Voorlopig even geen werk-anecdotes want werk, dat heb ik even niet. Ook geen anecdotes betreffende raadswerk want ook dat heb ik niet. Zelfs geen vergaderingen van bijvoorbeeld een oudercommissie want ook daar houd ik mij tegenwoordig een stuk minder mee bezig. Ik zou U wel wat anecdotes kunnen vertellen over buurvrouwen want werk of geen werk, die buurvrouwen zijn er nog.
M'n moeder is er ook nog en bij haar hield ik m'n zoon gezelschap bij de lunch, gisteren. Ferdinand was nog maar net weg toen m'n broer en z'n vrouw gezellig even kwamen babbelen. Hoewel zij niet in de buurt van Amsterdam wonen namen zij toch de moeite om voor familiebezoek even naar de hoofdstad te komen. Netjes, toch?
Nu denkt U misschien dat ik mijn dagen in ledigheid doorbreng maar neemt U maar van mij aan dat er in huis voldoende werk is te verrichten. Al is het maar het papierwerk waar je doorheen moet om een uitkering te kunnen "genieten". Er zijn ook leukere zaken zoals een bezoekje aan vriend Pieter en met hem en een vriend een stukje voetbalwedstrijd kijken. Het viel mij weer eens op dat een scheidsrechter het laatste fluitsignaal pas geeft wanneer een speler rond het einde van (de eerste helft van) een wedstrijd de bal een rotschop naar voren geeft. Kan de scheids niet ietsjes eerder affluiten? Dat bespaart toch weer wat nodeloze moeite om de bal te halen.
Nostalgie?
14 minuten geleden