagenten. Deze heeft zich behoorlijk misdragen en is er nog trots op óók:

Die middag maakte ik een wandeling en raakte verzeild in een park.

Waar ik genoot van de rust 

en waar mij het gebrek aan kinderspeeltoestellen opviel. Alsof er geen geld meer over was. Ook niet om een wandelpad af te maken:

Niet alleen op de openbare weg en in parken zie je in Belfast weinig specifiek voor kinderen; zelfs de buitenspeelplaats van een kinderdagverblijf bestaat voornamelijk uit asfalt.

Geen knikker- of hinkelbaan, geen zandbak, schommel of klimrek...En opeens bedacht ik mij dat ik in al die weken in Belfast nergens kinderen op straat had zien spelen. Spelen kinderen in Belfast uitsluitend binnenshuis? Of misschien helemaal niet? Zal het eens vragen.

Er waren weinig zaken open en een vriendelijke tiener in een lokale pizzeria regelde voor mij een maaltijd. Die ik verorberde tijdens een avondje darten kijken:

Dinsdag spookte het weer door mijn hoofd:

Door de aanklacht wegens 'seksuele intimidatie' tegen mij weet ik nu in elk geval waarom Ierse mannen zeer timide zijn tegenover vrouwen. Een 'verkeerde' opmerking of zelfs een bepaalde blik kan je al een aanklacht opleveren. Seksuele gevoelens worden zwaar onderdrukt in conservatieve gebieden. Dat is te zien aan het vrij grote aantal gevallen van aanranding en verkrachting. Ook binnen de relatie. Best triest, eigenlijk. Voor de mannen maar ook voor de vrouwen is het jammer dat men geen avances durft te maken. Vrouwen zijn dan direct een sl*t en mannen kunnen een aanklacht tegemoet zien.

Waar precies de grens ligt tussen gewenste en ongewenste seksuele avances verschilt per persoon, per situatie en zelfs per gemoedstoestand. Ter illustratie laat ik even een vrouwelijke collega aan het woord: "Als een man in de kroeg zijn hand op mijn dij legt en mij een drankje aanbiedt, kan hij een tater op se porum van me krijge. Tenzij 't een leuke kerel is natuurlijk."

Wat doet u als vrouw wanneer een man een deur voor u openhoudt? Zegt u dan: "Denk je dat ik minderwaardig ben en niet zelf een deur kan openen?" Of: "Bedankt" of "Dank je, maar dat kan ik heus zelf, hoor!"?

"Katholiek meisje betrapt op zoenen met Protestantse jongen." is in Belfast nog steeds groot nieuws. 

Terwijl De Lage Landen in 1566 met veel geweld uitvochten wiens manier van geloven de meest vredelievende was - de Katholieke of de Protestantse - tijdens de Beeldenstorm, deed men in Ierland vrij recent dunnetjes over wat zij deden toen de Britten besloten dat (protestantse) Engelsen het land en de huizen mochten hebben van (katholieke) Ieren. Die waren het niet eens met die toewijzing. En konden nergens heen. Dus werd het knokken.

Een van de leiders van Hamas kan dat niet meer want - samen met twee onschuldige burgers en wat leden van Hezbollah - heeft het Israëlische leger (hoewel het officiëel nog ontkent*) Saleh al-Arouri naar een hiernamaals gezonden. 

*Je kunt als overheid niet zomaar in een ander land mensen vermoorden. Ook niet met 'een goede reden'. Voor [domrechts-stemmers] mensen zonder inlevingsvermogen: stel dat een Belgische geheime dienst een lid van al-Qaida vermoordt. In Rotterdam. En daarbij vijf Rotterdamse burgers omlegt. Is dat wel of niet goed?

In Beiroet. Huh? Maar dat ligt toch in Libanon? Klopt. Extremistische krachten binnen Israël hebben hun oog op Libanon laten vallen. Nadat zij - onder leiding van de Minister van Binnenlandse Veiligheid Ben-Gvir - 

Gaza hebben ontvolkt, komen andere gebieden aan de beurt. Door te zeggen dat Gazanen moeten emigreren gaf de minister per ongeluk toe dat zij de inheemse bevolking zijn.

Zelfs de VS gaat de uitspraak wat ver. Hoewel ook de zakenvrienden van Amerikaanse politici flink zullen verdienen aan het gasveld dat net buiten Gaza in zee ligt en aan het aan te leggen Ben Gurion kanaal.

Zoek even op 'Leviathan-gasveld' en bedenk dat EU-commissaris van der Leyen in 'Groot-Israël' dé toekomstige gasleverancier van Europa ziet.

Men houdt een klein beetje rekening met de toekomst door de optie 'waterstof' open te houden. Met olie is het natuurlijk nagenoeg gedaan.

Dat er nog maar enkele decennia flink aan olie verdiend kan worden zal de bejaarde miljonairs een rotzorg zijn. Zij zijn er niet meer als de olie eenmaal op is. Of als het niet meer economisch rendabel is om het spul uit de Aarde te trekken.

Op de recente klimaattop - voorgezeten door Saoedi Arabië - waren de deelnemende landen het eens: er moet wat gedaan worden tegen het vernielen van de planeet. Maar harde afspraken daarover werden niet gemaakt. Terwijl de olie opraakt. Geen wonder dat Saoedi Arabië al jaren flink investeert in waterstof winnen met hulp van zon en wind. Met technieken als 'fracking' kan de Aarde nog wat verder worden uitgeperst maar eens houdt het op. Over tien jaar of over vijftig jaar maar het einde is in zicht.

Het enige lichtpuntje van de klimaattop? De (olie) landen gaven eindelijk hardop toe dat de fossiele industrie de hoofdschuldige is van de te snelle klimaatverandering. 

Hoewel ook de kledingindustrie een flinke duit in het klimaatzakje werpt.

Dankzij klimaatverandering was het helemaal niet koud in Belfast deze dag. Dat merkte ik bij het bezoeken van het centrum:

Terwijl mijn huisgenoot na het werken in het theater de avond doorbracht met vrienden die hem kwamen opzoeken, bracht ik die voornamelijk door met lezen en schrijven. Met deze 'setup':

Woensdag begon de dag met mijn huisgenoot een fijne werkdag toewensen en koffie drinken. Als een goede huisvrouw. 😉

Vervolgens wachtte ik tot de koffie mijn darmen had geprikkeld. Lange tijd weet men dat effect aan cafeïne. Maar - hoewel cafeïne een rol speelt bij het 'opstarten' van de endeldarm - bleek dat niet de enige oorzaak van 'de drang voelen'. Erg interessant onderzoek!

Tijdens het wachten las ik dat die hard zionisten binnen de Israëlische regering feitelijk fascisten zijn: Joden zijn superieur aan alle andere rassen, zij zijn het door God uitverkoren volk en in hun Duizendjarig Rijk 'Groot-Israël' (het gebied 'from the river to the sea'), is geen plaats voor Arabieren, noch voor Christenen of voor welke andere groep goyims dan ook. Behalve dan als slaaf... pardon...arbeider natuurlijk. 

Zoals voorgeschreven in de 613 mitswot (voorschriften), streng religieuze ge- en verboden. Deze groep wil homoseksualiteit en seks buiten het huwelijk strafbaar stellen. Vlees eten mag alleen van ritueel geslachte dieren, et cetera.

Uiteraard is het binnen deze religie voor vrouwen verboden om een broek te dragen. Lijkt u dit een fijne religie? Die heet 'Jodendom'. Met name gaat het om de halacha, de religieus-joodse regelgeving. Een soort sharia, zeg maar.

Ook mag je volgens hun regels niet liegen of onschuldige mensen doden. Dus de beelden van onschuldige kinderen en christenen die worden belaagd door deze religieuzen zijn vast allemaal nep. Toch? 

Binnen elke geloofsrichting zijn er extremisten. Dat houdt geenszins in dat dan maar die hele geloofsrichting verboden moet worden.

Extremisten zullen er helaas altijd zijn. Zoals er altijd groepen zullen zijn die de schuld krijgen van wat er dan ook maar misgaat. 

Ja, ook de groep waar u toe behoort krijgt ergens de schuld van. Als u een Duitse grootvader heeft, zult u vast een nazi zijn maar heeft u toevallig Joods bloed, dan bent u vast zo'n gemene zionist. Toch? 

Komen uw voorouders toevallig uit een islamitisch land, dan heeft u pech. Tenzij u bijvoorbeeld heel goed kunt voetballen. Dan mag u van racisten blijven in het land waar u geboren bent.

Als iemand immigrant is als de grootouders buiten Nederland zijn geboren, zijn Baudet (Franse opa) en Wilders (Indonesische oma) immigranten.

Beoordeelt u mensen op basis van de groep waar zij toe behoren? En wordt u zelf wel eens beoordeeld op wat een groepsgenoot doet?

Mensen werden - en worden - om de vreemdste redenen gestraft; voor liefhebben, voor bidden, voor het hebben van een bepaalde huidskleur of geslacht en zelfs voor het dragen van bepaalde kleding. 

Ik deelde al eens de anecdote van mijn moeder die geen broek mocht dragen maar ook van mannen werd en wordt verwacht dat zij zich 'mannelijk' kleden. Verwarrend want wat 'mannelijk' is, verschilt per geografisch gebied en tijdsgewricht. 

Welke van deze mannen is volgens u het meest mannelijk?

In sommige tijden en culturen zou u worden gestraft om de kleding die u draagt. Beseft u zich dat wel eens?

Over de geschiedenis van straffen in Ierland is er een doorlopende tentoonstelling in een oude gevangenis. Waar ik een toegangskaartje voor bestelde. Ook vatte ik het plan op om voor een dagje naar Dublin te gaan. Om dan wellicht met een bekende van mij af te spreken die er in een dorpje in de buurt woont. Hoewel 'dorpje' nog een grote naam is voor de verzameling oude stenen huizen. Echt zo'n plaats waar je niet dood wordt gevonden door de politie maar door een archeoloog.

De middag bracht ik weer door in het centrum van Belfast. Niet dat er in de wijk waar ik was gehuisvest niets te doen is, maar er is daar niets te doen.

Zo kocht ik stripboekjes in Forbidden Planet. 

Waar de verkoper kon lachen om mijn humor: "I'd like to buy more but only have a backpack so might have to leave my underwear in Belfast just to create some space."

De lokale kathedraal bleek helaas gesloten voor publiek dus die bezoek ik een andere keer. Er was voldoende te zien en beleven.

Mede dankzij kunstenaars die zich in Belfast massaal uitleefden op kale muren:

Ook is Belfast besprenkeld met leuke eet- en drinkgelegenheden waar de behoeftige mens zich voor niet al te veel pecunia kan laven aan de lokale cuisine:

Die avond ontmoette ik mijn huisgenoot in de lokale kroeg. In principe om de finale van het WK darten te zien. Maar wij waren te laat: in een snelle pot had de ene Luke de andere Luke verslagen. Met 7 tegen 4. Zeker geen afgang voor de pas 16-jarige debutant Luke Littler. 

Tot grote verrassing van iedereen, inclusief hemzelf, was het talent zo ver gekomen dat de organisatie de huldiging moest aanpassen. Omdat hij minderjarig was dus geen kusje van sexy modellen op het podium, noch een grote fles champagne. 

Het toernooi markeerde ook het afscheid van 'caller' Russ Ray. Op de leeftijd van 66 jaar laat hij het 'onehundrandeightyyyyyy!' roepen over aan de volgende generatie, benefietwedstrijden daargelaten; voor het goede doel wil hij zijn herkenbare stemgeluid nog wel laten horen.

Hoe dan ook: mijn nieuwe Engelse vriend en ik dronken een pintje en hadden goede gesprekken en nog voor middernacht waren wij weer in ons gastenverblijf.

Donderdag verlangde ik even terug naar mijn vroege jeugd. Toen het leven nog [internetloos] simpel was: je ging niet tweemaal per jaar op vakantie naar het buitenland maar ongeveer een keer per vijf jaar; 'vakantie' was verder bijvoorbeeld een dagje Valkenburg met Labeto Tours. Met een vriendelijke dame aan boord die de passagiers plastic opbergbakjes met superhandige sluiting probeerde aan te smeren. 

Met de buurman en diens kinderen naar het zwembad was een machtig avontuur en bij 'potloodventer' dacht je aan een vent die potloden verkocht vanonder zijn regenjas.

De Russen waren slecht, de Amerikanen goed en nuances waren nog niet uitgevonden. Ook keek je óf Nederland 1 óf Nederland 2. Als je al televisie had. Maar kijk eens hoe erg mensen in de war zijn nu zij enorm veel te kiezen hebben. In de politiek bijvoorbeeld. 

Moet je pro-Israël zijn 'want die arme joden zijn Europa uit getrapt door de nazi's en de geallieerden' of anti 'want de zionisten zitten achter Tony Blair, het pedonetwerk van Epstein en willen met de EU-top de energiemarkt domineren'?

Waarom vroeg Israël om Alan Dershowitz als advocaat in de door Zuid-Afrika aangespannen zaak over genocide? Dershowitz staat bekend als advocaat van grote schurken als Epstein en wordt zélf verdacht van het hebben van seks met minderjarigen.

Is ook het Brits koningshuis betrokken bij het gereguleerde kindermisbruik? In elk geval kwam Prins Andrew vaak op het privé-eiland van Epstein. Er stonden wel meer interessante namen op de bezoekerslijst: Bill Clinton, Donald Trump en natuurlijk Stephen Hawking. Huh? O, wacht, Epstein daagde mensen via een e-mail uit om te bewijzen dat Hawking meedeed aan orgies met minderjarigen. 

Dat bewijs kwam nooit. Ik vraag mij af waarom. Als u nog bedenkingen heeft over de onschuld van de beroemde geleerde, is hier een hint:

"Stephen Hawking doet mee met orgie op eiland Epstein" zou buitengewoon nieuws zijn geweest. Met de nadruk op buitengewoon. Zeg maar gerust wonderbaarlijk.

Een voor Epstein handige vriend was de zakenman en illusionist David Copperfield. Voor wie zich afvraagt hoe zoveel getuigen en bewijsmateriaal konden verdwijnen. Zoals 'modellenschout' (ronselaar van jonge vrouwen en meisjes) Jean-Luc Brunel. Op exact dezelfde wijze als zijn opdrachtgever Epstein werd hij gezelfmoord.

Wie gelooft in complotten en minder in complottheorieën, kan denken dat 'ze' niet willen dat deze lijst met contacten van Epstein bekend zou worden. 

Wie op die lijst staat hoeft niet per se minderjarigen seksueel te hebben misbruikt maar kan natuurlijk ook gewoon een zakenvriend of ingehuurd entertainer zijn geweest. Ik laat aan uw fantasie over wat Michael Jackson deed op het 'pedo-eiland' van Epstein.

Steeds meer tekenen wijzen erop dat Epstein door buitenlandse mogendheden werd betaald om chantagemateriaal inzake machtige mensen te verzamelen:

Zelfs domrechts gelooft niet langer in de onschuld van 'Israël' en geheime diensten chanteren wel vaker mensen.

Bent u wel eens gechanteerd?

Dat Tony Blair ontkent met Israël in gesprek te zijn over de oplossing van het palestijnenvraagstuk is zacht gezegd interessant. 

Tony Blair: "Ik was vorige week helemaal niet stiekem in Israël om met Netanyahu te praten. En trouwens: het gaat niemand aan wat wij bespraken!"

Hielpen zionisten Tony Blair aan zijn baan als minister president van Groot Brittannië?

Wat de internationale politiek ons leert:

Echte schurken blijven buiten schot, maar steel je uit honger een brood of sla je iemand terug die jou slaat, dan ga je de bak in. 

Dat leerde ik deze dag in Crumlin Road Gaol, de pas onlangs gesloten gevangenis van Belfast. Waar kinderen van 14 werden gemarteld, waar mensen werden opgesloten voor 'trouw zijn aan Engeland' (of juist niet) en ernstige misdrijven als 'voetballen op straat' en 'stemrecht willen hebben'. Waar tienduizenden mensen vanwege de misdaad 'arm zijn' op transport werden gezet naar Noord-Amerika en Australië.

'Heeft u wat geleerd en zich vermaakt?' vroeg een geautomatiseerde stem mij op het einde van de rondgang in de oude gevangenis. Zeker. Echt hilarisch om een martelrek te zien 

en mij in te beelden dat mensen toegaven door de duivel bezeten te zijn om maar van de pijn af te komen door zich te laten ophangen. 

Of levenslang (doorgaans niet langer dan een paar jaar) in eenzame opsluiting te verkeren 

na dronken in de kroeg 'weg met de regering!' te hebben geroepen. Echt jofel ende jottem. 'Honderden jaren geleden, toch?' Neuh, tot in de jaren tachtig nog. Van de 20ste eeuw. Dus.

Heb geleerd dankbaar te zijn dat ik in relatieve veiligheid mijn mening kan uiten. Hoewel, verbannen worden uit een theater na de 'seksueel grensoverschrijdende' bewering 'ik vind haar leuk en val op vrouwen die langer zijn dan ik' is in mijn ogen geen toonbeeld van vrijheid.

Soit. Als een vrij man van (oké, enigszins betwist) goede naam stond ik na ruim twee uren weer buiten. Ik was vast vrijgelaten vanwege mijn onschuldige gezicht, denkt u niet?

"All the best to 'ya, mate!" zegt men lokaal bij wijze van 'Graag gedaan en fijne avond, meneer!" Zo deed dat ook de collega-toerist die deze foto van mij ophing...pardon...schoot.

Mijn arme telefoon werd wat traag dus ik besteedde wat tijd aan het verwijderen van zo'n 4 gigabyte aan foto's en filmpjes. Niet goed genoeg om te bewaren of te delen? Weg ermee!

Vrijdag deed ik eerst een handwas. Had maar voor vier dagen ondergoed ingepakt dus doe af en toe een handwas tussendoor en de grote was eenmaal per week. 

Bij het ontbijt zag dat ik er weer een paar X-volgers (voorheen Twitter) bij had. Sinds Elon Musk de scepter zwaait bij dat bedrijf, verloor ik een paar honderd volgers. Een stuk of 30 op 1 januari jongstleden. Blijkbaar als goed voornemen. 

De moderatie werd onder Jack Dorsey gedaan door mensen van vlees en bloed. Die maakten wel eens een foutje maar veel fascisten, racisten en anonieme scheldenaars ('mensen die schelden'; een hapax legomenon) werden buiten de virtuele deur gehouden. Nu gebeurt het modereren bij X (deels) door een software bedrijf in Israël. 

Stomtoevallig werken de betreffende medewerkers niet alleen voor X (v/h Twitter) maar óók voor de Israëlische geheime diensten.

Vreemd genoeg zijn diverse sociale media accounts van journalisten die verslag deden van de situatie in Gaza verdwenen of worden niet meer bijgehouden. 

Dat heeft er deels mee te maken dat tientallen journalisten geen verslag meer vanuit Gaza kúnnen doen. Tenzij wellicht via het medium (...ha, onverwachte grap!) 'Ouija Board Daily'. 

"Waarom schrijf je van die lange stukken?" vroeg men mij op X.

Tadaa! Je hebt exact de reden te pakken waarom ik mini-uittreksels uit mijn blog op X plaats; mensen hebben 'geen tijd' voor een stuk van 5000 woorden maar wél tijd voor 1000 (...) stukjes van 50 woorden. 😁

Door de enorme hoeveelheden (des) informatie is het steeds lastiger de zaken helder te zien. Dus ik haalde de bril op die mij een week of twee (? Mijn gevoel voor tijd was foetsie) eerder was aangemeten.

Was wat vroeg voor mijn afspraak dus bezocht eerst de Belfast Cathedral.

Eigenlijk St. Anne's Cathedral Belfast. Maar dat is zo lang. Ik bracht er ruim een uur tijd door, 

brandde een kaarsje voor verloren geliefden 

en maakte er nieuwe vrienden.

Waaronder de meneer die deze foto maakte (de archivaris. "Ik heb arthritis dus deze camera bedienen is een uitdaging. Die ik graag aanga.") en de vrijwilligster die er werkte en met wie ik op de foto sta. 

(Samen met de duim van de archivaris)

De 80-jarige mevrouw ("I thought you were in your sixties!" "Oh, you're too kind, sir.") woonde ooit in Eindhoven en deed eens een korte studie in Amsterdam. En wist zich nog enkele woorden Nederlands te herinneren: 'Goedenavond', 'gezellig' en 'achtentachtig'. De schat.

"Amsterdam heeft mijn kijk op het leven veranderd. Tot mijn tijd daar had ik - als burger van Belfast - geen hoop dat mensen van verschillende religies en achtergronden vreedzaam kunnen samenleven. Ik besloot er mijn levenswerk van te maken om mensen ervan te overtuigen dat het mogelijk is vreedzaam samen te leven. Daarom werk ik bijvoorbeeld in deze kerk.' Mooi mens. 🥰

"Mag ik u mijn contactgegevens geven? Zou graag voor ik sterf nog eens Amsterdam bezoeken." "Of course, dear! It would be my honour and a privilege to be your guide."

Als pleziertje voor mijzelf, besloot ik voor het eerst in mijn leven een pint Guinness in 3D te zien:

Hoe prachtig! Enthousiast vertelde ik over mijn ervaring aan mijn zoon met wie ik - via Signal want gratis wifi - een kwartiertje belde. In mijn herinnering ging ik even terug naar deze heerlijke vakantie samen.

O, en het was vrijdag dus ik publiceerde een vers gedicht.

Zaterdag bedacht ik in de bus naar Dublin hoe verschrikkelijk het is wat Hamas deed op 7 oktober. Origineel maar verschrikkelijk: op motoren en onder paragliders het beste verdedigingsleger in de geschiedenis van de mensheid verschalken en een paar honderd burgers vermoorden in Israël. 

Uiteraard moeten de daders zwaar worden gestraft en ik hoop van harte dat de kwade geniusen die het plan bedachten voor het Internationaal Strafhof worden gedaagd.

Echt niet alleen omdat een bekende van mij omkwam bij de lafhartige aanval op 7 oktober. Of zij werd vermoord door Hamas dat (mogelijk) wordt gesponsord door Arabische zakenvrienden van Netanyahu of door het IDF dat (zeker) wordt gesponsord door Joodse zakenvrienden van Netanyahu doet voor mij niet ter zake. Want zij is dood. En tienduizenden onschuldige Palestijnen in haar wake. Terwijl duizenden Israëliërs óók lijden

maar de leiders van het conflict buiten schot blijven.

En waarom? Vanwege 'Dit land is van ons dus jullie moeten dood of vertrekken!'

Hoe absurd de claim 'dit land is van ons!' is wordt duidelijk in dit filmpje. In het kader van 'wat als het jou overkomt?' "Jij moet wegwezen want mijn voorouders woonden hier een paar duizend jaar geleden."

Ook ben ik benieuwd naar het onderzoek naar waarom precies nul (Israëlische) geheime diensten het gebeuren konden voorzien en hoe het komt dat een leger dat wordt gesteund door een aantal van de rijkste en machtigste nazi's geen moer kon beginnen tegen mannen op motoren en paragliders. 

Geen ontploffingen en schietpartijen in Dublin gelukkig, deze dag.

Beleefde er een heel fijne dag. Dat het niet regende droeg positief bij aan de ervaring. "Fietspaden en trams!" en even waande ik mij in mijn geliefde Amsterdam. Ook omdat Dublin een zeer internationale stad is. 

Trots op de gezamenlijke identiteit 'en liever niet betalen in de Engelse shilling maar met Euro's'. 

Het zit de Ieren nog steeds niet lekker dat de Britten hen ooit verboden hun eigen taal en cultuur te hebben. En zelfs een andere religie hadden opgelegd.

Kan enigszins met hen meeleven want indertijd moest mijn moeder zaliger als kind verplicht Japans leren. En later werd Indonesiërs door de Hollandse 'bevrijders' verplicht om Nederlands en de Nederlandse geschiedenis te leren op school.

Interessante stad dat Dublin en ik kom gry eens terug voor een bezoek van langer dan een uurtje of tien.

Niet alleen omdat er een filiaal is van een van mijn favoriete winkelketens: Flying Tiger!

Diverse vernieuwingen zijn gestart want het gaat gelukkig economisch vrij goed met de Ieren.

Hapjes uit diverse Balkanlanden zijn er te krijgen en ook hier vindt men het niet terecht dat een paar miljoen burgers worden ontheemd, dan wel vermoord uit naam van 'gerechtigheid'. Hoe rechtvaardig je genocide? Niet.

Dus ook in Dublin was er een protestmars:

'Ja maar' is geen reden; als je van de trap afvalt ben je gauw beneden. Interessant dat juist Zuid-Afrika Israël beticht van apartheid. "Wij voeren geen politiek van Apartheid maar geven bewust de ene groep burgers meer rechten dan de andere." Tja, dat is dus zo'n beetje de definitie van Apartheid.

Nog steeds niet overtuigd? Lees voor 'zwarten' nu eens 'palestijnen'. Israël voert wel degelijk een apartheidsregime. Ook volgens Amnesty International.

Erg fijn, die straatmuziek in het Temple District: van salsa via blues, rock en pop naar Ierse balades en weer terug naar salsa.

Met op straat dronken Engelsen, dronken Russen, dronken Polen, dronken Koreanen...en ik ontmoette zelfs een dronken Vlaming! De meest vermakelijke zuipschuit vond ik een blinde meneer (ja, blinde mensen zijn ook maar mensen, natuurlijk) die leek te zijn vergeten dat hij blind was en met zijn blindenstok onder de arm maar tegen mensen, lantaarnpalen en vuilnisbakken op bleef lopen. 

Ik vermaakte mij ook prima met alle live muzikanten in het Temple District. Zoals een heuse salsa band. Mijn applausje leverde mij een knuffel en een praatje op van een Spaanstalige muzikant. "Te quiero", zei ik maar. En "Buenas noches". Want dat is ongeveer de limiet aan mijn Spaanse talenkennis.

In een vrij drukke kroeg werd mij een plaatsje aangeboden bij en door een aardig stel: "You're from Amsterdam!? No way! I was there last November. In an Irish Pub called Mulligans. You know it?" Daar kom ik regelmatig. Dus. Soms is de wereld kleiner dan ik.

Het stel kende een aardig restaurant net buiten het centrum en daar publiceerde ik een vers Engelstalig stukje en genoot ik het avondmaal voor ik de terugreis naar Belfast aanvaardde. 

En stomtoevallig gelijk met mijn huisgenoot iets na middernacht op de stoep stond van ons gastenverblijf.

Zondag hoorde ik van mijn collega dat de regisseur naar de voorstelling was komen kijken. Maar niet de medewerkers na afloop even kwam opzoeken in de kleedkamers, noch in de theaterbar waar men op hem wachtte. Apart. 

Apart is ook dat ik na de officiële beschuldigingen van 'ontoelaatbaar gedrag' nog steeds niet mijn kant van het verhaal heb mogen vertellen en ook niet officieel in staat van beschuldiging ben gesteld. Maar wel ben verzocht 'voorlopig even het theater te vermijden'. 

Het doet mij sowieso goed dat diverse collega's het met mij eens zijn dat het een rare gang van zaken betreft: als je iemand beschuldigt en zelfs straft, waar blijven dan de bewijzen? Tot heden is het uitsluitend 'van horen zeggen'. Niet bepaald doorslaggevend. Ook omdat de beschuldiging maar van één persoon komt. En dat is niet de dame die ik onheus bejegend zou hebben.

Ook als ik niet werk, weet ik mij te vermaken. Zo keek ik naar het EK schaatsen op de langebaan, 

volgde wat taallessen 

(Hoezo, 'Duitsers hebben geen humor'?)

en las en schreef. Wat doet u zoal wanneer u niet werkt?

Terwijl de cast en crew een bedrijfsfeest vierden, maakte ik een wandeling. En twijfelde: "Heb geen zin om te koken. Wordt het kebab of Chinees?"

Amelia Curran levert met The Mistress de muziek van deze week:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van David Soul en Niklaus Wirth