De week voorbij

Mag je in een democratie mensen die tegen democratie zijn het recht ontnemen gebruik te maken van een democratisch recht?

In de Tweede Kamer zit nu een partij waarvan de fractievoorzitter doodleuk zegt: 'Wanneer een vrouw 'nee' zegt moet je als man juist extra aandringen.' De nummer twee heeft geen enkel bezwaar tegen het over één kam scheren van complete bevolkingsgroepen. Van hem is de uitspraak (bijna letterlijk): 'Alle joden zijn toffe mensen en alle moslims zijn antisemieten.' Er zitten niet bepaald veel nuances in die uitspraken, vind ik. Benieuwd hoe Forum voor Democratie zich gaat gedragen: blijft Thierry Baudet zich samen met Theo Hiddema (die zijn zetel bij de PVV inruilde voor het FvD) afzetten tegen 'de Haagse elite' of zal het daar zo snel mogelijk deel van gaan uitmaken?

Maandag kreeg ik geld op mijn rekening van een opdracht van lang geleden. Ik had de hoop eigenlijk al opgegeven dus was blij verrast. Indertijd had ik het namelijk netjes opgegeven aan de gemeente en was het bedrag netjes ingehouden ('U heeft het toch verdiend? Dat u het niet gekregen heeft is vervelend.') van mijn werkloosheidsuitkering (Bijstand) want dankzij de Participatiewet van de PvdA mogen mensen vanuit een uitkering weliswaar geld bijverdienen 'als stimulans' maar moeten zij 100% van hun (bij)verdiensten inleveren 'als stimulans'. Als stimulans waarvoor dan? Als stimulans om niet je best te doen een bijbaan te zoeken? Als stimulans om te frauderen en met opzet 'vergeten' bijverdiensten op te geven? Als stimulans om nooit (meer) PvdA te stemmen? Als ik kijk naar de recente verkiezingsuitslagen dan denk ik dat dat laatste prima gelukt is: de partij ging van 38 naar 9 zetels. Het lijkt duidelijk dat het volk niet langer vertegenwoordigd wenst te worden door deze groep volksvertegenwoordigers.

Onderweg naar het werk sta ik wel eens hier op mijn overstap te wachten:


Bij het werk aangekomen leek het eerder herfst dan lente:

Op het werk mijn reguliere werk gedaan en niets extra's, wat ik wel gewend ben om te doen. Gewoon verschrikkelijk moe. En best wel wat chagrijnig ook. Vooral door de toestanden rond mijn moeder (klik). Toch naar de Loge gegaan die avond: fijn om te midden van mensen die je blindelings vertrouwt (ook al 'klikt' het niet met elk individu maar dat is niet meer dan logisch) even tot rust te komen; lekker weinig licht (ik kan fel licht slecht verdragen. Dat is getest), goede muziek en een mooi ritueel. Na afloop helaas een borreltje teveel gedronken (of er was gewoon iets mis met het vijfde, zesde of achtste drankje) maar gelukkig was een Broeder zo lief mij naar huis te brengen.

Dinsdag een beetje brak wakker om half negen: kat eten gegeven en naar mijn moeder's huis om haar belastingzaken te regelen en een afspraak af te zeggen. Daarna een zeer emotionele moeder aan de telefoon gehad, gesproken met het afdelingshoofd van het verpleeghuis en daarna mijn broer en mijn moeder's buurvrouw op de hoogte gesteld. Ook sprak ik haar wekelijks langskomende 'maatje' en nog een andere buurvrouw die ook haar hulp aanbood.

11.00u weer thuis om door te gaan met mijn eigen werk; het kasboek van een eetcafé én dat van de hoofdstedelijke Vrijmetselarij.

Een oud-collega liet mij (via Facebook) weten dat het hem opviel dat mijn Facebook-stukjes vooral gaan over het wangedrag van rechtse politici. Dus ik ben gaan tellen: van de laatste 25 stukjes tot aan dat moment hadden er vier inderdaad betrekking op rechtse politici en hun wangedrag. Drie maal was Donald Trump aan de beurt en eenmaal Thierry Baudet. Dus voor wie 'vier op de 25' en 'maar liefst twee rechtse politici!' 'veel' noemt is dat inderdaad veel. Voor andere mensen niet. Mij gaat het er niet om of een politicus links of rechts is (of 'recht door zee' zoals Rita Verdonk van het inmiddels ter ziele Trots op Nederland): als hij of zij zich kwalijk gedraagt en ik heb zin daar tegen te fulmineren dan doe ik dat. En gelukkig heb ik dat recht.

Woensdag op het einde van een lange werkdag ging ik bij mijn moeder langs om haar wat te brengen en om haar vuile was op te halen. Intussen was ik wat gespannen vanwege een verontrustend sms-bericht dat ik die middag had ontvangen. 's Avonds werd de opgewekte vrees bewaarheid.

Ik denk wel eens dat er ergens iemand heel hard zit te grijnzen bij de gedachte wat-ie mij nú weer eens flikt. Of dat ik misschien onderdeel ben van een experiment: 'Eens even kijken hoeveel een mens kan verdragen voordat-ie mentaal breekt. Lachen, joh!'

Doordat wat uitkwam waar ik bang voor was, was ik donderdag niet in staat tot werken: bijzonder slecht geslapen, kloppende koppijn, keelpijn en verder ook zeer miserabel. Dus maar gaan schrijven. Want dat doe ik dan. Of wanneer dan ook, eigenlijk.

Begonnen met verwerken ook. Dat betekent praten met vrienden en familie: telefoon, Facebook, e-mail, sms, gewoon op de bank met een kop thee en zelfs privé berichten via Twitter. Ook vrienden die je nog nooit gezien hebt kunnen vrienden zijn namelijk. Afleiding gezocht maar niet gevonden op televisie, hoofd niet rustig genoeg om een boek te lezen. Wel gestreken. Zodat mijn moeder een schoon gewassen en vers gestreken nachtpon heeft in het verpleeghuis.

Bij een schipbreuk op de Middellandse Zee verloren 200 mensen het leven. Gevlucht voor oorlog, verdronken in ellende. Het ergste eraan is dat het als 'normaal' wordt beschouwd. Net als een eenheid van het Amerikaanse leger dat - geheel per abuis - 200 burgers vermoordt in Mosul. Maar dat was een ongelukje, hoor!' Alsof dat die mensen minder dood maakt. Een man rijdt een paar mensen dood in Londen en steekt een politieman dood met een mes en dat is vreselijk. Helaas blijkt hij moslim en dús is de Islam schuldig. Een man in Amerika gaat naar New York 'om een willekeurige zwarte' dood te steken. Hij voert zijn daad uit en de pers heeft het er vooral over dat hij er op veiligheidsbeelden 'zo netjes' uitziet. Hij is dus inderdaad een blanke christen en dus zit niet terreurorganisatie de Ku Klux Klan achter de daad maar gaat het om een 'zwaar verward individu'.

'Dit is Londen in 1993 na een IRA aanslag.

Wij verbanden geen Ieren of katholieken.

Wij begrepen dat het ging om een kleine groep klootzakken.'

Inmiddels zijn een elfde en twaalfde Rus vermoord: eentje is van vier hoog uit een hotelraam gezet en een andere koelbloedig overhoop geschoten terwijl hij over straat liep. 'Toevallig' gaat het om individuen die meer zouden kunnen weten over de vermeende banden tussen de presidenten Trump en Putin. Een mens zou bijna kunnen denken dat die beschuldigingen een kern van waarheid bevatten.

Maar het deed mij allemaal niets. Andere dingen aan mijn hoofd. Privé dingen. Sorry. Misschien later. Werken lukte ook niet. En niet alleen omdat ik dat in deze omstandigheden moest doen:


Vrijdag sprak ik met de psycholoog af om hem - gezien recente ontwikkelingen in mijn privé leven - de komende tijd weer wat vaker te zien. Terwijl het nu juist zo goed ging en wij de sessies aan het afbouwen waren in aantal en intensiteit!

 Stoelen in de entreehal

 Gebouw in de buurt

Verpleeghuis waar mijn moeder wordt verzorgd

Daarna bij mijn moeder de schone was gebracht en gebabbeld met haar visite: de dame die haar bedlakens kwam wisselen, de buurvrouw die wekelijks met haar boodschappen doet en de studente die wekelijks (oorspronkelijk als deel van een studie-project maar nu dat is afgelopen nog steeds) bij haar langskomt voor een praatje en/of een wandeling over de markt. Ik mocht mijn moeder vertellen dat een bekende is overleden en merkte weer dat zij herinneringen, dagelijkse werkelijkheid en fictie met elkaar begint te verwarren. Niet praktisch en ronduit naar eigenlijk.

De rest van de dag was ik dus geen 'happy camper'. En dan laat ik hier nog andere zaken die mij ernstig dwarszitten weg. Ondanks een totaal gebrek aan concentratievermogen toch maar een paar uren gewerkt. Gewoon, omdat er brood op de plank moet komen.

Tussendoor het nieuws een beetje gevolgd;  De bedreiging van tientallen joodse instituten is voorbij want de dader is gepakt: Een joodse man pleegde (de meeste) bommeldingen, vermoedelijk om de wereld te laten weten dat alle moslims slecht zijn en alle joden zielig 'want kijk maar, wij worden bedreigd!' 'Wat bezielt zo'n man, toch?' denk ik dan. 'Gelukkig maar dat Nederlanders eerlijk en nuchter zijn want zoiets zou hier nooit gebeuren!' Mis. Een columniste is ondergedoken omdat zij en haar werkgever én haar familie (met de dood!) bedreigd worden door mensen die het niet eens zijn met wat zij in haar columns schrijft. Gelukkig hebben wij politieke partijen in de Tweede Kamer die korte metten maken met élke vorm van crimineel gedrag. En mensen met de dood bedreigen is verboden. En dus crimineel. De Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders en het Forum voor Democratie van Thierry Baudet zullen uiteraard sterk aandringen op het opsporen, oppakken en zwaar aanpakken van deze laffe daders. Toch? Of niet (klik)?

De machtigste man ter wereld (de president van Amerika) woont samen. Met zijn volwassen dochter. Niet met zijn vrouw. Die al een paar weken niet is gesignaleerd. Zorgwekkend?

'O, Ivanka! Ik heb je nodig!'

'Niet nu, papa Donnie, er zijn camera's

dus misschien kijkt mama wel!'

Zaterdag ging het weer ietsjes beter met mij (niet veel, maar toch). Misschien was het mooie weer daar een beetje aan maar wat zeker geholpen heeft is de onbaatzuchtige steun van vrienden. Vanwege nare omstandigheden 's avonds maar niet naar het verjaardagsfeest van mijn vriendin. Traditiegetrouw vierden zij 'EarthHour': een uur lang het licht uit om ons te helpen herinneren dat als wij geen haast maken met het verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen EarthDay in 2035 dit plaatje zal opleveren:

Zondag zou ik naar een verjaardag gaan en mijn moeder opzoeken in het verpleeghuis. Maar ik kon het mentaal niet opbrengen. Een mens heeft zo van die perioden. Ik was van alles van plan maar besteedde mijn dag vooral aan het tegen de muren opklimmen, in de gordijnen hangen en onder de dekens liggen in de hoop dat als ik mijn ogen open deed mijn leven er weer iets zonniger uit zou zien. Maar helaas. Integendeel zelfs want 's avonds kwam er nog meer slecht nieuws bij. 'tuurlijk, joh. Kan er nog wel even bij...:-(

Wel veel met de kat geknuffeld maar niet veel gewerkt. Vond gelukkig even afleiding in het kijken van een aflevering van een oude favoriete televisie serie: Space 1999. Kunt u dat (nog)?

De Engelstalige stukjes van deze week:

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/deportation-is-not-new-thing.html

https://www.linkedin.com/pulse/how-do-you-know-its-true-terrence-weijnschenk-entertrainer?published=t

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/a-world-without-money.html

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/the-best-way-to-combat-isis.html

Het muziekje van deze week past aardig bij mijn stemming van het moment.

Hier is Volumia met 'Hou me vast'



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Martin McGuinness en Jane Doornik Sybesma

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/